De politieke correctheid ondersteunt en verdedigt tot nu toe het radicaal islamisme. Deze invloed was onlangs in juli 2017 weer te zien in een uitgebreide expositie door het Clarion Project, dat de kunst van "opzettelijke leugens verspreiden, terwijl ze er zelf oprecht in geloven, in de praktijk bracht, waarbij elk feit dat ongemakkelijk is geworden, werd vergeten" – of, zoals George Orwell het in zijn roman "1984" noemde: "Doublespeak." [met gespleten/dubbele tong praten].
Deze vrijage en dit huwelijk tussen de goed opgeleide westerse middenklasse, die over alles mee kan praten, en de radicale moslimfanatici werden uitgewerkt door Andrew C. McCarthy in zijn cruciale boek uit 2010, "The Grand [uiteindelijke, totale] Jihad: Hoe de islam en links Amerika saboteren".
Sindsdien is dit huwelijk sterker geworden. Zowel de Verenigde Staten als de rest van de westerse wereld zijn verwikkeld in een liefdesavontuur tussen krachten die, ronduit gezegd, vijandig ten opzichte van de waarden van vrijheid en mensenrechten staan. Om deze schijnbare paradox te begrijpen, moet men goed op de hoogte zijn van wat radicaal islamisme en politieke correctheid met elkaar gemeen hebben. Alhoewel het islamisme alles vertegenwoordigt waar politiek-correct zich ogenschijnlijk tegen verzet – zoals het beteugelen van de vrijheid van meningsuiting, de onderdrukking van vrouwen, homo's en 'afvalligen' – zijn beide ideologieën totalitair geworden. Het totalitaire karakter van het radicale islamisme is duidelijker dan dat van de westerse politieke correctheid – en zeker dodelijker. Soennitische terroristen, zoals ISIS en Hamas – en sjiieten, zoals Hezbollah en zijn sponsor, de staat Iran – gebruiken massamoord om hun uiteindelijke doel, een islamitisch kalifaat dat de wereld domineert en niet-moslims onderdrukt, te bereiken.
De poging in het Westen om een strikte reeks regels op te leggen aan wat men op de universiteiten en in de media mag denken en onder woorden mag brengen – dit gaat zover dat iemand die niet gehoorzaamt, verdacht wordt gemaakt, wordt gedemoniseerd, geïntimideerd en het gevaar loopt om zijn of haar bron van inkomsten te verliezen – is net zo giftig en doet ook denken aan de verziekte samenleving van Orwell.
Dit zijn niet alleen stilzwijgende regels. Terwijl als bewijs een interview van Fox News met de Amerikaanse columniste Rachel Alexander wordt aangehaald, wijst het Clarion Project erop dat de Associated Press – wiens stijlboek door een meerderheid van de Engelstalige kranten wereldwijd wordt gebruikt als de belangrijkste aanbeveling om tot eenvormigheid van grammatica, interpunctie en spelling te komen – nu dient als richtlijn voor schrijvers om bepaalde woorden en termen te vermijden die momenteel onaanvaardbaar zijn voor veronderstelde liberalen.
Alexander schreef onlangs:
"Zelfs wanneer individuele auteurs zich niet houden aan de voorstellen van AP Stijl, maakt dat vaak niet uit. Als zij een artikel via een reguliere mediakanaal plaatsen, zullen die waarschijnlijk hun woorden bewerken om tot aanpassing aan de norm te komen. Een schrijver over pro-life, die een stuk inzendt dat tegen abortus ingaat, zal ontdekken dat de woorden 'pro-leven' veranderd zijn in 'antiabortus', omdat het AP Stijlboek voorschrijft: 'Gebruik antiabortus in plaats van pro-leven en pro-abortusrechten in plaats van pro-abortus of pro-choice [voor (abortus) kiezen]'. Het gaat nog verder: 'Vermijd het woord 'abortionist' [voorstander van de abortusbeweging of iemand die een abortus uitvoert]',' omdat de term 'associaties oproept met een persoon die clandestiene abortussen uitvoert'.
"Woorden die verband houden met terrorisme worden in het AP Stijlboek gezuiverd. Activisten, eenzame wolven of aanvallers moeten worden gebruikt in plaats van terroristen of islamisten. 'Mensen die heel veel moeite doen om Europa binnen te komen' heeft de voorkeur boven 'migrant' of 'vluchteling'. Hoewel het waar is dat velen moeite doen om Europa binnen te komen, is het juist om erop te wijzen dat zij eigenlijk immigranten of vluchtelingen zijn."
Natuurlijk heeft het AP Stijlboek niet hetzelfde gewicht of gezag als de teksten uit de koran, waarop radicale islamisten hun jihadistische acties en totalitaire plannen baseren. Het vormt echter een cultureel decreet, dat religieus in zijn heftigheid is geworden. Het laat ook een glimp zien van de intellectuele tirannie die is doorgedrongen in de liberale westerse gedachten en instellingen.
Het belangrijkste aspect van deze politiek-correcte onderdrukking, zo perfect voorspeld door George Orwell, is de omkering van goed en kwaad – van slachtoffer en dader. In zo'n universum worden radicale moslims door het Westen tot slachtoffer gemaakt en niet andersom. Dit heeft geleid tot tendentieus onderricht in de geschiedenis van de islam en zijn veroveringen, waarin zowel een rechtvaardiging is voor de vervorming [van de geschiedenis] als voor het vormen van de gedachten erover.
Al in 2003 heeft het Midden-Oosten Forum verslag gedaan van de bevindingen van een studie die is uitgevoerd door de 'American Textbook Council', een onafhankelijke onderzoeksorganisatie in New York, die het volgende verklaarde:
"In de afgelopen tien jaar is de berichtgeving over de islam in de handboeken van de wereldgeschiedenis uitgebreid en in sommige opzichten is die verbeterd. Maar in belangrijke islam-gerelateerde onderwerpen laten de handboeken dingen weg of ze worden geflatteerd, opgesmukt en er wordt toevlucht genomen tot opgewekt gepraat, kritiek wordt ingetrokken en harde uitspraken, die provocerende of zelfs alarmerende vragen zouden kunnen opleveren, worden vermeden".
Controle op het denken is nodig om bevolkingsgroepen die door despotische regimes worden geregeerd in bedwang te houden. Dat die controle hooghartig en openlijk wordt gebruikt door zelfverklaarde liberalen en mensenrechtenadvocaten in vrije samenlevingen, is niet alleen hypocriet en schokkend; het is een vorm van collaboreren met regimes die uiteindelijk als doel hebben dat zij de westerse idealen willen uitroeien. We moeten onderkennen wat die relatie in feite is: een huwelijk dat in de hel is gesloten.
A. Z. Mohamed is een moslim, geboren en getogen in het Midden-Oosten.