Het is duidelijk dat Sheikh Abdullah Tamimi, die stamt van een invloedrijke clan in Hebron, een uitzonderlijk moedige en unieke Palestijn is. Zijn moed zit niet alleen in het redden van een kind uit een brandend huis, en zijn singulariteit ligt niet alleen in het doneren van zijn salaris aan een weeshuis.
Tamimi's moed en uitzonderlijkheid kwam naar voren op een ander gebied: hij sprak recent op een seminar georganiseerd door Joodse inwoners van de Efrat vestiging, in Gush Etzion (ten zuiden van Jerusalem). Het seminar werd gehouden onder de titel "Relaties tussen Joden en Arabieren in Gush Etzion". Het evenement werd ook bijgewoond door een andere moedige Palestijn, Khaled Abu Awwad, algemeen manager van het Israelisch-Palestijnse Nabestaanden Forum, een kleinschalige organisatie ter bevordering van verzoening als alternatief voor haat en wraak.
Dankzij dit moedige gebaar is Tamini nu "onteigend" door zijn clan. Dit is een van de meest vernederende vormen van straffen bij stammen: het individu verliest de steun en bescherming van de clan en wordt sociaal geboycot –- bruiloften en begrafenissen worden zeer eenzame gebeurtenissen. Daarnaast wordt Tamini nu gezien als "verrader" en "collaborateur" met Israel.
Tamimi nam inderdaad deel aan het seminar. Maar dat is niet alles. Hij nam verschillende Palestijnen uit het dorp Yatta in de Hebron regio en het het Jelazoun vluchtelingenkamp bij Ramallah met hem mee.
Ontmoetingen tussen Joodse kolonisten en Palestijnen zijn geen onbekend verschijnsel. Duizenden Palestijnen werken in de meeste vestigingen en vele anderen onderhouden nauwe relaties met kolonisten en doen op dagelijkse basis zaken met ze. Deze Palestijnen geven helemaal niets om de anti-Israel boycot beweging of de "anti-normalisatie" groepen die opereren in de West Bank.
Voor hun weegt het belang om hun families te onderhouden veel zwaarder dan de stemmen die oproepen tot boycots en desinvestering. Deze gewone Palestijnen streven ernaar om door te gaan met hun leven zonder te vrezen voor boycot dreigingen van activisten.
Tamini en zijn collega's geloven niet in boycots en desinvestering. Ze zijn ervan overtuigd dat echte vrede kan worden bereikt door een dialoog tussen Palestijnen en alle Israëliërs – niet alleen degenen die banden hebben met de linkervleugel. Ze stellen dat de Israëlische linkervleugel geen monopoly heeft op het stichten van vrede.
Voor Tamini begint echte vrede tussen mensen en door economische samenwerking en het verbeteren van de leefomstandigheden van de Palestijnen. Hij legt uit dat dit belangrijker is dan praten over de oprichting van een Palestijnse staat, dat volgens hem, onder de huidige omstandigheden, geen realistische optie is.
In zijn speech op het seminar wees Tamini erop dat vrede en rust niet altijd van vredesactivisten en links komen.
"In ons werk zoeken we naar de rechtervleugel in Israel, de voorstanders in de Israëlische gemeenschap en de kolonisten om met hun te praten" zei hij. "Er zijn veel dingen die ze moeten weten over de Islam en de Koran. Deze dialoog moet de basis zijn voor toekomstige oplossingen"
Tamini staat erop dat het Israelisch-Palestijns conflict niet politiek of religieus is, hij vertelde zijn Joodse publiek dat veel Palestijnse groepen die zeggen dat ze de Islam vertegenwoordigen geen authentieke vertegenwoordigers van de Islam zijn. "Ze gebruiken de Islam als een brug om hun doelen te bereiken, maar in werkelijkheid vertegenwoordigen ze de Islam niet" benadrukt hij. Tamini verwees duidelijk naar Hamas en andere radicale Palestijnse Islamitische bewegingen, hoewel hij ze niet bij naam noemde.
Tamini maakte bekend dat hij momenteel contact heeft met dertien leidende Islamitische geestelijken in de West Bank en de Gazastrook, om te spreken over de dagelijkse humanitaire behoeften van de Palestijnse bevolking en deze onder de aandacht van het publiek te brengen. "De humanitaire behoeften van de mensen staan bovenaan op onze prioriteitenlijst" zei hij. "We willen geen bloedvergieten. We hebben behoeften die we eisen met alle beschikbare methodes.". Hij gelooft dat zowel Israëliërs als Palestijnen moeten investeren in dialoog, met name tussen de religieuze leiders van beide kanten, om te praten over gedeelde belangen."We moeten samen gaan zitten en elkaar begrijpen", voegde hij toe. "Dit zal de leiders helpen om beslissingen te nemen. We willen dat beide mensen een waardig leven kunnen leiden".
Tamini's stem is niet die van een roepende in de woestijn. Hij vertegenwoordigt een toenemend aantal Palestijnen die het vertrouwen in het vermogen van hun leiders om hun leefomstandigheden te verbeteren en vrede en stabiliteit in de regio te bereiken hebben verloren. Deze Palestijnen steunen het idee van "economisch vrede" tussen de twee volken –- een notie die ingaat tegen de ideeën van de voorvechters van "anti-normalisatie" en anderen in het Westen die duidelijk niet handelen naar de ware belangen van de Palestijnen door het bevorderen van boycot en desinvestering tegen Israel.
Ironisch genoeg, terwijl degenen die hopen om Israel te vernietigen campagne voeren voor boycots en andere economische maatregelen, beweegt een groeiend aantal Palestijnen in de tegengestelde richting.
Tamini is geen gewone Palestijn. Hij is niet alleen een Islamitische gelovige, hij hoort ook bij een van de grootste Palestijnse clans in Hebron. In deze tijden van niet aflatende aansporing en indoctrinatie van Hamas en de Palestijnse Autoriteit (PA) is het verfrissend om te zien en horen dat een Islamitische geestelijke opstaat en spreekt over ware vrede. De enige Islamitische geestelijken die we de afgelopen jaren hebben gezien preken haat tegen Israel, Joden en "ongelovigen".
Maar natuurlijk is Tamini's moedige standpunt niet zonder prijs. Kort nadat het nieuws over het seminar en Tamini's opmerkingen werden uitgezonden op Israel's Channel 10 TV gaf een man die claimde de leider (mukhtar) van de Tamimi clan te zijn een verklaring waarin hij de "corrupte" geestelijke sterk veroordeelde voor zijn ontmoeting met de Joodse kolonisten.
De man, Hijazi Tamimi, schreef op Facebook dat hij, als leider van de Hebron clan, geen toestemming gaf aan zijn familieleden om samen te komen met de kolonisten:
"Zolang als ik leef, sta ik niet toe dat leden van mijn clan de kolonisten ontmoeten, ongeacht de omstandigheden. Namens mijzelf en de Tamini clan kondigen we de beslissing aan de de hierboven genoemde [Abdullah Tamimi], te onteigenen, we veroordelen het gestelde in de televisierapportage en trekken zijn geloofwaardigheid in twijfel. Iedereen die politieke zaken wil bespreken zou naar de gekozen president van het Palestijnse volk, Mahmoud Abbas, moeten gaan."
Wat de clanleider naliet te vermelden was dat de "gekozen" president nu in het elfde jaar van zijn vier-jaartermijn zit. Hij vergat ook te melden dat niet alle Palestijnen het eens zijn met het beleid van Mahmoud Abbas en zijn Palestijnse Autoriteit, en boycots en desinvesteringen zien als schadelijk voor hun mensen. Abba's herhaalde afwijzing van aanbiedingen om terug te keren naar de onderhandelingstafel, of een bijeenkomst te houden met de Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu zonder vooraf gestelde voorwaarden werd ook niet opgemerkt.
Andere leden van de clan namen ook deel aan de aanval op Abdullah Tamimi en riepen op om hem te straffen voor zijn ontmoeting met de kolonisten. "Wie is die man die zegt dat hij een sheik is?" vroeg Qassem Tamimi. "Dit is Rabbi Abdullah. Hij is niet een van ons en hij heeft geen banden met onze clan."
Tamimi is een zeldzame stem van geestelijke gezondheid tussen Palestijnse Islamitische geestelijken, van wie de meesten bezig zijn haat te zaaien jegens Israel en Joden vanuit moskeeën en de media.
Maar de boodschap van Abdullah Tamimi reflecteert de groeiende ontevredenheid over de manier waarop Palestijnse leiders omgaan met aangelegenheden van hun mensen. De Palestijnen ontvingen vorige week nog een herinnering aan de kwaadwillendheid van de Palestijnse Autoriteit en Hamas regeringen, met de beslissing om de lokale verkiezingen die gepland waren op 8 oktober op te schorten. De beslissing, die werd genomen door het Palestijnse Hooggerechtshof, was geen verrassing voor veel Palestijnen. Het volgde op een week van wederzijdse beschuldigingen en spanningen tussen de twee rivaliserende partijen, waarbij elke zijde de kandidaten van de tegenpartij aanviel door ze te arresteren, lastig te vallen of hun lijsten te diskwalificeren.
Een in juli gepubliceerd artikel trok het vermogen van de Palestijnen om eerlijke en vrije verkiezingen te houden in twijfel, vooral in het licht van de aanhoudende spanningen tussen Abbas's Fatah fractie en Hamas, en intern gerommel binnen Fatah. Het artikel merkte ook op dat Abbas een gigantisch gok nam door de lokale verkiezingen te autoriseren.
De Palestijnse Autoriteit en Hamas hebben hun mensen opnieuw tekort gedaan; ze zijn zelfs niet is staat om een vrije en eerlijke verkiezing te garanderen. Corrupt leiderschap is altijd de grootste tragedie van de Palestijnen geweest. Maar dit heeft een vacuüm gecreëerd voor Palestijnen zoals Tamimi om te zoeken naar andere alternatieven. Dit is natuurlijk slecht nieuws voor degenen die Israel haten en hopen het te vernietigen met boycots, steekpartijen, aanrijdingen met auto's, enzovoort. Maar de vraag is wie zal triomferen: Palestijnen en hun Joodse buren in de West Bank die willen leven in vrede, of de anti-Palestijnse, anti-Israel, "anti-normalisatie" activisten die de ware vrede ten koste van alles willen laten ontsporen?
Khaled Abu Toameh, een award-winnende journalist, is woonachtig in Jerusalem.