Toen meerdere aardbevingen Turkije op 6 februari voor het eerst troffen, het dodental volgens de Turkse regering na een maand liep op tot 48.448. Onofficiële bronnen schatten dat het werkelijke aantal veel hoger ligt. Volgens een voorspelling van begin februari van geofysisch ingenieur professor Ovgun Ahmet Ercan wachtten nog ongeveer 200.000 mensen op redding van onder ingestorte gebouwen.
Het dodental zou niet alleen hoog zijn door corruptie in de bouwsector, maar ook doordat de regering de overlevenden niet tijdig hulp verleende. De regering van president Recep Tayyip Erdogan verzuimde tijdig reddingshulp naar het door de aardbeving getroffen gebied te sturen. Overlevenden werden dagenlang genegeerd. Na de eerste aardbeving was zelfs de toegang tot Twitter meer dan 9 uur lang beperkt. Meer dan een maand later zeggen overlevenden nog steeds dat ze niet genoeg hulp hebben gekregen. Miljoenen zijn dakloos, in tenten, worstelend om te overleven.
Het blijkt dat de regering corrupte bouwers heeft toegestaan overal in Turkije onveilige gebouwen neer te zetten. De autoriteiten en de corrupte bouwsector daar zijn dus medeplichtig aan de doden en de verwoestingen die de aardbevingen hebben veroorzaakt.
Een zeer alarmerend probleem is het welzijn van de kinderen. Velen zijn wees geworden; sommigen worden vermist. De weeskinderen zijn uiterst kwetsbaar: zij lopen het risico van mensenhandel, orgaanoogst en seksueel misbruik - en islamistische indoctrinatie.
Een vermist kind is de driejarige Ali Kemal Akpınar uit het district Antakya in Hatay. Volgens een nieuwsbericht van 10 februari waren de ouders van Ali Kemal nog steeds op zoek naar de jongen, die volgens hen in een plaatselijk ziekenhuis zou kunnen liggen.
Een ander vermist kind is een 15-jarige vluchtelinge uit Syrië, Hatice al Husso, die met haar ouders en broers en zussen vastzat onder het puin van hun huis in de stad Adiyaman op de dag van de aardbeving. Ze werd 20 uur later gered en naar een plaatselijk ziekenhuis gebracht; sindsdien wordt ze vermist.
De zesjarige Neval Akgöl werd op 6 februari uit het puin van haar huis in het district Antakya in Hatay gered. Haar familie heeft wekenlang naar haar gezocht tot haar lichaam op 25 februari via een DNA-match werd gevonden op een "begraafplaats van de naamlozen", met het registratienummer "50". Volgens een nieuwsbericht zou haar lichaam daar worden weggehaald en begraven op een door haar familie gekozen plaats.
Ook andere kinderen worden naar verluidt vermist. Het appartement waar de 9-jarige Berkcan Akdağ woonde, in de stad Antakya, stortte in bij de aardbeving van 6 februari. Zijn vader en zusje kwamen om het leven. Zijn moeder, die 36 uur later uit het puin werd gered, is nog steeds naar hem op zoek.
De tienjarige Mukaddes Erva Aktaş werd uit het puin van haar huis in de stad Maras gehaald en naar een ziekenhuis gebracht. Zij wordt nog steeds vermist.
Onbegeleide kinderen zijn kwetsbaar voor islamitische radicalen die bekend staan om het leiden van indoctrinatiecentra waar kinderen worden misbruikt. De krant Cumhuriyet meldde op 23 februari dat een arts uit Ankara, die zich sinds de eerste dag van de aardbeving vrijwillig inzet om vermiste kinderen te helpen vinden, beweerde dat het aantal vermiste kinderen de 1000 nadert.
De regering van Erdogan heeft naar verluidt de echte humanitaire hulp van hun politieke oppositie tegengehouden en in plaats daarvan, samen met zijn pro-regime media, naar verluidt islamistische groepen promote zoals de islamistische Ensar Foundation en deze niet-gouvernementele organisaties (NGO's) genoemd. Medewerkers van de Ensar Foundation zijn ontmaskerd wegens verkrachting van studenten. "Het misbruik van kinderen door de stichting gaat meer dan tien jaar terug," meldde de Turkse journalist Burak Bekdil.
De krant Birgun merkte op 8 maart op dat een radicale islamitische groepering die bekend staat als Menzil Jamaat aankondigde dat zij 1100 door de aardbeving getroffen kinderen in hun dorp in Adıyaman "opvangen", en deelde op sociale media de beelden van sommige van die kinderen die met hun handen het "takbir"-teken maken. "Takbir" verwijst in de islam naar een proclamatie van de grootheid van Allah, "Allahu akbar". Het handgebaar wordt gebruikt door pro-jihad islamisten, waaronder ISIS.
Ondertussen heeft het Algemeen Directoraat voor Religieuze Zaken van Turkije, bekend als Diyanet, een speciale sectie op haar website ingericht voor fatwa's (adviezen van een erkende autoriteit over een punt van de islamitische wet) over de aardbevingen. Het was een antwoord op de vraag: "Kunnen kinderen van slachtoffers van de aardbeving worden geadopteerd?".
De fatwa stelde dat het niet juist is om geadopteerde kinderen te behandelen als eigen kinderen en dat "dienovereenkomstig de relatie tussen de adoptant en het geadopteerde kind geen belemmering vormt voor het huwelijk."
Na negatieve reacties op sociale media verwijderde Diyanet de fatwa op hun website, maar verdedigde deze in een latere verklaring. Verwijzend naar het Al-Ahzab vers in de Koran (33:4), "Noch beschouwt Hij [Allah] uw geadopteerde kinderen als uw echte kinderen," beweerde Diyanet dat haar uitspraak over geadopteerde kinderen "uit zijn verband is gerukt."
Diyanet verklaarde:
"De Islam beveelt elk kind om zoveel mogelijk de banden met zijn eigen familie te onderhouden... en zij vindt het niet juist wanneer iemand anders dan de ouders van het kind [het kind] in alle opzichten als een eigen kind ziet."
Dergelijke fatwa's maken weeskinderen alleen maar kwetsbaarder voor seksueel misbruik.
De Association of Children and Women First (ACWF) heeft de situatie in de gaten gehouden. De organisatie heeft strafklachten ingediend, waarin wordt beweerd dat sommige kinderen die de aardbevingen hebben overleefd, zijn overgedragen aan radicale islamistische groepen (in het Turks vaak aangeduid als "tarikat" [tariqat] of "cemaat" [jamaat]) en heeft het Turkse ministerie van Familie en Sociale Diensten opgeroepen deze kinderen te beschermen en het proces transparant te beheren.
Het ACWF gaf op 17 februari een mededeling uit:
"Experts in het veld die de [reddings]activiteiten volgen, verklaren dat er onbegeleide kinderen zijn die door de aardbeving in de regio zijn getroffen terwijl de zoek- en reddingsinspanningen doorgaan....".
"Ook is gebleken dat deze kinderen zijn overgedragen aan mensen die zich voorstelden als hun familie..... [Er zijn gevallen waarin kinderen die uit het puin werden gered, niet aan de officiële instellingen werden gemeld en [door instellingen] werden geregistreerd.]
"Bovendien, volgens de bulletins die aan onze vereniging zijn gegeven... wordt gemeld dat onbegeleide kinderen niet worden overgedragen aan bevoegde overheidsinstellingen, maar aan mensen die zeggen dat de kinderen familieleden, tariqats of orgaanmaffia zijn."
Het ACWF voegde eraan toe dat het een onmiddellijk antwoord verwachtte van het Ministerie van Familie en Sociale Diensten over deze zaak.
De aankondiging concludeerde:
"Wij zullen niet toestaan dat de tragedie van onze kleintjes wordt misbruikt door tariqats. Tariqats en jamaats zijn een ramp voor onze kinderen zo groot als een aardbeving. Onze kinderen staan er niet alleen voor."
Het ACWF heeft zich ingezet om deze kwetsbare kinderen te helpen beschermen. De Turkse dienst van de Duitse omroep Deutsche Welle meldde op 23 februari dat negen kinderen van wie de vaders bij de aardbeving in de stad Antep in het zuidoosten van Turkije waren omgekomen, met hun moeders naar de stad Sakarya in het westen van het land waren gebracht. Vervolgens werden zij van hun moeders gescheiden en ondergebracht in een "Koranschool" die wordt geleid door islamitische radicalen die bekend staan als de Ismailağa jamaat. De ACWF diende een strafrechtelijke klacht in over het incident, en maakte op 24 februari bekend dat de kinderen uiteindelijk door het Turkse ministerie van Familie en Sociale Diensten uit de jamaat waren gehaald.
Hediye Gökçe Baykal, een advocaat van de ACWF, vertelde aan Gatestone:
"Die kinderen kunnen te maken krijgen met verschillende bedreigingen. Elke dag duikt er een nieuwe bewering op dat onbegeleide kinderen worden meegenomen door bepaalde [islamistische] jamaten en tariqats. We maken ons ook grote zorgen dat de vermiste kinderen ontvoerd kunnen worden om gebruikt te worden voor orgaanmaffia, mensenhandel of andere criminele doeleinden.
"Er zijn problemen zoals het verdwijnen van de kinderen tijdens hun vervoer naar de ziekenhuizen. Sommige families zoeken nog steeds naar hun kinderen via sociale media. Een persoon vermomd als politieagent werd betrapt toen hij probeerde een kind te ontvoeren. Er zijn beschuldigingen dat sommige kinderen collectief in sommige huizen werden geplaatst. We hebben een strafrechtelijke klacht ingediend naar aanleiding van de beschuldiging dat 60 kinderen in dergelijke huizen zouden zijn geplaatst. We hebben ook rechtstreeks meldingen ontvangen [over soortgelijke incidenten]. We hebben aanklagers gevraagd deze beschuldigingen te onderzoeken.
"Er zijn ook beschuldigingen dat kinderen in sommige verenigingen, en in sommige gevallen in particuliere verenigingen, worden geplaatst en dat voor hen hulp wordt ingezameld. De openbare aanklagers moeten dit onderzoeken.
"Het ministerie van Gezin en Sociaal Beleid moet eerst de identiteit van de kinderen vaststellen. De geïdentificeerde kinderen moeten onmiddellijk aan hun familie worden overgedragen. De bescherming van kinderen die hun familie hebben verloren is uitsluitend de taak van het ministerie van Familie en Sociale Zaken, overeenkomstig het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind, de wet op de kinderbescherming en andere relevante wetgeving. Het is onaanvaardbaar dat deze kinderen aan andere derden, personen, instellingen of verenigingen dan het ministerie worden geleverd. Ook adoptie en pleeggezinnen moeten rechtmatig plaatsvinden in overeenstemming met de strenge en zorgvuldige onderzoeken van het ministerie."
Het ACWF blijft zich inspannen om de vermiste kinderen te helpen opsporen. In een Twitterbericht op 12 maart kondigde de vereniging aan dat ze op zoek waren naar de driejarige Furkan Alp Alsan, die uit het puin van zijn huis in Adıyaman was gehaald en naar een ziekenhuis was gebracht. Het ACWF roept mensen die Furkan hebben gezien op om contact op te nemen met zijn vader of de vereniging.
Baykal riep ook internationale kinderrechtenorganisaties op om de inspanningen te ondersteunen om vermiste kinderen op te sporen en hen te helpen met hun families te herenigen in overeenstemming met de internationale wetgeving.
"Hoewel het ministerie de enige bevoegde instelling is met betrekking tot kinderen die door de aardbevingen zijn getroffen, moet de follow-up en bescherming van deze kinderen nauwgezet worden bijgestaan door nationale en internationale organisaties en niet-gouvernementele organisaties. Als de Children and Women First Association voeren wij het noodzakelijke juridische proces uit met betrekking tot de follow-up van kinderen. Ook internationale organisaties moeten deze strijd op zich nemen in het kader van hun werkterreinen. Onze kinderen hebben een groot trauma opgelopen, we moeten ons best doen om hen zo snel mogelijk van dit trauma af te helpen en te voorkomen dat ze met grotere trauma's te maken krijgen.
"De basisregel in het VN-Verdrag inzake de Rechten van het Kind is "het belang van het kind volgen". Hierbij spelen nationale en internationale organisaties een grote rol. Als vereniging zullen we onze kinderen niet opgeven en elk kind volgen en vinden tot het herenigd wordt met zijn familie of in een veilige omgeving wordt geplaatst."
Kinderen zijn het zwaarst getroffen door de aardbevingen in Turkije. Internationale organisaties die gespecialiseerd zijn in kinderrechten en het tegengaan van mensenhandel moeten onmiddellijk prioriteit geven aan onderzoek en hulp in de door de aardbeving getroffen gebieden in Turkije en samenwerken met het Turkse Ministerie van Familie en Sociaal Beleid, mensenrechtenorganisaties en advocaten in Turkije, zoals Association of Children and Women First, om de vermiste, onbegeleide en verweesde kinderen daar te helpen redden.
Uzay Bulut, een Turkse journaliste, is Distinguished Senior Fellow bij het Gatestone Institute. Zij is ook onderzoeker voor het Philos Project.
Bijlage
Op 9 maart 2023 zei Baykal tegen Gatestone:
"Informatie over het aantal vermiste of verweesde kinderen verandert voortdurend. De website van Turkije's Ministerie van Familie en Sociaal Beleid beweert dat het "aantal ongeïdentificeerde kinderen 79 is". Het directoraat-generaal Veiligheid van Turkije maakte echter bekend dat 213 kinderen in het aardbevingsgebied niet konden worden geïdentificeerd. Eenenvijftig van deze kinderen zouden onder zorg en toezicht staan in de instellingen van het Ministerie van Familie en Sociale Diensten en 162 niet-geïdentificeerde kinderen zouden worden behandeld in de instellingen van het Ministerie van Volksgezondheid.
"Honderdzevenendertig van deze kinderen zijn tussen de 0-1 jaar, en de DNA-monsters van deze kinderen worden nog steeds genomen. En 55 kinderen zijn als vermist opgegeven. Als de Children and Women First Association gaan we door met ons onderzoek in het door de aardbeving getroffen gebied. We blijven informatie ontvangen [over vermiste of ongeïdentificeerde kinderen]."