De boycot, desinvestering en sancties beweging (BDS) is bezig met het bevordering van antisemitisme, samen met universiteiten die deze lading dekken.
Helaas geloven universiteitsstudenten, vakbonden, en zij die in de show business zitten, dat ze hun energie geven ter ondersteuning van het Palestijnse volk, maar zouden een moment moeten nemen om te begrijpen dat zij politici steunen - zowel vanuit de Palestijnse gebieden als vanuit de terroristische sponsors - die het Palestijnse volk in feite gebruiken als pionnen in een schaakspel waar olie, geld en macht de beloningen zijn.
Ja, je voelt de pijn van de Palestijnen. Ja, je begrijpt hun benarde toestand. Maar heb je ook gezien hoe studenten kunnen worden gebruikt door de politieke organen? Tijdens de late jaren 1970, toen de Sjah in Iran regeerde, beschermd hij zoals iedere dictator zijn eigen macht ten koste van alles. Vrijheid van meningsuiting en een debat was onbestaanbaar, waardoor intellectuelen en universiteitsstudenten in opstand kwamen, en schreeuwden: "Leve de vrijheid." Universitaire studenten zijn jong en idealistisch; zij ondersteunen de waargenomen underdogs waar zij geloven die te zien.
Het regime dat de Sjah verving, was echter nog repressiever. Elk aspect van het leven van elke Iraniërs werd gecontroleerd en ingesloten door de Islamitische Republiek Iran. Iraniërs werden verraden en gebruikt. Veel onschuldige mensen hadden hun stem verleend aan een groep die geen respect voor hen had, maar die ongeacht hun stem hun eigen politieke agenda uitvoerde.
In Iran protesteerden de studenten tegen de Sjah in naam van de vrijheid. En ze hielpen per ongeluk om Ayatollah Khomeini aan de macht te brengen. Toen Khomeini de hijab oplegde voor alle vrouwen, zelfs christenen, Joden en anderen, om die te dragen, beheerste hij daarmee alle aspecten van het leven. Het was pas veel later dat veel Iraniërs beseften dat ze waren gebruikt. En na de frauduleuze verkiezingen van 2009 gaven ze hun leven, door gevangenisstraf of door de dood, en probeerden te protesteren tegen het regime ze zelf hadden voortgebracht.
Terwijl de Palestijnse politici proberen om de PR-strijd te winnen, lijden de Palestijnen voortdurend daaronder.
BDS-aanhangers zijn snel om voor de Palestijnse ellende met een vinger naar Israël te wijzen. Wat ze niet erkennen is de verantwoordelijkheid van de Palestijnse leiders voor de corruptie en het falende bestuur. Ook verzuimen ze om te erkennen dat Israël de enige functionerende democratie in het Midden-Oosten is, het enige land in een uitgestrekte regio waar alle burgers - Joodse, christelijke en ook de islamitische - gelijk zijn voor de wet en dezelfde voordelen genieten.
Dus ik heb geen enkel gevoel voor de voorstanders van de BDS-beweging: ze zijn blind voor wat de BDS-beweging vertegenwoordigt. De beweging schuwt de verbetering van het leven van de Palestijnen. Het biedt alleen legitimiteit aan de repressieve leiders van de Palestijnen, die in vele opzichten lijken op hun Iraanse tegenhangers.
Mensen die beweren dat ze zich echt zorgen maken over hulp aan de Palestijnen zouden, in plaats van alleen maar proberen Israël te kwetsen, moeten nagaan hoe de Palestijnen kunnen worden geholpen, omdat hun eigen leiders het hulpgeld wegsluizen die zij uit andere landen ontvangen. Studenten moeten overwegen hoe ze industrieën kunnen oprichten ter verbetering van de Palestijnse arbeidsmarkt en tegen de interne mensenrechtenschendingen, in plaats van een boycot van Israëlische bedrijven die gebruikmaken van duizenden Palestijnen. (Afbeeldingsbron: Takver/Wikimedia Commons) |
Eerder dan de boycot, desinvestering en sancties (BDS) te bevorderen, zouden deze goed bedoelende idealisten moeten overwegen wat de beste manier is om de Palestijnen te helpen, aangezien die leiders het hulpgeld dat zij uit andere landen ontvangen, wegsluizen. Studenten zouden moeten overwegen hoe ze de industrieën kunnen opzetten om de Palestijnse arbeidsmarkt te verbeteren, in plaats van een boycot van Israëlische bedrijven die gebruikmaken van duizenden Palestijnen. Ze zouden zich moeten inspannen om te begrijpen wat de werkelijke situatie is, en werken aan de bevordering van duurzame vrede, in plaats van aan ondoordachte verslechtering van de situatie voor de Palestijnen.
Vrede vereist empathie. De BDS-beweging met haar geheime streven naar vernietiging van een vrije en democratische natie, bevordert niets dan alleen maar verdeeldheid, wrok en haat.
Dr. Sima Goel woont en werkt in Montreal, Canada. Haar memoires "Fleeing the Hijab: A Jewish Woman's Escape from Iran" is beschikbaar in gedrukte en digitale kopieën.