 De door president Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit voorgestelde Palestijnse verkiezingen maken deel uit van de list om de internationale gemeenschap, met name de VS en de EU, te doen geloven dat het de Palestijnen ernst is met het doorvoeren van grote hervormingen, het beëindigen van de financiële en bestuurlijke corruptie en het aangaan van een nieuw vredesproces met Israël. Afbeelding: Abbas spreekt in Ramallah op 3 september 2020. (Foto: Alaa Badarneh/Pool/AFP via Getty Images) |
Een week nadat hij het 17e jaar van zijn vierjarige ambtstermijn inging, kondigde president Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit eindelijk nieuwe parlements- en presidentsverkiezingen aan, die in mei en juli 2021 zullen plaatsvinden.
Zijn aankondiging was zorgvuldig getimed om samen te vallen met de inauguratieweek van president Joe Biden en als antwoord op immense druk van de Europese Unie.
De aankondiging van Abbas, die door veel Palestijnen even serieus wordt genomen als de vermeende waarneming van een UFO, maakt deel uit van een poging om in de gunst te komen bij de regering-Biden en de EU.
Er is maar één woord om de aankondiging van Abbas te beschrijven: misleiding.
De voorgestelde Palestijnse verkiezingen maken deel uit van een plan om de internationale gemeenschap, met name de VS en de EU, te doen geloven dat het de Palestijnen ernst is met het doorvoeren van grote hervormingen, het beëindigen van financiële en bestuurlijke corruptie, en het aangaan van een nieuw vredesproces met Israël.
Abbas, die de regering van president Donald Trump sinds december 2017 heeft geboycot, hoopt dat de regering-Biden onder meer de financiële hulp aan de Palestijnen en de Organisatie van de Verenigde Naties voor Hulpverlening aan Palestijnse Vluchtelingen (UNRWA) zal hervatten, en de diplomatieke missie van de PLO in Washington DC zal heropenen, en de erkenning door de VS van Jeruzalem als de hoofdstad van Israël zal annuleren.
Abbas heeft niet opgeroepen tot verkiezingen omdat hij plotseling gelooft in democratie en pluralisme of omdat hij de weg wil vrijmaken voor nieuwe en jonge leiders om aan de macht te komen. Abbas heeft niet opgeroepen tot verkiezingen omdat hij de Palestijnen de kans wil geven nieuwe leiders te kiezen via een vrij en eerlijk verkiezingsproces.
Misschien heeft de 85-jarige Abbas om verkiezingen gevraagd omdat hij met pensioen wil gaan en zijn tijd met zijn kleinkinderen wil doorbrengen. Maar reken daar maar niet op.
Niet alleen is Abbas helemaal niet van plan zich in de nabije toekomst uit de politiek terug te trekken, hij zou zelfs overwegen om mee te doen aan de presidentsverkiezingen, wanneer die eventueel op 31 juli worden gehouden.
Er is één reden, en slechts één reden, waarom Abbas nu spreekt over het houden van algemene verkiezingen: om de melkkoe die hij heeft in de vorm van Amerikaanse en Europese regeringen, te kunnen blijven uitmelken. Abbas wil het geld om zijn voortdurende dictatoriale heerschappij over de Palestijnen te verzekeren.
Hij weet dat zijn regime zonder geld van de VS en de EU nog geen dag zou overleven. Abbas weet ook dat zonder de veiligheidsaanwezigheid van Israël op de Westelijke Jordaanoever, Hamas en zijn politieke vijanden hem gemakkelijk uit de macht zouden kunnen zetten.
Abbas probeert de regering Biden en de Europeanen te laten zien dat hij geen alleenheerser is of een onwettige leider wiens ambtstermijn in januari 2009 afliep.
Behalve op geld hoopt Abbas blijkbaar dat zijn verkiezingsfraude de Amerikanen en de Europeanen ertoe zal brengen zijn plan te steunen om een internationale conferentie voor "vrede" in het Midden-Oosten te houden.
Abbas wil niet terugkeren naar rechtstreekse onderhandelingen met Israël: hij weet dat Israël niet 100% van zijn eisen kan inwilligen (een volledige terugtrekking tot de pre-1967 lijnen en het "recht op terugkeer" voor "miljoenen" Palestijnse vluchtelingen en hun nakomelingen naar Israël).
Abbas hoopt dat zo'n internationale conferentie, onder auspiciën van de Verenigde Naties, de Europese Unie, Rusland en China, aan Israël een oplossing zal opleggen. Abbas heeft slechts één oplossing voor ogen: een oplossing waarbij Israël zich volledig zou terugtrekken tot de pre-1967 lijnen, met inbegrip van Oost-Jeruzalem, en een Palestijnse staat zou oprichten die in de toekomst ongetwijfeld zal worden gebruikt als lanceerplatform om oorlog te voeren tegen Israël.
Als de rivalen van Abbas in Hamas de parlements- en presidentsverkiezingen winnen, zal de toekomstige Palestijnse staat die Abbas wil oprichten een door Iran gesteunde islamistische terreur-entiteit zijn, vergelijkbaar met de ministaat die reeds bestaat in de door Hamas bestuurde Gazastrook.
In 2006 versloeg Hamas de Fatah-factie van Abbas bij de parlementsverkiezingen, wat leidde tot een bittere en bloedige machtsstrijd tussen de twee rivaliserende partijen. Op het hoogtepunt van het conflict, in de zomer van 2007, gooiden militieleden van Hamas de Fatah-activisten van de daken van hoge gebouwen en doodden honderden anderen.
Sindsdien hebben de Palestijnen twee onafhankelijke en soevereine ministaten: één ten oosten van Israël, op de "Westelijke Jordaanoever", en één ten westen van Israël, op de Gazastrook. De Gazastrook, die wordt gecontroleerd door Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad en andere Palestijnse terreurgroepen, wordt gebruikt als lanceerbasis voor het uitvoeren van diverse vormen van terreuraanslagen tegen Israël, waaronder het afvuren van duizenden raketten op Israël gedurende de afgelopen 15 jaar.
Hamasleiders hebben de aankondiging van Abbas verwelkomd. Zij zeggen dat zij van plan zijn deel te nemen aan de algemene verkiezingen. Hamas hoopt nu de overwinning die het behaalde bij de parlementsverkiezingen van 2006 te herhalen.
Uit opiniepeilingen blijkt dat meer dan 60% van de Palestijnen zou willen dat Abbas opstapt. Dit betekent dat een overgrote meerderheid van de Palestijnen niet gelooft in Abbas en zijn Fatah-luitenanten.
In 2006 stemden veel Palestijnen op Hamas omdat ze genoeg hadden van de corruptie en incompetentie van Fatah.
Uit de opiniepeilingen blijkt nu dat de houding van veel Palestijnen tegenover Abbas en Fatah niet is veranderd, wat betekent dat Hamas een goede kans maakt om bij de komende verkiezingen opnieuw te winnen. Nog een overwinning van Hamas betekent dat de Westelijke Jordaanoever weer een terroristische entiteit wordt, die wordt geregeerd door de Palestijnse bondgenoten en gevolmachtigden van Iran. Dankzij de aanwezigheid van Israël op de Westelijke Jordaanoever is er minder terrorisme. Als Israël zich terugtrekt, zal de Westelijke Jordaanoever in handen vallen van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad, die raketten op Israël zullen beginnen af te vuren zoals ze dat al jaren doen vanuit de Gazastrook.
Een herinnering aan de gevaarlijke ambities van Hamas werd op 18 januari 2021 gegeven door niemand minder dan haar leider, Ismail Haniyeh.
Toen hij een conferentie in Teheran toesprak, zei Haniyeh dat het "verzet" tegen Israël een "ideale keuze" en de "strategische optie" van zijn groep blijft.
"Verzet" is een eufemisme voor het voortzetten van de terreuroorlog tegen Israël door het gebruik van raketten, zelfmoordaanslagen, auto-rammen, steek- en schietpartijen, alsmede het gooien van stenen en brandbommen naar Israëlische soldaten en burgers.
Begin februari zullen de leiders van Fatah en Hamas naar verwachting bijeenkomen in de Egyptische hoofdstad Caïro om de voorbereidingen voor de verkiezingen te bespreken. De twee partijen zeggen dat zij niet alleen overeenstemming willen bereiken over de kwestie van de verkiezingen, maar ook over een "echt partnerschap". Fatah en Hamas zijn bereid hun meningsverschillen tijdelijk opzij te zetten om een verenigd front te vormen tegen Israël.
Abbas wil geld, terwijl Hamas legitimiteit en erkenning van de internationale gemeenschap wil. Hamas wil natuurlijk ook zijn controle uitbreiden tot de Westelijke Jordaanoever, Abbas ten val brengen en doorgaan met zijn plan om Israël te vernietigen.
Voor Abbas en Fatah is het gepraat over verkiezingen belangrijk omdat ze de VS en de EU willen verleiden om hen meer geld te geven. Hamas van zijn kant hoopt dat de verkiezingen het zullen legitimeren in de internationale gemeenschap en het tot een aanvaardbare speler zullen maken in de Palestijnse arena.
Als Fatah en Hamas werkelijk om verkiezingen en de belangen van hun volk zouden geven, zouden ze al lang verkiezingen hebben gehouden. De twee partijen hebben de afgelopen 15 jaar echter doorgebracht met elkaar te martelen en te arresteren, en het ontzeggen aan hun volk van zowel vrije verkiezingen als de elementaire openbare vrijheden.
De Palestijnen leven onder twee dictaturen: één op de Westelijke Jordaanoever en één in de Gazastrook. Verkiezingen, zelfs als ze worden gehouden, zullen geen nieuwe leiders opleveren. Zij zullen Fatah-ja-knikkers en Hamas-handlangers voortbrengen die gehoorzaam buigen voor hun corrupte bazen.
Bassam Tawil, een Arabische moslim, is gevestigd in het Midden-Oosten.