Palestijnse tienermeisjes worden geconfronteerd met spot en haat omdat ze een zomerkamp voor coëxistentie bijwonen in de VS. Het kamp brengt Palestijnse en Israëlische meisjes samen, en wordt georganiseerd door Creativity for Peace ["Creativiteit voor Vrede"], een organisatie in Santa Fe, New Mexico. Sinds 2003 zijn het ongeveer 20 Israëlische en Palestijnse meisjes in de leeftijd van 15 tot en met 17, die elk jaar deelnemen aan een Creativity for Peace kamp .
Foto's van Israëlische en Palestijnse meisjes die genieten van hun tijd samen, hebben veel Palestijnen en andere Arabieren woedend gemaakt. Zij hebben op social media hun afschuw en verontwaardiging geuit over de gebeurtenis en schelden op de Palestijnse deelneemsters.
De boze reacties op het gezamenlijke Palestijns-Israëlische kamp in de VS moeten worden gezien in de context van de Palestijnen die een sterke oppositie vormen tegen alle vormen van "normalisering" met Israël.
De Palestijnse meisjes die aan het kamp van deze co-existentie deelnamen, worden er onder andere van beschuldigd de gevoelens van hun mensen te verwonden door "de bevordering van een normalisatie" met de Israëlische "vijand".
Palestijnse activisten voeren al een langdurige oorlog tegen elke vorm van "normalisering" met Israël. Activisten hebben zich herhaaldelijk gericht tegen ontmoetingen tussen Israëli's en Palestijnen, met name in Ramallah en Oost-Jeruzalem, onder het voorwendsel dat dergelijke ontmoetingen het pad effenen voor een "normalisering" met Israël.
Sommige van deze activisten hebben hun toevlucht genomen tot bedreigingen, intimidatie en geweld, om maar te voorkomen dat dergelijke vergaderingen plaats zullen vinden.
In het Ambassador Hotel in Jeruzalem bijvoorbeeld werd twee jaar geleden door een groep Israëlische en Palestijnse vredesactivisten geprobeerd een conferentie te houden. Vlak voor de conferentie begon, bestormden Palestijnse activisten de zaal. Ze riepen slogans tegen "normalisering" met Israël en dwongen de deelnemers het evenement af te gelasten. Dit was niet het eerste incident in zijn soort in het hotel.
Of neem het geval van een andere groep van Israëlische en Palestijnse vredesactivisten die probeerden een conferentie te organiseren in Al-Bireh (de zusterstad van Ramallah), in 2014.
Ook daar dwongen Palestijnse demonstranten de deelnemers tot annulering van de vergadering na aanvallen op de zaal. Zij wierpen zich met name op de Palestijnse "verraders" vanwege het bijwonen van de conferentie. Politieagenten van de Palestijnse Autoriteit moesten de Israëlische vredesactivisten redden en hen uit de stad escorteren uit bezorgdheid over hun veiligheid.
Wie zijn deze personen, die zich gewijd hebben aan het ontsporen van de "normalisering" met Israël?
Zij komen voort uit een breed spectrum van de Palestijnse samenleving, met inbegrip van Fatah, Hamas, Volksfront voor de bevrijding van Palestina (PFLP), democratisch Front voor de bevrijding van Palestina (DFLP) en de Palestijnse Volkspartij (voorheen de communistische partij).
Deze facties zijn, als het gaat om de onderlinge banden met elkaar, veel meer vijand dan vrienden, maar als het gaat om het frustreren van de coëxistentie, verenigen zij zich gezamenlijk om die te vernietigen.
Voor hen is het zelfs als Palestijnse en Israëlische kinderen samen voetballen of gezamenlijk muziekconcerten bijwonen een anathema.
Nu is het dus de beurt aan de Palestijnse tieners die aanwezig waren op het zomerkamp in de VS om van dit gif te proeven.
Wat betreft de vijanden van de "normalisering" zijn die meisjes voor hen meer dan criminelen. Immers, zij speelden met Israëlische meisjes, dansten met hen, en ze keken zelfs samen naar films en ging samen winkelen. Het loopt zelfs op tot de hoogste mate van criminaliteit - de grootste klap in het gezicht van hun mensen - en dat was dat deze Palestijnse tieners de slaapruimte gedeeld hebben met de Israëlische meisjes.
Op sociale media zijn deze Palestijnse meisjes en hun gezinnen veroordeeld als "verraders" en "prostituees". Dat zijn slechts enkele van de beledigingen die tegen hen werden geuit, met name op talloze accounts van Facebook.
Zij die de lastercampagne tegen deze meisjes voeren hebben reeds hun gedachten opgemaakt, dat dit geen "normalisatie kamp" is. De Israëlische meisjes die het zomerkamp bijwonen worden beschreven als "kolonisten" die de Palestijnse woede opdrijven door de Palestijnse meisjes eruit te laten zien alsof die zich socialiseerden met de "extremistische Joodse kolonisten".
Naast het aanvallen van deze kinderen, richten veel Palestijnen hun verontwaardiging op de ouders die hun dochters laten socialiseren met Israëlische meisjes. "Helaas, het ontbreken van cultureel bewustzijn en nationale saamhorigheid onder de ouders is de nummer één reden (voor dergelijke ontmoetingen)," zo merkte Mu'ath Al-Homs op Facebook op.
Mu'ath Al-Homs' opmerkingen op Facebook, met kritiek op de ouders van Palestijnse meisjes, die toegestaan hebben dat hun dochters zich socialiseren met Israëlische meisjes.
Het grootste deel van de vernedering echter was gereserveerd voor de meiden zelf. Palestijnse activisten spaarden hen in dit opzicht geen enkel woord.
In een commentaar op de foto's van de Israëlische en Palestijnse meisjes in het kamp, schreef Tayseer Katot: "Dit is schandalig en onwaardig. Deze laffe groep [meisjes] verdienen niet om Palestijns genoemd te worden."
"Verschrikkelijk en ongelukkig" was de beoordeling van Majed Al-Hasayneh betreffende de foto's van de Palestijnse en Israëlische meisjes samen op kamp.
Nog beschrijvender was Mahmoud Abu Al-Bara in zijn bericht: "Prostituees aan de kaak gesteld door Fatah (de Palestijnse factie onder leiding van de President van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas).
Imad Chiri, een andere Facebook-gebruiker, reageerde zo: "Dit is duidelijk verraad en een schaamteloze normalisering."
De meeste opmerkingen geplaatst door Palestijnen en andere Arabieren in reactie op het gezamenlijke Palestijns-Israëlische kamp belasteren de Palestijnse meisjes en hun gezinnen. De commentaren noemen hen verraders, sletten, vuile mensen die niet beschaamd zijn om gezien te worden in het gezelschap van Israëlische meisjes. En dan is er nog het spervuur van woorden die niet voor herhaling geschikt zijn.
De Palestijnse meisjes wordt gehekeld op sociale media. Zij zijn de laatste slachtoffers van een cultuur van haat waarmee de Palestijnen zich hebben ingelaten. Deze sfeer is het directe resultaat van een lopende campagne van ophitsing en indoctrinatie die gericht is op de de-legitimisering en demonisering van Israël en de Joden.
Slechts een handvol Palestijnen durfde op te komen om de tienermeisjes en hun gezinnen te verdedigen. Waarom? Twee woorden: onderwerping en angst.
Dergelijke scheld-campagnes zullen zeker, want zo zijn ze ongetwijfeld bedoeld, gezinnen afschrikken om hun kinderen naar dergelijke ontmoetingen met Israëliërs te sturen. Welke ouder bij zijn volle verstand zou een kind blootstellen aan dergelijke aanvallen van haat?
Bovendien zullen dergelijke campagnes zeker een waarschuwing zijn voor elke Palestijnse leider die op zoek is naar echte vrede met Israël.
In plaats van "creativiteit voor vrede" is de Palestijnse lijn beter gezegd: "creativiteit voor haat".
Khaled Abu Toameh, is een bekroond journalist en televisieproducent, en is gevestigd in Jeruzalem.