Het idee dat de oprichting van een Palestijnse staat de eeuwige vrede zal inluiden is extreem naïef.
Na 50 jaar van de tweestatenoplossing-mislukking hebben de Fransen en andere diplomaten in hun tweeslachtigheid met de naam "vredesinitiatief" ook geen idee hoe het Palestijnse probleem te regelen. Behalve dan dat ze zich gedragen als uitgedroogde mannen die in een brandende woestijn in de richting van een verre luchtspiegeling sjokken, waarvan zij denken dat het een oase-paradijs is. Het is het niet, en diezelfde diplomaten zullen ook geen verantwoordelijkheid nemen voor het opruimen van de gevaarlijke uitkomst van een dergelijke ramp.
De internationale gemeenschap zet druk op Israël om grote concessies te doen betreffende hun grondgebied en veiligheid, maar ook om sociale en politieke onrust te riskeren bij het verlenen van een eigen staat aan de zogenaamde Palestijnen.
Het enige criterium om dit te laten gebeuren, is dat de internationale gemeenschap de Palestijnse voorwaarde zal aanvaarden om Israël te dwingen via pre-1967-lijnen terug te gaan naar de 1949-wapenstilstandslijnen, waar geen bepaalde grens werd vastgelegd.
Wanneer ik een Europees diplomaat aanspreek met de volgende vragen, kan niemand van hen mij een antwoord geven:
1) Wat er gebeurt als een nieuwe weer aangemoedigde Palestijnse regering blijft roepen om de bevrijding van de "rest van Palestina"?
Ze noemen Haifa, Akko, Jaffa en Galilea - en in feite alles van Israël - "bezet Palestijns gebied". Kijk maar naar alle Palestijnse kaarten: dat is identiek aan Israël.
Het is bekend dat leden van de Palestijnse Autoriteit de Israëlische Arabieren "interne Palestijnen" noemen.
Zij noemen Israëlische Arabieren ook wel de "Palestijnen van '48". Ze worden daarin gesteund door de Arabische Knessetleden, die ook geen bezwaar zullen maken tegen de eventuele vervanging in Israël van de Joden door de Arabieren.
Overeenkomstig hun ambitie zullen deze Israëlische Arabieren worden "bevrijd" door een nieuw Palestina.
2) Wat er zal gebeuren als door de stemming of door kogels dit Palestina onvermijdelijk wordt overgenomen door Hamas, dat is aangewezen als een islamitische terreurorganisatie door het US State Department?
Als u denkt dat deze vraag vergezocht is, denk dan nog eens opnieuw. De studenten van Bir Zeit Universiteit hebben overweldigend gestemd om te kiezen voor een Hamas-vertegenwoordiger aan het hoofd van hun studenten. Bir Zeit ligt niet in de Gazastrook. Het ligt minder dan tien kilometer ten noorden van Ramallah, op letterlijk een steenworp afstand van de kantoren van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever.
Deze Hamas steunende studenten zullen de toekomstige Palestijnse opiniemakers zijn na hun afstuderen.
En laten we niet vergeten hoe in juni 2007 Hamas in de Gazastrook de macht greep in een bloedige coup met meer dan honderd doden en meer dan vijfhonderd gewonden.
Hamas zal blijven doorgaan met zijn opruiende wens om de Joodse staat te vernietigen en de Joden af te slachten.
3) Denken jullie nu echt dat wij Israëliërs onze regering zullen oproepen om grensconcessies te doen die deze terroristen dichter bij onze families en huizen zal brengen?
Dus, wat is het antwoord dat ik krijg van de diplomaten op deze echte zorgen in Israël ? Nou, feitelijk niets. Gewoon een zin eruit gooien dat het aan de partijen is om hun voortdurende moeilijkheden op te lossen.
Als de internationale gemeenschap wil zien dat Israël gevaarlijke concessies zal doen, dan moeten zij, en zij alleen, ervoor zorgen dat Israël een verenigde en pragmatische vredespartner heeft, niet een zwakke, verouderde, corrupte, afwijzende en ondemocratische leider ten oosten van ons, die voortdurend zegt dat hij nooit Israël zal erkennen als Joodse staat, en in het zuiden, in Gaza, een hondsdol islamitisch schrikbewind dat gebogen is over onze vernietiging.
Dat moet Israëls fundamentele eis zijn: dat een verenigd Palestijns leiderschap het recht zal erkennen van alle burgers in de Joodse staat Israël om te leven in vrede en veiligheid, naast een staat Palestina.
Het is zo eenvoudig. Dat is alles wat nodig is.
Laat de diplomatieke wereld de komende 50 jaar besteden aan opleiding en training van de verdeelde Palestijnse politieke leiders hoe samen te leven als een kracht voor vrede.
Israël zal dan gelukkig zijn om concessies te overwegen die mogelijk levensbedreigend zijn, zoals het ook voorheen heeft gedaan.
Als de internationale gemeenschap wil zien dat Israël gevaarlijke concessies zal doen, dan moeten zij, en zij alleen, ervoor zorgen dat Israël een verenigde en pragmatische vredespartner heeft, niet een zwakke, verouderde, corrupte, afwijzende en ondemocratische leider ten oosten van ons, die voortdurend zegt dat hij nooit Israël zal erkennen als Joodse staat, en in het zuiden, in Gaza, een hondsdol islamitisch schrikbewind dat gebogen is over onze vernietiging. (Afbeeldingsbron: Palestijnse Media Watch) |
Barry Shaw is een Senior compagnon van het Israël Instituut voor Strategische Studies.