De internationale gemeenschap lijkt vergeten dat de Palestijnen niet alleen in de Westbank en Gazastrook wonen, maar ook in een aantal Arabische landen, met name Syrië, Jordanië en Libanon.
Westerse journalisten die het Palestijns-Israëlische conflict verslaan richten zich regelmatig op het "lot" van de Palestijnen die beïnvloed worden door Israëlische veiligheidsmaatregelen, terwijl zij volledig negeren wat Palestijnen in Israel's Arabische buurlanden overkomt.
Deze journalisten knijpen bijvoorbeeld een oogje toe waar het de dagelijkse moorden op Palestijnen in Syrië betreft, alsook voor het feit dat Palestijnen in Libanon en andere Arabische landen onderworpen zijn aan Apartheid en discriminatoire wetten.
Een Palestijn die wordt doodgeschoten na het neersteken van een Israëlische soldaat in Hebron ontvangt meer media-aandacht dan een Palestijnse vrouw die sterft aan uithongering in Syrië.
Het verhaal en de foto's van Mahmoud Abu Jheisha, die dodelijk getroffen werd na het neersteken van een soldaat in Hebron, trok de aandacht van een veelheid aan westerse media-outlets, wier journalisten naar de stad afreisden om het verhaal te verslaan.
Maar op dezelfde dag waarop Abu Jheisha begraven werd, stierf een Palestijnse vrouw in Syrië aan een gebrek aan voedsel en medicijnen. De vrouw werd geïdentificeerd als Amneh Hussein Omari, afkomstig uit het Yarmouk vluchtelingenkamp nabij Damascus, dat de afgelopen 670 dagen belegerd wordt door het Syrische leger. Haar dood verhoogt het aantal Palestijnen dat in het kamp is omgekomen door een gebrek aan voedsel en medicijnen tot 176.
Het verhaal van Omari werd door geen enkele in de regio gestationeerde journalist verslagen. Wat hen betreft was haar verhaal niet van belang omdat zij in een Arabisch land stierf.
Als Omari was omgekomen in een vluchtelingenkamp in de Westbank of Gazastrook, dan was haar verhaal te zien geweest op de voorpagina's bijna elke relevante krant in het Westen. Dat is omdat haar dood dan te linken zou zijn aan Israelisch beleid in de Westbank of de blokkade van de Gazastrook. Dezelfde journalisten die berichten over de moeilijke economische omstandigheden in de Westbank of Gazastrook lijken niet te geven om Palestijnen die worden uitgehongerd en doodgemarteld in Arabische landen.
Noch vertellen deze journalisten hun lezers en kijkers dat meer dan 2800 Palestijnen in Syrië gedood zijn sinds het begin van de burgeroorlog vier jaar geleden. Een rapport dat deze week gepubliceerd werd door een Palestijnse belangenorganisatie, onthulde tevens dat de afgelopen vier jaar 27,000 Palestijnen Syrië ontvlucht zijn naar Europa. Het rapport merkte ook op dat het Yarmouk-kamp al 730 dagen zonder elektriciteit zit en al 229 dagen zonder water.
Eerder deze maand berichtte een ander rapport dat acht Palestijnen doodgemarteld zijn tijdens hun verblijf in een Syrische gevangenis. Drie van de slachtoffers waren vrouwen, waaronder de 22-jarige Nadin Abu Salah, die zwanger was toen zij stierf. Volgens het rapport zijn er tijdens maart 2015 83 Palestijnen doodgemarteld in Syrische gevangenissen.
Deze Palestijnen hebben de pech dat zij niet in de Westbank of Gazastrook wonen. De internationale gemeenschap geeft hen namelijk pas aandacht als zij de "slachtoffers" van Israel zijn.
Net zo goed blijven de internationale media voortdurend het "lot" negeren van de Palestijnen die leven onder het juk van de PA in de Westbank of Hamas in de Gazastrook.
In de Westbank blijven PA-veiligheidsdiensten Palestijnen arresteren die kritische commentaren over de PA op Facebook plaatsen, of zich uitspreken tegen PA-leiders.
Afgelopen week bijvoorbeeld arresteerde de Palestinian General Intelligence Service Khalil Afaneh, een werknemer van het Wakf (Islamic Trust) Department, voor het "belasteren" van Yasser Arafat op zijn Facebookpagina.
Op 25 april arresteerde de PA journalist Ahmed Abu Elhaija uit Jenin, terwijl hij onderweg was naar een conferentie in Jordanië. Er werd geen reden voor zijn arrestatie opgegeven, en dat was niet de eerste keer het geval tijdens de arrestatie van journalisten en bloggers.
Nog een verhaal dat volledig genegeerd is door de internationale media is dat van Jihad Salim, een lid van het aan Hamas gelieerde "Islamitische Blok" aan de Bit Zeit universiteit in de Westbank. Salim werd gearresteerd door officieren van de PA-veiligheidsdiensten nadat het Islamitische Blok de studentenverkiezingen aan de universiteit had gewonnen.
Na zijn vrijlating zei hij fysiek te zijn aangevallen door zijn ondervragers, die hem vroegen om de reden waarom het Islamitische Blok de verkiezing had gewonnen. "De PA wil geen democratie," zei zijn moeder na zijn vrijlating. "Waarom arresteren zij studenten, en wiens belang dient dit?"
De situatie rond de Gazastrook is niet heel anders. De meeste verhalen die de media halen negeren de praktijken en schendingen van Hamas jegens hun Palestijnse onderdanen. Neem bijvoorbeeld Hamas' recente beslissing een nieuwe belasting te heffen op een aantal goederen. Veel Palestijnen onthalen deze beslissing met scherpe kritiek, terwijl sommigen openlijk oproepen tot een rebellie tegen Hamas.
Wederom is dit niet het soort verhaal dat veel in het Midden-Oosten gestationeerde journalisten interesseert, voornamelijk omdat Israel er niet bij betrokken is.
Door het lot van de Palestijnen in Arabische landen en die onder het gezag van de PA en Hamas te negeren bewijzen journalisten niet alleen hun publiek een slechte dienst, maar ook de Palestijnen zelf. De voortdurende obsessie van de media met Israel staat zowel de Arabische landen als de PA en Hamas toe hun systematische schendingen van mensenrechten en vrijheid van meningsuiting voort te zetten.