Voor onze ogen worden twee politiestaten opgebouwd: één in de Westelijke Jordaanoever en een tweede in de Gazastrook - en dat bij het vooruitzicht van besprekingen door deze internationale partijen om een onafhankelijke Palestijnse staat tot stand te brengen. Maar het laatste wat de Palestijnen nodig hebben is een nieuwe politiestaat.
De Palestijnen die aanzetten tot geweld tegen Israël worden Palestijnse leiders genoemd. Maar Palestijnen die smeken om een andere Palestijnse Autoriteit (PA) dan die met president Mahmoud Abbas of één van zijn vrienden, noemen zij criminelen, en zij kunnen verwachten te worden ondervraagd en/of gevangen genomen te worden.
De PA-leiding heeft zijn critici altijd onderdrukt, met inbegrip van journalisten, redacteuren, academici, mensenrechtenactivisten en parlementsleden. In dit verband vertonen de PA en haar voorzitter een duidelijke gelijkenis met de andere dictators die de Arabische wereld leiden.
Net zoals die legendarische drie apen die geen kwaad zien, geen kwaad horen en geen kwaad spreken, kijken de internationale media regelmatig met dichte ogen naar de flagrante schendingen door de Palestijnse Autoriteit. Maar hier is een nieuwsbericht voor hen: Zeg dat Abbas je niet bevalt en je kunt je arrestatie of ondervraging tegemoet zien op beschuldiging van het "beledigen van zijne excellentie."
Neem bijvoorbeeld het geval van Professor Abdul Sattar Qassem, die politicologie doceert aan de Universiteit van de An-Najah in Nablus.
Qassem, die al lange tijd criticus van President Abbas en van de Oslo-akkoorden is, werd eerder deze week gearresteerd door de Palestijnse veiligheidstroepen op beschuldiging van "ophitsing". Qassem werd gearresteerd kort na een televisie-interview waarin hij verklaarde dat degenen die met Israël samenwerken de doodstraf moeten krijgen volgens de "revolutionaire wet" van de PLO. De Palestijnse leiders beschouwden deze verklaring als het "opzetten" tegen President Abbas en zijn Palestijnse veiligheidspersoneel.
Qassem werd na drie dagen hechtenis op borgtocht vrijgelaten, hoewel een Palestijns Hof orders had gegeven hem terug te halen en voor 15 dagen in hechtenis te nemen. Het is nog onduidelijk of hij officieel wordt aangeklaagd en berecht zal worden.
Hij is geen vreemdeling in de Palestijnse gevangenis. Qassem is ten minste drie keer gearresteerd in de afgelopen jaren voor het openbaar kritiek hebben op President Abbas en andere Palestijnse topambtenaren. Zijn vrijmoedigheid heeft hem ook blootgesteld aan geweld: zijn auto is in brand gestoken toen die geparkeerd stond voor zijn huis in Nablus. En hij is aan een moordaanslag ontsnapt, toen niet-geïdentificeerde gewapende mannen verschillende salvo's op hem afschoten van buiten zijn huis.
De daders zijn nooit gevangen genomen. Palestijnse bronnen zeggen dat het onwaarschijnlijk is dat de aanvallers ooit worden aangehouden. Hadden de daders kritische opmerkingen over President Abbas op Facebook geplaatst, dan zeggen deze bronnen, zouden ze reeds lang geleden zijn opgesloten.
Een recent rapport, gepubliceerd door Euro-mediterrane Mensenrechten Monitor, documenteerde 1391 gevallen waarin Palestijnen in 2015 willekeurig werden gearresteerd door de twee Palestijnse partijen, Fatah en Hamas.
In het verslag werd opgemerkt dat het grootste deel van de arrestaties (1274) had plaatsgevonden in de gebieden gecontroleerd door de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever. Onder de gearresteerden waren 35 Palestijnse journalisten en burgerrechten-activisten, en 476 studenten en academici.
Camera's en computers werden in beslag genomen van journalisten die werden vastgehouden, al voordat zij werden ondervraagd over hun werk en de activiteiten over sociale media, aldus het rapport.
Laten we nu naar Gaza kijken. Hoe doet Hamas het op dit punt? Hamas-autoriteiten hebben vorig jaar "slechts" 23 journalisten en burgerrechten-medewerkers gearresteerd, en 24 universiteitsstudenten en 5 leraren en academici.
Dus als we deze cijfers bezien, zouden we kunnen zeggen, dat Hamas wat betreft arrestaties een beter beeld te zien geeft dan de door het Westen gefinancierde Palestijnse Autoriteit waar het gaat om aanvallen inzake schendingen van de openbare vrijheden en mensenrechten. Uit het rapport bleek ook dat de Palestijnse Autoriteit regelmatig orders van de rechtbank niet gehoorzaamde door te weigeren om gevangenen vrij te laten. Met andere woorden, de Palestijnse Autoriteit, die herhaaldelijk roemt erin te zijn geslaagd een systeem op te bouwen van een "onafhankelijke en geloofwaardige rechterlijke macht" met de hulp van westerse donoren, toont een bepaalde minachting voor diezelfde rechtbanken en rechters.
Systematische foltering - tientallen gevallen - in de Palestijnse gevangenissen in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook werden ook beschreven in het verslag. In 2015 waren er ten minste 179 gevallen van foltering in gevangenissen van de Palestijnse Autoriteit, in tegenstelling tot 39 gevallen in Hamas gevangenissen in hetzelfde jaar.
De veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit zijn opgeleid en gefinancierd door diverse westerse landen, waaronder de Verenigde Staten. Dit geeft een directe lijn tussen deze westerse donoren en de willekeurige arrestaties, martelingen en mensenrechten-schendingen, die zijn uitgegroeid tot norm in de door de Palestijnse Autoriteit bestuurde gevangenissen en detentiecentra.
Toch blijft het stil - totdat het woord "Israël" opkomt. Westelijke nieuwskanalen, met inbegrip van die welke gevestigd zijn in Israël en belast met Palestijnse zaken, gaan dan in een hogere versnelling.
Deze criminele onverschilligheid - men is geneigd om te zeggen nalatigheid - van de internationale gemeenschap laat het toe, ja, bevordert het zelfs dat de Palestijnse Autoriteit en Hamas hun schendingen van mensenrechten plegen.
We zijn er getuige van hoe de twee Palestijnse partijen de taak benaderen bij het opbouwen van staatsinstellingen. Voor onze ogen, worden twee politiestaten opgebouwd - één op de Westelijke Jordaanoever en een tweede in de Gazastrook. Dit vindt plaats in het aangezicht van besprekingen door diezelfde donoren en andere internationale partijen (ten minste met betrekking tot de PA) om een onafhankelijke Palestijnse staat tot stand te brengen. Maar het laatste wat de Palestijnen nodig hebben is een nieuwe politiestaat.
President Abbas, die zojuist het 11e jaar van zijn vierjarige ambtstermijn als president is ingegaan, heeft geen reden om bezorgd te worden over de schendingen van de mensenrechten die gepleegd zijn door zijn veiligheidstroepen. In feite heeft hij er alle reden toe om zijn critici te blijven onderdrukken. Waarom zou hij zich zorgen moeten maken? De internationale gemeenschap vergeeft hem het misbruik dat gepleegd wordt onder zijn bewind.
Daarom heeft Abbas deze week zijn veiligheidstroepen geïnstrueerd om te starten met een onderzoek naar het gedrag van een parlementariër, Dr. Najat Abu Baker. Dr Abu Baker, zo lijkt het, had het lef om een onderzoek te eisen naar de financiële praktijken van een minister van het Palestijnse kabinet.
Kort nadat zij de zaak had ingediend over het financiële wangedrag, werd Dr Abu Baker, een gekozen lid van de Palestijnse wetgevende Raad, opgeroepen door de Palestijnse procureur-generaal voor ondervraging op beschuldiging van "laster" en "opzetting". Dit is wel een manier om de parlementaire immuniteit van Dr. Abu Baker te respecteren.
Dr. Abu Baker's geval is dus een nieuw voorbeeld van de minachting die de Palestijnse Autoriteit vertoont, niet alleen voor het gerechtelijk systeem, maar ook voor het wetgevende orgaan dat bedoeld is om te dienen als waakhond over de uitvoerende macht. Maar zelfs waakhonden weten wie hun eigenaar is. Door het oproepen van Dr Abu Baker voor een ondervraging, en de dreiging haar te arresteren, stuurt Abbas een bericht van afschrikking naar zijn tegenstanders, namelijk dat zelfs een lid van het Parlement niet kan ontsnappen aan de lange arm van de Palestijnse veiligheidstroepen.
Voor dit moment heeft de internationale gemeenschap nog enkele keuzes. Zij kan de ogen blijven sluiten voor de politiestaten die worden opgericht met hun geld. Maar als alternatief kan het een nieuw pad kiezen, namelijk om de Palestijnse Autoriteit verantwoording te laten afleggen voor haar acties, met inbegrip van de martelingen die binnen haar kern plaatsvinden. Maar het Westen moet wel opschieten. De onderdrukking van de Palestijnen door de PA gaat niet verloren. Het drijft hen in de armen van de wachtende Hamas en andere soortgelijke groepen.
Goede staatsinstellingen voor de Palestijnen - dat is een lovenswaardig doel; wat de Palestijnen vandaag de dag hebben zijn twee bananenrepublieken.
Khaled Abu Toameh, een award winnende journalist, is gevestigd in Jeruzalem.