Het gepraat over een op handen zijnde herleving van de nucleaire deal tussen Iran en de regering Biden en andere Westerse landen heeft bij veel Arabieren tot ernstige bezorgdheid geleid. Zij verklaren vooral bezorgd te zijn over de miljarden dollars die de Iraanse mullahs zullen ontvangen zodra de deal rond is. De Arabieren zeggen er niet aan te twijfelen dat het geld door de mullahs zal worden gebruikt om meer terrorisme en geweld te bevorderen en Teherans terroristische volmachten in het Midden-Oosten uit te breiden, waaronder Hezbollah, de Houthi's, Hamas en de Islamitische Jihad, en verschillende milities in Irak.
"De Arabieren zullen geschokt zijn wanneer de details van de nieuwe nucleaire overeenkomst worden gepubliceerd," schreef Sayed Zahra, adjunct-hoofdredacteur van Bahrein's Akhbar Al-Khaleej.
Hij merkte op dat voordat de schok de Arabieren overspoelt, zij een aantal feiten in gedachten moeten houden die verband houden met de op handen zijnde nucleaire overeenkomst.
"Ten eerste is het akkoord voornamelijk tot stand gekomen op aandringen van de regering Biden, die wanhopig is geweest om het te bereiken," schreef Zahra.
"De regering Biden denkt dat ze het akkoord vandaag hard nodig heeft om het te presenteren als een van haar grote verwezenlijkingen. Ten tweede, het was de VS, niet Iran, die de concessies initieerden om het bereiken van het akkoord te vergemakkelijken. Een paar dagen geleden kondigden VS-functionarissen aan dat het Iran was, en niet Amerika, die de kerneisen hadden opgegeven. Ze liegen. Iran heeft niets wezenlijks opgegeven. Integendeel, Iran heeft de essentiële eisen die het wil, gekregen. Ten derde, de gevaarlijkste concessie die de VS hebben gedaan, was het afzien van het opnemen van de expansionistische terroristische rol van Iran in de regio, de bedreiging van de veiligheid en stabiliteit van de Arabische landen, de terroristische subversieve rol die de Iraanse proxy-milities spelen in de Arabische landen, en de kwestie van het Iraanse raketprogramma. Ten vierde zal het akkoord het Iraanse regime enorme financiële middelen verschaffen als gevolg van de opheffing van de sancties en de haast van de Westerse landen om het aan te pakken."
Zahra zei dat de Arabieren er ook rekening mee moeten houden dat, met een groen licht van de regering Biden, de overeenkomst een zeer grote impuls zou geven aan het Iraanse regime om zijn terroristische agressie tegen de Arabische landen te laten escaleren en hun financiering van de met hem verbonden milities te verdubbelen tot een agenda van ondermijning van de veiligheid en stabiliteit van deze landen te bevorderen.
Hij waarschuwde ook dat de overeenkomst het begin zou inluiden van een nieuw tijdperk van volledige Amerikaanse minachting voor de belangen van de Arabische landen.
"Dit zijn de basisfeiten waarvan we ons bewust moeten zijn voordat we geschokt zijn," voegde Zahra eraan toe. "Op basis van deze feiten worden de Arabische landen verondersteld te beslissen wat zij zullen doen en hoe zij zullen omgaan met het komende gevaar."
Eerder gaf hij, de gevoelens weer van vele andere Arabische politieke analisten en columnisten echoënd, dat Biden heeft besloten "te buigen" voor Iran.
"Waarom heeft hij dit gedaan, terwijl hij zich volledig bewust is van de Arabische angsten en eisen, die hij tijdens zijn recente bezoek aan Saoedi-Arabië rechtstreeks, vastberaden en duidelijk van alle Arabische leiders heeft gehoord?
"Het is duidelijk dat Biden de nucleaire deal getekend wil krijgen in het licht van zijn dalende populariteit en van zijn regering, en van de komende tussentijdse verkiezingen voor het Congres, die de Democraten vrezen te verliezen. Met andere woorden, hij wil de nieuwe nucleaire deal presenteren als een diplomatieke overwinning behaald door zijn regering."
Zahra wees erop dat Biden in feite in de voetsporen treedt van voormalig president Barack Obama, die de deal uit 2015 met de mullahs sloot.
"De waarheid is dat dit een Amerikaanse strategische keuze is, en die is niet vandaag de dag geboren", betoogde Zahra. "Eerder is het jaren geleden besloten, specifiek sinds de voormalige Amerikaanse president Obama aan de macht was. Biden volgt zijn pad en is volledig overtuigd van deze optie. Obama is degene die heeft besloten dat het Amerika's strategisch belang is om in collusie te zijn met Iran in totale minachting voor de angsten en eisen van de Arabieren. Hij [Obama] heeft zijn haat jegens de Arabieren en zijn bewondering voor Iran niet onder stoelen of banken gestoken. Wat Biden vandaag doet is hetzelfde pad volgen, met volle overtuiging van zijn kant."
De Syrische auteur Ibrahim Allush reageerde op het nieuws over een op handen zijnde deal door de vrees uit te spreken dat zijn land een zware prijs zou betalen.
Allush wees erop dat de Syriërs harder zijn getroffen door de Iraniërs dan wie dan ook. Verwijzend naar de aanwezigheid van Iraanse veiligheidsagenten en door Iran gesteunde militieleden in zijn land, schreef Allush:
"De Syriërs zijn vandaag hongerig en ontheemd. Syrië is gegijzeld door een regime dat banden heeft met de Iraniërs en de Russen. De Iraniërs en hun bondgenoten verspreiden de illusie van bevrijding en verzet, terwijl zij in feite terrorisme verspreiden. Het Iraanse regime met zijn praktijken verschilt niet van het Taliban-regime of van Islamitische Staat (ISIS). Terrorisme, destabilisatie en overheersing van mensen zijn bijna de enige doelen van dergelijke regimes."
Allush waarschuwde dat een terugkeer naar de nucleaire deal zou betekenen "herfinanciering van het regime van de mullahs en zijn milities met miljarden dollars per jaar."
"De ondertekening van het Iraanse nucleaire akkoord kan een gedeeltelijke oplossing zijn voor de olie- en gascrises veroorzaakt door de oorlog van de Russische president Vladimir Poetin tegen het Oekraïense volk. Maar het zal geen oplossing zijn die vrede brengt in Syrië. Iran, dat aanzet tot terrorisme in de regio, zal blij zijn met de terugkeer van zijn gulle financiering, en wij Syriërs zullen eronder lijden. Wij zijn tegen dit akkoord, ondanks al onze moeilijke omstandigheden, omdat het meer geld zal opleveren voor het Assad-regime en zijn inlichtingensysteem, evenals voor de Iraanse milities die met het regime deelnemen aan het plegen van misdaden tegen de Syriërs."
De Libanese journalist Abdul Wahab Badrakhan suggereerde dat in plaats van aandacht te besteden aan het beleid en de acties van de mullahs in de regio, de regering Biden ervoor koos om Iran te paaien zodat het met het land kon onderhandelen over de nucleaire kwestie.
"Amerika streefde naar een partnerschap met Teheran om China te confronteren, wetende dat dit niet zou gebeuren... Het gokte op Teheran's 'neutraliteit' in de Oekraïne-oorlog, om vervolgens verrast te worden door de drone-deals met Rusland. De VS negeerde de bezorgdheid van de Golfstaten en andere Arabische landen. Washington heeft Iran pas zeer laat ter verantwoording geroepen, of althans geprobeerd ter verantwoording te roepen, voor de systematische sabotage die het heeft gepleegd en nog steeds pleegt in Jemen, Syrië, Irak, Libanon en Gaza. Dit is de grootste internationale sabotageoperatie die de Veiligheidsraad niet heeft kunnen behandelen. In geen van de resoluties van de Veiligheidsraad met betrekking tot de crises in de regio wordt Iran genoemd, terwijl de rol van Iran essentieel is bij het manipuleren van de vier landen en het vernietigen van hun instellingen."
De Saoedische politiek analist Abdullah Bin Bijad Al-Otaibi schreef dat de angsten van de Arabische landen met betrekking tot het nucleaire akkoord volledig terecht zijn.
Deze angsten, merkte Al-Otaibi op, zijn niet beperkt tot het Iraanse kernwapen, maar ook tot inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Arabische landen en de verspreiding van fundamentalistische en terroristische milities en organisaties. De Arabieren maken zich ook zorgen over de pogingen van de mullahs om hun terrorisme naar andere landen te exporteren.
"Zodra het slechte nucleaire akkoord is ondertekend, zal Iran miljarden dollars krijgen en zal de regio getuige zijn van een hernieuwde chaos, instabiliteit en terrorisme... De Iraanse dreiging zal niet alleen gericht zijn op de landen in de regio, maar zal zich verplaatsen naar alle landen van de wereld, ook de westerse. Vele volkeren zullen daar de gevolgen van ondervinden. Inclusief de westerse volkeren, zonder enige twijfel."
De Egyptische auteur Emil Amin uitte ook zijn bezorgdheid dat de mullahs de miljarden dollars die ze in het kader van de nieuwe deal zullen ontvangen, zullen gebruiken om hun terroristische milities en proxies te ondersteunen. "Iran zal zijn droom om nucleaire wapens te verwerven niet opgeven," schreef Amin.
"Het heeft een lange weg afgelegd en is dicht bij de eindstreep. De regering van president Biden probeert in de ogen van de Amerikanen het beeld te scheppen dat Iran met de terugkeer naar het nucleaire akkoord het land onder controle zal krijgen. Washington lijkt zich in een zwakke en precaire positie te bevinden, vooral in het licht van het ontbreken van een gewapende optie. In ieder geval blijven de Iraanse bedoelingen onveranderd, met of zonder akkoord, en de landen in de regio moeten de situatie evalueren op een manier die past bij hun gecombineerde nationale veiligheidscapaciteiten."
De Saoedische commentator Mashar Al-Thaydi schreef dat de Golfstaten en andere Arabische landen, waaronder Irak, Libanon, Syrië en Jemen, zich direct zorgen maken over de toekomst zodra er een akkoord met Iran is bereikt. Opmerkend dat de mullahs al lang een "negatieve rol" spelen in de binnenlandse aangelegenheden van deze Arabische landen, vroeg Al-Thaydi:
"Hoe lang zullen we dit absurde toneelstuk tussen het Westen en Iran nog moeten aanschouwen, terwijl wij, de buren van Iran, ons zorgen maken over wat er met dit [Iraanse] regime zal gebeuren? Obama gaf dit regime geld en legitimiteit in ruil voor zogenaamde garanties om het niet-vreedzame nucleaire programma af te remmen, maar niet om het te voorkomen. Vandaag probeert Biden, en correcter, het voormalige Obama-team, diegenen gerust te stellen die geacht worden Washington's bondgenoten in de regio te zijn. Maar als deze miljarden in de schatkist van de Revolutionaire Garde en de Quds Force vloeien, hoe zal Washington dan de veiligheid van deze landen garanderen?"
De Libanese columnist Rafik Khoury waarschuwde dat de regering Biden het "non-stop zelfbedrog herhaalt" terwijl de mullahs zelf doorgaan met bedrog.
"De regering van president Joe Biden herhaalt het mislukte experiment dat ook al werd getest door de regering van Barack Obama ... Zij handelt op basis van het feit dat door terug te keren naar het nucleaire akkoord drie doelen worden bereikt: [zogenaamd] voorkomen dat Iran een militaire kernmacht wordt, het omvormen van het [Iraanse] regime tot gematigdheid door met het regime in gesprek te gaan, en de perceptie dat de verbetering van de economische situatie in Iran de hervormingsgezinden versterkt."
Khoury stelt dat zolang de terugkeer naar het akkoord beperkt blijft tot het nucleaire dossier en niets anders, "het scenario zoals getekend door de mullahs en hun agenten in de regio zorgwekkend is.... Teheran krijgt alles wat het wil, en maakt alles af van wat het doet."
"Er komt geen beperking op het ballistische raketprogramma van Iran, geen beperking op de Iraanse invloed in de regio, geen einde aan het destabiliserende gedrag, geen vertrek uit Syrië, Irak en Libanon, en geen terugtrekking in het bewapenen van de Houthi's in Jemen en hen te voorzien van meer raketten en drones die worden gelanceerd op burgerdoelen in Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten. Zal Washington de vitale Amerikaanse belangen en de belangen van zijn bondgenoten en vrienden in de steek laten? De moeilijke test voor Amerika en zijn verbintenissen tegenover zijn bondgenoten en vrienden in het Midden-Oosten begint onmiddellijk na de ondertekening van het nucleaire akkoord. De Arabische landen, wier vertrouwen in de Amerikanen is afgenomen, zullen voor een andere test komen te staan: de confrontatie met de Iraanse expansie, ongeacht wat Amerika doet."
Hoe dichter de regering Biden bij de mullahs in Teheran komt, hoe meer de VS hun geloofwaardigheid in de Arabische wereld verliezen. De Arabieren lijken het vertrouwen in de regering-Biden te hebben verloren, en daarom spreken zij nu over de noodzaak om het heft in eigen handen te nemen en te proberen Iran ervan te weerhouden hun veiligheid en stabiliteit in gevaar te brengen. De Arabieren lijken er ook van overtuigd dat het overhevelen van miljarden dollars naar de mullahs uiteindelijk terrorisme en geweld zal brengen in de VS en bij de andere westerse mogendheden die betrokken zijn bij de nieuwe deal, zo niet een grote oorlog.
Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist die in Jeruzalem woont.