"Met onze commerciële middelen hebben we vijf verschillende objecten in de ruimte waargenomen die synchroon en onder controle in en uit en om elkaar heen manoeuvreren," vertelde Gen. Michael Guetlein, Vice Chief of Space Operations van de Amerikaanse Space Force, op 18 maart aan de 16e jaarlijkse McAleese Defense Programs conferentie in Arlington, Virginia. "Dat noemen we hondengevechten in de ruimte. Ze oefenen tactieken, technieken en procedures om zo on-orbit ruimteoperaties uit te voeren van de ene satelliet naar de andere."
Guetleins scherpe opmerking over China duidt op een breuk met het verleden. "Dit markeert het einde van de West-Amerikaans-liberale droom van naties die oorlogen op aarde achter zich laten zodat ze in de ruimte kunnen samenwerken om de mensheid vooruit te helpen," vertelde Richard Fisher van het International Assessment and Strategy Center aan Gatestone na de breed gepubliceerde opmerkingen van de generaal. "Communistisch China heeft de oorlog nu naar de ruimte gebracht, naar een lage baan om de aarde, en zeer waarschijnlijk zal het de oorlog naar de maan, Mars en verder brengen. De ruimte is niet langer veilig voor de democratieën."
De ruimte is nu een zeer omstreden domein, maar dat is niet altijd zo geweest. "We hebben onszelf wijsgemaakt dat we voor altijd de dominante macht zouden zijn", zegt Brandon Weichert, schrijver van Winning Space: How America Remains a Superpower, tegen Gatestone. "We hebben veel te lang op dat idee geleefd. Opkomende machten, met name China en Rusland, zagen hoe afhankelijk we waren van de ruimte en hoe slecht onze systemen verdedigd werden. Onze toegang tot strategische hoogtepunten wordt nu meer dan ooit bedreigd."
Zoals Weichert opmerkt, zorgden "bureaucratische traagheid en een gebrek aan visionair leiderschap van beide politieke partijen" ervoor dat China en Rusland de capaciteiten konden ontwikkelen om Amerika in de ruimte te bedreigen.
Er was nog een andere schuldige: Het Amerikaanse leger verzuimde te protesteren toen het zag dat er een duidelijke dreiging was. "Tot voor kort was er een herenakkoord dat we niet met elkaars ruimtesystemen knoeiden," zei Guetlein. "We stoorden ze niet, we spoofden ze niet, we laserden ze niet, we hielden ze gewoon veilig."
Waarom was de VS zo zachtaardig? De presidenten geloofden dat, omdat de VS meer ruimtemiddelen had dan anderen, het niet in Amerika's belang was om een wapenwedloop op gang te brengen om deze middelen te vernietigen. Toch was dit op het eerste gezicht een naïeve opvatting: het was toen al duidelijk dat noch China noch Rusland tot goed gedrag konden worden verleid. Generaals en admiraals hadden moeten waarschuwen.
Er was veel om voor te waarschuwen. Op 11 januari 2007, bijvoorbeeld, toonde China zijn bedoelingen door een aangepaste DF-21 raket op de grond te lanceren om een oude Chinese weersatelliet te vernietigen.
In 2022 "greep" een Chinese satelliet een ter ziele gegane Chinese satelliet en sleepte deze naar een "kerkhofbaan".
Bovendien, zoals Fisher opmerkt, had China zijn enige grote platform in een baan om de aarde, het Tiangong-ruimtestation, al geconfigureerd voor zowel militaire als civiele missies. Een van de modules kan ofwel zeer kleine satellieten lanceren die onderscheppingsmissies kunnen uitvoeren of satellieten met krachtige laser- en microgolfwapens die satellieten in meerdere banen kunnen vernietigen.
Wat was het Amerikaanse antwoord op de duidelijke Chinese vooruitgang in ruimteoorlogscapaciteiten? Vicepresident Kamala Harris kondigde in april 2022 een eenzijdig moratorium af op het testen van antisatellietraketten vanaf de grond, in de hoop dat andere landen dit voorbeeld zouden volgen.
Met deze houding is het geen wonder dat Amerika's voorsprong in ruimteoorlogsvoering - als die er al is - kleiner wordt.
China maakt nu snel vorderingen met het bouwen van ruimtewapens. "De Chinese ISR" - capaciteiten op het gebied van inlichtingen, bewaking en verkenning - "zijn zeer capabel geworden", aldus Guetlein. "Ze zijn overgegaan van wat wij vroeger een 'Kill Chain' noemden naar een 'Kill Mesh'." Een Kill Mesh combineert ISR-satellieten met een reeks wapensystemen.
De Chinese reeks lijkt indrukwekkend. Zoals Fisher opmerkt, heeft het Volksbevrijdingsleger op de grond gebaseerde ASAT-anti-satelliet-interceptoren ontwikkeld om satellieten in zowel lage banen om de aarde als veel hogere middelhoge banen om de aarde te vernietigen. Tegelijkertijd werkt China, zoals Guetleins commentaar duidelijk maakt, aan "co-orbital" interceptors, satellieten die andere satellieten kunnen volgen, naderen, aanmeren of robotarmen gebruiken om ze in nutteloze banen te leiden.
Voor de toekomst, meldt Fisher, ontwikkelt China grote, onbemande ruimtevliegtuigen die de atmosfeer kunnen binnenvliegen om naar een nieuwe baan te manoeuvreren en dan opnieuw de ruimte in te gaan om energie- en raketwapens in te zetten. Het PLA lijkt ook te werken aan grote gevechtsplatforms die satellietdoelen in meerdere banen kunnen aanvallen. Verwacht dat het Chinese leger ook clusters van gevechtssatellieten zal inzetten om de toekomstige maan- en mars-satellietnetwerken aan te vallen.
"De recente demonstratie van Chinese 'dogfighting'-capaciteiten in de ruimte is een indicatie dat Peking van plan is om geweld op aarde te gebruiken," zegt Weichert. "Door gevoelige Amerikaanse militaire satellieten als doelwit te nemen, kan het Volksbevrijdingsleger ons doof, stom en blind maken, lang voordat het toeslaat."
De Chinezen zijn duidelijk van plan om niet alleen het Amerikaanse leger blind te maken, maar ook de Amerikaanse burgermaatschappij, die sterk afhankelijk is van ruimtemiddelen. Bijna niets moderns in Amerika zal nog werken als de Chinezen klaar zijn met aanvallen in de ruimte.
Zoals Weichert zei: "Een ruimte Pearl Harbor is nabij."
Gordon G. Chang is de auteur van Plan Red: China's Project to Destroy America, een Gatestone Institute distinguished senior fellow en lid van de adviesraad.