Gedurende iets meer dan twee maanden duurde dit Hamas-Fatah "verzoeningsakkoord" dat in oktober werd bereikt in Caïro en door veel Arabieren en westerlingen werd geprezen als een teken dat de Palestijnen uiteindelijk samen vooruit zouden marcheren.
Het blijkt echter dat de dramatische aankondiging van het akkoord, dat werd bereikt met de sponsoring door Egypte, een en al bluf was.
Kenners van de Palestijnse wereld voorspelden al dat ook de laatste "verzoening" zou mislukken. Ten minste vijf van dergelijke voorgaande overeenkomsten tussen Hamas en Fatah, die werden bereikt onder auspiciën van Saoedi-Arabië, Qatar en Jemen in de afgelopen tien jaar, mislukten eveneens. Elk van deze overeenkomsten was doodgeboren, en het was niet de tijd en moeite waard om de pen op te nemen.
Deze laatste "verzoeningsovereenkomst" is dan ook zojuist toegetreden tot deze indrukwekkende lijst van gesneuvelde akkoorden. Het is bovendien niet eens speculatief om te suggereren dat de wapenstilstand tussen Hamas en Fatah in de nabije toekomst ook snel bij zijn voorgangers op het kerkhof van overeenkomsten ligt.
Dus, waarom heeft deze overeenkomst voor "verzoening" tussen de twee rivaliserende Palestijnse partijen het niet gehouden? Waarom is het onmogelijk geworden voor de Palestijnen zichzelf te herenigen en samen te werken ten behoeve van een beter leven voor hun mensen? Wie is verantwoordelijk voor de verdeling en het interne geruzie tussen de Palestijnen en wie zijn nu de grootste verliezers en winnaars in deze voortdurende machtsstrijd tussen Hamas en Fatah?
 PA President Mahmoud Abbas. Voor de Palestijnen is het woord "verzoening" een synoniem geworden voor verdeeldheid. (Foto: Wikimedia Commons) |
Deze vragen komen op als de Palestijnse leiders blijven roepen om "dagen van woede" van hun volk in reactie op de aankondiging van President Donald Trump om Jeruzalem als de hoofdstad van Israël te erkennen. De kleine protesten die door sommige delen van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook raasden (maar werden overdreven door de mainstream media in het westen) waren bestemd als afleiding voor het falen van Hamas en Fatah vanwege de uitvoering van hun overeenkomst van "verzoening".
Opnieuw hebben Hamas en Fatah aangetoond dat ze akkoorden hebben over van alles, behalve "verzoening." In feite lopen de spanningen tussen hen omhoog, elke keer als zij zo'n pact ondertekenen. Voor de Palestijnen is het woord "verzoening" een synoniem geworden voor verdeeldheid en onenigheid.
Terwijl Palestijnen, aangezet door hun leiders, de afgelopen week bezig waren met het stenengooien naar Israëlische soldaten en het verbranden van vlaggen en posters van Trump, begroeven Hamas en Fatah rustig de "verzoeningsovereenkomst" die ze nog enthousiast een paar weken daarvoor hadden gevierd. Hamas en Fatah zijn nu begonnen met het proces om van hun volk voor te bereiden voor het nieuws dat dit volgende kortstondige huwelijk voorbij is, en dat de twee partijen eenvoudigweg niet in staat zijn om samen te leven in hetzelfde huis.
In navolging van deze gemoedsstemming, vertelde Hamas-leider Yehya Sinwar aan een groep Palestijnen in de Gazastrook op 21 december dat "de 'verzoening' met Fatah was ingestort." Hij legde uit: "Iedereen die niet ziet dat de verzoening overeenkomst is ingestort, is blind. De overeenkomst is uit elkaar gevallen en iedereen moet ingrijpen om het te redden."
Een andere Hamas-leider, Mahmoud Zahar, zei dat zijn beweging geen deel wil uitmaken van een "verzoeningsovereenkomst" die "de belangen van Hamas en de islamitische religie schaadt." Zahar zei in een toespraak voor islamitische gelovigen in de Gazastrook op 15 december, dat Hamas blijft bij haar "project" de "bevrijding van heel Palestina". Hij herhaalde ook het al lang bestaande standpunt van Hamas dat het nooit Israëls recht zal erkennen om te bestaan en ook nooit de zogenaamde tweestatenoplossing zal aanvaarden.
Volgens de twee leiders van Hamas is de belangrijkste reden achter de mislukking van het akkoord met President Mahmoud Abbas en zijn Fatah Factie, de vraag aan Hamas om zich te ontwapenen en de veiligheidscontrole over de Gazastrook over te dragen. Abbas en zijn leiders van Fatah hebben Hamas gesmeekt om de veiligheidscontrole over de Gazastrook te herstellen in het kader van de "verzoeningsovereenkomst", maar dat heeft niets opgeleverd. Het antwoord van Hamas: "Over onze dode lichamen"!
Sommige westerse politieke analisten en deskundigen die de "verzoeningsovereenkomst" toegejuicht hadden als een teken dat Hamas en Fatah uiteindelijk een stap in de goede richting deden en iets goeds zouden doen omwille van hun eigen volk hebben een teleurstelling te verwerken. Een van deze twee dingen is het geval: Westerlingen zijn hetzij onwetend en naïef, of ze houden zichzelf moedwillig voor de gek.
Nogmaals: wie denkt dat Hamas vrijwillig en vreedzaam zijn veiligheidscontrole over de Gazastrook zal afstaan en de wapens neerleggen, leeft in een illusie.
Het idee dat Hamas zou ontwapenen en stoppen met het graven van tunnels en de Gazastrook overdragen op een presenteerblaadje aan Abbas en Fatah is ook pure fantasie.
Vanaf het begin was het duidelijk dat Hamas niet de bedoeling had om afstand te doen van haar veiligheidscontrole over de Gazastrook en dat zij van plan is om door te gaan met de gijzeling van twee miljoen Palestijnen in de Gazastrook. Hoe weten we dat? Het antwoord is simpel: dat is wat de Hamasleiders zelf hebben gezegd met elke vermelding in het openbaar - bijna elke dag in de afgelopen weken sinds de "verzoeningsovereenkomst" werd aangekondigd in Caïro.
De Hamas-Fatah "verzoeningsovereenkomst" is mislukt omdat Hamas zich zal blijven inzetten tegen Israël en de strijd zal voorbereiden. Het wil de tunnels blijven graven onder de grens met Israël, zodat deze op een dag kunnen worden gebruiken voor het doden of ontvoeren van Israëli's. Hamas wil ook verder met het bouwen van tunnels onder de grens met Egypte, zodat deze gebruikt kunnen worden om wapens en terroristen in en uit de Gazastrook te smokkelen.
Hamas wil vasthouden aan de duizenden militieleden die het in dienst heeft en die het blijft werven in de Gazastrook, omdat het nooit iemand anders zal toestaan over de Gazastrook te regeren. Hamas ontkent dat het zijn veiligheidstroepen had willen ontwapenen of ontmantelen toen het akkoord met Fatah werd bereikt.
De "verzoening" is mislukt, echter niet alleen vanwege de controverse over de veiligheidscontrole van de Gazastrook.
De andere reden waarom de deal nooit is uitgewerkt, is dat Hamas gewoon geen situatie kan aanvaarden waarin het wordt verzocht om de zogenaamde tweestatenoplossing te accepteren. Hamas is bang dat haar partnerschap met Abbas en Fatah kan worden geïnterpreteerd als een teken dat Hamas de Oslo-akkoorden erkent en de genocidale ideologie heeft verlaten, waarin wordt opgeroepen tot de vernietiging van Israël. Zoals duidelijk is gemaakt door de Hamasleiders, blijven zij hun doel nastreven van de "bevrijding van heel Palestina, vanaf de [Middellandse] Zee naar de Rivier [de Jordaan]." Dit is de mantra van Hamas.
De overeenkomst is mislukt omdat Hamas dezelfde Hamas blijft die het de afgelopen 30 jaar is geweest. Eén ding dat Hamas als verdienste heeft, dat is haar eerlijkheid, ook nu, aangezien het altijd is gericht geweest op het elimineren van Israël. Hamas heeft dit weloverwogen duidelijk gemaakt in alle talen.
De Palestijnen zijn nu terug in de keuken. Dit betekent dat de Palestijnen moeten blijven leven met de realiteit dat zij twee aparte politieke entiteiten (of mini-staten) hebben – op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Abbas en Fatah blijft het deel op de Westoever regelen – onder de bescherming van Israël, terwijl Hamas de volledige controle zal blijven hebben over de gehele Gazastrook, wat is omgezet in een islamitisch Emiraat.
Dit is puur een interne Palestijnse affaire, die hen aangaat, zonder Israël, noch enige andere partij. De machtsstrijd tussen de Palestijnen is het directe resultaat van een geschil tussen de corrupte leiders van Fatah en Hamas. Dit zijn leiders die bereid zijn om met elkaar te bevechten tot aan de laatste Palestijn. Dit zijn leiders die aandringen op het indoctrineren van hun mensen en hen oproepen om tegen Israël en de VS op te staan als een manier om de aandacht af te leiden van hun slechte regering. Dit zijn de leiders die hun mensen steeds weer van de ene oorlog naar de andere hebben geleid, tot aan de rand van verwoesting.
Khaled Abu Toameh, een bekroond journaliste, is gevestigd in Jeruzalem.