Wat betekent het als Hamas zegt dat het een onafhankelijke Palestijnse staat op de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem zal "accepteren" zonder erkenning van Israels bestaansrecht?
Is dit een teken van gematigdheid en pragmatisme van de kant van de extremistische islamitische terreurbeweging? Of is het gewoon een nieuwe truc, bedoeld om iedereen, vooral goedgelovige westerlingen, te doen geloven dat Hamas zijn strategie van vernietiging van Israël ten gunste van een tweestatenoplossing heeft verlaten?
Recente rapporten hebben gesuggereerd dat Hamas op weg is naar een "verklaring van een Palestijnse staat met de grenzen van 1967."
Volgens de rapporten overweegt Hamas ook haar Handvest te wijzigen, zodat het niet langer antisemitische verwijzingen zal bevatten. Het Handvest dat in augustus 1988 werd opgesteld, bevat antisemitische passages en karakteristieken van de Israëlische samenleving als zijnde nazi-achtig in haar wreedheid. Dezelfde rapporten beweren ook dat Hamas in dit herziene Handvest zal verklaren dat de terreurbeweging geen onderdeel is van de Moslimbroederschap.
Sommige analisten in Israël en het westen hebben deze verslagen geïnterpreteerd als een teken dat Hamas ten slotte een beleid van pragmatisme naar Israël en de Joden gaat onderschrijven. Ze zijn bijzonder enthousiast over het vermeende voornemen van Hamas om te verklaren (in haar herziene Handvest) dat het conflict alleen "met het zionisme en de bezetting is, en niet met de Joden over de hele wereld."
Afgaande op de analyses die zijn gepubliceerd door sommige commentatoren en "deskundigen" in Palestijnse zaken in de afgelopen paar dagen, kan men concluderen dat Hamas op weg zou zijn naar een dramatische verandering in haar wrede ideologie. Helaas echter, de feiten duiden anders.
Geen wijzigingen of veranderingen, de beweging is niet van plan tot enige afschaffing van de jihad om Israël te vernietigen en om Joden te doden.
De vermeende verschuiving in het beleid van Hamas is een illusie. Wat Hamas zegt, is als de dag en nacht, in het Arabisch vertelt men het echte verhaal. In feite, zijn de Hamas ambtenaren zeer duidelijk en ongecompliceerd wanneer ze hun mensen in het Arabisch toespreken. Sommige westerse en Israëlische analisten willen niet worden gehinderd door deze feiten.
Wanneer Hamas spreekt over het "aanvaarden" van een Palestijnse staat met de pre-1967 lijnen, zonder een erkenning van Israels recht om te bestaan, zegt het eigenlijk: "Geef ons een staat, zodat we die als een springplank kunnen gebruiken om Israël te vernietigen."
Inderdaad laat Hamas-official Ismail Radwan geen ruimte over voor onduidelijkheid wanneer hij dit punt verklaart. Hamas, zegt hij, verzet zich niet tegen de oprichting van een Palestijnse staat op de "grenzen van 1967", maar dit betekent niet dat "wij de zionistische bezetting zullen erkennen, omdat het hele Palestijnse land tot de Palestijnse en Islamitische generaties behoort." Ook herhaalde hij dat Hamas zich verzet tegen elke vorm van onderhandelingen met Israël.
Hamas-leider Mahmoud Zahar was er ook snel bij om de bewering te weerleggen dat zijn beweging werd geleid tot een aanvaarding van de tweestatenoplossing. Met het oproepen voor een intensivering van de "intifada" tegen Israël, zei Zahar dat het doel van Hamas was het "bevrijden van heel Palestina."
Hamas ontkende ook haar voornemen om de banden met de Moslimbroederschap door te snijden. "De berichten zijn gericht op een verandering van het beeld van Hamas in de ogen van de wereld," verklaarde een top-Hamas-ambtenaar. Hij ontkende ook dat Hamas van plan was om de gewapende strijd tegen Israël te verlaten ten gunste van een vreedzaam "verzet."
Sommige rapporten hebben gesuggereerd dat de Hamas-leiders, Khaled Mashaal en Ismail Haniyeh wel aandringen op veranderingen in het Handvest van de beweging. Echter, zelfs als Mashaal en Haniyeh in hun missie zouden slagen, er is geen garantie dat de militaire vleugel van Hamas daaraan zou voldoen.
In de recente interne en geheime verkiezing van Hamas zag men de opkomst van Yahya Sinwar als de hoogste leider van de beweging in de Gazastrook. Zijn verkiezing wordt gezien als een indicatie van de toenemende invloed van de militaire vleugel van Hamas. Sinwar, is een veroordeelde moordenaar, die een paar jaar geleden werd vrijgelaten uit de Israëlische gevangenis. Het opkomen van Sinwar is dan ook een teken dat Hamas in de richting gaat van meer extremisme en terrorisme, en het voorbereiden van de volgende oorlog met Israël.
De militaire vleugel van Hamas heeft een nogal ongelijkmatige geschiedenis in het volgen van de richtlijnen van de politieke leiders van de beweging. Bijvoorbeeld de terugkerende pogingen door Mashaal en Haniyeh om tot een einde te komen met het geschil met Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit (PA) zijn herhaaldelijk gedwarsboomd door de militaire vleugel van Hamas en andere leiders van de beweging, vooral door Zahar.
Laten we voor een moment de jaarlijkse demonstratie niet vergeten, die gehouden wordt door de militaire vleugel van Hamas in de Gazastrook. Op deze bijeenkomsten herinneren de gemaskerde Hamas-terroristen de wereld eraan wat hun echte doel is, het "bevrijden van heel Palestina".
Bij een dergelijke rally kondigde Zahar aan, dat Hamas al een leger heeft wiens missie het is om "heel Palestina te bevrijden". Hij vervolgde: "Door Allahs wil, zal dit leger Jeruzalem bereiken."
Hamas blijft zich inzetten voor alle vormen van terrorisme tegen de Israëli's. Er is geen enkel teken dat de beweging op weg is naar een goedkeuring van een vreedzame en volks-tegenstand tegen Israël. Het tegendeel is waar: Hamas mist nooit een gelegenheid om te verduidelijken dat men het terrorisme tegen Israël blijft aanmoedigen. De laatste stelling van Hamas kwam nog deze week toen een van de woordvoerders, Abdel Latif Al-Kanou, een verklaring uitgaf waarin hij een mesaanval prees tegen twee Israëlische politieagenten in Jeruzalem. Hij noemde de aanslag een "heroïsche operatie", en de woordvoerder benadrukte dat de "intifada" tegen Israël zou blijven doorgaan.
Dit is niet de eerste keer dat Hamas heeft gesproken over het "aanvaarden" van een Palestijnse staat op de pre-1967 lijnen.
In het verleden werden ambtenaren van Hamas geciteerd toen ze zeiden dat zij niet de mogelijkheid zouden uitsluiten dat de beweging op een dag zo'n idee zou accepteren. Maar deze uitspraken kwamen altijd in het kader van inspanningen door Hamas om zich te ontdoen van een groeiende isolatie in de Gazastrook.
De laatste verslagen betreffende wijzigingen in het Hamas Handvest moeten ook worden gezien in de context van de voortdurende inspanning van de beweging om het isolement te beëindigen. Maar het is niets anders dan een rookgordijn om de internationale gemeenschap te misleiden en te laten geloven dat ze op zijn weg naar een afzwakking van hun moorddadige bedoelingen.
Dus wat duidt op deze geveinsde "verandering van hart"?
Er zijn berichten dat de Trump-regering de mogelijkheid overweegt om de Moslimbroederschap aan te wijzen als een terroristische groep. Naar alle waarschijnlijkheid is Hamas gewoon op zoek om te doen alsof het zich in de richting van gematigdheid beweegt. Met andere woorden, Hamas is bereid te liegen - ten minste in het Engels - over zijn onafhankelijkheid van de Moslimbroederschap.
Storend genoeg zijn sommige westerlingen al bezig om de Hamas-tactiek en -misleiding te benoemen als een "belangrijke verschuiving" in de ideologie en de plannen van de beweging. De feiten zijn echter dat Hamas een terroristische organisatie blijft, die haar plannen niet zal laten varen om Israël te elimineren en zo veel mogelijk Joden te doden. Hier is een dosis van de dodelijke werkelijkheid: Hamas wil zijn controle uitbreiden tot de Westelijke Jordaanoever als onderdeel van haar plan om Israël te vernietigen. Zij wil dat Israël de Palestijnen meer land zal geven, zodat het kan worden gebruikt als een lanceerplatform om de Joden de zee in te drijven. Dit is Hamas, of het je bevalt of niet.
Bassam Tawil is een geleerde gevestigd in het Midden-Oosten.