Veel Arabieren hebben diepe zorgen geuit over de nucleaire deal die de P5+1 (De VS, Rusland, China, het VK, en Frankrijk plus Duitsland) deze week sloot met Iran.
Arabische leiders en staatshoofden waren beleefd genoeg om hun kritiek niet publiekelijk te uiten toen president Obama hen via de telefoon over de deal informeerde. Echter, dit weerhield Arabische politici, analisten en columnisten er niet van hard uit te halen naar wat zij "Obama's slechte en gevaarlijke deal met Iran" noemen.
 "Een blij moment voor Iran. P5+1-leiders poseren met de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Javad Zarif na de nucleaire onderhandelingen in Lausanne, Zwiterland, op 2 april 2015." |
De Arabieren, met name degenen die in de Golfregio wonen, zien dit principeakkoord als een teken van Amerikaanse "zwakte" en een groen licht voor Iran hun "expansionistische" plannen in de Arabische wereld voort te zetten.
"Sommige Arabische landen zijn tegen de nucleaire deal omdat deze een bedreiging voor hun belangen vormt,", zei het Egyptische dagblad Al-Wafd in een artikel genaamd "Politici: Obama's deal met Iran bedreigt de Arabische wereld."
De krant citeerde Hani al-Jamal, een Egyptische politieke en regionale onderzoeker, die stelde dat de deal betekent dat de internationale gemeenschap Iran heeft geaccepteerd als nucleaire mogendheid. Hij voorspelde dat het principeakkoord Iran en Arabische landen als Saoedi Arabië en Egypte lijnrecht tegenover elkaar zou zetten.
Al-Jamal adviseerde de Arabische landen een "soennitische NAVO" te vormen die Pakistan's status als nucleaire mogendheid en Arabische bondgenoot tijdens de "Iraanse en Israëlische bedreiging" zou garanderen.
Jihad Oden, een Egyptische professor in politieke wetenschap, zei dat Obama's "prestaties bedoeld zijn om de Arabische wereld te ontmantelen. Obama wil een historische prestatie neerzetten voordat zijn ambstermijn eindigt door Al-Qaeda te vernietigen, toenadering te zoeken tot Cuba en een nucleaire deal met Iran te bereiken."
Ondanks dat Saoedi Arabië, dat momenteel een oorlog voert tegen de door Iran gesteunde Houthi-militie in Jemen, de deal publiekelijk verwelkomde, heeft het achter gesloten deuren sterke zorgen geuit.
Evenzo beginnen meerdere Golfstaten die de deal in eerste instantie verwelkomden, zorgen te uiten over repercussies van deal op de regio. De laatste maanden hebben Arabieren constant gewaarschuwd voor Iran's onophoudelijke pogingen invloed en controle in hun landen te winnen.
"Het staat vast dat de VS geen nog grotere Iraanse hegemonie in de regio wil, maar tegelijkertijd lijkt het erop dat ze geen moeite hebben met een bepaalde vorm van Iraanse invloed op de regio," zei Nasser Ahmed Bin Ghaith, een onderzoeker uit de Verenigde Arabische Emiraten. "Iran streeft ernaar zijn voormalige rol als regionale politieagent te herwinnen." Bin Ghaith stelt dat het onbetwist is dat Iraanse regionale invloed ten koste gaat van de Golfstaten. "De Golfstaten zouden een strategische alliantie aan moeten gaan met regionale grootmachten als Pakistan en Turkije, die de nationale angst van de Golfstaten voor Iraanse regionale ambities delen," voegde hij daaraan toe.
In navolging van de onder Arabieren wijdverspreide angst voor Iran's territoriale ambities in het Midden-Oosten, schrijft politiek analist Hassan al-Barari in Qatar's dagblad Al-Sharq afkeurend over het beleid van appeasement jegens Teheran:
"Iran heeft geprobeerd te interveniëren in Irak, Libanon en Syrië en het ziet dat het hier geen enkele prijs voor betaalt; integendeel, grootmachten proberen juist tot een goede verstandhouding met Iran te komen. Ook heerst in Teheran sterk het gevoel dat de VS een militaire confrontatie met Iran en diens proxies uit de weg gaat. De Golfstaten hebben, in meerdere regio's, geleerd van de lessen uit het verleden. Het beleid van appeasement leidt louter tot oorlogen. Elke vorm van appeasement jegens Iran zal louter bewerkstelligen dat het meer gaat eisen, zich waarschijnlijk nog intensiever gaat mengen in de interne aangelegenheden van Arabische staten en nog arroganter wordt."
In navolging van andere Arabische staten, benadrukken zelfs de Jordaniërs hun angst voor de toenemende Iraanse dreiging voor de Arabische wereld, in het bijzonder in de nasleep van de nucleaire deal.
Salah al-Mukhtar, een Jordaanse columnist, schreef een artikel met de titel "Oh Arabieren, word wakker, uw vijand is Iran," waarin hij de VS beschuldigde van het faciliteren van Iran's oorlog tegen Arabische landen.
Al-Mukhtar beschrijft Iran als "Oost-Israel" en stelt dat het gevaarlijkste aspect van het principeakkoord is dat het Iran toestaat door te gaan met "destructieve oorlogen" tegen de Arabieren. "Dit is een gevaarlijke overeenkomst, in het bijzonder voor Saoedi Arabië en de soennitische oppositie in Irak en Syrië", voegde hij hieraan toe. "Het voorziet Iran in wat het nodig heeft om zijn oorlogen en expansionisme ten koste van de Arabieren voort te zetten: geld. Het verzachten van sancties is Amerika's manier om de gevaarlijke en directe oorlogen tegen de Arabieren te steunen. De verzachtte sanctie geven de Iraniërs de middelen om hun Perzische charge door te duwen. De VS willen Saoedi Arabië en de Golfstaten leegzuigen, alvorens hen te verdelen."
Libanon's Engelstalige dagblad Daily Star uitte ook kritiek over de nucleaire deal. "Al het gepraat over hoe deze deal bijdraagt aan een veiligere wereld ten spijt, als Obama zich echt zorgen maakt over zijn nalatenschap, met name in het Midden-Oosten, moet hij nu bewerkstelligen dat Iran opnieuw een regulier lid van de internationale gemeenschap wordt, en niet een land dat over de hele regio, zij het direct of middels proxies conflicten sponsort," schreef het in een hoofdredactioneel commentaar. "Anders kan deze deal er alleen voor zorgen dat Iran zich gesterkt voelt in zijn expansionistische ambities."
Naast de Arabieren spreken ook Iraanse oppositiefiguren zich uit tegen de nucleaire deal.
Maryam Rajavi, een Iraanse politicus en president van de National Council of Resistance, stelde dat:
"Een verklaring van algemeenheden, zonder de goedkeurende handtekening van spiritueel leider Khamenei, weerhoudt Iran van een nucleaire bom noch van zijn intrinsieke misleiding.
Het voortzetten van gesprekken met religieus facisme in Iran - als onderdeel van een beleid van appeasement - zal de regio en de wereld niet behoeden van de bedreiging van nucleaire proliferatie.
Het voldoen aan VN Veiligheidsresoluties is de enige manier om de mullahs hun nucleaire wapen te ontzeggen.
...
Mildheid en ongestaafde consessies door de P5+1 richting het minst betrouwbare regime van de moderne wereld, voorziet het alleen maar van meer tijd en verergert het gevaar dat het vormt voor het Iraanse volk, de regio en de wijdere wereld."