Hamas en de Islamitische Jihad verdienen lof voor hun duidelijkheid en eerlijkheid ten aanzien van hun ambities. De twee groepen zeggen duidelijk dat hun uiteindelijke doel is om Israël uit de regio te verwijderen en te vervangen door een islamitische staat. Het conflict met Israël gaat wat hen betreft niet over een nederzetting, een checkpoint of zelfs niet over Jeruzalem. In plaats daarvan gaat het om de aanwezigheid van Joden in wat zij als hun eigen staat en vaderland beschouwen.

Wat gebeurt er de dag na de oprichting van een Palestijnse staat? Het antwoord volgens Hamas en de Islamitische Jihad (en andere Palestijnen) is dat zij die dag zullen gebruiken om de "gewapende strijd" voort te zetten ter bevrijding van de zogenaamd bezette steden Tel Aviv, Nazareth, Tiberias, Haifa en Ashdod. Onder de huidige omstandigheden zal een Palestijnse staat een onmiddellijk existentieel gevaar voor Israël vormen.

De islamitische Jihad-dreiging om Israëlische steden in een "hel" te veranderen door raketten op hen af te vuren moet serieus worden genomen door degenen die werken aan het komende Amerikaanse vredesplan. Welk land ook aan Abbas en zijn Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever wordt gegeven, zal in de toekomst door Hamas en de Islamitische Jihad worden gebruikt als basis voor de lancering van raketten en granaten op Israëlische steden. Dan zullen de terreurgroepen geen nauwkeurige, langeafstandsraketten nodig hebben om hun plan te verwezenlijken om de Israëlische bevolkingscentra te vernietigen: ze zullen recht tegenover hen zitten.

Europa legt verwoed sancties op aan een land dat al meer dan drieduizend jaar het thuisland voor Joden is, doch probeert manieren te vinden om zaken te blijven doen met een land als Iran, dat niet alleen probeert zijn hegemonie in het hele Midden-Oosten te vestigen, maar ook een hardleerse schender is van bijna elk denkbaar mensenrecht. De enige conclusie die men kan trekken is dat Europa blijkbaar nog steeds graag de Joden vermoordt en met plezier degene steunt die hetzelfde doel delen.

"In februari [2018] stierf de Canadese Iraanse academische en milieuactivist Kavous Seyyed Emami in de gevangenis van Evin na zijn willekeurige arrestatie twee weken eerder. De autoriteiten beweerden dat hij zelfmoord pleegde en weigerden zijn lichaam vrij te geven, tenzij zijn familie instemde met een onmiddellijke begrafenis zonder een onafhankelijke autopsie". - Amnesty International.

De lijst van onuitsprekelijke schendingen van mensenrechten door het Iraanse regime is lang, maar verreweg het meest verontrustend lijkt de wreedheid tegen kinderen.

Het moment is aangebroken voor de EU om een einde te maken aan haar verzoeningsbeleid met een regime dat niet aarzelt om mensen te geselen - in het openbaar, als boodschap aan anderen - willekeurig burgers te martelen en wrede straffen zoals amputatie, zonder eerlijk proces, uit te voeren, en executies van kinderen die nog maar net hun leven beginnen. Dit zijn daden die veroordeeld moeten worden – en niet gedoogd door het nastreven van een verzoeningsbeleid, met een morele verdorvenheid geboren uit pure hebzucht.

De grootste verliezers in dit interne bloedvergieten zijn de Palestijnen die onder deze leiders leven, in de Palestijnse Autoriteit (PA) en de door Hamas geleide Gazastrook.

Het geschil tussen Hamas en Fatah gaat niet over wie de Palestijnen een betere democratie en een betere economie zal brengen. Laten we dit duidelijk maken: ze vechten niet om wie de levensomstandigheden van de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook zal verbeteren door nieuwe scholen en ziekenhuizen te bouwen. Ze vechten niet om wie er grote hervormingen zal doorvoeren in de Palestijnse regering en wie er een einde zal maken aan de financiële en administratieve corruptie. Ze vechten niet om de noodzaak van vrijheid van meningsuiting en vrije media.

Mahmoud Abbas, zoals de leiders van Hamas terecht betogen, is geen rechtmatige of legitieme president. Als Abbas een overeenkomst met Israël zou ondertekenen, zouden de mensen later kunnen zeggen dat hij daartoe niet de wettelijke bevoegdheid had; daarmee ze zouden gelijk hebben.

Opdat welk vredesproces dan ook zich zou kunnen ontwikkelen, moeten de Palestijnen eerst ophouden elkaar aan te vallen. Vervolgens moeten ze met nieuwe leiders op de proppen komen die daadwerkelijk iets om hun volk geven.

De vastbeslotenheid van supranationale organisaties met een focus op mondiale beleidsvorming vormt een directe bedreiging voor de soevereiniteit van de natiestaat en een verwatering van de macht van de individuen binnen die staat.

Het meest alarmerend, zoals EP-lid Marcel de Graaff netjes veronderstelde vanuit het Migratiepact: "Kritiek op migratie zal een misdrijf worden." Op welk moment hebben we alle voorwendsels van de democratie achter ons gelaten en zijn we in de sfeer van de dictatuur terechtgekomen, welke zichtbaar is op supranationaal niveau?

"Het is heel eenvoudig: de globalistische politieke elite respecteert de natiestaten niet, noch geeft een fluit om de mening en de opvattingen van gewone mensen. De elite veracht hen inderdaad zozeer dat het hun opvattingen liever illegaal zou maken dan te luisteren naar wat ze te zeggen hebben - James Delingpole, Breitbart, 9 december 2018.

Misschien beschouwt de Raad van Europa de succesvolle inspanningen van Åberg om mede-Zweden te verlinken voor vermeende denkmisdaden als een voorbeeld dat andere Europese landen zouden moeten volgen?

De gepensioneerde verklaarde tijdens het verhoor, "Ik was boos toen ik las over hoe immigranten straf ontlopen voor hun misdragingen. Ze worden vrijgesproken, hoewel ze stelen en andere dingen doen. Het is oneerlijk dat degenen die grove misdaden plegen, vrijuit kunnen gaan. Oudere mensen omvergooien en hun geld stelen". De gepensioneerde zei dat ze dit niet geschreven zou hebben als ze geweten zou hebben dat het illegaal was. Ze leed waarschijnlijk aan het waanidee dat ze nog steeds in een democratie leefde. In januari werd ze veroordeeld tot een geldboete van 4.000 Zweedse kronen (€ 375). De vrouw leeft van een maandelijks pensioen van slechts 7.000 Zweedse kronen (€ 650).

De Zweedse autoriteiten kunnen – of zullen – klaarblijkelijk geen jihadisten vervolgen of veroordelen die zij zo genereus verwelkomen in het land; maar ze hebben er geen moeite mee om onschuldige ouderen van dagen aan te klagen en te vervolgen. Je zou hieraan kunnen toevoegen dat een cultuur die de mensenrechten van terugkerende ISIS-strijders meer respecteert dan die van de oudere vrouwen die bang voor ze zijn, tot een rasse ondergang gedoemd is.

Onder de huidige omstandigheden, wanneer de Arabieren op grote schaal worden beschaamd en veroordeeld voor het zitten in dezelfde ruimte met een Israëlische premier, is het moeilijk om te zien hoe de regering-Trump in staat zal zijn om Arabische staten en leiders te overtuigen hun betrekkingen met Israël te normaliseren. Sommige van deze Arabische leiders kunnen privé de ambtenaren van de VS vertellen de dingen die zij graag horen over vrede en coëxistentie met Israël. Dezelfde leiders zijn zich echter volledig bewust van de tegengestelde gevoelens, niet alleen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook, maar in de hele Arabische wereld.

Het enige wat de regering-Trump nog moet doen, is proberen de Arabische staten ervan te overtuigen de Palestijnen in de steek te laten en zich te blijven richten op de regionale dreiging van Iran. Als de VS haar terugtrekking uit Syrië voltooit, zal Iran met succes haar langverwachte "landbrug" naar de Middellandse Zee voltooien via Jemen, Syrië en Libanon. Deze omsingeling van het gebied zal Iran, via zijn gevolmachtigden, positioneren als de heerschappij die de regio controleert, zoals het duidelijk probeert om te bewerkstelligen. Rusland staat natuurlijk in de coulissen, dankzij de gift die de toenmalige Amerikaanse president Barack Obama in 2011 aan Poetin heeft overhandigd door de Amerikaanse troepen uit Syrië terug te trekken.

"We hebben een volksleger in het leven geroepen om het land te verdedigen en ook in noodsituaties te helpen, maar het is een monster geworden. - Mohsen Sazegara over de Islamitische Revolutionaire Garde, die hij mede heeft opgericht.

Volgens internationaal recht is de Iraanse regering verplicht de vrijheid van godsdienst te respecteren. Maar terwijl de rechten van christenen in Iran tot op een ongekend niveau worden geschonden, hoe lang zal de internationale gemeenschap dan nog zwijgen?

Hoe lang zal het nog duren dat deze eindeloos verduisterende moralisten optreden tegen deze mensenrechtenschendingen?

Het Turkse Strategisch onderzoekscentrum voor de verdedigers van justitie is van plan om elk jaar tot 2023 een "Congres voor de Internationale Islamitische Unie" te organiseren om zich te richten tot de "Islamitische confederale staat" die het wil oprichten in de hele moslimwereld

"Ga naar Syrië, Irak, Noord-Afrika, het Midden-Oosten of de Balkan, en vraag de mensen daar wat ze van Turkije en de Turken vinden. Je zult nooit woorden horen als kolonialisme, invasie, vervolging of bloedbad. In plaats daarvan hoort u dankbetuigingen die een symbool zijn geworden, zoals: 'De trouwe Turk was hier...' Ja, het is een eeuw geleden dat we die landen verlieten, maar het volk aldaar wacht nog steeds in hoop ... U weet dat ik zeg: De wereld is groter dan de vijf [verwijzend naar de vijf permanente lidstaten van de VN-Veiligheidsraad]. En Turkije is groter dan Turkije. We kunnen niet gevangen zitten in 780.000 kilometer [de totale oppervlakte van Turkije]." - Turkse president Recep Tayyip Erdoğan, 10 november 2016.

Voor Hamas betekent "nauwkeurigheid" dat een journalist die in de Gazastrook werkt, Israël en de Palestijnse Autoriteit in het slechtst mogelijke daglicht zal plaatsen -- ongeacht de feiten.

In plaats van de jonge en toegewijde journaliste te eren voor haar moed, heeft Hamas besloten haar te straffen. In plaats van het ondervragen en vervolgen van de corrupte ambtenaren wier identiteit in haar berichtgeving werd genoemd, is onderzoeksjournaliste Hajer Harb degene die nu terechtstaat voor het vertellen van de waarheid.

Het valt nu nog te bezien of westerse journalisten en mediakanalen zich überhaupt zorgen zullen maken over de voortdurende pogingen van de Palestijnse Autoriteit en Hamas om Palestijnse journalisten het zwijgen op te leggen en te intimideren.

Het probleem is dat dit - naar eigen zeggen - nobele initiatief afkomstig is van een organisatie die al enkele jaren de vrijheid van meningsuiting in Europa censureert.

In de richtlijnen van het handboek staat dat journalisten "ervoor moeten zorgen dat termen als 'moslim' of 'islam' niet verder worden gestigmatiseerd door ze te associëren met bepaalde handelingen... Laat de beweringen van extremisten over handelen 'in naam van de islam' niet onbetwist. Benadruk... de diversiteit van moslimgemeenschappen... waar het nodig en nieuwswaardig is om haatdragende uitlatingen tegen moslims te melden en bemiddel in de informatie. Met andere woorden, de richtlijnen vragen journalisten om het publiek te desinformeren.

Dit is dezelfde Europese Commissie die onlangs haar afkeuring heeft uitgesproken over de terugtrekking van Oostenrijk uit het VN-Migratiepact. Het Migratiepact bepaalt dat mediakanalen die de migratieagenda van de VN niet steunen, niet in aanmerking komen voor publieke financiering. Hoe zit het dan met "het volledig respecteren van de fundamentele beginselen van Europa's vrijheid van meningsuiting, persvrijheid en pluralisme?"

Het is vermeldenswaard dat de leden van de Hamas en de Islamitische Jihad die werden gedood tijdens hun deelname aan het geweld aan de grens tussen Gaza en Israël niet in militaire uniformen of met hun wapens kwamen. In plaats daarvan namen de mannen van Hamas en de Islamitische Jihad deel aan de wekelijkse protesten in burgerkleding. Ze deden alsof het gewone en onschuldige burgers waren die protesteerden tegen de economische crisis in de door Hamas bestuurde Gazastrook.

Terwijl ze in Caïro zijn, blijven de leiders van Hamas en de Islamitische Jihad duizenden vrouwen en kinderen sturen voor gewelddadige aanvallen op Israëlische soldaten. Deze leiders geven niet om de veiligheid of het welzijn van hun vrouwen en kinderen. Integendeel, hoe meer dode vrouwen en kinderen, hoe beter. Op die manier kunnen ze Israël de schuld geven van het doden van onschuldige burgers en meer Palestijnen ertoe aanzetten zich aan te sluiten bij de jihad tegen Joden.

Degenen die vrouwen en kinderen aanmoedigen om deel te nemen aan een gewelddadige confrontatie met het Israëlische leger moeten verantwoordelijk worden gesteld voor oorlogsmisdaden. Het wordt tijd dat de internationale gemeenschap Hamas en de Islamitische Jihad en de andere terroristische groeperingen in de Gazastrook oproept om zich niet langer achter vrouwen en kinderen te verschuilen en ze niet langer te gebruiken als menselijk schild in hun jihad om Israël uit te schakelen.

"De Fransen zeggen: "Mijnheer de President, wij kunnen de eindjes niet aan elkaar knopen", en de President antwoordt: "Wij zullen een Hoge Raad [voor het klimaat] oprichten". Kunt u zich de verbroken verbinding voorstellen? - Laurence Saillet, woordvoerder van de centrumrechtse partij, De Republikeinen, 27 november 2018.

De "gele hesjes"[-demonstranten] hebben nu de steun van 77% van de Franse bevolking. Zij eisen het aftreden van Macron en een onmiddellijke regeringswisseling.

De beweging is nu een opstand van miljoenen mensen die zich verstikt voelen door "binnenhalende" belastingen, en die willen ze niet voor onbepaalde tijd "betalen" voor een regering die "niet in staat lijkt om de uitgaven te beperken". - Jean-Yves Camus, politicoloog

Komend voorjaar 2019 worden er Europese verkiezingen gehouden. Uit enquêtes blijkt dat de Nationale Vergadering aan de leiding zal gaan, ver voor op La République En Marche! [De Republiek in beweging!], de partij die door Macron is opgericht.

De Palestijnen zeggen dat Shaheen en Fattash behoren tot de tientallen "politieke gevangenen" die worden vastgehouden in PA-gevangenissen en detentiecentra in verschillende delen van de Westelijke Jordaanoever. Volgens sommige mensenrechtenorganisaties worden de Palestijnen in PA-gevangenissen vaak onderworpen aan verschillende vormen van marteling.

In een brief aan het Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties eiste een aantal Palestijnse mensenrechtenorganisaties onlangs dat het internationale agentschap zich uitspreekt tegen de politiek gemotiveerde arrestaties door de PA op de Westelijke Jordaanoever. Het is echter zeer onwaarschijnlijk dat de mensenrechtenorganisaties een antwoord zullen krijgen van de VN, waarvan de verschillende organisaties nog steeds alleen maar geobsedeerd zijn door Israël.

De VN lijkt zich niet druk te maken over mensenrechtenschendingen door de PA tegen de eigen bevolking. Dit zijn het soort verhalen die blijkbaar noch de VN noch de internationale media interesseren, omdat ze geen anti-Israëlische invalshoek hebben. De enige 'misstanden' die zij willen zien zijn die welke aan Israël te wijten zijn.

Wat er in de door de PA gecontroleerde gebieden en gevangenissen op de Westelijke Jordaanoever gebeurt, is een klein voorproefje van hoe het leven voor de Palestijnen zou zijn onder een totalitair regime dat geen enkele vorm van kritiek duldt. In zowel de PA-gecontroleerde gebieden als in Gaza moeten de Palestijnen hun toevlucht nemen tot de wanhopige maatregel om hun mond te sluiten om voedsel te nemen omdat ze hun mond niet kunnen openen om een fatsoenlijke behandeling te eisen.

In mei 2015 publiceerde het seculiere dagblad Cumhuriyet op de voorpagina een video -en fotografisch bewijs van wapenleveringen door de Turkse inlichtingendiensten aan islamistische groepen in Syrië. Een maand later diende president Erdoğan zelf een strafrechtelijke klacht in tegen de hoofdredacteur van Cumhuriyet en zei: "Degene die dit verhaal naar buiten bracht, zal hier zwaar voor boeten."

Het is duidelijk dat Erdoğans uitspraak "militair gezien is de zogenaamde Islamitische Staat in Syrië verslagen; toch maken wij ons grote zorgen over het feit dat sommige externe mogendheden de overblijfselen van deze organisatie kunnen gebruiken als excuus om zich te bemoeien met de interne aangelegenheden van Syrië", betekent dat "externe mogendheden zich niet moeten bemoeien met Syrië, maar dat Turkije zich wél moet bemoeien met Syrië".

In het plan van Erdoğan gaat er slechts om jihadisten die hem vijandig gezind zijn te vervangen door jihadisten die hem vriendschappelijk gezind zijn.

Een kwart van de studenten van de openbare scholen in Straatsburg kiest voor het halal-menu in de schoolkantines.

In oktober bevestigde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens vanuit Straatsburg de beschamende veroordeling van een Oostenrijkse vrouw in wat het hof een "beledigende aanval op de profeet van de islam" noemde - en in één klap accepteerde en legitimeerde het daarmee de blasfemiewetten van de islam. Het was, zoals een nieuwsanalist die geboren is in Iran opmerkte "de dag waarop de vrije meningsuiting in Europa stierf".

"Straatsburg", aldus de officiële website van de stad, "belichaamt de fundamentele waarden van Europa". Maar als de huidige trend zich voortzet, zullen deze waarden het tegenovergestelde zijn van de waarden waarop Europa is gegrondvest, zoals de vrijheid van meningsuiting.