Vandalen ontwijdden en verbrijzelden kruisen en standbeelden in de Saint-Alain-kathedraal in Lavaur, en verwrongen de armen van een standbeeld van de gekruisigde Christus op een spottende wijze. Bovendien werd een altaar kleed verbrand. (Beeldbron: Eutrope/Wikimedia Commons) |
Talloze kerken in heel West-Europa worden vernield, met uitwerpselen besmeerd en in brand gestoken.
In Frankrijk worden dagelijks gemiddeld twee kerken ontheiligd. Volgens de Duitse nieuwssite PI-News werden in 2018 in Frankrijk 1.063 aanvallen op christelijke kerken of symbolen (crucifixen, iconen, standbeelden) geregistreerd. Dit betekent een stijging van 17% in vergelijking met het jaar ervoor (2017), toen 878 aanvallen werden geregistreerd - wat betekent het met dergelijke aanvallen alleen maar van kwaad tot erger gaat.
Enkele recente ontheiligingen in Frankrijk, alleen al in februari en maart:
- Vandalen plunderden de Notre-Dame des Enfants-kerk in Nîmes en gebruikten menselijke uitwerpselen om een kruis te tekenen; gewijde hosties werden buiten bij het vuilnis gegooid.
- In februari werden er drie maal vernielingen aangericht in de kerk van Saint-Nicolas in Houilles; een 19e-eeuws beeld van de Maagd Maria, werd "volledig verbrijzeld" en wordt beschouwd als "onherstelbaar", aldus een predikant; en een hangend kruis werd op de grond gegooid.
- Vandalen ontwijdden en verbrijzelden kruisen en standbeelden in de Saint-Alain-kathedraal in Lavaur, en verwrongen de armen van een standbeeld van de gekruisigde Christus op een spottende wijze. Bovendien werd een altaar kleed verbrand.
- Brandstichters staken de kerk van St. Sulpice in Parijs kort na de zondagmiddagmis van 17 maart in brand.
Uit Duitsland komen vergelijkbare rapportages. Alleen al in maart werden vier afzonderlijke kerken vernield en/ of in brand gestoken. "In dit land", legde PI-News uit, "is er een sluipende oorlog tegen alles wat het christendom symboliseert: aanvallen op Kruisen op bergtoppen, op heilige beelden langs de weg, op kerken... en recentelijk ook op begraafplaatsen."
Wie zit er voornamelijk achter deze voortdurende en toenemende aanvallen op kerken in Europa? Hetzelfde Duitse rapport geeft een hint: "Kruisen worden gebroken, altaren verbrijzeld, Bijbels in brand gestoken, doopvonten omvergeworpen en de kerkdeuren worden volgekladderd met islamitische leuzen zoals 'Allahu Akbar'.
Een ander Duits rapport van 11 november 2017 merkte op dat alleen al in de Alpen en Beieren ongeveer 200 kerken werden aangevallen en vele kruizen werden gebroken: "De politie komt keer op keer ontwijding van kerken tegen. De daders zijn vaak jeugdige relschoppers met een migratieachtergrond. " Elders worden ze beschreven als 'jonge islamisten'.
In Europese regio's met grote moslimpopulaties lijkt er soms helaas een correlerende toename te zijn van aanvallen op kerken en christelijke symbolen. In de regio Noord-Rijnland-Westfalen in Duitsland, waar meer dan een miljoen moslims wonen, werden voor Kerstmis in 2016 zo'n 50 openbare christelijke beelden (inclusief die van Jezus) onthoofd en kruisbeelden gebroken.
In 2016, na de aankomst in Duitsland van nog eens miljoen voornamelijk islamitische migranten, meldde een lokale krant dat in de stad Dülmen en de directe omgeving met minder dan 50.000 mensen "geen dag voorbijgaat" zonder aanvallen op religieuze beelden.
Ook in Frankrijk lijkt een toename van islamitische migranten hand in hand te gaan met aanvallen op kerken. Een studie uit januari 2017 onthulde dat "islamitische extremistische aanvallen op christenen" in Frankrijk met 38 procent zijn gestegen, van 273 aanvallen in 2015 tot 376 in 2016; de meerderheid vond plaats tijdens de kerst en "veel van de aanslagen vonden plaats in kerken en andere gebedshuizen."
Een typisch voorbeeld is een moslim die in 2014 een historische katholieke kerk in Thonon-les-Bains "zwaar vandaliseerde". Volgens een rapport (met foto's) "gooide hij twee altaren om en brak behalve deze ook de kandelaars en lessenaars, verwoestte beelden, scheurde een tabernakel af, verwrong een massief bronzen kruis, ramde een sacristiedeur in en brak zelfs enkele glas-in-loodramen." Tevens "vertrapte" hij de eucharistie.
Soortgelijke voorbeelden in andere Europese landen zijn overal te vinden.
Na vrijwel iedere aanval op een kerk verdoezelen autoriteiten en media de identiteit van de vandalen. In die zeldzame gevallen waarin de islamitische (of "migranten") identiteit van de vernielers uitlekt, worden de daders vervolgens gepresenteerd als slachtoffers die lijden aan psychische aandoeningen. In de woorden van het recente PI-News verslag:
"Bijna niemand schrijft of spreekt over de toenemende aanvallen op christelijke symbolen. De stilte in zowel Frankrijk als Duitsland over het schandaal van de ontwijdingen en de herkomst van de daders is oorverdovend.... Geen woord, zelfs niet de geringste hint die zou kunnen leiden tot het verdenken van migranten... Het zijn niet de daders die het deksel op de neus krijgen, maar degenen die de heiligschennis van christelijke symbolen durven associëren met immigratie. Zij worden beschuldigd van het aanzetten tot haat en geweld en racisme."
Raymond Ibrahim, auteur van het nieuwe boek, Sword and Scimitar, Fourteen Centuries of War between Islam and the West, is een Onderscheiden Senior Onderzoeker aan het Gatestone Institute en een onderzoeker van Judith Rosen Friedman Fellow in het Midden-Oostenforum.