Het huidige geweld, dat sinds begin 2017 is verergerd, "is ietwat anders, in die zin dat het een reeks gerichte aanvallen op christelijke gemeenschappen is die probeert om boeren weg te krijgen en land voor de veehouders af te pakken". - Nathan Johnson, International Christian Concern, Regionale Manager voor Africa.

"Christenen in Nigeria worden in de twaalf noordelijke staten behandeld als tweederangs burgers. Daar wordt de shariawet toegepast. Zij worden op vele manieren het slachtoffer van de sharia. Christelijke meisjes worden ontvoerd en gedwongen te trouwen met islamitische mannen. Pastors worden ontvoerd voor losgeld. Kerken worden vernield of volledig vernietigd." - Nathan Johnson.

De Nigeriaanse regering en de internationale gemeenschap ... hebben vanaf het begin weinig gedaan om de situatie aan te pakken. Dit gebrek aan daadkracht is niet verwonderlijk: ze kunnen de wortels niet erkennen, namelijk de intolerante ideologie van de jihad. Als gevolg daarvan is het dodental van de christenen alleen maar gestegen - en zal waarschijnlijk exponentieel blijven groeien - totdat deze realiteit niet alleen wordt erkend maar ook aangepakt".- Raymond Ibrahim, auteur en Midden Oosten expert.

President Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit heeft begrepen dat hij een ernstige fout heeft gemaakt door zijn Arabische broeders hun bekrompenheid te verwijten. Dit was een enorme vergissing, omdat zijn Arabische broers geen enkele vorm van kritiek tolereren. Voor hen zou Abbas alleen Israël en de VS moeten bekritiseren.

Dit is het oude Palestijnse schuld-spelletje: laat altijd Israël of de VS verantwoordelijk lijken te zijn voor het leed dat je je eigen volk aandoet.

Zoals de meeste Palestijnen is Abbas zich er terdege van bewust dat de Arabische staten niet langer bereid zijn om te dienen als een geldautomaat voor ondankbare mensen. Onder de huidige omstandigheden is de kans groter dat de Palestijnen erin slagen om geld van bedrogen westerse donoren te krijgen dan van hun liefhebbende broeders. Vanuit het oogpunt van de Palestijnse leiders is dit echter een ongemakkelijke waarheid die het best voor hun volk verborgen kan worden gehouden.

Islamitische extremisten hebben gezien dat het Westen zich niet heeft gemobiliseerd om hen te verhinderen om christenen te onderdrukken. Alsof er onbewust een vreemde verstandhouding was tussen ons stilzwijgen en het etnische zuiveringsproject van de Islamitische Staat, gericht op het wegvagen van christenen.

"Religieuze vrijheid, de kernwaarde van de westerse beschaving, wordt in grote delen van de wereld vernietigd. Maar het Westen, dat deze religieuze oorlog kortzichtig ontkent, kijkt weg..." - Melanie Phillips, Brits journalist, The Times, 17 november 2014.

De hertog van Cambridge, prins William, heeft net de moslimoverlevenden van de aanval op de moskeeën in Christchurch, Nieuw-Zeeland, bezocht. Waarom spoort ditzelfde medeleven de Britse koninklijke familie niet aan om te stoppen in Sri Lanka, hun voormalige kolonie, om de christelijke overlevenden daar te ontmoeten, voordat ze teruggaan naar Engeland?

De oproep van Asia Bibi's dochters om haar moeder te helpen was aan dovemansoren gericht in het Westen. Het Verenigd Koninkrijk weigerde asiel te bieden aan deze vervolgde Pakistaanse christelijke familie.

De uitspraak van de Palestijnse Vereniging van Geleerden is ook bedoeld om de Amerikaanse regering te laten weten dat de Palestijnen en de moslims niets te maken hebben met de "Deal van de eeuw". Bovendien dient het als een herinnering dat zelfs als sommige Arabieren vredesverdragen met Israël ondertekenen, er altijd moslims zullen zijn die hen als "verraders" aan de kaak zullen stellen en hen ervan beschuldigen tegen de Koran en de heerschappij van de islam op te treden.

Mahmoud Abbas is zich er ondertussen terdege van bewust dat moslims hem zullen veroordelen - en misschien wel een fatwa uitgeven, die oproept tot zijn dood - als hij ooit een vrede durft te sluiten met de Joden. Dat wantrouwen zou zijn recente opmerking tijdens een bezoek aan Egypte kunnen verklaren, toen hij naar verluidt zei dat hij niet van plan is om zijn leven als verrader te eindigen door concessies te doen aan Israël.

De dreigementen van Hamas-leider Yahya Sinwar herinneren ons eraan dat Hamas en andere Palestijnse terreurgroeperingen Israël als één grote nederzetting beschouwen die vernietigd moet worden. Hamas heeft nooit de "tweestatenoplossing" geaccepteerd of zijn handvest gewijzigd, waarin expliciet wordt gesteld dat het nooit heeft ingestemd met de "tweestatenoplossing": "Wanneer onze vijanden zich sommige islamitische landen toe-eigenen, wordt de Jihad [heilige oorlog] een plicht voor alle moslims... We moeten de geest van de Jihad verspreiden onder de [islamitische] Umma, de vijanden aanvallen en ons aansluiten bij de gelederen van de Jihad-strijders".

Hamas kan geen politieke overeenkomst met Israël bereiken omdat het niet akkoord kan gaat met het bestaansrecht van Israël. Dat is de boodschap die Sinwar en de leiders van alle Palestijnse terreurgroepen aan de wereld willen laten horen. Voor de terroristische leiders is de enige vrede die zij zullen accepteren er een die resulteert in de eliminatie van Israël en de evacuatie van alle Joden uit hun huizen.

Het Hamas-handvest is een duidelijke, ondubbelzinnige boodschap die zegt: "Vredesinitiatieven, zogenaamde vreedzame oplossingen en internationale conferenties om het Palestijnse probleem op te lossen zijn allemaal in strijd met de overtuigingen van de Islamitische Verzetsbeweging [Hamas]... Er is geen oplossing voor het Palestijnse probleem dat door de Jihad wordt verwacht".

Amper een uur nadat de vlammen boven de Notre Dame begonnen uit te slaan - dus op een moment dat niemand een verklaring had - haastte de Franse overheid zich om te zeggen dat de brand een "ongeluk" was en dat "brandstichting uitgesloten is". De opmerkingen klonken zoals alle officiële verklaringen van de Franse regering na de aanslagen van de afgelopen tien jaar in Frankrijk.

De brand in de Notre Dame vond ook plaats op een moment van toenemende aanvallen op kerken in Frankrijk en Europa. Alleen al in 2018 werden in Frankrijk meer dan 800 kerken aangevallen.

De Franse Kerken zijn leeg. Het aantal priesters neemt af en de priesters die in Frankrijk actief zijn, zijn ofwel heel oud, komen uit Afrika of Latijns-Amerika. De dominante religie in het Frankrijk van nu is de islam. Elk jaar worden kerken gesloopt om plaats te maken voor parkeerplaatsen of winkelcentra. Overal worden moskeeën gebouwd, en ze zitten vol.

Geen enkele andere groep wordt er ooit van beschuldigd te veel macht en invloed te hebben. Die valse bewering - die teruggaat tot tijden en plaatsen waar Joden weinig of geen invloed hadden - is een antisemitische uiting die ons meer vertelt over de antisemieten die zich daarop beroepen, dan over de Joden.

De geschiedenis heeft aangetoond dat Joden meer macht en invloed nodig hebben om hun veiligheid te waarborgen dan andere groepen. In de jaren dertig en begin jaren veertig van de vorige eeuw hadden Joden de moraal aan hun kant, maar het ontbrak hun de macht en invloed om zes miljoen van hun broeders en zusters te redden van een systematische moord.

"De waarheid is dat als Israël zijn wapens neer zou leggen er geen Israël meer zou zijn. Als de Arabieren hun wapens neer zouden leggen, zou er geen oorlog meer zijn". - Israëlische premier Benjamin Netanyahu.

Wanneer Joodse macht en invloed worden gebruikt voor vrede en gerechtigheid - zoals vandaag de dag - is er niets om je voor te schamen. Het zou een bron van trots moeten zijn.

De benarde situatie van de Palestijnse vrouwen in Syrië is een kwestie die de Palestijnse leiders op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook niet lijkt te storen. Deze leiders zijn te druk bezig met het vechten en aanzetten tot geweld tegen elkaar, tegen Israël en de VS. Ze zijn het lijden van hun volk in een Arabisch land als Syrië volledig vergeten.

Deze vrouwen, die het slachtoffer zijn van verkrachting en verschillende vormen van marteling in Syrische gevangenissen, zijn het slachtoffer van deze mislukte Palestijnse leiders die alleen maar om hun bankrekeningen lijken te geven en hun baan willen behouden.

Geen enkele Fatah- of Hamas-ambtenaar - of de Verenigde Naties, of die westerse zogenaamde mensenrechtengroeperingen - heeft zich uitgesproken tegen de benarde situatie van Palestijnse vrouwen in Syrië. Waarom zouden ze, terwijl ze het grootste deel van hun tijd alleen maar modder naar elkaar gooien en tegelijkertijd hun volk tegen Israël en de VS blijven opzetten?

In Duitsland werden alleen al in maart vier afzonderlijke kerken vernield en/ of in brand gestoken. "In dit land", legde PI-News uit, "is er een sluipende oorlog tegen alles wat het christendom symboliseert: aanvallen op Kruisen op bergtoppen, op heilige beelden langs de weg, op kerken... en recentelijk ook op begraafplaatsen."

Na vrijwel iedere aanval op een kerk verdoezelen autoriteiten en media de identiteit van de vandalen. In die zeldzame gevallen waarin de islamitische (of "migranten") identiteit van de vernielers uitlekt, worden de daders vervolgens gepresenteerd als slachtoffers die lijden aan psychische aandoeningen.

"Bijna niemand schrijft of spreekt over de toenemende aanvallen op christelijke symbolen. De stilte in zowel Frankrijk als Duitsland over het schandaal van de ontwijdingen en de herkomst van de daders is oorverdovend.... Geen woord, zelfs niet de geringste hint die zou kunnen leiden tot het verdenken van migranten... Het zijn niet de daders die het deksel op de neus krijgen, maar degenen die de heiligschennis van christelijke symbolen durven associëren met immigratie. Zij worden beschuldigd van het aanzetten tot haat en geweld en racisme." – PI News van 24 maart 2019.

De anti-Israël campagne in de Arabische en Islamitische wereld ziet een vrede met Israël - en niet het mislukte leiderschap, of slecht economisch beleid en corruptie - als de grootste bedreiging voor Arabieren en moslims. De erkenning van het bestaansrecht van Israël wordt door veel Arabieren en moslims ook gezien als een vernedering van hun waarden, hun cultuur, hun politieke macht en hun economische tradities. Ze lijken zich zorgen te maken dat de Arabieren en de moslims op een ochtend wakker zouden kunnen worden en beginnen met het eisen van een vrijheid van meningsuiting met vrije en democratische verkiezingen zoals die om de paar jaar in Israël worden gehouden.

Het antivredekamp lijkt te willen dat hun volk in ellende en onder de dictaturen blijft leven, zodat het gemakkelijker is om mensen te rekruteren voor de jihad tegen Israël en het Westen. Maar ook: als mensen uit de armoede en ellende worden bevrijd en beginnen te genieten van de vruchten van de moderne beschaving, dan is er een kans dat Arabieren en moslims zich van de islam afkeren en zelfs de ontoelaatbare waarden van het Westen gaan onderschrijven.

De regering-Trump zal snel ontdekken wat elk kind in de Arabische en islamitische wereld al weet: dat het Israëlisch-Arabische conflict niet gaat over een nederzetting of een checkpoint of een veiligheidshek, maar over het bestaansrecht van Israël in het Midden-Oosten. De regering-Trump zal ook leren dat vrede met Israël door veel Arabieren en moslims wordt gezien als niets anders dan een onaanvaardbare bedreiging, die koste wat kost moet worden tegengehouden.

Twee dagen voor het eerbetoon aan de slachtoffers en het uitzenden van de oproep tot gebed nodigde de premier van Nieuw-Zeeland, Jacinda Ardern, een imam uit om de Koranverzen van Surah al Baqarah te lezen voor de opening van een parlementaire zitting. Surah al Baqarah spreekt van "hen die gedood worden op weg van van Allah" en roept op tot een "grote straf" voor "degenen die niet geloven". Verdienen Nieuw-Zeelanders echt een zware straf omdat een Australiër naar Nieuw-Zeeland kwam en een massamoord beging?

Het goede nieuws van 2018 in Saoedi-Arabië was dat enkele wetten gewijzigd werden om vrouwen toe te staan auto te rijden. Het slechte nieuws is echter dat de religieuze politie nog steeds streng toeziet op de naleving van de islamitische regels; vrouwen mogen nog steeds niet reizen, niet trouwen of scheiden, geen aangifte doen of zelfs de gevangenis verlaten zonder de toestemming van een mannelijke voogd. Als ze proberen te vluchten, lopen ze het risico te worden gearresteerd of gedood. In november werden "tientallen" activisten die betrokken waren bij de campagne voor het "recht om te rijden" gearresteerd en zij worden momenteel berecht. Apple en Google bieden in hun appstores een Saoedische overheidsapp aan die "Saudi-Arabische mannen toestaat om vrouwen onder hun verantwoordelijkheid te volgen".

De echte medeplichtigen van Christchurch-massamoordenaar zijn niet degenen die de alarmbel luidden over de moslimimmigratie naar het Westen, maar diegenen in het Westen die de passieve onderwerping, zwakte en culturele zelfmoord omarmen en weigeren om de samenpakkende stormen te zien.

Internationale journalisten in het Midden-Oosten lijken zich weinig gelegen te laten liggen aan de honderdduizenden Palestijnen in Libanon, die al tientallen jaren protesteren tegen de apartheid en discriminatie van een Arabisch land.

Als gevolg van deze wetten zijn de omstandigheden van de Palestijnen in Libanon zodanig verslechterd dat 65 procent van hen onder de armoedegrens leeft, zo blijkt uit een rapport van Al-Jazeera.

Het Arabische en westerse zwijgen over de benarde situatie van de Palestijnen in Libanon bereikt slechts één ding: het verergeren van de Palestijnse lijdensweg. Het enige kwaad dat de Arabische leiders en de internationale gemeenschap echter zien, is het vermeende kwaad, dat zij verbinden met Israël.

Aangezien het theocratische establishment van Iran gelooft dat de Opperste Leider Allah's vertegenwoordiger op aarde is, worden de woorden of wensen van de Opperste Leider beschouwd als Allah's wensen, die door de ware gelovigen van Allah tot leven moeten worden gebracht.

Iran heeft meer dan 10 militaire bases in Syrië gebouwd, of is bezig met de bouw ervan, waarvan sommige dicht bij de Israëlische grens.

Wanneer zal de internationale gemeenschap de duidelijke verbale bedreigingen en fysieke agressie van de Iraanse regering serieus nemen? Of zou de internationale gemeenschap heimelijk graag zien dat Israël wordt vernietigd, als Europa's Orwelliaanse inversie van de woorden: "het vredesproces"?

Geen enkel land in de geschiedenis heeft ooit een militair essentieel gebied aan een gezworen vijand teruggegeven, dat in een defensieve oorlog is veroverd.

Het was voorspelbaar dat de Europese Unie tegen de Amerikaanse erkenning van deze annexatie was. Maar zij heeft geen overtuigend argument aangevoerd, afgezien van de gebruikelijke eis dat de status quo niet mag worden veranderd.

Heeft een Europees land ooit belangrijk gebied, ingenomen in een defensieve oorlog, overgedragen aan een gezworen vijand? Bedenk dat de Europese landen aan het einde van de eerste en tweede wereldoorlog territoriale aanpassingen hebben doorgevoerd om de vrede te helpen bewaren. Waarom zou de Europese Unie Israël onderwerpen aan een dubbele standaard die het nooit van zichzelf heeft geëist? Het antwoord is duidelijk: de Europese Unie heeft altijd hypocriet al gehandeld als het gaat om Israël, en dat is nu geen uitzondering.

De officiële statistische definitie van "nazaten" omvat alleen de eerste generatie na de persoon die naar Denemarken was gemigreerd. Dus de officiële cijfers tonen niet het echte beeld.

Als de bevolkingsstatistieken dit patroon blijven volgen, zullen de etnische Denen - wier geboortecijfer veel lager is dan die van niet-westerse immigranten - omstreeks het jaar 2065 in de minderheid zijn. Volgens een rapport uit 2017 van het Deense Bureau voor de Statistiek is heeft slechts de helft van de niet-westerse allochtonen in de leeftijd van 16 tot 64 jaar een dienstverband (53% van de mannen en 45% van de vrouwen).

In 2017 was een derde van alle mensen die onder het bijstandsstelsel van sociale zekerheid van Denemarken vielen immigranten, een stijging van 82% in slechts zeven jaar. Deze cijfers tonen aan dat de overheidsuitgaven verbonden aan immigratie op de lange termijn een einde zullen maken aan de verzorgingsstaat.