 Islamisten roepen het Marokkaanse volk op om in opstand te komen tegen hun regering en koning Mohammed VI. Deze oproep toont aan dat de islamisten zich hebben verschoven van retorische aanvallen op Arabieren die betrekkingen met Israël aanknopen naar oproepen tot geweld tegen de Arabische heersers en regeringen. Op de voorgrond: Koning Mohammed VI van Marokko. (Foto door Fadel Senna/AFP via Getty Images) |
De islamitische volmachten van Iran in de Arabische wereld zijn weer opgedoken om de normaliseringsovereenkomst tussen Israël en Marokko van vorige week te veroordelen, net zoals ze dat in de afgelopen maanden hebben gedaan over soortgelijke akkoorden met de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein en Soedan.
Zoals gebruikelijk gebruiken deze islamisten en hun beschermers in Teheran, die de eliminatie van Israël nastreven, teksten uit de Koran en uitspraken die aan de profeet Mohammed worden toegeschreven om hun verzet tegen de normalisering van de betrekkingen tussen de Arabieren en Israël te rechtvaardigen.
Na de overeenkomst tussen Israël en Marokko hebben de islamisten echter hun opruiingscampagne tegen Arabieren die vrede met Israël willen sluiten, geïntensiveerd.
Nu roepen de islamisten het Marokkaanse volk op om in opstand te komen tegen hun regering en koning Mohammed VI. Deze oproep toont aan dat de islamisten zich hebben verschoven van retorische aanvallen op Arabieren die betrekkingen met Israël aanknopen naar oproepen tot geweld tegen de Arabische heersers en regeringen. Door er bij de Marokkanen op aan te dringen zich te "verzetten" tegen de normaliseringsovereenkomst, zenden de volmachten van Iran een boodschap aan de bevolking van Marokko om hun "verraderlijke" regime omver te werpen door alle beschikbare methoden te gebruiken, inclusief terrorisme.
De Iraniërs behoorden tot de eerste moslims die de overeenkomst tussen Israël en Marokko veroordeelden en zo de weg vrijmaakten voor hun volgelingen om hun voorbeeld te volgen door er bij de Marokkanen op aan te dringen om in opstand te komen tegen hun regime.
Marokko's normalisering van de betrekkingen met Israël was een "verraad" en een "steek in de rug" van de Palestijnen, zei Hossein Amir-Abdollahanian, een adviseur van de Iraanse parlementaire voorzitter.
Kort na de Iraanse aankondiging gaf Hamas, de door Iran gesteunde Palestijnse Islamitische beweging die regeert over de Gazastrook, een verklaring vrij waarin zij de overeenkomst tussen Israël en Marokko veroordeelde:
"Normalisatie met de zionistische entiteit is een betreurenswaardige stap die Marokko niet waardig is en niet de standpunten van het broederlijke Marokkaanse volk weerspiegelt dat in alle omstandigheden en op alle punten over Palestina, Jeruzalem en de al Aqsa-moskee heeft gesteund."
In een indirecte oproep aan de Marokkanen om in opstand te komen tegen hun regering en monarch, riep Hamas "het authentieke Marokkaanse volk en alle vrije volkeren op om deze overeenkomst en alle goedkope normaliseringsovereenkomsten te verwerpen en de zionistische bezetting te blijven boycotten en totaal niet te accepteren, ondanks de omstandigheden en verleidingen".
De oproep van Hamas aan de Marokkanen om in opstand te komen tegen hun leiders is in tegenspraak met het eigen verklaarde beleid dat het zich niet bemoeit met de interne aangelegenheden van de Arabische landen. "Hamas bemoeit zich niet met de interne aangelegenheden van de Arabische en islamitische landen," zei senior Hamasfunctionaris Salah Bardaweel.
Als dat waar is, waarom stelt Hamas dan over het besluit van Marokko aan de kaak om betrekkingen met Israël aan te knopen? En waarom roept Hamas het Marokkaanse volk dan op om een akkoord van de Marokkaanse vorst te "verwerpen"? Wat is deze oproep anders dan een schaamteloze inmenging in de interne aangelegenheden van een Arabisch land?
Ziende de hypocrisie van Hamas in helder daglicht, Hamas onderhoudt zelf een voortdurende communicatie met Egypte, het eerste Arabische land dat een vredesverdrag met Israël heeft ondertekend. Vorige week nog bezochten Egyptische inlichtingendiensten de Gazastrook opnieuw voor gesprekken met Hamas-leiders over het handhaven van de veiligheid en stabiliteit in het door Hamas bestuurde kustgebied. In de afgelopen jaren hebben Hamas-functionarissen regelmatig Caïro bezocht voor gesprekken met Egyptische veiligheidsfunctionarissen over de situatie in de Gazastrook.
Hamas is doodsbang om een woord te zeggen tegen Egypte, omdat het bang is dat de Egyptenaren wraak zullen nemen door hun gezamenlijke grens met de Gazastrook te sluiten of door sancties, waaronder reisbeperkingen, op te leggen aan Hamas-leiders. Het is één ding om de VAE, Bahrein en Marokko te veroordelen, die geen gedeelde grenzen hebben met de Gazastrook, maar het is een heel ander ding om je machtige buurman, Egypte, aan te vallen.
De Hamas-leiders weten dat op het moment dat ze kritiek hebben op Egypte, de grensovergang van Rafah tussen de Gazastrook en Egypte zal worden afgesloten. De Egyptische autoriteiten zullen de Rafah-grensovergang sluiten voor alle Palestijnse reizigers en goederen. De Hamas-leiders weten ook dat op het moment dat ze het Egyptische volk oproepen om in opstand te komen tegen het Sisi-regime, duizenden Hamas-aanhangers in Egypte achter de tralies zullen komen.
Zelfs als de Egyptenaren de grensovergang bij Rafah soms sluiten, dan nog zou Hamas geen enkele raket of kogel op Egypte durven afvuren. Blijkbaar weten de Hamas-leiders dat zij en de hele Gazastrook op het moment dat zij Egypte aanvallen een zware prijs zouden betalen, waarschijnlijk door een enorm militair offensief tegen de Islamitische beweging te laten beginnen.
De Egyptenaren hebben vaak waarschuwingen naar Hamas gestuurd om zich niet te bemoeien met de binnenlandse aangelegenheden van Egypte of de nationale veiligheid te bedreigen. "Als Hamas denkt over het betreden van een centimeter Egyptisch grondgebied, zal het hun (Hamas') laatste dag van hun bestaan zijn", waarschuwde een Egyptische militaire bron. De waarschuwing, gemaakt in 2014, kwam naar aanleiding van berichten dat Hamas zijn troepen langs de grens met Egypte aan het verzamelen was ter voorbereiding op het lanceren van terroristische aanvallen op Egyptenaren.
Met name de Egyptenaren tonen geduld met Hamas, een uitloper van de verboden terroristische organisatie van de Moslimbroederschap, ondanks de voortdurende bemoeienis van de Broederschap met de Egyptische binnenlandse aangelegenheden en de bedreigingen van de nationale veiligheid van Egypte.
Vorige maand hebben de Egyptenaren de grensovergang bij Rafah gesloten voor voertuigen en goederen vanwege "overtredingen" door Hamas. Egypte gaf geen details over wat dat had kunnen zijn, maar de Egyptische krant Egypt Today wees er cryptisch op dat Hamas "een geschiedenis heeft van het tegenwerken van Egypte".
De krant vermeldde wel enkele "overtredingen" van Hamas in het verleden: 1) Hamas profiteert van voedsel en grondstoffen die door Egypte worden gesubsidieerd voor Palestijnen met een laag inkomen, en smokkelt ze door illegale tunnels; 2) Hamas was betrokken bij de moord op 16 Egyptische soldaten in Rafah in augustus 2010; 3) Handel in het Egyptische pond in ruil voor de Amerikaanse dollar, wat de Egyptische economie schaadt; 4) Hamas bestormde de Egyptische grens in 2008 en pleegde verschillende misdaden; 5) Hamas bestormde ook Egyptische gevangenissen in 2011 en liet veroordeelde terroristen vrij; 6) Hamas wordt beschuldigd van het doden van demonstranten op het Tahrirplein (in Caïro) in 2011; 7) Hamas bombardeerde meerdere malen gasleidingen in de Sinaï en was betrokken bij het doel richten op militaire terreinen daar.
Het is vanwege dergelijke beschuldigingen dat Hamas zeer voorzichtig te werk gaat in zijn omgang met Egypte. Het laatste wat Hamas wil is dat de Egyptenaren de islamitische beweging van de aardbodem vegen. Dat is waarschijnlijk de reden waarom Hamas zich de afgelopen jaren ten opzichte van Egypte heeft gedragen. Dit gedrag geldt natuurlijk niet voor Marokko, waarvan de koning nooit heeft gedreigd Hamas uit te schakelen of de Gazastrook aan te vallen.
Vorige week riep Zahar de Marokkanen op tot confrontatie met "de politiek van de normalisering" met Israël. Hij drong er ook bij het Marokkaanse parlement op aan om de normalisering met Israël te criminaliseren en de nodige wetten uit te vaardigen om de vrede met Israël te bestrijden. De Hamas-leider zet niet alleen aan tot geweld en onrust in een Arabisch land, hij adviseert ook het parlement van dat land welke wetten het moet aannemen. Men kan zich andersom de reactie van Zahar voorstellen als een Marokkaanse functionaris de Palestijnen in de Gazastrook oproept om in opstand te komen tegen hun Hamas-leiders.
In "overeenstemming" met het beleid van Hamas om zich niet te mengen in de interne aangelegenheden van de Arabische landen, heeft Hamas-leider Mahmoud Zahar ook het Marokkaanse volk opgeroepen om in opstand te komen tegen hun monarchie. De Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ), de op één na grootste door Iran gesteunde terroristische groepering in de Gazastrook, heeft zich bij Hamas aangesloten om de Marokkanen aan te zetten tot een opstand tegen hun leiders:
"We hebben er alle vertrouwen in dat het Marokkaanse volk de normalisering met de zionistische bezetting krachtig afwijst en dat het land van het Koninkrijk Marokko geen broeinest voor de zionisten zal zijn, aangezien het Marokkaanse volk en zijn politieke krachten de normalisering zullen afwijzen en er de confrontatie mee zullen aangaan", zo zei de PIJ in een verklaring. "De Arabische regimes en hun leiders die zich naar de Zionistische entiteit haasten, zullen vervloekt worden."
Op dezelfde manier zei de Libanese Hezbollah-terreurgroep, een andere Iraanse gevolmachtigde, dat het "een beroep deed op het vrije Marokkaanse volk" om de normaliseringsovereenkomst met Israël te dwarsbomen.
De bedreigingen tegen Marokko en andere Arabische landen door de volmachten van Iran - Hamas, PIJ en Hezbollah - zijn zorgwekkend voor vele Arabieren in het Midden-Oosten. De Arabieren, vooral degenen die vrede met Israël willen sluiten, zijn zich er volledig van bewust dat Iran en zijn Palestijnse en Libanese milities voortdurend proberen de problemen in de regio op te rakelen en de Arabische leiders die vrede met Israël willen, te vervangen door moslimextremisten die zich melden bij de mullahs in Teheran. Deze Arabieren zeggen dat ze hopen dat de nieuwe Amerikaanse regering een hard beleid ten aanzien van Iran zal steunen en geen boodschap van zwakte aan de mullahs zal sturen. Elke poging om Iran te sussen of de sancties te versoepelen zal de mullahs alleen maar aanmoedigen en hun lust vergroten om staatsgrepen te plegen om verschillende Arabische landen omver te werpen.
Khaled Abu Toameh, een bekroond journalist uit Jeruzalem, is een Shillman Journalistisch medewerker van het Gatestone Institute.