Terwijl alle ogen gericht zijn op de wekelijkse demonstraties die Hamas en andere Palestijnse facties organiseren langs de grens van de Gazastrook met Israël als onderdeel van de zogenaamde Mars van de Terugkeer s, wordt een Palestijns vluchtelingenkamp in de buurt van Damascus geconfronteerd met een grootschalige militaire offensief en etnische zuivering door het Syrische leger en zijn bondgenoten.
De oorlogsmisdaden die in kamp Yarmouk tegen de Palestijnen zijn begaan, hebben tot nu toe nog geen gram aan verontwaardiging losgemaakt, laat staan tot het soort verontwaardiging dat de internationale gemeenschap toonde tijdens de gebeurtenissen van de afgelopen vier weken langs de grens van de Gazastrook met Israël.
De internationale gemeenschap lijkt onderscheid te maken tussen een Palestijn die wordt beschoten door een Israëlische soldaat en een Palestijn die wordt beschoten door een Syrische soldaat.
In het eerste geval hebben Hamas en verschillende Palestijnse groepen de Palestijnen aangemoedigd om naar de grens met Israël te marcheren, waarbij sommigen zelfs geprobeerd hebben om het afscheidingshek te vernielen en stenen en benzinebommen naar de Israëlische troepen te slingeren. De organisatoren van de demonstraties in Gaza zeggen dat hun werkelijke doel is het bereiken van "het recht op terug te komen en terugkeer naar geheel Palestina".
Tientallen lokale en buitenlandse journalisten hebben grote belangstelling getoond voor de "Mars van de Terugkeer". Verslaggevers uit verschillende delen van de wereld komen samen op de Gazastrook en de grens met Israël om verslag uit te brengen over de wekelijkse demonstraties en botsingen tussen Palestijnen en Israëlische soldaten.
Maar hoeveel journalisten zijn er naar Syrië gereisd om de benarde situatie van de Palestijnen in dat land te bespreken? Een handjevol misschien? Waarom? Omdat de Palestijnen die in Syrië verminkt en vermoord worden, het slachtoffer zijn van een Arabisch leger - en dat heeft niets met Israël te maken.
Het kamp in Yarmouk was ooit het thuis voor zo'n 160.000 Palestijnen. Sinds het begin van de burgeroorlog in Syrië wordt het aantal overgebleven bewoners van het kamp echter geschat op een paar honderd.
Op 19 april hebben het Syrische leger en zijn bondgenoten, onder wie de Russen, een grootscheeps offensief opgezet tegen de in Yarmouk gevestigde oppositiegroepen en terroristen van de Islamitische Staat.
Sindsdien zijn 5000 van de 6000 inwoners die volgens de Verenigde Naties en mensenrechtenorganisaties waren achtergebleven, het kamp ontvlucht. De meeste huizen van het kamp zijn in de afgelopen jaren verwoest als gevolg van de gevechten tussen het Syrische leger en oppositiegroepen die onderdak vonden in Yarmouk.
Yarmouk is sinds 2013 volledig belegerd door het Syrische leger, een situatie die een humanitaire crisis heeft veroorzaakt voor de bewoners. Volgens sommige verslagen is de situatie zo dramatisch geworden dat de bewoners die daar wonen zijn gedwongen om honden en katten op te eten om te overleven.
In de afgelopen week zijn in Yarmouk ten minste vijftien Palestijnen gedood door luchtaanvallen en artilleriebeschietingen.
 Rookpluimen stijgen op uit het vluchtelingenkamp van Yarmouk in Damascus, terwijl het Syrische leger het kamp op 20 april 2018 beschiet. (Beeldschermbron: Ruptly screenshot) |
Volgens de in Londen gevestigde Action Group for Palestinians of Syria zijn 3.722 Palestijnen (waaronder 465 vrouwen) sinds het begin van de burgeroorlog in Syrië in 2011 omgekomen. Naar verluidt zijn nog eens 1.675 personen door de Syrische autoriteiten in hechtenis genomen en 309 personen als vermist opgegeven.
Meer dan tweehonderd Palestijnse slachtoffers kwamen om door gebrek aan voedsel en medische zorg, waarvan de meesten in Yarmouk. Sinds het begin van de burgeroorlog zijn zo'n 120.000 Palestijnen Syrië ontvlucht naar Europa. Nog eens 31.000 vluchtten naar Libanon, 17.000 naar Jordanië, 6.000 naar Egypte, 8.000 naar Turkije en 1.000 naar de Gazastrook.
Op 24 april voerden Syrische en Russische gevechtsvliegtuigen meer dan 85 luchtaanvallen uit op kamp Yarmouk en bombardeerden het met 24 vatenbommen; 24 geleide projectielen en tientallen raketten werden naar het kamp afgevuurd.
De dag daarvoor voerden Syrische en Russische gevechtsvliegtuigen 220 luchtaanvallen uit op kamp Yarmouk. De gevechtsvliegtuigen bombardeerden het met 55 vatenbommen, boendien werden 108 geleide projectielen en raketten afgevuurd.
Volgens de VN-organisatie voor hulpverlening aan Palestijnse vluchtelingen (UNRWA) "blijft het conflict in Syrië het leven van burgers ontwrichten met doden en gewonden, binnenlandse ontheemden, een grote schade aan de civiele infrastructuur en aanhoudende humanitaire behoeften tot gevolg. Getroffen gemeenschappen worden het slachtoffer van willekeurig geweld, beperkingen van hun bewegingsvrijheid en voortdurende schendingen van de internationale humanitaire wetten en mensenrechten. De Palestijnen behoren tot de zwaarst getroffenen in het conflict."
De UNRWA verklaarde dat van de naar schatting 438.000 Palestijnse vluchtelingen die nog in Syrië verblijven, meer dan 95% (418.000) dringend behoefte heeft aan duurzame humanitaire hulp. Bijna 254.000 mensen zijn ontheemd en naar schatting 56.600 mensen zitten vastgepind op moeilijk bereikbare of volledig ontoegankelijke locaties.
Het stilzwijgen van de internationale gemeenschap over de oorlogsmisdaden die worden begaan tegen weerloze Palestijnen in een vluchtelingenkamp in Syrië is een belediging.
Het bombarderen van huizen en ziekenhuizen met vatenbommen in een Palestijns vluchtelingenkamp is blijkbaar niet interessant voor degenen die zich over de hele wereld voordoen als voorvechters van de Palestijnen. De kwestie lijkt de VN-Veiligheidsraad ook niet te raken.
Maar op de grens van de Gazastrook met Israël ontvouwt zich voor de wereld het echte verhaal. Zeker niet in Syrië, waar Palestijnen dagelijks geconfronteerd worden met etnische zuiveringen.
En de leiders van de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook? Die zijn met andere zaken bezig. De Palestijnse Autoriteit van Mahmoud Abbas en Hamas hebben het te druk met elkaar naar de keel te vliegen en pogen Israël onderuit te halen om nog aandacht te kunnen besteden aan het lijden van hun volk in Syrië.
De afgelopen vier weken hebben de twee concurrerende Palestijnse partijen Israël gehekeld voor de operaties langs de grens met de Gazastrook. Zij hebben de internationale gemeenschap ook opgeroepen om Israël ter verantwoording te roepen voor "misdaden" tegen de Palestijnen.
Maar als het gaat om de gruweldaden tegen hun volk in een Arabisch land, dan ontbreekt het de Palestijnse leiders aan woorden. Assad en zijn leger kunnen Palestijnen vermoorden en luchtaanvallen op een Palestijns kamp uitvoeren zonder enig protest van Hamas of de Palestijnse Autoriteit. Er is niets te horen; alleen de oorverdovende stilte der doden.
Khaled Abu Toameh, een bekroonde journalist, is gevestigd in Jeruzalem.