Het debat over de vraag of de islam is gekaapt door fundamentalisten -- of door de religie zelf die een soort haat predikt, welke leidt tot terrorisme - woedt al sinds de aanslagen van 11-9-2001 in de Verenigde Staten. Hoewel dit probleem niet opgelost is, is een ding wel duidelijk: in de moslimwereld is de demonisering van Joden en christenen gemeengoed.
Turkije, bijvoorbeeld, waar antisemitisme publiekelijk wordt tentoongesteld, al decennialang, door prominente leden van de regering, religieuze instellingen en de media. In juni van dit jaar heeft het hoofd van Gouvernementele Religieuze Zaken Directoraat - de "Diyanet" - zich bij het koor aangesloten.
In een toespraak gaf Prof. Dr. Mehmet Görmez in Gaziantep een verklaring af die werd gepost op het officiële Twitter account van de Diyanet, waarin hij verkondigde dat de islam aan de wereld werd gebracht door Allah de "fouten" van het Jodendom en christendom te corrigeren. In het centrum van het Jodendom, zo zei hij, stond "materialisme, geld en rijkdom." Het christendom heeft het tegenovergestelde, beweerde hij, maar zij namen even "verkeerd" de interpretatie van het goddelijke aan, zoals het "kwam met een begrip dat de wereld gedenigreerd was en geacht werd dat eigendom en rijkdom bijna verboden [haram] was."
 Mehmet Görmez, de President van het Religieuze Zaken Directoraat (Diyanet) in Turkije, verkondigde in juni dat de islam aan de wereld werd gebracht door Allah om de "fouten" te corrigeren van het Jodendom en christendom. (Afbeeldingsbron: Tezkiretul/Wikimedia Commons) |
De Diyanet werd opgericht in 1924 door de oprichtende regering van Turkije onder de Republikeinse Volkspartij, na de afschaffing van het Ottomaanse Kalifaat, en als opvolger van Sjeik-ul-Islam, de vorige autoriteit van Religieuze Zaken. Het heeft vele afdelingen, en daaronder het hoofd van de Hoge Raad voor religieuze zaken, wiens taken omvatten:
"Besluiten nemen, het delen van standpunten en antwoord geven op vragen over religieuze zaken waarbij rekening wordt gehouden met de fundamentele bronteksten, de methodologie en historische ervaringen van de islamitische godsdienst evenals de huidige eisen en behoeften."
Niet alleen is er geen andere godsdienst in Turkije buiten de islam, die macht en invloed heeft, en een financiering als van het Diyanet, waarvan de begroting die van de meeste ministeries overtreft. Andere godsdiensten zijn ofwel niet officieel erkend (zoals in het geval van Alevism en Yazidism), of staan op het punt van een complete gouvernementele eliminatie - zoals in het geval van het Judaïsme, de Griekse Orthodoxie, en het Assyrische (Syrische) en Armeense christendom.
Turkije staat niet alleen in deze praktijk die ons terugbrengt naar de vraag waarom "moslims de Joden zoveel haten."
Volgens Andrew Bostom, auteur van De erfenis van het islamitische antisemitisme: Van heilige teksten tot plechtige geschiedenis, ligt het antwoord in de Koran, waarvan het "centrale anti-Joodse motief... wordt gevonden in vers 2:61, en herhaald in vers 3:112."
Zij zijn onder vernedering gesteld [door Allah], waar zij zich bevinden, met uitzondering van een verbond van Allah en een band met de moslims. En zij hebben zich de woede van Allah aangetrokken en zijn door armoede getroffen. Dat komt omdat ze niet geloven in de woorden van Allah en de profeten onrechtvaardig doodden. Dat is omdat zij niet gehoorzaam zijn en [als gewoonlijk] overtreders. (3:112) SAHIH INTERNATIONAL
In een 2008 interview zegt Bostom:
"Dit is waarvan de Joden worden beschuldigd, de moord op de profeten en ongehoorzaam als ze waren tegen de wil van Allah, en dus zijn ze veroordeeld en voor eeuwig vervloekt. Vers 2:61 zegt "schaamte en ellende heeft hen getroffen." En dit vers is gekoppeld aan de verzen zoals 5:60 en andere verzen over de Joden, dat ze zijn omgevormd tot apen en varkens, wat deel uitmaakt van hun vloek. Vers 5:78 beschrijft de vloek over de Joden door David en Jezus, Mirjams zoon. Er is een verwant vers, 5:64, waarin de Joden worden beschuldigd als verspreiders van oorlog en corruptie, een soort oude voorganger van de Protocollen van de Wijzen van Zion. (De President van de Palestijnse Autoriteit Mahmud Abbas heeft dit vers aangehaald tijdens een tirade tegen de Joden van Israël in 2007.) Meer in het algemeen is de doorgaande discussie in de Koran dat de Joden worden gekenmerkt door een lange lijst van hun zonden en straffen, als onderdeel van een goddelijke aanklacht, veroordeling en strafproces."
Dit nam Moshe Sharon, Professor Emeritus in de islamitische en Midden Oostelijke Studies aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, uit de Koran en legde uit dat het...
"fundamentele standpunt is dat alle geschiedenis in feite islamitische geschiedenis is... dat alle belangrijke figuren van de geschiedenis fundamentele moslims zijn − van Adam tot aan onze eigen tijd. Dus, als de Joden of christenen iets claimen dat is gebaseerd op het feit dat er een koning was die Salomo genoemd werd of een koning genaamd David, of een profeet Mozes, of dat Jezus is genoemd, dan zeggen ze dat er iets niet klopt of, in feite: zij weten niet anders dan dat al deze figuren in principe moslim-figuren waren."
Sharon vervolgt:
"In feite is er sinds de schepping van de wereld slechts één religie en dat is de religie van de islam. Dus als iemand zegt: 'Kijk, er is een plek verbonden met Salomo, en dat is de plaats waar de tempel van Salomo heeft gestaan', dan zal een ware moslim zeggen: 'Ja, je hebt volkomen gelijk. Maar vergeet niet dat Salomo een moslim was en dat David ook een moslim was. En Abraham was een moslim. En Isaac was een moslim en ook Jezus was een moslim.' Dit is wat ze bedoelen met de islamisering van de geschiedenis."
Sharon zegt dat door deze "islamisering van de geschiedenis" er ook een "islamisering van geografie" is, zodanig dat...
"Alles wat in verbinding stond met deze mensen of met deze profeten - die allen moslims waren - dus als moslimgebied wordt gezien. En daarom, toen de islam niet in dat gebied was voordat Mohammed aankwam, het moet er altijd zijn geweest. Met dit gebied bedoel ik het Midden-Oosten of elders buiten het Midden-Oosten wat momenteel moslimgebied is. Dus elke plaats als deze moet worden bevrijd, niet worden veroverd. Ze moeten worden bevrijd. Dus toen de islam verscheen in de geschiedenis ten tijde van Mohammed - verscheen het in de geschiedenis - vanuit hun oogpunt - als een bevrijder. En daarom, is er geen islamitische bezetting. Als iemand iets inneemt, dan zal het altijd die iemand anders zijn, niet de moslims. Dus is er geen islamitische bezetting. Er is alleen islamitische bevrijding."
Deze combinatie met deze van haat-gevulde Koranverzen, zoals benadrukt wordt door Bostom en de revisionistische islamitische geschiedenis, en zoals wordt geïllustreerd door Sharon, hebben een monster gecreëerd in de vorm van een existentiële bedreiging voor de Joods-christelijke wereld. Om dit tegen te gaan, moet het westen een onvoorwaardelijk beleid voeren ter bescherming van de godsdienstvrijheid van zowel niet-moslims en de niet-extremistische moslims, waar ze zich ook bevinden.
Om doeltreffend te zijn, zal dit beleid ook moeten worden uitgevoerd in een eerlijke en open discussie over de geschiedenis en de leer van de islam, evenals haar hedendaagse herhaling; niet als een "religie van de vrede" - die zich in de islam alleen maar zo voordoet nadat de hele wereld dat heeft geaccepteerd, evenals de islamitische wet, de Sharia - maar als een religie van oorlog en terreur.
Uzay Bulut, een journaliste, geboren en getogen als moslim in Turkije is momenteel gevestigd in Washington D.C. Ze is een medewerkster bij het Midden-Oosten-Forum.