Minder dan drie uur nadat de Amerikaanse President Donald Trump de President van de Palestijnse Autoriteit (PA) Mahmoud Abbas belde om hem op de hoogte te stellen van zijn voornemen om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen, kregen een aantal Palestijnse fotojournalisten een telefoontje uit Bethlehem.
De bellers waren Palestijnse "activisten" die de fotografen uitnodigden om naar de stad te komen voor het vastleggen van een "belangrijke gebeurtenis". Toen de fotografen aankwamen, ontdekten ze dat de "belangrijke gebeurtenis" een handjevol Palestijnse "activisten" waren, die afbeeldingen van Trump wilden verbranden voor de camera's.
De "activisten" wachtten geduldig tot de fotojournalisten en cameralieden hun apparatuur instelden om deze "belangrijke gebeurtenis" op foto en film vast te leggen. Kort daarna zoemde het in de media van de berichten over "boze Palestijnse demonstranten die de straat opgingen om te protesteren tegen "Trumps bedoeling om de ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen en zijn erkenning van de stad als de hoofdstad van Israël". Het handjevol Palestijnen dat werd gefilmd bij het verbranden van foto's van Trump zagen eruit alsof het onderdeel was van een massaal protest dat de Palestijnse bevolking overspoelde.
Het incident vertegenwoordigde nog een ander voorbeeld van de samenloop tussen de Palestijnen en de media. De vertegenwoordigers van de media zijn altijd meer dan gelukkig om te dienen als spreekbuis voor de Palestijnse propagandamachine en om een open platform te vormen voor het doorzenden van Palestijnse dreigementen tegen Israël en de VS.
Waren de fotografen en cameralieden niet komen opdagen voor dit ooit "spontane" poster-verbranden, dan zouden de Palestijnse activisten gedwongen zijn geweest om rustig terug te keren naar één van de fijne koffieshops van Bethlehem.
Toch waren er geen zorgen op dat punt: de Palestijnse activisten zijn zich er goed van bewust dat de lokale en buitenlandse verslaggevers honger hebben naar sensatiezucht - en wat past daar per slot van rekening beter bij dan affiches van Trump die in vlammen opgaan in het centrum van de geboorteplaats van Jezus, aan de vooravond van Kerstfeest? Aangezien er dan duizenden christelijke pelgrims en toeristen samenkomen in de stad.
Door het verkeerd voorstellen van de "ceremonie" in het verbranden van foto's als een weerspiegeling van een wijdverbreide Palestijnse woede vanwege Trumps beleid over Jeruzalem, is de internationale media eens te meer medeplichtig aan de bevordering van de propaganda van Palestijnse spindoctors. Palestijnse leiders en woordvoerders streven ernaar de indruk te wekken dat Trumps beleid met betrekking tot Jeruzalem de regio in vlammen zal zetten. Zij willen ook een boodschap overbrengen aan het Amerikaanse volk, dat het beleid van hun president hun leven in gevaar brengt. In feite heeft de media weer vrijwillig gediend in de Palestijnse campagne van intimidatie. En het samenspannen van de media bij de nep poster-verbranding in Bethlehem is nog maar het begin.
Nu de Palestijnen er met de hulp van de media in zijn geslaagd deze beelden in de hoofden van miljoenen Amerikanen te krijgen, plannen ze meer geënsceneerde protesten. Het doel: het Amerikaanse publiek angst aanjagen en Trump dwingen zijn besluit over de status van Jeruzalem te herroepen. Deze tactiek van intimidatie via de media is niet nieuw. Het is in feite iets wat al tientallen jaren gebeurt, grotendeels dankzij de welwillendheid van de media-hoofdstroom in het Westen.
Nu, Palestijnse en Westerse journalisten zijn uitgenodigd om verslag te doen van een reeks van protesten, gepland door de Palestijnen, in de komende dagen en weken in reactie op het Trump-beleid. De journalisten, met inbegrip van de fotografen en cameraploegen, hebben een gedetailleerde planning gekregen van evenementen die in verschillende delen van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zullen plaatsvinden. De journalisten is toegezegd meer scènes van brandende foto's van Trump en vlaggen te krijgen. Sommige journalisten hebben zelfs tips ontvangen over de locaties waar "botsingen" moeten plaatsvinden tussen de Palestijnse relschoppers en soldaten van het Israëlische leger. Met andere woorden, ze hebben de journalisten precies verteld waar ze moeten zijn voor het vastleggen van Palestijnen die stenen gooien naar de soldaten - en ze voorspelden de IDF-reactie.
Hier is het grappige deel. Als de camera's om wat voor reden dan ook een no-show zijn, zullen de "activisten" dat waarschijnlijk ook zijn. In de Palestijnse wereld draait het om het manipuleren van de media en het rekruteren ervan ten gunste van de zaak. En de zaak is altijd het vervloeken van Israël - en het vervloeken van Trump niet ver er achteraan.
Ja, de Palestijnen zullen protesteren in de komende dagen tegen Trump. Ja, zij zullen de straten opgaan en stenen gooien naar soldaten van de IDF. Ja, zij zullen foto's van Trump en vlaggen verbranden. En ja, ze zullen proberen om terroristische aanslagen tegen de Israëli's uit te voeren.
Maar als wij in onze woonkamers zitten, en naar het nieuws vanuit de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook kijken, laten we ons dan afvragen: hoeveel van deze "gebeurtenissen" zijn in feite een mediaklucht? Waarom laten die journalisten zich misleiden door de Palestijnse propagandamachine, die haat en geweld spuit van 's morgens vroeg tot 's avonds laat? En waarom overdrijven en verergeren de journalisten de Palestijnse bedreigingen over geweld en anarchie?
Ten eerste, veel van de journalisten willen hun lezers en redactie behagen door hen verhalen te vertellen die negatief over Israël zijn. Ten tweede geloven sommige journalisten dat het schrijven van anti-Israëlische verhalen de weg voor hen effent om prijzen te winnen van diverse geprofileerde "deugd-signalerings" organisaties. Ten derde geloven veel journalisten dat het schrijven van anti-Israël verslagen hen toegang geeft tot de zogenaamde "liberalen" en een zogenaamd "verlichte" kliek, die romantiserend meent "aan de juiste van de geschiedenis" te staan. Ze willen niet zien dat 21 moslimstaten al decennia lang proberen om één joodse staat te vernietigen; in plaats daarvan lijken ze te denken dat als journalisten "liberaal" en "open-minded" zijn, ze de "underdog" moeten steunen, wat volgens hen "de Palestijnen" zijn. Ten vierde beschouwen veel journalisten het conflict als een conflict tussen slechteriken (naar verluidt de Israëli's) en de goeden (naar verluidt de Palestijnen) en dat het hun plicht is om de "goeden" bij te staan, ook al zijn de "goeden" betrokken bij geweld en terrorisme.
Onlangs werden meer dan 300 moslim-aanbidders afgeslacht door moslim-terroristen tijdens het bidden in een moskee in de Sinaï in Egypte. Deze tragedie werd waarschijnlijk door minder journalisten weergegeven dan deze georkestreerde Trump-foto-verbranding-episode in Bethlehem. Waar was toen de verontwaardiging in de Arabische en islamitische wereld? Nu spreken de Arabieren en moslims over "dagen van woede" uit protest tegen Trump. Waarom waren er geen "dagen van woede" in de Arabische en islamitische landen toen meer dan 300 aanbidders, waaronder veel kinderen, tijdens het vrijdaggebed werden afgeslacht?
Het is hoog tijd voor wat zelfreflectie van de kant van de media: Willen zij echt blijven dienen als een spreekbuis voor die Arabieren en moslims die het westen intimideren en terroriseren?
Journalisten zijn actief in een onderlinge afstemming met de Palestijnse Autoriteit en Hamas door het geven van de verkeerde indruk dat Wereldoorlog III zal uitbarsten als de ambassade van de VS wordt verplaatst naar Jeruzalem. Honderdduizenden moslims en christenen zijn afgeslacht sinds het begin van de "Arabische lente", al sinds meer dan zes jaar. Ze werden gedood door islamitische terroristen en andere Arabieren. Het bloedvergieten blijft doorgaan ook deze dag in Jemen, Libië, Syrië, Irak en Egypte.
Dus vergis je niet: de "rivieren van bloed" die ons beloofd worden, stromen op het moment dat we erover spreken. Het is echter het mes dat de Arabieren en moslims tegen elkaars keel zetten wat de bron is van deze karmozijnrode stroom. En niet de verklaring van een Amerikaanse president. Misschien kan dat nu eindelijk eens een evenement zijn, dat de aandacht van de rondrazende verslaggevers in de regio waard is?
Bassam Tawil is een moslim gevestigd in het Midden-Oosten.