Op 11 april 2016 heeft de uitvoerende Raad van UNESCO zijn goedkeuring gehecht aan een resolutie genaamd "Bezet Palestina." De titel stelde dit onmiddellijk vast als een bevooroordeeld document. Dat is niet verwonderlijk. Alle teksten aangenomen door UNESCO betreffende het Midden-Oosten zijn bevooroordeeld.
Wie het zorgvuldig leest kan echter zien dat er weer een verdere stap is gezet.
De UNESCO-resolutie is niet alleen vooringenomen, hij is extreem ontkennend. Alle sporen van Joodse aanwezigheid in Jeruzalem en Judea uit de oudheid zijn met één pennestreek geëlimineerd. De Tempelberg wordt niet vermeld. Die heeft alleen de naam al-Aqsa moskee / Haram al-Sharif. De naam "Klaagmuur" is geplaatst tussen aanhalingstekens, om aan te geven dat het een ongeldige naam is: Al Buraq Wall wordt gebruikt, zonder aanhalingstekens. De graven van de joodse begraafplaatsen worden beschreven als "Joodse nep-graven".
Het is een radicale antisemitische resolutie die de historische feiten ontkent en beweert dat die niet bestaan, en het presenteert de geschiedenis van het Judaïsme en de Joden als leugens. Met daarbij de beschuldiging dat de Joden "Joodse nep-graven aanplant", ook als een leugen. Hij zegt ook dat het jodendom een schijnvertoning is en de Joden leugenaars en bedriegers zijn.
Het document is absoluut anti-historisch, anti-feitelijk en "anti-zionistisch": het probeert ondubbelzinnig te 'bewijzen' dat Israël werd opgericht vanwege een onwaarschijnlijkheid en geen reden heeft om te bestaan. Het document beschrijft Israël als de "bezettende macht" die zich voortdurend presenteert als een roofzuchtig en willekeurig eigenmachtig land.
Stemmen voor deze tekst betekent het onderschrijven van de historische extreme ontkenning, het radicale antisemitisme en een absoluut "anti-Zionisme".
In het correct ontcijferen van de betekenis van deze resolutie en de gevolgen ervan, hebben de vertegenwoordigers van zes westerse landen - de Verenigde Staten, Estland, Duitsland, Litouwen, Nederland en het Verenigd Koninkrijk - nee gestemd.
Vertegenwoordigers van andere westerse landen - Frankrijk, Spanje, Zweden, Slovenië - hebben de tekst aanvaard en ja gestemd.
De resolutie werd gepresenteerd met de steun van verschillende islamitische landen - sommige vaak omschreven als "gematigd": Egypte, Tunesië en Marokko.
De tekst is geschreven door Palestijnse Autoriteit (PA) "deskundigen." Sinds 2011 heeft de Palestijnse Autoriteit een zetel bij de UNESCO onder de naam van "Staat Palestina".
De Israëlische regering heeft onmiddellijk haar woede erover geuit. Premier Benjamin Netanyahu zei dat "niemand, en al helemaal niet een organisatie die belast is met het behoud van de geschiedenis, de link kan ontkennen die duizenden jaren overspant."
Er werd een petitie verspreid door Stand With Us en het Internationale Juridische Forum, die beide eisen dat de UNESCO haar houding zal veranderen en "trouw blijven aan haar grondbeginselen."
De woede van de Israëlische regering en de verontwaardiging van anderen is legitiem. Deze petitie is volledig gerechtvaardigd.
Echter, verwacht niet dat de UNESCO haar houding zal veranderen dat is een illusie. Verwachten dat de UNESCO trouw zal blijven aan haar grondbeginselen is hopen op iets dat niet zal gebeuren. UNESCO verliet al lang geleden haar grondbeginselen.
UNESCO is een tak van de Verenigde Naties, en de VN is een organisatie waar democratieën in de minderheid zijn. Die zijn omgeven door een grote meerderheid van dictaturen en autoritaire regimes, doordrenkt met haat jegens het westen. [1] Israël is vrijwel het enige land dat is aangewezen als schuldig aan het schenden van de mensenrechten door de zogenaamde Raad van de Mensenrechten, waarin in 2009 de Iraanse President Mahmoud Ahmadinejad als een held werd verwelkomd.
In oktober 2015 was UNESCO al begonnen om deze hedendaagse weg te volgen. Het graf van Rachel werd gedefinieerd als de moskee Bilal bin Rabah; en de grot van de patriarchen als de Ibrahimi moskee; en ze verklaarden ze als "Palestijnse plaatsen".
Wat zorgelijk is, is dat slechts zes landen uit het westen klaar stonden om deze volledig giftige, frauduleuze resolutie te verwerpen.
De landen uit het westen die voor de resolutie hebben gestemd, keurden daarmee uiteraard ook de inhoud goed. Deze landen hebben alle legitimiteit verloren met hun bewering dat ze vrede willen in het Midden-Oosten. Door deze resolutie goed te keuren, tonen ze dat ze daarmee in oorlog zijn: tegen Joden, het jodendom en Israël. Een van hen, Frankrijk, beweert dat het een vergadering gaat houden om het "vredesproces" te doen herleven: in dit verband is de eis belachelijk.
Het feit dat een groep islamitische landen, vaak omschreven als "gematigd", deze resolutie gesteund heeft, kan alleen leiden tot de vraag: hoe kan een land dat een dergelijk document ondersteunt, worden omschreven als "gematigd?"
Dat de "deskundigen" van de Palestijnse Autoriteit een dergelijke resolutie hebben geschreven, zou toch voldoende moeten zijn om te laten zien dat de PA niet "gematigd" is. Het heeft duidelijk helemaal niet de intentie om een staat naast Israël te creëren. In plaats daarvan, wat haar leiders vaak openlijk toegeven, is het plan dat Israël moet worden gedemoniseerd, geplet en vervangen.
Het onderliggende probleem van deze extreme ontkenning, dit anti-semitisme en "anti-Zionisme", is dat het ook diep geworteld zit in Europa en de islam.
De Quran zegt dat de Joden en de christenen ("kruisvaarders") hun heilige boeken hebben vervalst, en dat de geschiedenis van het jodendom en het Joodse volk vals is. De islamitische traditie zegt dat Mohammed is opgevaren naar de hemel, vanaf de al Aqsa, en dat de Al Buraq Wall de muur is vanwaar hij op het gevleugelde wezen naar de hemel vloog. Geen ruimte voor een Tempelberg en Klaagmuur, hoewel ze er wel waren, met talloze archeologische bewijsstukken gedurende meer dan duizend jaren vóór Mohammed zelfs maar geboren was.
De islamitische traditie zegt ook dat Joden ongelovigen zijn, veroordeeld tot de vernederende status van dhimmi, [2] en dat alle gebieden die ooit veroverd zijn door de islam voor altijd moslimgebied moeten blijven. [3] De islamitische traditie kan niet aanvaarden dat een land later weer geregeerd wordt door Joden, of door christenen, een land dat ooit werd veroverd door de islam - aangezien Israël voorheen onderdeel was van het Ottomaanse Rijk, net als grote delen van Portugal en Spanje.
De resolutie van de Uitvoerende Raad van UNESCO op 11 april was een "islamitische correctie". "Gematigde" islamitische landen kunnen zich niet tegenstrijdig verklaren met de Quran en met de islamitische traditie zonder dat zij het gevaar lopen te worden beschuldigd van irtidad (afvalligheid). [4] De "deskundigen" van de Palestijnse Autoriteit zijn trouw aan de Koran en islamitische traditie.
Westerse landen die deze resolutie aannamen, toonden met hun instemming een dhimmitude aan de "islamitische correctheid". Dhimmis zijn in de geschiedenis van de islam, tweedeklas "gedulde" burgers, die zijn onderworpen aan bijzondere wetten vanwege hun minderwaardigheid, die mede een belasting betalen, de jizya, om hen eraan te herinneren dat zij "bescherming" kopen voor hun huizen, bezittingen en leven. [5]
Landen die de resolutie hebben verworpen zullen worden beschouwd als ongehoorzaam.
Het weigeren van zo'n resolutie voldoet niet. Het is nu hoog tijd om aan de moslimwereld te vragen hun zware lading aan schadelijke tradities, chantage, bedreigingen en geweld achter zich te laten.
Het is ook tijd om meer te doen.
Onder het presidentschap van Ronald Reagan verlieten de Verenigde Staten de UNESCO in 1984, omdat de UNESCO toen duidelijk ondergeschikt was aan de Sovjet-Unie en hun belangen diende in tegenstelling tot die van de vrijheid en van de westerse waarden.
De Verenigde Staten gingen terug naar de UNESCO in 2003. In 2011, toen de Palestijnse Autoriteit werd toegelaten tot de UNESCO, bevroor de Amerikaanse haar financiële bijdrage.
Voor de Verenigde Staten is het dringend noodzakelijk om de UNESCO weer te verlaten. De UNESCO is overduidelijk ondergeschikt aan de "islamitische correctheid", en hun belangen zijn tegengesteld aan die van vrijheid, en westerse waarden. Tachtig jaar geleden leidde extreme ontkenning en antisemitisme tot de Holocaust. Het is dringend noodzakelijk om nu te zeggen: "Genoeg."
Dr. Guy Millière is een professor aan de Universiteit van Parijs, en de auteur van 27 boeken over Frankrijk en Europa.
[1] Dore Gold, Tower of Babble: How the United Nations Has Fueled Global Chaos, Crown Forum, 2005.
[2] Bat Ye'or, Islam and Dhimmitude: Where Civilizations Collide, Fairleigh Dickinson University Press, 2001..
[3] Robert Spencer, Islam Unveiled: Disturbing Questions about the World's Fastest-Growing Faith, Encounter Books, 2003.
[4] Yohanan Friedmann, Tolerance and Coercion in Islam: Interfaith Relations in the Muslim Tradition, Cambridge University Press, 2006.
[5] Bat Ye'or, op. cit.