De verkrachting en marteling van Koerdische dissidenten in Iran — zowel mannen als vrouwen - is nu wijdverbreid en systematisch.
Op 4 mei, viel de 25-jarige Koerdische Farinaz Khosrawani, een medewerkster van het Tara hotel in Mahabad in Iraans Koerdistan, vanaf de vierde etage van het Tara hotel door een raam naar beneden.
Naar verluidt sprong zij haar dood tegemoet om te voorkomen dat zij verkracht werd door een Iraanse veiligheidsagent. De omstandigheden die tot haar dood leidden zijn nog niet bevestigd.
Klaarblijkelijk woedend over Khosrawani's onverklaarde de dood gingen duizenden Koerden de staat op, en zetten zij het hotel waar zij werkte in brand. Volgens nieuwe berichten gebruikte de politie traangas om de demonstranten uiteen te drijven.
Toen Farina's lichaam gevonden werd voor het hotel, begon een menigte zich te verzamelen; de betrokken veiligheidsagent werd gearresteerd en verhoord, aldus het Kurdistan Human Rights Network (KHRN). "Vervolgens bereikte heet nieuws de sociale media en raakte informatie over het incident in omloop. Deze notie heeft voor een nog grotere spanning gezorgd rondom het nieuws over de vaststelling van Farinaz's doodsoorzaak.
Volgens het KHRN voerden veiligheidstroepen huiszoekingen uit en arresteerden mensen die naar verluidt te zien waren op protestvideos's- en foto's. De arrestanten werden afgevoerd naar detentie-centra buiten de stad Mahabad, echter, hun exacte locatie is vooralsnog onbekend.
Volgens dr. Amir Sharifi, de directeur van de Kurdistan Human Rights Network, illustreert het trieste lot van Khosrawani een aanhouden patroon van geïnstitutionaliseerd geweld tegen- en moord op vrouwen. "Vrouwen in het algemeen, en Koerdische vrouwen in het bijzonder, hebben erg weinig juridische bescherming tegen seksuele intimidatie of geweld."
Andere voorbeelden zijn:
- Universitair student Hananeh Farhadi, die zelfmoord pleegde na twee maanden in een Iraanse inlichtingen gevangenis te hebben verbleven.
- De 23-jarige Shadieh Basami, die zichzelf in brand zette nadat zij verkracht was door een soldaat van Iraan's Republikeinse Garde.
Dr. Sharifi schrijft: "Zowel IS als het Iraanse regime gebruiken verkrachting als een politiek wapen tegen Koerdische vrouwen op basis van hun etniciteit, geslacht en religie. Het enige verschil is dat Teheran het goed gedocumenteerde misbruik ontkent, terwijl IS het knechten van Koerdische vrouwen en meisjes openlijk verdedigt."
Zowel politieke dissidenten als homoseksuelen zijn het slachtoffer geworden van verkrachting en moord in de gevangenis.
- Saeeda Siabi werd gearresteerd met haar man en vier jaar oude baby, en werd verkracht in de gevangenis.
- Mojtaba Saminnejad, een Iraanse blogger, journalist en mensenrechtenactivist, zei dat hij gemarteld is met elektrische schokken, bedreigd werd met verkrachting, en getuige was van veel verkrachtingen in de gevangenis.
- Maryam Sabri zegt dat zij herhaaldelijk verkracht is door haar ondervragers in een detentiecentrum, nadat zij deelnam aan demonstraties in 2009 tegen de presidentiële verkiezingen van Iran.
- Matin Yar (pseudoniem), een jonge homoseksuele man, zegt dat hij in de gevangenis verkracht is.
Een gedetailleerd rapport van Justice for Iran (JFI), onthulde ook een van de meest beestachtige vormen van staatsterrorisme gericht op vrouwen in hechtenis: het verkrachten van maagdelijke gedetineerden, vlak voor hun executie.
Volens het rapport waren veel de vrouwen jong en waren zij zwanger, of hadden zij hun kinderen bij zich toen zij gearresteerd werden. Zij stonden o.a. bloot aan "Fysieke marteling, zoals geslagen worden, met een zweep geslagen worden en verkracht worden voor de ogen van hun kinderen, dat voor zowel de moeder als het kind traumatisch is."
"Het is belangrijk in het achterhoofd te houden dat de onderdrukkingen en mensenrechtenschendingen veel erger zijn in de etnische regio's zoals Koerdistan. Mahmood Amiry-Moghaddam, de woordvoerder van Iran Human Rights vertelde Gatestone Institute dat: "Etnische minderheidsgroepen in Iran niet blij zijn met de huidige situatie en dat zij hun ongenoegen met de autoriteiten op elke mogelijke manier laten merken."
De provincie van Mahabad is van groot historisch belang voor de Koerden. Een onafhankelijke Koerdische staat — De republiek van Koerdistan — werd er gevestigd in januari 1946. Ondanks dat het minder dan een jaar lang bestond, heeft het patriottistische Koerden wereldwijd geïnspireerd.[1]
Op 15 december 1946 betrad en heroverde het Iraanse leger Mahabad, waarmee zij een bloedig einde maakte aan de Koerdische republiek. De politieke infrastructuur van de Koerdische Republiek werd vernietigd en het doceren van de Koerdische taal werd verboden. Op 31 maart 1947 werd Qazi Muhammad, de president van de Koerdische Republiek, publiekelijk opgehangen door een militair tribunaal in Mahaba.[2]
69 jaar na de val van de Koerdische Republiek ligt het lot van Koerden in Iran nog steeds in de handen van een regime dat zowel hen, als alle westerse waarden, vijandig bejegent.
Uzay Bulut is een Turkse journalist gevestigd rond Ankara.
[1] De Republiek van Koerdistan (bekend als de Republiek van Mahabad) was de tweede moderne zelf-uitgeroepen Koerdische staat in het Midden-Oosten (na de Republiek van Ararat.)
[2] McDowall, David (2004). A Modern History of The Kurds.