De regering van Mahmoud Abbas' Palestijnse Autoriteit (PA) is op de weg terug naar het beheren van de burgerlijke zaken in de Gazastrook. En Hamas zegt ondertussen dat het de controle zal blijven houden over de veiligheid en niet de wapens zal neerleggen of zich laten ontmantelen van de veiligheidstroepen en milities.
Abbas' nieuwe partnerschap met Hamas - het product van Egyptische bemiddelingspogingen tussen de twee partijen - betekent dat vanaf dat moment, de President van de Palestijnse Autoriteit verantwoordelijk zal worden gehouden voor alles wat zich afspeelt binnen de Gazastrook.
Abbas en zijn PA-regering moeten vanaf dan aansprakelijk worden gesteld, onder andere voor het lot van de twee Israëlische burgers en de lichaamsresten van de IDF-soldaten, die worden vastgehouden door Hamas in de Gazastrook.
 Nu de Palestijnse Autoriteit een overeenkomst met Hamas heeft bereikt, moet President Mahmoud Abbas verantwoordelijk worden gehouden voor wat er in Gaza gebeurd. (Foto: Wikimedia Commons) |
Abbas moet ook aansprakelijk gesteld worden voor eventuele raketten die afgevuurd worden vanuit de Gazastrook op Israël. Abbas kan dus niet beide hebben: hij kan niet gebruik maken van het nieuwe partnerschap met Hamas als de legitieme president van alle Palestijnen, met inbegrip van hen die leven in de Gazastrook, en tegelijkertijd beweren dat hij geen "controle op de grond" heeft. Hij kan niet het minister-presidentschap hebben, de regering beheren in de dagelijkse zaken van de Gazastrook, en tegelijkertijd beweren dat hij niets kan doen aan de veiligheidstroepen en milities van Hamas.
Tot op heden werd Abbas min of meer terecht vrijgesproken van elke verantwoordelijkheid voor wat er in de Gazastrook gebeurde. Hamas verbande hem en zijn Palestijnse Autoriteit uit de Gazastrook in 2007. En sindsdien is hij erin geslaagd om te betogen dat hij, omdat dat hij daar niet is, ook niet verantwoordelijk is als Hamas tunnels bouwt voor zijn wapenopbouw en raketten afvuurt op Israël. Dat is niet onredelijk.
Maar nu ligt de zaak anders. Abbas kan in dat geval niet langer meer de verantwoordelijkheid ontlopen voor iets wat binnen de Gazastrook gebeurt. Hij eiste dat Hamas zijn schaduw regering zou ontmantelen en toestaan dat de Palestijnse Autoriteit haar verantwoordelijkheden overneemt als de soevereine macht in de Gazastrook. Hamas was slim genoeg om die kans te grijpen. Hamas heeft dan voldaan aan zijn eis en Abbas en zijn regering van harte uitgenodigd terug te komen in de Gazastrook.
Wat motiveerde Hamas? Liefde voor Abbas? Liefde voor Egypte? Nee, Hamas heeft Abbas' vraag ingewilligd ter bevordering van de eigen belangen. Waarom zou Hamas niet voor een overeenkomst gaan die niet eist om echt betekenisvolle toegevingen te doen? Waarom zou Hamas geen deal accepteren die het mogelijk maakt haar veiligheidscontrole over de Gazastrook te behouden, terwijl Abbas' regering bezig is met het verzamelen van het vuilnis, het betalen van de salarissen aan de ambtenaren en tevens zorgt voor de betaling van water en elektriciteit?
Abbas weet dat Hamas niet de wapens zal neerleggen, of zijn veiligheidstroepen en zijn gewapende vleugel Ezaddin Al-Qassam zal ontmantelen, ondanks de "verzoenings"-overeenkomst en de aanwezigheid met zijn regering in de Gazastrook.
Abbas heeft echter toch besloten om door te gaan met de nieuwe "verzoenings"-overeenkomst om zo zijn status als de legitieme president van alle Palestijnen te bevestigen. Ook ging hij met de overeenkomst akkoord om zo een deal tussen Hamas en zijn aards-rivaal Mohammed Dahlan te dwarsbomen. Abbas is bereid vrijwel alles te doen om maar te voorkomen dat Dahlan, die in de Verenigde Arabische Emiraten verblijft en zichzelf ziet als een potentiële opvolger van Abbas, zal terugkeren naar de Palestijnse politieke arena. Die situatie blijft Abbas slapeloze nachten bezorgen.
Maar nu dat Abbas zijn regering terug is in de Gazastrook, hebben Israël en de rest van de wereld het recht om hem volledig verantwoordelijk te houden voor wat er gebeurt.
Abbas' regering heeft immers ofwel de heersende macht in de Gazastrook, of het heeft die niet. Als Hamas niet de veiligheidscontrole van de Gazastrook gaat overhandigen aan de regering van de Palestijnse Autoriteit, is de hele "verzoenings"deal niets anders dan een grap. Een dergelijke regeling zou Abbas veranderen in de burgemeester van de Gazastrook, terwijl Hamas de feitelijke heerser is en het soevereine gezag blijft houden.
En dit is wat er feitelijk gebeurt: Hamas wil het model van de Hezbollah instellen in de Gazastrook. Hamas wil dat Abbas voor de civiele zaken gaat zorgen zoals het vuilnis, terwijl zij doorgaan met vuil opgraven uit meer terreurtunnels.
Als Abbas een slechte deal met Hamas bereikt, is dat zijn probleem. Dat mag niet het probleem van Israël zijn. Het zou een vergissing zijn om terug te keren naar het tijdperk van vóór 2007, toen zowel Abbas evenals zijn voorganger, Yasser Arafat, in de Gazastrook zaken deden, en onderwijl Hamas en andere terreurgroepen bezig waren met het afvuren van granaten en raketten op Israël. Destijds waren zowel Abbas als Arafat niet in staat om de terroristische aanslagen tegen Israël te stoppen, hoewel de veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit daarmee wel belast werden.
Genoeg is genoeg! Van nu af aan moet een regering die in de Gazastrook zit volledig verantwoordelijk zijn voor wat er daar gebeurt. Het nalaten om de regering van de Palestijnse Autoriteit verantwoordelijk te houden - en ook Abbas - betekent de goedkeuring van het Hezbollah-model, waartegen de Libanese regering machteloos is en waardoor de echte macht wordt uitgeoefend door de sjiitische terreurgroep Hezbollah.
De Libanese regering zou verantwoordelijk moeten worden gesteld voor alles wat er gebeurt binnen dat land. De Libanese regering zou als de soevereine macht verantwoordelijk moeten worden gehouden voor wat Hezbollah doet. Dit is nu juist precies het beleid dat nu onder Abbas zou moeten worden goedgekeurd. Israël zou als eerste moeten eisen dat hij en zijn regering de lichamen van de IDF-soldaten laat terugkeren. Israël zou moeten eisen dat hij ook de twee Israëli's laat terugkeren die vastgehouden worden binnen de Gazastrook. Israël zou ook moeten eisen dat Abbas en zijn regering stoppen met het bouwen van tunnels die worden gebruikt voor aanvallen op Israël.
Als Abbas daarop reageert dat hij, hoewel zijn regering terug is in de Gazastrook, geen controle heeft over veiligheidszaken, dan moet hij de "verzoeningsdeal" bluf noemen en afzeggen. De President van de PA moet hierover worden geïnformeerd: Als u niet de controle krijgt, en uw regering niet echt verantwoordelijk is, blijf dan weg uit Gaza en stop met het spelen van de rol als de legitieme president van het Palestijnse volk. U bent dan echt niets anders dan een marionet, die bungelt aan de draden van de Hamas-leiders.
Bassam Tawil is een moslim, gevestigd in het Midden-Oosten.