Vorige maand heeft een Iraanse rechtbank de 43-jarige Shaparak Shajarizadeh, veroordeeld tot een gevangenisstraf van twee jaar, met een proeftijd van 18 jaar, wegens het in het openbaar verwijderen van haar hoofddoek.
In onze jeugd in Iran zou het gegil van mijn zus 's nachts door de stilte van ons huis heen snijden. Ontwaakt door nachtmerries en te bang om weer te gaan slapen. We moedigden haar allemaal aan om haar angsten met ons te delen; wat ze altijd weigerde. Op een zekere nacht gaf ze eindelijk toe, haar lichaam trillend van angst.
Bang om de vraag hardop te stellen, fluisterde mijn toen negenjarige zus: "Zal Allah mij aan mijn haar opknopen? De religieuze Koran-leraar op onze school vertelde ons in de klas dat als we ons haar in het openbaar laten zien, God ons aan ons haar zal ophangen in het hiernamaals en martelen tot in het oneindige. Hij zal ons doen herrijzen als we sterven en ons vervolgens opnieuw martelen," snikte ze. "Ik ging naar de supermarkt en vergat mijn hijab te dragen. Zal Hij mij nu in het oneindige martelen?
Mijn zus ging toen naar een van de tienduizenden scholen, zowel in Iran als in het buitenland, die worden geleid onder de sharia van de Islamitische Republiek Iran. Veel godsdienstleraren en de Koran in deze scholen gebruiken de richtlijn hierboven om meisjes te waarschuwen niet hun haar te laten zien. De richtlijn komt van een bepaalde hadith, de gezegden en handelingen van Mohammed.
Volgens die leer zagen de schoonzoon en nicht van de profeet, Ali en zijn vrouw, die de dochter van de profeet was, de profeet huilen.
"Zij vroegen naar de reden waarom de Heilige Profeet huilde. Hij antwoordde: "In de nacht van de hemelvaart (Mairaj) zag ik de straffen die sommige vrouwen kregen, vandaag herinner ik me die scènes. Daarom maak ik me zorgen." Ze vroegen: "Vertel ons alsjeblieft wat je hebt gezien?" Hij antwoordde: "Ik zag een vrouw aan haar haren hangen en haar hersenen kookten. (Dit was de straf voor die vrouw die haar haar niet verbergt, door haar hoofd voor mannen te bedekken)."
Maar waarom zouden deze leraren hun leerlingen over deze gruwelijke straffen vertellen als ze nog maar acht of negen jaar oud zijn? Welnu, de beste tijd om mensen te indoctrineren en te hersenspoelen is wanneer ze jong zijn. Ze zijn onwetend en vertrouwensvol. Voor radicale moslims is het gebruik van angst tevens een krachtig middel om mensen te dwingen in hun extremistische idealen te geloven en de praktijken en eisen van hun leiders te volgen.
Het zijn niet alleen sommige scholen en moskeeën die gebruikt worden om angst te zaaien in kleine meisjes met betrekking tot het laten zien van hun haar. Als de sharia eenmaal in de politieke instellingen zit, moet er een islamitisch rechtssysteem komen waarmee mensen die niet gehoorzamen aan Gods heerschappij streng kunnen worden gestraft.
Vele video's tonen bijvoorbeeld jonge meisjes die in Iran in het openbaar worden geslagen door de religieuze ordediensten van het regime, omdat ze haar haren onvoldoende bedekken. Veel moslimvrouwen, onder wie leden van mijn eigen gezin, zijn bang om hun hijab af te leggen, ook al zijn ze volwassen en misschien niet meer religieus, en wonen ze misschien zelfs op een plek waar ze hun hijab mogen uittrekken. De angst om hun haar te laten zien, en de gevolgen die ze fysiek en spiritueel zouden kunnen ondervinden, achtervolgen hen nog steeds en beïnvloeden de keuzes die ze maken in hun dagelijks leven.
Zoals blijkt uit het opleggen van de sharia in Iran en in gebieden die worden geregeerd door islamitische groeperingen, gaat het bij de sharia niet alleen om het plaatsen van religieuze leiders in machtsposities om de natie te regeren, maar ook om het controleren van de dagelijkse activiteiten van de mensen en alle aspecten van hun leven, inclusief hun lichaam. Daarom moet een einde worden gemaakt aan deze radicale leerstellingen op scholen en in moskeeën, voordat de sharia de staat domineert.
Mijn zus is nog steeds bang haar hijab af te nemen als gevolg van die verschrikkelijke verhalen waarin de radicale islamitische leraren haar onderrichtten toen ze piepklein was. Het zit in haar onderbewustzijn net zoals bij vele andere meisjes. Hoeveel meisjes moeten er nog wakker worden uit deze nachtmerries? Ik hoop nog steeds dat op een dag mijn zus goed zal slapen, en dat de kleine meisjes die in diezelfde klaslokalen zitten, met hun geest vol gruwelijke taferelen, zich op een dag veilig zullen voelen om hun haar te laten zien, en veilig 's nachts hun hoofd te rusten te leggen. Tot die tijd komt zal ik ook niet rusten.
Dr. Majid Rafizadeh, is een op Harvard opgeleide geleerde, zakenman, politicoloog, bestuurslid van Harvard International Review en voorzitter van de International American Council on the Middle East. Hij is auteur van verschillende boeken over de islam en het Amerikaanse buitenlandse beleid. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu