 De leiders van de Palestijnse Autoriteit hebben een nieuw dieptepunt in hun obsessie bereikt: ze proberen nu de oprichting van een nieuw ziekenhuis voor hun volk in de Gazastrook te voorkomen. Afgebeeld: De Erez-grensovergang in Israël, aan de grens met de Gazastrook, waar Israël, Hamas, de Verenigde Naties, Qatar en Egypte zijn overeengekomen om hier het nieuwe ziekenhuis voor de behandeling van Gaza-patiënten op te richten. (Foto door Andrew Burton/Getty Images) |
Het is geen nieuws dat de leiders van de Palestijnse Autoriteit geobsedeerd zijn door de Amerikaanse President Donald J. Trump en zijn regering. Toch hebben deze leiders nu werkelijk een nieuw dieptepunt in hun obsessie bereikt: ze verhinderen nu de oprichting van een nieuw ziekenhuis voor hun bevolking in de Gazastrook .
Het nieuwe veldhospitaal, bestaande uit zestien afdelingen, zal worden gebouwd in de buurt van de Erez-grensovergang tussen de Gazastrook en Israël. Het ziekenhuis werd door Israël goedgekeurd in het kader van een staakt-het-vuren dat de afgelopen weken is overeengekomen met de Hamas-leiders van de Gazastrook onder auspiciën van de Verenigde Naties, Qatar en Egypte.
Het 4000 vierkante meter grote ziekenhuis zal steunen op de infrastructuur, expertise en middelen van een internationale NGO genaamd Friendship en is bedoeld om een aanzienlijke verbetering van de medische diensten aan de Palestijnen in de Gazastrook te verzekeren.
Bizar genoeg heeft Israël het project goedgekeurd terwijl ambtenaren van de Palestijnse Autoriteit pogen het project te verijdelen. Minister van Gezondheid van de Palestijnse Autoriteit Mai Kaila, vertelde naar verluidt tijdens een vergadering op 31 juli in haar kantoor op de Westelijke Jordaanoever in Ramallah aan de afgevaardigde VN-coördinator voor het Midden-Oosten-vredesproces, Jimmy McGoldrick, dat het veldhospitaal deel uitmaakt van een plan om de Westelijke Jordaanoever van de Gazastrook af te scheiden en dat de regering van de Palestijnse Autoriteit het plan om een ziekenhuis te bouwen ziet als een "onderdeel van de Deal van de Eeuw".
"Als het doel van de oprichting van dit ziekenhuis humaan is, zou het beter zijn geweest om bestaande ziekenhuizen in de Gazastrook te ondersteunen en te ontwikkelen," vertelde de Palestijnse minister aan de VN-ambtenaar. "Dit project gaat gehuld in de dracht van menselijkheid en verbergt tegelijkertijd een gevaarlijk politiek aspect".
Kaila vroeg de VN-ambtenaar om deze boodschap over te brengen aan alle relevante partijen: de regering van de Palestijnse Autoriteit heeft effectief haar handen in onschuld gewassen t.a.v. van het nieuwe ziekenhuis.
Men zou verwachten dat de Palestijnse leiders een nieuw ziekenhuis zouden verwelkomen, aangezien dit de twee miljoen inwoners van de Gazastrook van dienst zou zijn. Deze leiders hebben er echter geen probleem mee om het leven van Palestijnse patiënten op te offeren op het altaar van hun haat tegen het vredesplan.
Ambtenaren van de Palestijnse Autoriteit hebben hun verzet tegen de bouw van het ziekenhuis gerechtvaardigd met het argument dat het is ontworpen om "de Westelijke Jordaanoever af te scheiden van de Gazastrook."
"Het ziekenhuis dat Israël en de VS willen vestigen aan de noordelijke grens van de Gazastrook", zo had de Palestijnse regering al op 8 juli verklaard, "maakt deel uit van de voortdurende pogingen om de scheiding tussen de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever te versterken onder humanitaire voorwendselen."
Deze bewering is volstrekt ongegrond en zelfs surrealistisch.
Wat heeft de bouw van een modern ziekenhuis te maken met de "scheiding" van de Westelijke Jordaanoever van de Gazastrook? De twee entiteiten zijn in feite politiek van elkaar gescheiden sinds de gewelddadige omverwerping van het regime van de Palestijnse Autoriteit in de Gazastrook door Hamas in de zomer van 2007. Sindsdien zijn er twee Pelstijnse ministaatjes die in feite altijd al cultureel gescheiden zijn geweest: één op de Westelijke Jordaanoever, voorheen een deel van Jordanië en nu onder de controle van president Mahmoud Abbas en zijn Palestijnse Autoriteit; en de andere in de Gazastrook, voorheen een deel van Egypte, en nu onder de controle van Hamas en de Islamitische Jihad.
De afgelopen twee jaar hebben Abbas en andere leiders van de Palestijnse Autoriteit de gewoonte ontwikkeld om alles wat ze niet leuk vinden te wijten aan de regering Trump en haar "Deal van de Eeuw."
Wat de Palestijnse Autoriteit betreft, is zelfs het economische deel van het plan van Trump, dat hun miljarden dollars biedt om de Palestijnse economie te stimuleren en hun levensomstandigheden te verbeteren, een "samenzwering" in verband met de "Deal van de Eeuw."
De laatste plot is die waarvan de Palestijnse Autoriteit - ten onrechte - beweert dat de bouw van het nieuwe ziekenhuis ook deel uitmaakt van Trumps "Deal van de Eeuw."
De Palestijnse Autoriteit - onder leiding van Mohammed Shtayyeh, vorige maand door Abbas tot premier benoemd - had in totale minachting voor de behoeften van de bevolking in de Gazastrook het ziekenhuisproject vlotjes afgewezen. Shtayyeh en zijn overheid nemen geen besluiten, tenzij deze door Abbas worden goedgekeurd. Die besluiten worden later onderschreven door de leiding van de Palestijnse Autoriteit (met inbegrip van Abbas en zijn PLO- en Fatah-ambtenaren), die ze dan vervolgens publiceert in hun officiële media.
In de campagne van de Palestijnse Autoriteit tegen het nieuwe ziekenhuis kan men nog meer bewijs zien van hoe de Palestijnse leiders overal samenzweringen blijven zien. De afgelopen twee jaar hebben Palestijnse leiders bijvoorbeeld gewaarschuwd voor een Amerikaans-Israëlische "samenzwering" om de Palestijnse zaak te liquideren. Hiermee lijken ze elk vredesvoorstel te bedoelen dat niet voldoet aan de Palestijnse nationale aspiraties, zoals een onafhankelijke staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad, en Israël te dwingen de miljoenen nakomelingen van Palestijnse vluchtelingen op te nemen die het resultaat zijn van een oorlog die de Arabieren (Egypte, Libanon, Syrië, Syrië, Saoedische strijdkrachten en Irak) in 1948 begonnen.
Hoewel een dergelijke "samenzwering" tot nu toe nog niet is opgedoken, zien de Palestijnse leiders eenvoudigweg alles wat de Israëliërs of Amerikanen hun aanbieden als een "samenzwering."
Toen de VS in februari in Warschau een conferentie over het Midden-Oosten bijeenriepen om te proberen de Iraanse agressie te dwarsbomen, beweerde de Palestijnse leiding opnieuw dat de bijeenkomst een "samenzwering" was tegen de Arabieren. Maar opnieuw, er werd geen schade toegebracht aan de Palestijnen als gevolg van de conferentie; de Palestijnse praatjes over een "samenzwering" leken irrelevant, zo niet belachelijk.
Sommige Palestijnen zijn zelfs zo ver gegaan dat ze beweren dat de voortdurende rivaliteit tussen de regerende Fatah-fractie van Abbas en Hamas het resultaat is van een Amerikaans-Israëlische "samenzwering". De aanklacht is gebaseerd op de veronderstelling dat Israël en de VS niet willen dat de Palestijnen verenigd worden. Deze bewering is natuurlijk ook ongegrond: noch Israël noch de VS hebben iets te maken met het Fatah-Hamas-geschil. De herhaalde pogingen van sommige Arabische staten om een einde te maken aan het geschil zijn alleen mislukt door de onwil van Fatah en Hamas om concessies naar elkaar te doen.
De afkeer van de Palestijnse leiders van Trump en de Amerikaanse regering heeft een koortsachtig hoogtepunt bereikt, vooral omdat de Amerikanen ondanks de sterke Palestijnse tegenstand hun vredesplan voortzetten. De Palestijnse leiders zien hoe de Trump-regering haar plan in samenwerking met een aantal Arabische staten verder ontwikkelen, een daad die Palestijnse leiders beschouwen als de rug toekeren aan hun Palestijnse broeders.
De bewoners van de Gazastrook klagen al enkele jaren over een gebrek aan medicijnen en medische apparatuur.
Als het ziekenhuis niet wordt gebouwd, zal het Palestijnse volk in de Gazastrook een waardevolle hulpbron worden onthouden- door de eigen leiders.
Bovendien kondigde de regering van de Palestijnse Autoriteit eerder dit jaar aan dat zij de medische doorverwijzing van Palestijnen naar Israëlische ziekenhuizen heeft stop gezet. De rampzalige beslissing heeft alleen het Palestijnse volk getroffen.
De regering van de Palestijnse Autoriteit heeft op onlogische wijze geprobeerd haar besluit te rechtvaardigen door te stellen dat het is genomen als reactie op de bedragen die Israël van de belastinginkomsten heeft afgetrokken. Israël verklaart openlijk dit te doen als reactie op de betalingen die de Palestijnse regering doet aan families van Palestijnse terroristen, "veiligheidsgevangenen" en zelfmoordterroristen die geloven dat ze het Paradijs zullen binnengaan als martelaren of shahids en zij die gedood werden tijdens het uitvoeren van aanvallen tegen Israël.
De Palestijnse Autoriteit heeft een einde gemaakt aan de medische doorverwijzing naar Israëlische ziekenhuizen en hun bevolking de toegang ontzegd tot de uitstekende medische behandeling in Israël, waardoor het leven van duizenden van hun burgers in gevaar is gekomen. Verschillende Palestijnen hebben de beslissing aan de kaak gesteld als een "vergissing", "haastig" en "zonder berekening."
De leiding van de Palestijnse Autoriteit heeft over één ding gelijk: er is één partij in dit conflict die het geschil inderdaad gebruikt voor haar eigen doeleinden - maar dat is niet de Trump-regering. De enige partij die deze schuld verdiend is Abbas en co. Zij wijzen een broodnodige medische faciliteit af, enkel en alleen om de schuld voor het lijden van de Palestijnen in de Gazastrook voor de deur van Israël te kunnen blijven leggen. Abbas lijkt te vrezen dat een nieuw ziekenhuis - dat Israëlische goedkeuring heeft gekregen - hem zou ontdoen van zijn bewering dat Israël verantwoordelijk is voor de Palestijnse ellende.
Abbas houdt Israël verantwoordelijk voor de economische en humanitaire crisis in de Gazastrook, terwijl hij tegelijkertijd het feit verbergt dat hij de afgelopen twee jaar harde sancties heeft opgelegd aan de inwoners van de Gazastrook. Zijn sancties omvatten onder meer zijn eigen opschorting van de salarissen van duizenden werknemers en sociale bijstand aan vele behoeftige Palestijnse gezinnen.
Abbas wil blijkbaar ook geen verbetering zien in de levensomstandigheden van zijn volk als het onder het bewind van Hamas leeft. Hij lijkt te hopen dat als de situatie in de Gazastrook verslechtert, de Palestijnen daar uiteindelijk in opstand zullen komen tegen zijn rivalen binnen Hamas en hen aan de macht zullen brengen. Aangezien Hamas in Gaza echter de volledige controle behoudt, lijkt deze hoop vergezocht. Er zijn geen tekenen die wijzen op een grote uitdaging voor het regime, behalve mogelijkerwijs van Iran. Het is dan ook niet verrassend dat de Iraanse mullahs Hamas gebruiken als een van hun regionale bondgenoten, waaronder nu ook de Houthis in Jemen en Hezbollah in Libanon.
Tot slot heeft de Palestijnse Autoriteit het nieuwe ziekenhuis afgewezen om een trieste, welbekende reden: zij lijkt te willen dat alle internationale projecten uitsluitend onder haar auspiciën worden uitgevoerd, ongetwijfeld om gemakkelijker geld in handen te krijgen en over te dragen aan de persoonlijke schatkist van haar leiders.
De Palestijnse Autoriteit is waarschijnlijk de enige regering ter wereld die de oprichting van een modern ziekenhuis ziet als een "samenzwering". Het is nu afwachten of de internationale gemeenschap zal toegeven aan de campagne van Abbas en het ziekenhuisproject zal laten vallen, of dat het zal besluiten om het Palestijnse volk daadwerkelijk te helpen, wiens leiders alleen weten hoe ze zichzelf moeten helpen.
Bassam Tawil is een Arabische moslim in het Midden-Oosten.