Volgens betrouwbare bronnen hebben de Verenigde Staten en Israël de nucleaire installaties van Iran "vernietigd" of "ernstig beschadigd", maar zolang het regime en zijn terroristische proxies blijven bestaan, is de missie niet volbracht.
"Het conventionele leger verliest als het niet wint. De guerrilla wint als hij niet verliest", merkte Henry Kissinger in 1969 op.
Het voortdurende bewind van Iran en zijn terroristische handlangers blijft een grote bedreiging voor de veiligheid en stabiliteit in het Midden-Oosten. Laten we niet vergeten dat hun belangrijkste doel niet alleen de vernietiging van Israël (de "kleine Satan") is, maar ook die van de VS (de "grote Satan").
De Amerikaanse aanval op drie ondergrondse nucleaire locaties in Iran is ongetwijfeld een zware klap voor het Iraanse regime en zijn kernwapenprogramma. Ook de "Twaalfdaagse Oorlog" van Israël tegen het Iraanse regime, waarbij tientallen Iraanse kernwetenschappers en hoge militaire en inlichtingencommandanten omkwamen en de luchtverdediging en veel raketlanceerinrichtingen van Iran werden vernietigd, betekende een zware klap voor het regime van de mullahs.
Het Iraanse regime heeft misschien zijn nucleaire installaties verloren, maar het heeft zijn drang om Joden te vermoorden en Israël van de kaart te vegen niet verloren.
Idealiter zou een dergelijke campagne moeten worden aangevoerd door het Iraanse volk zelf, met steun van westerse landen, waaronder de VS, en Arabieren en moslims die tegen het Iraanse regime zijn en het als een directe bedreiging voor hun nationale veiligheid beschouwen. Tot deze landen behoren Saoedi-Arabië en andere Golfstaten, naast de erkende regeringen van landen waar de huidige en voormalige bondgenoten van Iran gevestigd zijn: Jemen, Libanon, Syrië en Irak. Zij zullen meewerken zodra zij zien dat de VS serieus van plan is om zich te verzetten tegen, en niet toe te geven aan, degenen die de veiligheid en stabiliteit van de Arabische landen bedreigen.
De campagne moet bestaan uit diplomatieke en economische druk op Iran. Het verscherpen van de directe, secundaire en indirecte sancties tegen Iran is een manier om het regime te ondermijnen en de ineenstorting ervan te bespoedigen. De regering-Biden heeft helaas het tegenovergestelde gedaan: volgens het Amerikaanse Energy Information Agency is de export van Iraanse ruwe olie gestegen en meer dan verdrievoudigd in de afgelopen vier jaar.
President Donald J. Trump heeft vorige week helaas aangegeven dat hij op dezelfde voet verder wil gaan door Iran uit te nodigen om zijn olie naar China te blijven verschepen en door China uit te nodigen om deze olie te kopen. Trump lijkt te geloven dat hij deze twee vijanden van de VS en het Westen kan temmen door hen te laten zien dat hij hen geen kwaad wil doen: "Ik zou willen dat de leiders van Iran beseffen dat je vaak meer bereikt met HONING dan met AZIJN," schreef hij onlangs. Het is een constructieve start van een onderhandeling, maar het kan al snel onrealistisch blijken. Met China, Rusland, Noord-Korea, Venezuela, Cuba en Iran en zijn bondgenoten onderschat Trump wellicht de intensiteit van hun verlangens.
Eerder dit jaar legde de regering-Trump sancties op aan verschillende Chinese raffinaderijen die Iraanse ruwe olie kochten, als onderdeel van een campagne om "maximale druk" op Iran uit te oefenen. Het opheffen van deze sancties betekende een reddingsboei voor zowel Iran als China. Trump lijkt te hopen dat handel en welvaart vijandigheid en agressie kunnen vervangen.
Het verhogen van de economische druk op Iran zou echter de terroristische bondgenoten van Iran ondermijnen: Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ), de in Libanon gevestigde Hezbollah en de Houthi's in Jemen. Zonder de financiële en militaire steun van Iran zouden deze groeperingen hun genocidale oorlog tegen Israël niet kunnen voortzetten. Met een verrijkt Iran dat zijn olie vrij aan China kan verkopen, zou de verleiding om een oorlogsmachine opnieuw op te bouwen wel eens moeilijk te weerstaan kunnen zijn.
De vier door Iran gesteunde terreurgroepen hebben sinds de door Hamas geleide invasie van Israël op 7 oktober 2023 ook zware klappen gekregen van Israël. Op die dag werden meer dan 1200 Israëli's en buitenlanders vermoord en duizenden gewond. Nog eens 251 Israëli's en buitenlanders werden ontvoerd naar de Gazastrook, waar 50 van hen – levend en dood – nog steeds worden gegijzeld.
Sinds het begin van de oorlog heeft Israël duizenden terroristen van Hamas en PIJ uitgeschakeld, waaronder tientallen hoge militaire commandanten, en de militaire capaciteiten van de organisaties vernietigd. De missie zal echter niet volbracht zijn zolang Hamas de controle over de Gazastrook behoudt. Er is geen alternatief voor een totale (en vernederende) nederlaag van deze twee door Iran gesteunde terreurgroepen, die verantwoordelijk zijn voor de ergste gruweldaden tegen Joden sinds de Holocaust. De verzwakking of verwijdering van het Iraanse regime kan de missie om Hamas en PIJ in Gaza uit te roeien en alle Israëlische gijzelaars te bevrijden alleen maar vergemakkelijken.
Hetzelfde geldt voor de andere terroristische proxies van Iran. Hezbollah heeft een hoge prijs betaald voor zijn keuze om onmiddellijk na 7 oktober oorlog te voeren tegen Israël om Hamas te steunen. Israël heeft de meeste politieke en militaire leiders van Hezbollah gedood en een aanzienlijk deel van hun wapenarsenaal vernietigd. Hezbollah bestaat echter nog steeds en is hoogstwaarschijnlijk bezig met herbewapening en hergroepering om in de toekomst meer raket- en drone-aanvallen op Israël te lanceren. Net als Hamas en PIJ is Hezbollah voor zijn voortbestaan grotendeels afhankelijk van voortdurende financiële en militaire steun van Iran.
Als de Iraanse mullahs aan de macht blijven, kunnen hun terroristische proxies de jihad (heilige oorlog) tegen Israël voortzetten. Hamas, PIJ, Hezbollah en de Houthi's in Jemen hebben hun droom om Israël te vernietigen en te vervangen door een islamitische terreurstaat niet opgegeven. De mullahs in Iran zullen blijven roepen "Dood aan Israël" en "Dood aan Amerika", terwijl hun proxies langs de noord- en zuidgrenzen van Israël zullen blijven plannen voor meer bloedbaden zoals die op 7 oktober.
Hoewel het duizenden kilometers van Israël verwijderd is, zal de Houthi-militie in Jemen, zolang zij politieke en militaire steun krijgt van haar beschermheren in Iran, ballistische raketten op Israël blijven afvuren.
Deze slogan vat ook het doel van de Islamitische Republiek Iran en haar proxies samen: Israël en de VS vernietigen. Het is een doel dat de Iraanse mullahs en hun proxies duidelijk vastbesloten zijn na te streven, met of zonder kernwapens.
Het wordt tijd dat de regering-Trump en haar westerse bondgenoten begrijpen dat er geen echte deals of compromissen mogelijk zijn met soennitische of sjiitische jihadisten die Amerika en Israël als de grote en kleine "satans" beschouwen.
Als de VS en het Westen niet direct betrokken willen zijn bij het tot stand brengen van een regimewisseling in Iran, moeten ze op zijn minst oppositiepersonen of -groeperingen die zich inzetten voor de omverwerping van het islamitische regime in Iran aanmoedigen en steunen. Het opnieuw instellen van economische sancties tegen Iran zou de val van de mullahs en hun terroristische handlangers kunnen versnellen. Dat is de enige manier om vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten te brengen en verder geweld en bloedvergieten te voorkomen.
Als je vijanden zeggen dat ze je willen uitroeien, heb je het volste recht om hen eerst uit te roeien.
Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist gevestigd in Jeruzalem.