Terwijl Palestijnen de afgelopen week vermoord en onthoofd werden door IS-terroristen in het Yarmouk vluchtelingenkamp bij Damascus, bewees het PA-leiderschap andermaal dat het delegitimeren en isoleren van Israel belangrijker is dan het zorgen voor hun mensen.
Na dagenlange gevechten heeft IS nu de controle over ongeveer 90% van het kamp, waar ooit meer dan 150,000 Palestijnen woonden. De UNRWA schat dat sinds het begin van de Syrische burgeroorlog vier jaar geleden, de populatie van Yarmouk is gedaald tot 18,000.
 Een deel van Yarmouk, nabij Damascus, nadat het beschadigd is door gevechten. (Bron: RT video screenshot) |
Het PA- en Hamas-leiderschap hebben hun diepe zorgen over IS' overname van Yarmouk geuit. De afgelopen weken lieten deze leiders dagelijks verklaringen uitgaan waarin zij de "slachtpartijen" in Yarmouk sterk veroordeelden en opriepen de gevechten te beëindigen. Echter, zij verzuimden een spoedbijeenkomst met Arabische leiders te beleggen teneinde de aanvallen op het kamp te stoppen.
PA-president Mahmoud Abbas besloot vorige week de vooraanstaande PLO- vertegenwoordig Ahmed Majdalani naar Syrië te sturen voor gesprekken gericht op het beëindigen van de crisis en het redden van de levens van de kampbewoners.
In sommige delen van de Westbank en Gazastrook hielden Palestijnse activisten sit-in-stakingen en kleine demonstraties tegen de "gruwelijke misdaden" begaan door IS tegen de Palestijnen in Yarmouk.
Maar het is onwaarschijnlijk dat de kleinschalige demonstraties en de beslissing een PLO-vertegewoordiger naar Syrië te sturen, de Palestijnen van Yarmouk daadwerkelijk zullen helpen. Noch zullen zij IS-terroristen ervan weerhouden hun misdaden voort te zetten.
De Palestijnen in Yarmouk hebben pech, vooral omdat zij door moslims worden gedood, en niet door Israel. Een Israëlische aanval op het kamp zou wereldwijde veroordelingen en protesten op de been hebben gebracht, terwijl de Palestijnse en Arabische leiders er bij de internationale gemeenschap en VN-Veiligheidsraad op aan zouden dringen in te grijpen.
De Palestijnen in Yarmouk hebben pech omdat hun leiders in de PA en Hamas nog steeds druk zijn elkaar om geld en macht te bevechten. Dit gevecht is gaande sinds Hamas de PA in 2007 uit de Gazastrook verdreef.
Ook hebben ze pech omdat Palestijnse leiders andere dingen aan hun hoofd lijken te hebben, zoals hun campagne Israel binnen elk denkbaar forum te isoleren en delegitimeren. Voor de leiders van de Palestijnse Autoriteit (PA) is het verlangen Israel te bestraffen sterker dan hun wil de levens te redden van duizenden Palestijnen die in Syrië gedood worden door IS en uitgehongerd worden door het Syrische leger, dat Yarmouk al ruim 700 dagen belegt.
In plaats van hun energie en moeite te steken in het stoppen van de slachtingen in Yarmouk, waren PA-vertegenwoordigers bezig met het optekenen van een nieuwe resolutie voor de VN-Veiligheidsraad, waarin zij een tijdlijn vaststellen voor het eindigen van de Israëlische "bezetting".
Uiteraard maakt de voorgestelde resolutie geen enkele melding van de tragedie in Yarmouk. De Arabische ministers van Buitenlandse Zaken die elkaar vorige week troffen om manieren te bepalen waarop zij de Palestijnse resolutie zo goed mogelijk konden steunen, negeerden tijdens het kletsen en koffiedrinken moedwillig dat Palestijnen afgeslacht en uit Yarmouk verdreven werden.
In plaats daarvan reisden PA-vertegenwoordigers van land naar land om hun campagne tegen Israel voort te zetten.
Jibril Rajoub, voorzitter van de Palestijnse Voetbal Vereniging, was in Cairo om te eisen dat de FIFA Israel's lidmaatschap opzegt. Rajoub zag geen enkele reden naar Syrië te reizen om zijn volk aldaar te helpen.
Het verdient opgemerkt te worden dat FIFA's president Sepp Blatter zei dat hij tegen het Palestijnse voorstel was. "Het schorsen van een federatie om welke reden dan ook, is altijd iets dat de gehele organisatie schaadt." Het is moeilijk in te zien hoe het opzeggen van Israel's lidmaatschap de Palestijnen zou helpen, met name degenen die verhongerd en afgeslacht worden door het Syrische leger en IS.
Terwijl de gevechten in Yarmouk doorgingen, vloog PA-president Mahmoud Abbas naar Doha voor gesprekken met de emir van Qatar. Het officiële nieuwsagentschap van de PLO meldde dat Abbas en de emir "bilaterale relaties en de laatste ontwikkelingen omtrent de Palestijnse zaak" bespraken. Opnieuw werd er geen melding gemaakt van het lot van de inwoners van Yarmouk. Later bleek dat Abbas Qatar bezocht om een lening van $100 miljoen aan te vragen.
Ondanks dat Abbas' regerende Fatah-factie in een aantal laconieke verklaringen wel enige zorgen uitte over de tragedie in Yarmouk, bewees Fatah andermaal dat uitgehongerde, ontheemde en afgeslachte Palestijnen minder belangrijk zijn dan het straffen en isoleren van Israel.
In plaats van te praten over Syrië's en IS' oorlogsmisdaden tegen de Palestijnen, loopt Fatah ermee te koop dat het de vaandel draagt in de campagne tegen Israel in het Internationale Strafhof.
Dit is was Fatah-woordvoerder Osama Qawassmeh te zeggen had terwijl de gevechten in Yarmouk in alle hevigheid losbarstten: "Het Palestijnse leiderschap is vastberaden Israel aan te klagen voor oorlogsmisdaden. Wij zullen het Internationale Strafhof alle bewijsstukken presenteren waaruit Israel's schuld zal blijken."
Ook leek het PA-Ministerie voor Informatie bezorgder om een "kolonisten-marathon" dan om de levens van Palestijnen in Yarmouk.
In een verklaring afgegeven te Ramallah, veroordeelde het ministerie een geplande marathon door kolonisten als "agressie tegen de Palestijnse territoria en een voortzetting van Israel's arrogantie." Het ministerie riep alle internationale instituties en mensenrechtenorganisaties ertoe op zich te "concentreren op de terreur van kolonisten, dat zich ditmaal vermomt in sportkleding."
Voor de PA lijken joden die deelnemen aan een marathon ernstiger en bedreigender dan IS-terroristen die Palestijnen onthoofden en hun huizen in Yarmouk vernietigen.
Als het Palestijnse leiderschap 10% van hun anti-Israëlische inspanningen zou steken in het helpen van hun volk in Yarmouk en de Gazastrook, dan zouden de Palestijnen in een veel betere situatie verkeren. Echter, deze leiders zijn klaarblijkelijk vastberaden geobsedeerd te blijven door Israel terwijl zij hun koppen in het zand steken waar het IS' slachtingen van hun volk betreft.
Terwijl hij de apathische staat jegens het Palestijnse leed in Syrië samenvatte stelde Ashraf al-Ajrami, een voormalig PA-minister: "De Palestijnse situatie bevindt zich in zijn slechtste fase. De PLO is niet langer in staat het Palestijnse volk waar dan ook te beschermen. De verschillende Palestijnse facties zijn niet in staat een Palestijnse macht te vormen die de vluchtelingen kan beschermen. Ook is het Palestijnse leiderschap niet in staat de verdeeldheid tussen Fatah en Hamas te helen. Al dat ons resteert is huilen, slaan en janken."