 De Franse president Emmanuel Macron lijkt in de voetsporen te treden van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama als het gaat om het sussen van de belangrijkste staatssponsor van het terrorisme, de Islamitische Republiek Iran. (Foto door Stephanie Keith/Getty Images) |
De Franse president Emmanuel Macron lijkt in de voetsporen te treden van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama als het gaat om het sussen van de belangrijkste staatssponsor van het terrorisme, de Islamitische Republiek Iran.
In een recente ontwikkeling bood de Franse regering 15 miljard dollar aan om de Iraanse regering te redden van Amerikaanse sancties met een pleidooi om "de onderhandelingen te hervatten." De Iraanse regering was zeer waarschijnlijk blij; een krantenkop van een belangrijke door de Iraanse staat gecontroleerde krant Abrar Eqtesadi gaf te lezen: "Iran krijgt 15 miljard dollar aan krediet!"
Deze ontwikkeling is duidelijk precies wat het Iraanse regime had gehoopt. Teheran heeft de EU gechanteerd om hun de financiële middelen te verschaffen die hen in staat zouden stellen de Amerikaanse sancties te omzeilen.
Voorafgaand aan het aanbod van de Franse regering had de Iraanse president Hassan Rouhani gedreigd dat als de EU zijn regering niet zou helpen, Teheran de voorwaarden van de nucleaire deal verder zou begrenzen. Rouhani verklaarde:
"Als de Europeanen onze olie kunnen kopen of vooraf kunnen kopen en wij toegang kunnen krijgen tot ons geld, dan zal dat de situatie verlichten en kunnen wij de overeenkomst volledig uitvoeren... anders zetten wij onze derde stap."
Vanuit het perspectief van de moellahs gaf Frankrijk, dat zich overgaf aan de vraag van Teheran, duidelijk aan dat hun chantagetactiek had gewerkt. Het aanbieden van miljarden dollars krediet aan Teheran door Frankrijk is een compromis te ver: Frankrijk lijkt te buigen voor de nucleaire afpersing van Iran. Frankrijk onderwerpt zich aan de eisen van Iran om meer te doen om de deal in leven te houden, terwijl Teheran duidelijk minder doet.
In een andere ontwikkeling heeft de Franse regering ook effectief geprobeerd om een speciaal middel, in te voeren, dat landen in staat zal stellen om de handel met Iran voort te zetten, INSTEX, en dat ondanks de sancties van de VS. De uitvoering ervan zat echter vol met problemen.
Is Macron vergeten dat hij de hoogste staatssponsor van het terrorisme bijstaat? Is hij vergeten dat de Iraanse regering achter een groot bombardement zat, dat gericht was tegen een bijeenkomst van de Iraanse oppositie in juni 2018 in Parijs, die gelukkig mislukt is? Probeert hij Iran niet om te kopen om toekomstige terroristische aanslagen op Frans grondgebied te voorkomen?
Na tal van onderzoeken hebben de Franse inlichtingendiensten erkend dat Teheran inderdaad achter de geplande aanslag zat:
"Achter dit alles ging een lang, nauwgezet en gedetailleerd onderzoek van onze (inlichtingen)diensten schuil dat ons in staat stelde tot de conclusie te komen, zonder enige twijfel, dat de verantwoordelijkheid bij het Iraanse ministerie van Inlichtingendiensten lag".
Zoals de Israëlische premier Benjamin Netanyahu onlangs verklaarde:
"Ik roep de leiders van Europa op: Stop de financiering van het terroristische regime dat het terrorisme tegen u op uw grondgebied financiert. Genoeg met het beleid van tevreden houden en van zwakte ten aanzien van Iran."
Is Macron vergeten dat hij een staat helpt en tevredenstelt die het voortouw neemt bij schendingen van de mensenrechten? In 2018 werden volgens Javaid Rehman, de VN-deskundige op het gebied van de mensenrechten in Iran, ten minste 273 mensen geëxecuteerd in Iran, en 6.000 in tien jaar tijd, volgens Iran Human Rights.
De Iraanse regering staat op de tweede plaats (China staat op de eerste plaats) als het gaat om het absolute aantal mensen dat zij executeert, maar staat op de eerste plaats voor de executie van mensen per hoofd van de bevolking. Door een gebrek aan transparantie in het Iraanse regime, wordt het onofficiële aantal geëxecuteerden nog hoger geacht.
Daarnaast neemt ook in Iran het gebruik van wrede en onmenselijke straffen toe; volgens Amnesty International is het gebruik van verschillende vormen van marteling, zoals amputatie en geseling, in een alarmerend tempo toegenomen.
Macron faalde ook te erkennen dat de nucleaire deal nooit de veelzijdige bedreigingen van Iran beperkte of noemde, die onder meer, maar niet uitsluitend, het volgende omvatte: Het bewapenen en financieren van terreur- en militiegroepen in de regio; het ingrijpen in de interne aangelegenheden van regionale landen; het uitvoeren van een sektarische agenda door sjiieten en soennieten tegen elkaar op te zetten; het uitvoeren van cyberaanvallen tegen andere naties; en het plegen van mensenrechtenschendingen in Iran en daarbuiten door middel van haar gevolmachtigden.
Het destabiliserende gedrag van Iran en de terroristische activiteiten vragen om een krachtige reactie van de Franse president. Door zich over te geven aan de Iraanse afpersing, slaagt Frankrijk er niet in om de regionale en mondiale ambities van het regime te beteugelen en geeft het in feite dit land groen licht om zijn opmars naar een kernwapenmacht voort te zetten.
In plaats van de heersende mullahs te sussen, is het tijd voor Macron om zijn diplomatieke en politieke inspanningen te richten op het tegengaan van het duidelijke en huidige gevaar van het agressieve beleid waarmee het Iraanse regime de wereld bedreigt.
Dr. Majid Rafizadeh, is zakenstrateeg en adviseur, Harvard opgeleid geleerde, politicoloog, bestuurslid van Harvard International Review en voorzitter van de International American Council on the Middle East. Hij heeft verschillende boeken geschreven over de islam en het buitenlands beleid van de VS. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu