Alan Dershowitz. (Foto door John Lamparski/Getty Images voor Hulu) |
Recente opmerkingen van leden van het Congres, en hun verdedigers, werpen de vraag opnieuw op: Zijn de Joden te machtig? Deze vraag, die nooit is gesteld over andere groepen, manifesteert een dubbele standaard tegenover het Joodse volk. Deze vraag mag niet worden genegeerd. Hier is mijn antwoord.
Als ik hoor dat Joden te machtig zijn, dan is mijn antwoord: wij zijn niet machtig genoeg. Als ik hoor dat de AIPAC een te invloedrijke lobby is, dan zeg ik dat deze nog invloedrijker moet worden. Als ik hoor dat Joden te veel geld bijdragen om pro-Israël zaken te steunen, dan zeg ik dat we meer moeten bijdragen. Als ik hoor dat Joden de media controleren, dan vraag ik: "Waarom is zoveel van de media dan zo anti-Israël? Als ik hoor dat Joden te veel invloed hebben op de uitslag van verkiezingen, dan zeg ik dat we onze invloed moeten vergroten. We doen niet genoeg. We moeten meer doen.
Joden hebben enorm bijgedragen - onevenredig - aan het succes van Amerika. Samen met andere immigranten hebben de Joden geholpen het land ten goede te veranderen: academisch, wetenschappelijk, economisch, politiek, militair, medisch, juridisch, juridisch, technologisch, en op zo veel andere manieren. We hebben het recht verdiend om op te treden als eersteklas burgers. Geen enkele andere groep wordt er ooit van beschuldigd te veel macht en invloed te hebben. Die valse bewering - daterend uit tijden en plaatsen waar Joden weinig of geen invloed hadden - is een antisemitische uiting die ons meer vertelt over de antisemieten die zich daarop beroepen, dan dat het doet over de Joden.
De geschiedenis heeft aangetoond dat Joden meer macht en invloed nodig hebben dan andere groepen om hun veiligheid te waarborgen. In de jaren dertig en begin jaren veertig van de vorige eeuw hadden Joden de moraal aan hun kant, maar het ontbrak hun de macht en invloed om zes miljoen van hun broeders en zusters te redden van een systematische moord. Als Israël toen had bestaan, met het machtige leger dat het nu heeft, zou de geschiedenis van het Europese Jodendom wel eens anders kunnen zijn geweest. Als de Joden in die tijd meer politieke macht hadden gehad in de Verenigde Staten, zouden de deuren van onze natie niet gesloten zijn geweest voor onze broeders en zusters die asiel aanvroegen vanwege het nazisme.
In het Midden-Oosten moet Israël meer militaire macht hebben dan al haar vijanden en potentiële vijanden samen. Zoals Benjamin Netanyahu het wijs verwoordde: "De waarheid is dat als Israël zijn wapens neer zou leggen, er geen Israël meer zou zijn. Als de Arabieren hun wapens neer zouden leggen, zou er geen oorlog meer zijn." Israël moet daarom, met of zonder de hulp van de Verenigde Staten, zijn kwalitatieve militaire superioriteit in de regio handhaven. En de regio van zijn vijanden is nu uitgebreid naar Iran en Turkije, twee islamitische, niet-Arabische, extreem anti-Israëlische naties met machtige legers. Israël moet dus sterker worden, niet zwakker, ondanks de huidige militaire superioriteit.
Elie Wiesel zei ooit dat de les van de Holocaust is: "We moeten de bedreigingen van onze vijanden geloven, meer dan de beloften van onze vrienden". Voor mij is het een extra les dat Israël en het Joodse volk machtiger moeten zijn dan hun vijanden.
De psalmisten hebben het heel goed verwoord toen ze schreven: "hashem oz l'amo yiten; hashem yivarech et amo b'shalom". Ik vertaal dit prachtige vers zo dat "God het Joodse volk kracht zal geven, en alleen door kracht zal zij Shalom, vrede bereiken".
Wanneer iemand ooit de Joodse macht en invloed uitdaagt, herinner hem er dan aan dat de Joodse macht de beste weg naar vrede is. De geschiedenis heeft bewezen dat Joden zonder macht kwetsbaar zijn voor dit oudste vooroordeel dat de mensheid kent - een vooroordeel dat misschien wel eens afneemt, zoals het decennialang deed na de Tweede Wereldoorlog, maar altijd zijn lelijke kop weer opsteekt, zoals het nu ook doet in Engeland, Frankrijk, Oost-Europa en bij de harde linkerzijde in de Verenigde Staten. Wanneer Joodse macht en invloed worden gebruikt voor de zaak van vrede en gerechtigheid - zoals vandaag de dag - is er niets om je voor te schamen. Het zou een bron van trots moeten zijn.
Alan M. Dershowitz is Felix Frankfurter hoogleraar emeritus Recht aan de Harvard Law School, en auteur van 'The Case against the Democratic House Impeaching Trump' [De zaak tegen het democratische Huis dat Trump wil aanklagen], Skyhorse Publishing, 2019.