Als het Westen de democratische waarde van de individuele vrijheid verraadt, zullen islamitische fundamentalisten, zoals diegenen die de Libische vrouwen de boerka hebben opgedrongen, datzelfde met westerse vrouwen doen.

Enkele dagen nadat de "Islamitische Staat" twee jaar geleden de stad Sirte in Libië had veroverd, doken er enorme billboards in de radicaalislamitische vesting op, die vrouwen waarschuwden dat ze op zakken lijkende kleding moesten dragen, die hun hele lichaam bedekte, en geen parfum. Deze "sharia-bepalingen voor de hidjab" omvatten het dragen van ondoorzichtig materiaal en een robe die niet lijkt op de kleding van de ongelovigen.

Twee jaar later nemen de drie belangrijkste steden van Europa – Londen, Parijs, Berlijn – dezelfde trend naar de sharia over.

Lees verder

De aanwezigheid vorige week van Israëlische verslaggevers in Ramallah voor een verslag van het bezoek door de koning van Jordanië, Koning Abdullah II, maakte diverse Palestijnse journalisten woedend, en via social media veroordeelden ze het leiderschap van de Palestijnse Autoriteit dat hen toestemming gaf om bij het bezoek aanwezig te zijn. (Afbeeldingsbron: Palestijnse President's Office)

Als onderdeel van zijn overkoepelende inspanning om critici te laten zwijgen, heeft President Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit (PA) zijn oorlog hervat tegen die Palestijnse journalisten die weigeren in hun lijn te gaan of als ze ervan verdacht worden onvoldoende loyaal te zijn aan de leiders in Ramallah.

Maar dit is niets nieuws: Abbas en zijn team zijn al lang notoir intolerant geweest tegen nieuwsverhalen die hen in het bijzonder negatief weergeven en over de Palestijnen in het algemeen.

In de afgelopen paar dagen arresteerden de veiligheidstroepen van de PA zes Palestijnse journalisten uit Bethlehem, Nabloes en Hebron. De journalisten - Mamdouh Hamamreh, Qutaiba Kassem, Tarek Abu Zeid, Amer Abu Arafeh, Thaer Al-Fakhouri en Ahmed Al-Halaykeh - worden verdacht van "het lekken van vertrouwelijke informatie naar de vijandige partijen."

Lees verder

De Palestijnse Autoriteit buitenlandminister Riad Malki (hierboven afgebeeld in 2009) zei vorige week in een toespraak: "Het gaat niet om metaaldetectoren of camera's, maar wie er verantwoordelijk is en wie de soevereiniteit heeft over de Al-Aqsa moskee... De strijd over Jeruzalem is net begonnen." (Afbeeldingsbron: Mario Tama/Getty Images)

De Palestijnse vieringen van de "overwinning", die plaatsvonden nadat Israël de metaaldetectoren en bewakingscamera's verwijderd had bij de ingangen van de Tempelberg in Jeruzalem, is een slecht voorbode voor de toekomst van de stabiliteit en vrede in het Midden-Oosten.

Door de Palestijnen en door veel Arabieren en moslims wordt de stap van deze Israëlische verwijdering gezien als een teken van zwakte. In hun ogen is de verwijdering van de beveiligingscamera's en metaaldetectoren een capitulatie, puur en simpel.

Hoe weten wij dit? Eenvoudig: kijk naar de Palestijnse reactie. In plaats van het verzoenende karakter van dit Israëlische regeringsbesluit te erkennen, dat gericht is op vermindering van spanningen en het voorkomen van bloedvergieten en geweld, eisen de Palestijnen nu nog meer.

Lees verder

De President van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, krijgt een staande ovatie in het Europees Parlement in Brussel, na ten onrechte in zijn toespraak beweerd te hebben dat de Israëlische rabbijnen hebben opgeroepen het Palestijnse water te vergiftigen. Abbas nam dat later terug en heeft toegegeven dat zijn bewering vals was geweest. (Afbeeldingsbron: Europees Parlement)

Een Frans-Duitse film, waarvan aan niemand in Europa wettelijk wordt toegestaan om die zien, is de bron van een groot schandaal geworden. En de makers zijn het doelwit geworden van een ongekende laster- en haatcampagne door de Duitse publieke omroepen.

Middenin het schandaal staat één van Europa's grootste mediabedrijven, de West Deutsche Rundfunk (WDR) - met 4500 medewerkers en een jaarlijks budget van 1,4 miljard euro - en de Frans-Duitse cultuurzender ARTE.

Lees verder

Mehmet Görmez, de President van het Religieuze Zaken Directoraat (Diyanet) in Turkije, verkondigde in juni dat de islam aan de wereld werd gebracht door Allah om de "fouten" te corrigeren van het Jodendom en christendom. (Afbeeldingsbron: Tezkiretul/Wikimedia Commons)

Het debat over de vraag of de islam is gekaapt door fundamentalisten -- of door de religie zelf die een soort haat predikt, welke leidt tot terrorisme - woedt al sinds de aanslagen van 11-9-2001 in de Verenigde Staten. Hoewel dit probleem niet opgelost is, is een ding wel duidelijk: in de moslimwereld is de demonisering van Joden en christenen gemeengoed.

Turkije, bijvoorbeeld, waar antisemitisme publiekelijk wordt tentoongesteld, al decennialang, door prominente leden van de regering, religieuze instellingen en de media. In juni van dit jaar heeft het hoofd van Gouvernementele Religieuze Zaken Directoraat - de "Diyanet" - zich bij het koor aangesloten.

Lees verder

Palestijnen in de buurt van Jeruzalems Oude Stad protesteren tegen Israëls installatie van metaaldetectors bij de ingangen naar de Tempelberg, hoewel de metaaldetectoren al dagen ervóór waren verwijderd, op 28 juli 2017. (Foto door Ilja Jefimovitsj/Getty Images)

Na de enorme druk van de islamitische wereld en de internationale gemeenschap, verwijderde Israël alle detectoren en camera's die gebruikt werden voor het toezicht op de infrastructuur van de Tempelberg in Jeruzalem, met name de locatie van de Al-Aqsa moskee.

Mogelijk om de reden te verduisteren waarom de metaaldetectoren werden geïnstalleerd in de eerste plaats - vanwege een terroristische aanslag op 14 juli waarbij drie Israëlische Arabische burgers twee Israëlische Druze politiemannen vermoordden met wapens die zij hadden verborgen in de moskee - waarna de Palestijnse Autoriteit (PA) de moslims opriep tot het lanceren van een boycot van de plaats en tot "dagen van woede" tegen de Joodse staat.

Lees verder

Ongeveer 4000 Palestijnse moslims bidden buiten de ingang van de oude stad van Jeruzalem op 19 juli 2017, uit protest tegen de installatie van metaaldetectors bij de toegangen tot de Tempelberg. (Foto door Ilja Jefimovitsj/Getty Images)

De controverse rond het besluit van de Israëlische autoriteiten om metaaldetectoren te plaatsten voor de ingangen naar de Tempelberg doet denken aan het beroemde Arabische gezegde: "Hij sloeg mij en kwam toen bij me om zich te beklagen." Deze omkering van werkelijkheid is een gemeenschappelijk iets onder daders die beweren slachtoffers te zijn.

Het besluit om de metaaldetectoren te installeren, kwam nadat Arabische terroristen twee Israëlische politieagenten vermoord hadden op de Tempelberg op 14 juli. De drie terroristen - Israëlische Arabische burgers uit de stad Umm al-Fahm - gebruikten een machinepistool en messen bij het verrichten van hun aanval. De wapens werden eenvoudigweg naar de Tempelberg gesmokkeld, dankzij het feit dat islamitische gelovigen geen metaaldetectoren hoeven te passeren of een fouillering ondergaan door politieagenten die zijn gestationeerd bij de poorten.

Lees verder

Voorzitter van de Palestijnse Autoriteit (PA), Mahmoud Abbas. (Foto door Olivier Douliery-Pool/Getty Images)

Een nieuwe Palestijnse wet ter bestrijding van misdrijven in de Informatie Technologie (IT) leidde tot een golf van protesten door Palestijnse journalisten en mensenrechten-organisaties.

De omstreden wet 'Cyber Crime', ondertekend door de Palestijnse Autoriteit (PA) van President Mahmoud Abbas op 11 juli, staat de gevangenneming toe van Palestijnen voor het "liken" of "delen" van gepubliceerd materiaal op het internet.

Critici zeggen dat de wet de weg effent voor het ontstaan van een "politiestaat" in de door de PA-gecontroleerde gebieden op de Westelijke Jordaanoever. Ook stellen zij dat de wet tot doel heeft de kritiek op Abbas en het PA-leiderschap tot zwijgen te brengen.

De nieuwe wet komt direct na de recente beslissing van de PA van het blokkeren van meer dan 20 Palestijnse websites die worden beschuldigd van het uitgeven van opmerkingen en artikelen die kritisch waren ten aanzien van het PA-leiderschap.

Lees verder

Soldaten van het Islamitische Revolutionaire Garde Corps op parade met hun tanks tijdens "Heilige Defensie Week', op 21 september 2012. (Afbeeldingsbron: ypa.ir/Wikimedia Commons)

Er is deze dagen iets vreemds gebeurt ten aanzien van Iran. Je zou kunnen zeggen: Nou en? Meer vreemde dingen zijn er gebeurd ten aanzien van Iran, sinds de mullahs in 1979 de macht grepen.

Oke, maar wat er nu gebeurt, en wat meer aandacht verdient, is dat het een ongekende convergentie vertegenwoordigt tussen het denken van de Trump-regering in Washington aan de ene kant, en anderzijds dat een van de partijen betrokken is bij de machtsstrijd in Teheran.

Vorige maand heeft Minister Rex Tillerson aangekondigd dat de regering de laatste hand legt aan een nieuw beleid ten aanzien van Iran met het uiteindelijke doel een regiemverandering. Terwijl de details van dit nieuwe beleid een mysterie blijven, is misschien toch één ding duidelijk: een van de doelstellingen zou de ontmanteling zijn van het Islamitische Revolutionaire Garde Corps (IRGC), dat de Amerikaanse deskundigen identificeren als de steunpilaar van het Khomeinistische-regime.

Lees verder

(Afbeeldingsbron: Texas Attorney General's Office/Wikimedia Commons)

De imam van de "Ground Zero moskee", Feisal Abdul Rauf, schreef onlangs een zeer onnauwkeurig artikel met richting de Amerikanen het verwijt van hun zogenaamde "rechtse karikatuur" van de sharia, de islamitische wet, waarvan hij zegt dat deze geen bedreiging is voor de Amerikaanse wetgeving. In zijn recente artikel "De dwaze Amerikaanse angst voor de sharia-wetgeving" ontkent hij dat de sharia onverenigbaar is met de Amerikaanse wetten en de Grondwet. Oh, werkelijk?

Imam Rauf probeert de amputaties van ledematen en steniging in de sharia te rechtvaardigen door een vergelijking met de Bijbelse wet:

"Sharia gaat niet over amputaties en steniging. Deze extreme straffen zijn overgenomen van een eerdere, bijbelse wet" en zo "opgenomen in de geschiedenis van de islam, zij hebben maar zelden plaatsgevonden. Wat de islamitische wet voorschrijft is hetzelfde doen [sic] en niet-doen als de Tien Geboden. "

Lees verder

Maryam Naghash Zargaran. (Afbeeldingsbron: "Gratis Maryam Naghash-Zargaran - Nasim")

Het komt op dit moment via alle soorten media naar buiten - onmogelijk om te negeren - en je hoort over en weer de beweringen van vele radicale imams, moslimgeleerden, en predikers, dat de islam een religie van inclusiviteit is, dat iedereen een moslim kan worden door slechts een paar woorden te mompelen. Het lijkt heel simpel, toch?

Dit is niet nieuw. Ik ben opgegroeid met het horen van al deze beweringen in Iran, onder de islamitische wetten. Voor onwetende oren kan dit bijna magisch klinken. Wat echter belangrijk is, zijn de vele veel belangrijkere vereisten die de imams liever weglaten. Vooral dat zodra u een moslim bent geworden, er geen manier is om daarop terug te komen. Uw geloof is dan onder de controle van de extremistische imams, sjeiks, regeringen gekomen, of gewoon onder de gemeenschap. U kunt niet meer zelf besluiten om de islam te verlaten en vervolgens teruggaan naar hoe u voordien leefde. De straf op een poging daartoe is de dood.

Lees verder

Leider van de liberaal-democraten partij Tim Farron zag zijn politieke carrière opgeofferd omdat de Britse media het onaanvaardbaar vonden dat hij in zijn christelijke geweten homoseksuele seks als een zonde kon hebben beschouwd. (Afbeeldingsbron: liberale democraten/Flickr)

Na de recente terroristische aanslagen in Groot-Brittannië, schreef The Spectator: "Na vijf eeuwen is de religieuze oorlog teruggekeerd naar Engeland," met een verwijzing naar 1535, toen Thomas More voor zijn katholieke geloof werd geëxecuteerd. Tim Farron, een Britse premier en partijleider van de liberaal-democraten die voor meerdere dagen weigerde te verklaren of hij van mening was of homoseksuele seks een zonde was, en dubbelzinnige antwoorden gaf over abortus, werd niet naar de Tower of London gebracht voor een openbare executie. Echter, bijna 500 jaar na More zag Farron zijn politieke carrière geofferd worden op een bijna identiek ideologisch altaar als die van More.

Lees verder

Anjem Choudary, een radicale Britse islamitische geestelijke, werd eind vorig jaar veroordeeld door een Britse rechter tot vijf en een half jaar gevangenisstraf voor het aanmoedigen van mensen om toe te treden tot de Islamitische Staat. (Afbeeldingsbron: Dan H/Flickr)

Als u was opgegroeid, zoals ik, onder twee autoritaire regeringen - de Islamitische Republiek Iran en Syrië - onder leiding van mensen zoals Hafez al Assad, Ayatollah Ali Khamenei en Mahmoud Ahmadinejad, en uw jeugd was daardoor beïnvloed, dan zou u de twee grote afdelingen van de islam in de islamitische wereld hebben gezien: de sjiieten en de soennieten. Ik bestudeerde beide, en op een gegeven moment werd ik zelfs een vrome moslim. Mijn ouders die nog steeds in Iran en Syrië leven, zijn afkomstig uit twee verschillende islamitische bevolkingsgroepen: Arabisch en Perzisch.

U zou ook hebben gezien hoe de godsdienst van de islam verstrengelt is met de politiek, en hoe de radicale islam de samenleving regeert door middel van religieuze wetten, de sharia. U zou hebben meegemaakt hoe de radicale islam kan domineren en de dagelijkse keuzes van de mensen onderzoekt: hun eten, kleding, socialiseren, entertainment, alles.

Lees verder

Jared Kushner (links), Senior-adviseur van de President van de V.S., Donald Trump, ontmoet de President van de Palestijnse Autoriteit Mahmoud Abbas op 21 juni 2017 in Ramallah. (Foto: Thaer Ghanaim/PPO via Getty Images)

De Amerikaanse gezanten Jason Greenblatt en Jared Kushner, die deze week in Jeruzalem en Ramallah een ontmoeting hadden met de Israëlische ambtenaren samen met die van de Palestijnse Autoriteit (PA), met het doel een hervatting van het vredesproces te bespreken, hebben ontdekt wat vorige Midden-Oosten gezanten al hadden geleerd in de afgelopen twee decennia - dat de PA niet is veranderd, niet kan en ook niet wil veranderen.

Tijdens hun bijeenkomst in Ramallah met PA-President Mahmoud Abbas is de twee Amerikaanse gezanten verteld dat de Palestijnen niet met iets minder genoegen zullen nemen dan een onafhankelijke staat op de pre-1967 lijnen en met Oost-Jeruzalem als hoofdstad.

Lees verder

De Palestijnse Autoriteit, eerst onder Yasser Arafat en later onder Mahmoud Abbas, heeft bewezen niet veel anders te zijn dan de meeste van de Arabische dictaturen, waar democratie en vrijheid van meningsuiting in de media niet-bestaanbaar zijn. (Foto: Abid Katib/Getty Images)

De Palestijnse Autoriteit (PA) op de Westelijke Jordaanoever, en Hamas in de Gazastrook, kunnen met elkaar in strijd lijken, maar de twee rivaliserende partijen zijn het eens over één kwestie: het laten zwijgen en intimideren van hun critici. Natuurlijk komt dit niet als een verrassing voor hen die bekend zijn met het ondemocratische karakter van de PA en Hamas.

Onder de regimes van de Palestijnse Autoriteit (PA) en Hamas zijn de Palestijnen vrij om Israël te bekritiseren en om tegen hen op te hitsen. Maar als het gaat om kritiek op de leiders van de PA en Hamas, dan zijn de regels van het spel wel zeer verschillend. Dergelijke kritiek wordt beschouwd als een "misdaad" en de verantwoordelijken belanden vaak achter de tralies of worden onderworpen aan andere vormen van straffen.

Lees verder