Zweden exporteert niet alleen bomaanslagen naar Denemarken. Bendecriminaliteit, met schietpartijen en moorden, is ook de grens overgestoken.

Je kunt gewoon niet de ene dag foto's van de Saoedische kroonprins verbranden en je dan de volgende dag naar Riyad haasten op zoek naar geld. Je kunt niet de ene dag slogans tegen de Egyptische president schreeuwen en dan de volgende dag naar Caïro gaan om politieke steun te zoeken.

Opmerkelijk genoeg heeft Turki al-Hamad, een Saoedische schrijver, gedaan wat zelfs sommige westerse landen weigeren om te doen: hij durfde Hamas en andere groepen in Gaza te veroordelen voor het afvuren van raketten op Israël.

"Palestijnen brengen een ramp voor iedereen die hen ontvangt. Jordanië ontving hen, en daar kwam Zwarte September; Libanon ontving ze, en er kwam daar een burgeroorlog; Koeweit ontving ze, en ze veranderden zich in Saddam Hoesseins soldaten. En nu gebruiken ze hun podia om ons te vervloeken." - Mohammed al-Shaikh, Saoedische auteur, RT Arabisch, 13 augustus 2019.

Veel mensen in de Arabische landen zeggen nu dat het hoog tijd is dat de Palestijnen hun eigen belangen gaan behartigen en gaan denken aan een betere toekomst voor hun kinderen... De Arabieren lijken tegen de Palestijnen te zeggen: "Wij willen vooruitgang, jullie kunnen zo lang als je wilt achteruit blijven lopen.

Helaas weigert de Europese mentaliteit om de realiteit onder ogen te zien, alsof de uitdaging te groot is om het hoofd te kunnen bieden.

"De conferentie vond plaats onder het thema 'Penser l'Europe' ('Gedachten over Europa') en kreeg de titel 'Islam en Europa'. Daar hoorde ik tot mijn ontsteltenis Tariq Ramadan spreken over Europa als dar al-Shahada, het huis van het islamitische geloof. De aanwezigen waren gealarmeerd, maar kregen niet de boodschap van de islamitische inname van Europa waardoor het onderdeel van het huis van de Islam is. Als Europa niet langer wordt gezien als een dar al-Harb/oorlogshuis, maar als een onderdeel van het vreedzame huis van de Islam, is dit geen teken van gematigdheid, zoals sommigen ten onrechte veronderstellen: het is de denkwijze van een islamisering van Europa".- Bassam Tibi, emeritus hoogleraar internationale betrekkingen, Universiteit van Goettingen.

Het is een bedrieglijke marxistische opvatting onder jongeren in Europa dat als je succesvol bent of het goed hebt, dit alleen maar ten koste van de mensheid kan zijn gegaan: "Als ik win, moet iemand anders verliezen." Er lijkt helemaal geen concept te zijn van "win-win" -"Als ik win, kunnen jullie ook allemaal winnen: iedereen kan winnen!"- de basis van een vrije markteconomie wat zo'n groot deel van de wereld spectaculair uit de armoede heeft getild.

Wat, zo moet men zich afvragen, heeft het islamitische regime te vrezen van de christenen, de Bahais, de Zoroastriërs, de soefi's, de soennitische moslims of de Joden in het land? Toch is de behandeling van deze minderheden zo repressief dat het niet onredelijk lijkt om te vragen of de geestelijken bang zijn voor wat zij beschouwen als een uitdaging voor hun fantasie van zuivere islamitische identiteit.

Waarom deze vervolging? Omdat ze een uitdaging zijn voor de radicale sharia-wetgevingsdoctrines van de geestelijkheid die het religieuze politieke systeem van Velayat-e Faqih (heerschappij van een theocratische islamitische regering) van Ayatollah Khomeini opleggen.

Men zou verwachten dat de Palestijnse leiders een nieuw ziekenhuis zouden verwelkomen, aangezien dit de twee miljoen inwoners van de Gazastrook van dienst zou zijn. Deze leiders hebben er echter geen probleem mee om het leven van Palestijnse patiënten op te offeren op het altaar van hun haat tegen het vredesplan.

De leiding van de Palestijnse Autoriteit heeft over één ding gelijk: er is één partij in dit conflict die het geschil inderdaad gebruikt voor haar eigen doeleinden - maar dat is niet de Trump-regering. De enige partij die deze schuld verdiend is Abbas en co. Zij wijzen een broodnodige medische faciliteit af, enkel en alleen om de schuld voor het lijden van de Palestijnen in de Gazastrook voor de deur van Israël te kunnen blijven leggen.

De Palestijnse Autoriteit is waarschijnlijk de enige regering ter wereld die de oprichting van een modern ziekenhuis ziet als een "samenzwering". Het is nu afwachten of de internationale gemeenschap zal toegeven aan de campagne van Abbas en het ziekenhuisproject zal laten vallen, of dat het zal besluiten om het Palestijnse volk daadwerkelijk te helpen, wiens leiders alleen weten hoe ze zichzelf moeten helpen.

Begin juli keurde de Franse nationale vergadering een wetsontwerp goed om online haatzaaien in te perken. Het wetsontwerp geeft sociale mediaplatformen 24 uur de tijd om "haatdragende inhoud" te verwijderen of het risico te lopen op boetes van tot 4% van hun wereldwijde inkomsten. Het wetsvoorstel is naar de Franse Senaat gegaan en kan na het zomerreces van het parlement wet worden. Als dat het geval is, zal Frankrijk het tweede land in Europa zijn, na Duitsland, dat een wet aanneemt waarbij een socialemediabedrijf in naam van de staat rechtstreeks de gebruikers censureert.

Als je weet dat alleen al een Facebook-post je voor de rechter zou kunnen brengen dan zet dat waarschijnlijk een domper op je verlangen om vrijuit te spreken.

Als de overeenkomst van Facebook met Frankrijk door andere Europese landen wordt nagevolgd, zal de vrijheid van meningsuiting in Europa, met name op het internet, waarschijnlijk als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Terwijl Facebook beweert online te strijden tegen haatzaaiende woorden, waaronder de bewering dat het miljoenen posts met terroristische inhoud van zijn platform heeft verwijderd, staan er volgens een recent rapport van de Daily Beast nog steeds 105 berichten van enkele van de beruchtste terroristen van Al-Qaeda op Facebook en YouTube.

Terwijl congresvrouw Rashida Tlaib de controverse rond haar bezoek als excuus gebruikt om vernietigende aanvallen op Israël te lanceren, lijken de Palestijnen zich meer zorgen te maken over mislukte leiders op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Deze bezorgdheid is niet iets wat Tlaib lijkt te delen met de Palestijnen, omdat voor haar het enige wat ze onrechtvaardig vindt, uit Israël komt.

"Zelfmoordterroristen loven en bloedsprookje opvoeren is niet 'een Israëlische beleid bekritiseren'." - Charles Sykes, The Bulwark, 19 augustus 2019.

Het zou nuttig zijn geweest als het Palestijns-Amerikaanse congreslid een poging had gedaan om de Palestijnse Autoriteit functionarissen ervan te overtuigen hun betrekkingen met de Amerikaanse regering te hervatten en te zoeken naar manieren om de Palestijnse economie te stimuleren en de levensomstandigheden op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook te verbeteren. Als congreslid zou ze moeten werken aan het bouwen, en niet vernietigen, van bruggen tussen haar volk en de VS. Haar felle aanvallen op Israël en de Amerikaanse regering echter moedigen Palestijnse hardliners aan en voeden de haat tegen Israëli's en Amerikanen.

De belangrijkste reden dat een Saoedische blogger tijdens zijn bezoek aan de Al-Aqsa-moskee werd aangevallen en vernederd, was de ophitsing.

Het kwam voornamelijk vanaf het Palestijnse Syndicaat van Journalisten (PJS), een groep die verbonden is met Fatah, en door sommigen in het Westen, en zelfs in Israël, omschreven is als "gematigd" en "pragmatisch".

Spugen in het gezicht van een Saoedische blogger en hem als een "beest" en "zionist" vervloeken, is geen gedrag dat bevorderlijk is voor het krijgen van geld uit zijn staat, of van een andere zichzelf respecterende entiteit die weigert om in het gezicht te worden geslagen terwijl ze aalmoezen geven.

Waarom zijn de details over Rina Shnerb's geboorteplaats en haar leeftijd het vermelden waard? Omdat de Palestijnse media opnieuw een campagne van verzinsels en leugens hebben gevoerd om de terreuraanslag en de moord op een onschuldige Joodse tiener te rechtvaardigen.

De Palestijnse media voelen zich echter niet comfortabel bij het rapporteren van de feiten over de terreuraanslag. In de ogen van de Palestijnse nieuwsredacteuren en journalisten was Rina een "kolonist" en een "soldaat". Door dergelijke termen te gebruiken, proberen de Palestijnen de indruk te wekken dat ze geen onschuldige tiener was, maar een Jood, die in een nederzetting woonde, en zelfs in de IDF diende.

Tot slot is het belangrijk op te merken dat veel Palestijnse mediakanalen en functionarissen nog steeds naar Israël verwijzen als "bezet Palestina". Zij zien geen verschil tussen een Jood die op de Westelijke Jordaanoever woont en een Jood die in Israël woont. Voor hen zijn alle Joden kolonisten en alle steden in Israël - Tel Aviv, Haifa, Ashkelon, Ashdod, Eilat, evenals Lod, de woonplaats van Rina - zijn "bezet". In de ogen van de Palestijnen is in feite heel Israël "bezet" en een "nederzetting".

Hopen dat Trump's beleid ten aanzien van Iran mislukt is hetzelfde als hopen op een sterker en brutaler theocratisch regime dat consequent heeft gedreigd met "de dood van Amerika" - met atoombommen, vermoedelijk, als het daarover zou beschikken, wat het land druk doende is om te verwerven.

De belangrijkste revolutionaire pijlers van deze Iraanse regering zijn anti-Amerikanisme en antisemitisme. Dit land, waarvan sommigen zeggen dat ze het graag zouden willen zien zegevieren over president Trump, is ook meerdere malen uitgeroepen tot de grootste kinderbeul. Het heeft duizenden Amerikanen gedood, onder andere tijdens de aanslagen op het World Trade Center in 2001, en heeft de meest afschuwelijke schendingen van de mensenrechten begaan - en blijft dat doen - waaronder het geselen en executeren van minderjarigen...deze vaststelling geeft slechts een beperkt overzicht van de verschrikkingen die het heeft begaan; de lijst is schier eindeloos.

Tijdens de acht jaar durende regering van president Obama hebben Obama en Kerry ongekende concessies gedaan, de Iraanse leiders volledig gerespecteerd, de sancties opgeheven, hen een snel parcours aangeboden naar legitieme nucleaire capaciteit en het regime met 150 miljard dollar beloond - dit alles in een poging om de heersende mullahs te sussen. Hoe is dat afgelopen?

Oftewel, vergeet alles over de vrije uitwisseling van ideeën: de VN vindt dat haar "waarden" worden bedreigd en degenen die deze waarden bekritiseren, moeten daarom tot zwijgen worden gebracht.

Vanzelfsprekend verzekert de VN iedereen dat "het aanpakken van haatzaaien niet betekent dat vrijheid van meningsuiting wordt beperkt of verboden. Het betekent dat haatzaaien niet kan escaleren naar iets gevaarlijkers, met name tot het aanzetten tot discriminatie, vijandigheid en geweld, wat volgens het internationale recht verboden is" .

Echter, de VN wil de vrijheid van meningsuiting nog al degelijk wel beperken, vooral wanneer deze niet strookt met de agenda van de VN. Dit was duidelijk in het VN-Migratiepact waarin expliciet werd gesteld dat overheidsfinanciering aan "media die systematisch intolerantie, vreemdelingenhaat, racisme en andere vormen van discriminatie jegens migranten bevorderen" moet worden stopgezet.

In tegenstelling tot het VN-Migratiepact bevat het actieplan van de VN tegen haatzaaien wel een definitie van wat de VN als "haat" beschouwt, en het is toevallig de breedste en vaagste mogelijke definitie: "Elke vorm van communicatie in woord, geschrift of gedrag, die agressief is of pejoratieve dan wel discriminerende taal gebruikt met betrekking tot een persoon of een groep op basis van wie ze zijn, met andere woorden, op basis van hun religie, etniciteit, nationaliteit, ras , kleur, afkomst, geslacht of een andere identiteitsfactor ". Met zo'n brede definitie kunnen alle meningen als "hatelijk" bestempeld worden.

President Macron zegt nooit dat hij medelijden heeft met degenen die een oog of een hand hebben verloren... door buitensporig politiegeweld. In plaats daarvan vroeg hij het Franse parlement om een wet aan te nemen die het recht om te protesteren bijna volledig opheft, het vermoeden van onschuld afschaft en die de arrestatie van eenieder mogelijk maakt, waar dan ook, zelfs zonder reden. De wet werd aangenomen.

In juni keurde het Franse parlement een andere wet goed, waarbij iedereen die iets zegt of schrijft dat "aanzet tot haat" zwaar wordt bestraft. De wet is zo vaag dat een Amerikaanse rechtsgeleerde, Jonathan Turley, reageerde: "Frankrijk is nu een van de grootste internationale bedreigingen voor de vrijheid van meningsuiting geworden".

De voornaamste bezorgdheid van Macron en de Franse regering lijkt niet het risico van rellen te zijn, de onvrede van het publiek, het verdwijnen van het christendom, de rampzalige economische situatie of de islamisering en de gevolgen daarvan. De voornaamste bezorgdheid is klimaatverandering.

Het volledig verwerpen door Duitsland van het verzoek van Washington [om het voorstel van Washington te steunen voor een maritieme beschermingsmacht in de Arabische Golf om de scheepvaart tegen aanvallen door Iran te beschermen] zal waarschijnlijk de spanningen tussen Washington en Berlijn verder aanwakkeren. De V.S. President Donald J. Trump staat al op gespannen voet met de Duitse bondskanselier Angela Merkel op een aantal punten, van de halsstarrige weigering van Duitsland om haar NAVO-financieringsverplichtingen na te komen tot aan het streven naar nauwere energiebanden met Rusland door de aanleg van de controversiële Nord Stream 2-gasleiding.

De heer Trump is zeer kritisch over het project. Hij beweert dat Europa, en met name Duitsland, hierdoor te afhankelijk zal worden van Moskou voor energiebehoeften, wat de vastberadenheid van de NAVO-alliantie om een krachtig standpunt tegen Moskou in te nemen in een toekomstige confrontatie zou kunnen ondermijnen.

Nu de westerse alliantie al worstelt met de manier waarop moet worden gereageerd op de verdieping van de militaire banden van Turkije met Rusland, zal de weigering van Duitsland om te voldoen aan zijn verplichtingen om de scheepvaart in de Golf te beschermen, worden geïnterpreteerd door tegenstanders van het Westen, zoals Moskou en Teheran, als nog meer bewijs van wat hen ongetwijfeld zeer zal bevallen: het verdiepen van de verdeeldheid binnen de Westerse alliantie.

De kwestie van de radicalisering van de kinderen is een wereldwijde horror-show geworden. Zeer weinig mensen zijn bereid om te spreken over de gevaren van de radicalisering van jongeren.

Radicalisering is nu gemakkelijk voor de extremisten, dankzij de technologie, het nieuwe wapen dat door islamitische terroristen wordt gebruikt...

Als mensen die veel waarde hechten aan de mensenrechten, maken wij ons grote zorgen over de manier waarop deze kinderen worden ondermijnd en misbruikt, evenals over de toekomst van onze volgende generatie, en het creëren van bewustzijn, is van het grootste belang.

"Het besluit van Turkije om door te gaan met de aankoop van het Russische S-400, een grond-luchtraketsysteem, vormt een ernstige bedreiging voor de nationale veiligheid van de Verenigde Staten en onze NAVO-bondgenoten. Door de aankoop en integratie van een geavanceerd Russisch raketverdedigingssysteem in de NAVO-hardware, brengt Turkije niet alleen de veiligheid van de NAVO in de regio in gevaar, maar geeft ook Rusland een overwinning in zijn voortdurende inspanning om verdeeldheid en wantrouwen tussen de NAVO-lidstaten te zaaien." - Amerikaanse vertegenwoordiger John Sarbanes (D-Md.) 12 juli 2019.

De S-400 kan doelwitten tot een afstand van 400 km aanvallen. Het is ontworpen om de luchtactiva van de NAVO neer te schieten - met inbegrip van de in de V.S. gemaakte F-35 gevechtsstraaljagers.

Wat Erdogan het meeste vreest is de tegenwerkende bijwerkingen van Amerika door de Akte van Sancties, en dat door de Senaat van de V.S. in 2017 wordt overgegaan tot de sancties CAATSA. Het werkloosheidscijfer in Turkije is 13%, met 4,2 miljoen mensen die werk zoeken. De economie bevindt zich in een recessie en de koers van de lire is onstabiel.