"De Europese Unie is een van de minst corrupte regio's ter wereld," pocht de Europese Commissie op haar website.
Oh echt? Laten we eens kijken naar de EU-organisatie zelf, die – alweer – in het middelpunt staat van een nieuw corruptieschandaal.
De Belgische politie heeft in maart meer dan 20 locaties in België en Portugal doorzocht in het kader van een onderzoek naar vermeende "actieve corruptie binnen het Europees Parlement" ten gunste van de Chinese techgigant Huawei, volgens het Belgische federaal parket. Het belangrijkste lobbykantoor van Huawei in Brussel werd doorzocht, samen met kantoren van het Europees Parlement.
Het Chinese bedrijf, dat naar verluidt banden heeft met het communistische regime in China, "zou politici hebben omgekocht om zijn 5G-uitbreiding in Europa te steunen", volgens Euractiv. Het onderzoek loopt blijkbaar al meer dan twee jaar. Het is niet de eerste plaats in Europa waar autoriteiten kantoren en politici die banden hebben met Huawei hebben onderzocht. In februari vorig jaar hebben Franse autoriteiten een inval gedaan in de kantoren van Huawei in Frankrijk vanwege vermeende beschuldigingen van corruptie en beïnvloeding.
Hoewel Huawei in de VS effectief verboden is – en begin 2024 al zijn officiële en directe lobbyactiviteiten in Washington heeft beëindigd – kan het bedrijf vrijelijk zijn invloed uitoefenen in de EU, waar het niet verboden is. De invloed van China in Europa is op tal van gebieden al zeer groot, aangezien het elites in heel Europa heeft beïnvloed of gecoöpteerd, aldus een rapport van oktober 2021 van het Strategic Research Institute van de gerenommeerde militaire academie van Frankrijk:
"De Chinese Communistische Partij heeft altijd banden gesmeed met politici uit landen waarvan zij de positie, of in ieder geval de beeldvorming over China, wilde beïnvloeden. Deze praktijken maakten ook deel uit van het repertoire van actieve maatregelen van de Sovjet-Unie en behoren tot de activiteiten van het Verenigd Front."
De recente corruptie is des te opmerkelijker omdat een hoge EU-ambtenaar van de Europese Commissie – het niet-gekozen uitvoerend orgaan van de EU – de EU ondubbelzinnig heeft gewaarschuwd voor Chinese beïnvloeding. Politico meldde in mei 2023:
"Peking richt zijn propaganda al lang op de Europese Unie, met als doel de trans-Atlantische eenheid te ondermijnen en de visie van Peking op de wereldpolitiek te promoten, aldus Ivana Karásková, een Tsjechische academica en specialist op het gebied van buitenlandse invloed, die adviseur is van Věra Jourová, vicevoorzitter van de Europese Commissie.
"Op de vraag welke delen van het continent het minst op de hoogte waren van de Chinese invloed, voegde zij eraan toe: 'Heel West-Europa ziet het niet. En toch zijn er gevallen die zo flagrant zijn."
De Belgische inval kwam ongeveer twee jaar na het zogenaamde Qatargate: in december 2022 ontdekten de Belgische autoriteiten dat leden van het Europees Parlement waren omgekocht door Qatar – en in mindere mate door Marokko en Mauritanië – toen ze 20 adressen in België en Italië doorzochten en 1,5 miljoen euro contant geld in koffers en elders aantroffen, wat leidde tot de arrestatie van verschillende hoge EU-functionarissen: Eva Kaili, toen vicevoorzitter van het Europees Parlement uit Griekenland, en Antonio Panzeri, een voormalig Italiaans lid van het Europees Parlement die, ironisch genoeg, aan het hoofd staat van een ngo met de naam Fight Impunity, evenals Niccolò Figà-Talamanca, hoofd van de ngo No Peace Without Justice.
Het bleek dat Qatar deze ambtenaren had omgekocht om de EU-wetgeving en het EU-beleid in zijn voordeel te beïnvloeden door beslissingen in het Europees Parlement te manipuleren. Panzeri ontving sinds 2019 steekpenningen van Qatar en gaf toe dat hij zich had ingezet voor visumvrij reizen voor Qatari's in Europa, terwijl Panzeri naar verluidt 200.000 euro ontving van de toenmalige president van Mauritanië, Mohamed Ould Abdel Aziz, om het slechte imago van het land, waar slavernij nog steeds diep geworteld is, te verbeteren.
Zo loog Eva Kaili, vicevoorzitter van het Europees Parlement, voor Qatar in ruil voor miljoenen in contanten om het imago van het land op te poetsen in het licht van de kritiek op het toekennen van het WK voetbal van 2022 aan Qatar: "Ik was de enige die zei dat Qatar een koploper is op het gebied van arbeidsrechten, met de afschaffing van de kafala en de invoering van een minimumloon."
Politico berichtte in december 2023 over de gelekte documenten, die de naam "de Qatargate-dossiers" kregen:
"De acties die in de documenten zijn vastgelegd, hebben deels een aanzienlijke invloed op het functioneren van de Europese Unie, zoals het smeden van plannen om zes parlementaire resoluties te torpederen waarin de mensenrechtensituatie in Qatar werd veroordeeld, en het tot stand brengen van een visumvrije reisovereenkomst tussen Doha en de EU.
"Maar de operaties konden ook kleinzielig zijn... elk exemplaar van een onflatteus boek over Qatar dat in het Parlement kon worden gevonden, werd ijverig 'vernietigd'....
"Meer dan 300 werken waarvoor de verdachten een riant honorarium ontvingen. Volgens de dossiers zouden zij hun doel hebben bereikt met behulp van een netwerk van medewerkers binnen het Parlement, die zij hun 'soldaten' noemden."
Qatargate is nog lang niet voorbij. De processen zullen pas eind 2025 beginnen. De EU heeft dus momenteel niet één, maar twee enorme corruptieschandalen aan haar broek hangen.
Het rotte zit tot in de top. De voorzitter van de niet-gekozen Europese Commissie, Ursula von der Leyen, die aan haar tweede termijn bezig is en zich na jarenlang als schandalige minister van Defensie in Duitsland in deze functie heeft gemanoeuvreerd, ligt zelf onder vuur in wat bekend is geworden als "Pfizer-gate":
Tijdens de COVID-19-pandemie heeft Von der Leyen persoonlijk onderhandeld over een deal van 20 miljard euro met Pfizer-CEO Albert Bourla, betaald met geld van de Europese belastingbetaler, voor 1,8 miljard doses COVID-19-vaccins. Ze deed dit op een nogal ongebruikelijke manier, via sms-berichten, maar weigerde deze sms-berichten aan parlementaire of publieke controle te onderwerpen en beweerde later dat ze verloren waren gegaan.
Alexander Fanta, een verslaggever van de New York Times aan wie de Europese Commissie toegang tot de sms-berichten weigerde, schreef:
"Als onderzoeksjournalist heb ik op grond van de wet op de vrijheid van informatie van de EU een verzoek om toegang ingediend tot de berichten die tussen Von der Leyen en Bourla zijn uitgewisseld. Als we deze berichten zouden hebben, zouden ze belangrijke inzichten kunnen verschaffen in hoe de controversiële deal voor de levering van levensreddende vaccins tot stand is gekomen. Ze zouden ook kunnen helpen bij het beantwoorden van vragen zoals waarom de EU de grootste afnemer van Pfizer werd, maar naar verluidt een veel hogere prijs betaalde voor deze partij vaccins in vergelijking met de eerste tranche Covid-vaccins die zij had gekocht.
"Er staat hier ook een groter principe op het spel: EU-burgers hebben het recht te weten wat er namens hen is onderhandeld tijdens een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid. Omvatte het contract te veel doses van het vaccin gekocht tegen een vaste prijs, zonder mogelijkheid tot herziening naarmate de pandemie zich ontwikkelde? Zijn miljoenen dure prikken verspild vanwege de voorwaarden die Bourla wist te bedingen bij een in paniek geraakte Von der Leyen?
"Maar de Commissie weigerde het verzoek om de berichten te delen, met het argument dat de teksten 'van nature van korte duur' waren en niet onder de EU-wetgeving inzake vrijheid van informatie vielen. De Commissie waakt zo streng over de geheimhouding van haar communicatie dat zij nu haar weigering om de teksten aan het EU-Hof beschikbaar te stellen, verdedigt."
Volgens Politico onderzoeken onderzoekers van het Europees Openbaar Ministerie Von der Leyen wegens "inmenging in openbare functies, vernietiging van sms-berichten, corruptie en belangenverstrengeling". Een Europese rechter noemde de geheimhouding van de Europese Commissie "bizar".
Dit zijn slechts de gevallen van corruptie waarvan we hebben gehoord.
De corruptie blijft blijkbaar niet beperkt tot de ondemocratische instellingen van de EU. Grote delen van de Europese elite, waaronder politici, academici, media en anderen, zouden ook zijn "omgekocht" door staatsactoren zoals China en Qatar. Volgens Clive Hamilton en Mareike Ohlberg, auteurs van Hidden Hand: Exposing How the Chinese Communist Party is Reshaping the World, verleidt China de elites om zijn wil te doen, vooral in plaatsen zoals het Verenigd Koninkrijk (hoewel dat na de brexit niet langer lid is van de EU), waar de Chinese Communistische Partij (CCP) de netwerkgroep "48 Group Club" heeft gebruikt om elites te beïnvloeden, waaronder voormalige ministers, voormalige Britse ambassadeurs in China, vooraanstaande zakenmensen, directeuren van grote culturele instellingen en professoren:
"Geen enkele groep in Groot-Brittannië geniet meer intimiteit en vertrouwen bij de leiding van de CCP dan de 48 Group Club... [Deze club] heeft zich ontwikkeld tot het machtigste instrument van Peking voor het uitoefenen van invloed en het verzamelen van inlichtingen in het Verenigd Koninkrijk. De club reikt tot in de hoogste regionen van de Britse politieke, zakelijke, media- en universitaire elite en speelt een beslissende rol bij het vormgeven van de Britse houding ten opzichte van China... en bevordert enthousiast de belangen van de CCP in het Verenigd Koninkrijk."
Qatar heeft niet alleen grote delen van het Europese vastgoed opgekocht en erin geïnvesteerd, maar levert ook een enorme bijdrage aan de islamisering van Europa. Volgens het laatste gezaghebbende rapport over deze kwestie, het boek Qatar Papers van de Franse journalisten Christian Chesnot en Georges Malbrunot uit 2019, heeft Qatar – volgens een uiterst conservatieve schatting – alleen al in 2014 minstens 71 miljoen euro (ongeveer 78 miljoen dollar) geïnvesteerd in de bouw van 140 moskeeën en islamitische centra in Europa. Meer dan tien jaar later ligt dat bedrag waarschijnlijk veel hoger. Hoeveel hebben Europese politici, die niet ophouden met het paaien van de islam, aan steekpenningen ontvangen van Qatar? Zullen we dat ooit te weten komen?
Robert Williams is gevestigd in de Verenigde Staten.