Veel mensen in Libanon maken zich zorgen dat de door Iran gesteunde islamistische groep Hamas en andere Palestijnse terreurfacties Libanon in een nieuwe oorlog met Israël kunnen slepen.
De bezorgdheid werd geuit nadat begin april vanuit Zuid-Libanon verschillende raketten werden afgevuurd op Israël. Verschillende rapporten suggereerden dat Hamas achter de raketaanval zat. Volgens deze berichten zou Hamas de raketaanval niet hebben kunnen uitvoeren zonder de zegen van Hezbollah, de Iraanse terreurvolmacht in Libanon.
De stemmen die Hamas veroordelen voor het gebruik van Libanon als lanceerbasis voor een aanval op Israël weerspiegelen de wijdverbreide angst in Libanon voor een nieuwe oorlog met Israël, vooral nu het land een ongekende economische crisis doormaakt. Volgens een rapport uit maart 2023 in Axios:
"Onhoudbare leningen en financieel wanbeheer door de sektarische elite van Libanon in combinatie met vrijwel niet-productieve economische groei heeft een van de ergste economische crises aangewakkerd die de wereld in eeuwen heeft gezien, zeggen economen."
Uit een ander rapport dat eind vorig jaar werd gepubliceerd, blijkt dat de meerderheid van de Libanese bevolking niet in staat is haar sociale en economische rechten veilig te stellen te midden van een steeds diepere economische crisis en een alarmerend niveau van armoede en voedselonzekerheid.
Het laatste wat de Libanezen nu dus nodig hebben, is dat een Palestijnse terreurgroep hun land meesleept in een nieuwe oorlog met Israël - een oorlog die een ravage zou aanrichten in Libanon en de economische crisis daar nog zou verergeren. Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad en andere Palestijnse groepen hebben al dood en verderf gezaaid onder de twee miljoen inwoners van de Gazastrook door deze te gebruiken als lanceerbasis voor het afvuren van raketten op Israël. Sinds 2008 heeft Israël zich gedwongen gezien verscheidene militaire operaties in de Gazastrook uit te voeren als reactie op de steeds terugkerende raket- en raketaanvallen van Palestijnse terroristen.
Dat is ongetwijfeld de reden waarom veel Libanezen, toen zij hoorden over de raketten die vanuit hun land op Israël werden afgevuurd, snel de Palestijnse terreurgroepen, in het bijzonder Hamas, aan de kaak stelden omdat zij hun leven en eigendommen in gevaar brachten door de kans op een nieuwe militaire confrontatie met Israël te vergroten.
Tijdens de laatste oorlog tussen Israël en Hezbollah in 2006 werden grote delen van de Libanese civiele infrastructuur vernietigd, waaronder 400 mijl aan wegen, 73 bruggen en 31 andere doelwitten zoals de internationale luchthaven Rafic Hariri van Beiroet, havens, water- en rioolzuiveringsinstallaties, elektrische installaties, 25 tankstations, 900 commerciële structuren en 15.000 woningen. Nog eens 130.000 huizen werden beschadigd.
De vrees voor een nieuwe oorlog met Israël heeft sommige Libanezen ertoe gebracht zelfs gerechtelijke stappen te ondernemen tegen Hamas, die zij verantwoordelijk houden voor het recente spervuur van raketten die vanuit Zuid-Libanon op Israël zijn afgevuurd.
Een Libanese groep genaamd Sovereign Front for Lebanon heeft bij een militaire rechtbank in Beiroet een klacht ingediend tegen de Hamas wegens het in gevaar brengen van de veiligheid van Libanon. De groep eiste dat de Libanese autoriteiten een onderzoek instellen tegen elke buitenlandse organisatie die de Libanese soevereiniteit "aanvalt ".
De groep onthulde dat Hamas en andere Palestijnse groepen militaire bases hebben gevestigd in verschillende delen van Libanon. "De gevaarlijkste van deze militaire bases is de Al-Na'ameh-basis die uitkijkt over de internationale luchthaven van Beiroet," zo meldde de groep.
"Deze bases bevatten honderden militanten. Op 6 april was Zuid-Libanon getuige van veiligheidsspanningen als gevolg van het afvuren van 34 raketten vanaf Libanees grondgebied in de richting van Israëlische nederzettingen. Hoewel bij die aanval geen doden vielen, was een Israëlische reactie nodig die gericht was op posities van Hamas in het kamp Rashidieh, ten zuiden van Tyrus."
Elie Mahfoud, advocaat van de groep Soeverein Front voor Libanon, zei over het besluit om een klacht in te dienen tegen Hamas:
"Wat we gedaan hebben is een formaliteit, maar het dient als een juridische kreet dat er mensen zijn die van Libanon een militaire basis willen maken. Wat [Hamas] heeft gedaan [door raketten op Israël af te vuren] zal een stimulans zijn voor andere organisaties om soortgelijke militaire acties uit te voeren die Libanon in een ramp kunnen meeslepen."
De Libanese advocaat Ayman Jezzini hield zowel Hamas als Hezbollah verantwoordelijk voor het afvuren van de raketten vanuit Libanon op Israël. Jezzini zei dat er "geen rechtvaardiging was voor de raketaanval".
Jezzini spotte met beweringen van Hezbollah en Hamas dat de nederlaag van Israël nabij is.
"Het negeert dat Tel Aviv bekend is geworden als Tel-Tech [technologie] en dat het zijn wetenschap en industrie heeft uitgebreid tot de gelederen van de ontwikkelde wereld. Er zijn vandaag de dag 2,4 miljoen arme Libanezen, waarvan 1,1 miljoen onder de armoedegrens, en deze vormen volgens de Wereldbank ongeveer 275.000 gezinnen."
De Libanese journalist Kheirallah Kheirallah hield ook Hezbollah en Hamas verantwoordelijk. Hezbollah, zei hij, "heeft de illusie dat de wereld niet weet dat Hamas geen raket kan afvuren zonder de zegen van de door Iran gesteunde militie (Hezbollah)." De wereld, merkte Kheirallah op, "is niet zo dom als Hezbollah het zich voorstelt."
"Het is ook geen toeval dat de raketten vanuit Zuid-Libanon werden gelanceerd op een moment dat Ismail Haniyeh, hoofd van het politieke bureau van Hamas, in Beiroet was om gesprekken te voeren met de secretaris-generaal van Hezbollah, Hassan Nasrallah, en om de leiders van de Palestijnse facties die in Syrië en Libanon zijn gevestigd te ontmoeten. Hezbollah heeft bewezen dat zij de enige autoriteit is in Libanon en dat de Islamitische Republiek Iran alle aspecten van het land controleert."
Kheirallah nam ook het Libanese ministerie van Buitenlandse Zaken op de korrel omdat het protesteerde tegen Israël toen het terugvuurde "in plaats van zich af te vragen wat Hamas en zijn raketten in Libanon doen."
Verschillende Libanese politici hebben zich ook uitgesproken tegen Hamas en beschuldigen Hamas ervan het leven van Libanese burgers in gevaar te brengen.
Samy Gemayel, politicus, advocaat en lid van het Libanese parlement en leider van de Kataeb-partij, bekritiseerde de voorzitter van het parlement omdat hij zich niet heeft uitgesproken tegen de raketaanval:
"Het lijkt erop dat de voorzitter van het Libanese parlement tevreden is met het gebruik van Zuid-Libanon als platform voor de lancering van meer dan 60 raketten door Hamas, waardoor de bevolking in gevaar wordt gebracht. We hebben niets van hem gehoord."
Fares Souaid, een Libanees politicus, voormalig parlementslid en secretaris-generaal van de March 14 Alliance, de beweging achter de beëindiging van de Syrische bezetting van Libanon in 2005, zei dat het Libanese volk weigert zijn land te laten veranderen in een pion in de handen van Iran en zijn proxies.
"De koelkasten van de huizen [van het Libanese volk] zijn leeg zonder oorlog," klaagde Souaid. "Wat als de oorlog het huis van ieder van ons binnendringt? Wat als Israël onze installaties bombardeert? Wij willen leven."
In een ander commentaar op Twitter beschuldigde Souaid Hezbollah ervan "Hamas Land" in Zuid-Libanon te vestigen onder de ogen van het Libanese leger. Hij zei dat de Libanese regering de verantwoordelijkheid draagt "om Libanon niet onder Iraanse bezetting te beschouwen en genoegen te nemen met praten over illegale wapens."
Een andere Libanese politicus, Nadim Gemayel, schreef:
"Iran's [Hezbollah] militie en haar bondgenoot Hamas en de as van het terrorisme staan erop dat Libanon een lanceerbasis is voor raketten.
Ze staan erop Libanon mee te slepen in oorlogen waar het niets mee te maken heeft.
Ze staan erop om te vernietigen wat er van Libanon over is.
Als zij Palestina willen bevrijden, moeten zij en [Hamas-leider] Ismail Haniyeh dat doen vanuit de Palestijnse gebieden, niet vanuit Libanon."
Het groeiende verzet tegen pogingen van Iran en zijn terreurmilities om Libanon te gebruiken als springplank om Israël aan te vallen, wijst erop dat veel Libanezen niet geïnteresseerd zijn in een nieuwe oorlog met Israël.
Dit is goed nieuws, vooral gezien de slechte economische omstandigheden in Libanon. Het slechte nieuws is echter dat Libanon door de heersende Iraanse mullahs en hun gevolmachtigden gebruikt zal blijven worden als springplank om Israël aan te vallen zolang het Libanese volk niet tegen hen in opstand komt.
Meer slecht nieuws: dit is precies wat er zal gebeuren als en wanneer er naast Israël een Palestijnse staat wordt opgericht. Deze nieuwe staat zal door Iran en zijn terroristische milities worden gebruikt als uitvalsbasis om Israël aan te vallen en zoveel mogelijk Joden te vermoorden.
Het is verfrissend om de stemmen te horen die Iran, Hamas en Hezbollah aan de kaak stellen omdat zij het op Israël gemunt hebben, maar zolang de terroristen hun oorlog tegen Israël voortzetten, zullen de koelkasten van vele Libanese gezinnen kaal blijven.
Bassam Tawil is een Arabische moslim die in het Midden-Oosten woont.