 De president van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, noemde David Friedman, de Amerikaanse ambassadeur in Israël, een "zoon van een hond" in een televisietoespraak, op 19 maart 2018. (Beeldbron: MEMRI video screenshot) |
De Amerikaanse regering zegt nu dat zij haar plan voor vrede in het Midden-Oosten, dat ook bekend staat als de "Deal van de eeuw", na de verkiezingen van 9 april in Israël zal aankondigen. Het ongeziene plan is al verworpen door de Palestijnse leiders, die het blijven veroordelen als een "samenzwering gericht op het elimineren van de Palestijnse zaak en rechten".
In het licht van de hevige weerstand van de Palestijnen tegen de "Deal van de eeuw" is het nu al duidelijk dat het plan het Israëlisch-Palestijnse conflict niet zal oplossen. President Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit (PA) zal nauwelijks een plan accepteren dat hij herhaaldelijk heeft aangeduid als een Amerikaanse "samenzwering" en de "Klap van de Eeuw". In een van zijn recente toespraken zei Abbas: "We zullen de 'Deal van de eeuw' niet accepteren en we zullen geen situatie accepteren waarin de VS de enige bemiddelaar is in het vredesproces.
Abbas heeft van de Amerikaanse president Donald Trump en zijn senior adviseurs vijanden van de Palestijnen gemaakt. Abbas en ambtenaren van de Palestijnse Autoriteit boycotten de Amerikaanse regering sinds december 2017, toen Trump Jeruzalem erkende als de hoofdstad van Israël. Abbas en zijn medewerkers hebben sindsdien harde taal gebruikt om Trumps topadviseurs, met name de Amerikaanse ambassadeur David Friedman, en de speciale gezanten Jared Kushner en Jason Greenblatt te veroordelen. Abbas zelf heeft Friedman een "zoon van een hond" genoemd. Palestijnse ambtenaren en mediakanalen noemen Kushner, Friedman en Greenblatt regelmatig "zionistische extremisten" en "kolonisten".
Palestijnse leiders hebben hun volk zozeer tegen de Trump en zijn adviseurs opgezet dat het voor hen bijna onmogelijk zal zijn om zelfs maar een ontmoeting met een Amerikaanse ambtenaar tegemoet te kunnen zien. In de afgelopen maanden, is Abbas geciteerd dat hij zei dat hij niet van plan is om zijn leven als "verrader" te beëindigen. De opmerking betekent ook dat het ook onmogelijk zal zijn om een vredesplan van de huidige regering te aanvaarden.
Abbas weet dat het Amerikaanse plan hem niet alles geeft waar hij om vraagt. Hij wil onder andere een volledige Israëlische terugtrekking tot de wapenstilstandslijnen van 1949, met inbegrip van Oost-Jeruzalem.
Zijn rivalen in Hamas en andere Palestijnse groeperingen daarentegen willen dat Israël wordt vervangen door een islamitische staat, waar sommige Joden als een minderheid onder het moslimbestuur mogen leven.
Kortom, Hamas verwerpt het bestaan van Israël op wat volgens hen volledig islamitisch land is.
Iedereen die denkt dat de Palestijnen van gedachten kunnen veranderen over de "Deal van de eeuw" - voor of na de Israëlische verkiezingen - leeft in een illusie. Er is geen reden waarom Abbas niet serieus genomen zou moeten worden als hij zegt dat hij niet van plan is om zijn leven als "verrader" te beëindigen. Men moet hem meegeven dat hij op zijn minst eerlijk is. Hij is zich er maar al te goed van bewust dat hij, op het moment dat hij de "Deal van de eeuw" accepteert, in de ogen van de Palestijnen - en van vele Arabieren - de geschiedenis zal ingaan als degene die hen uitverkoopt aan de "kolonisten".
Het enige wat de regering-Trump nog moet doen, is proberen de Arabische staten ervan overtuigen de Palestijnen in de steek te laten en zich te blijven richten op de regionale dreiging van Iran. Als de VS haar terugtrekking uit Syrië voltooit, zal Iran met succes haar langverwachte "landbrug" naar de Middellandse Zee voltooien via Jemen, Syrië en Libanon. Deze omsingeling van het gebied zal Iran, via zijn gevolmachtigden, positioneren als de hegemonie die de regio controleert, zoals het ook duidelijk probeert te bewerkstelligen. Rusland staat natuurlijk achter de coulissen, dankzij het geschenk dat de toenmalige Amerikaanse president Barack Obama in 2011 aan Poetin overhandigde door Amerikaanse troepen uit Irak te trekken.
De VS zouden er ook mee kunnen instemmen om de Arabische en islamitische wereld aan te sporen de banden met Israël verder te normaliseren. Deze missie zou echter gemakkelijk "mission impossible" kunnen blijken te zijn.
De Arabische ministers van Buitenlandse Zaken die de recente door de VS gesponsorde conferentie in Polen over vrede en veiligheid in het Midden-Oosten bijwoonden, worden nu geconfronteerd met sterke veroordelingen van veel Arabieren. Die ministers worden aan de kaak gesteld omdat ze samen met de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in het openbaar zijn verschenen tijdens de top van Warschau. Zij worden door de Arabieren beschuldigd van het bevorderen van normalisering met de "zionistische vijand".
Eerder deze week lanceerden Palestijnse en Arabische activisten een online campagne, onder de titel "Normalisatie is verraad", om de Arabische functionarissen die deelnamen aan de top van Warschau te veroordelen.
Met name de Fatah-fractie van Abbas en Hamas hebben zich bij elkaar gevoegd in de campagne tegen de Arabieren die naar verluidt voorstander zijn van normalisering met Israël en zijn begonnen met het gebruik van precies dezelfde taal om hun veroordeling uit te spreken.
Mahmoud al-Aloul, plaatsvervangend voorzitter van Fatah (onder leiding van Abbas), zei dat de Arabische normalisatie met Israël een "steek in de rug van de Palestijnen" is.
PLO Secretaris-generaal Saeb Erekat veroordeelde ook de pogingen om normalisatie tussen de Arabische staten en Israël te bevorderen als een "steek in de rug van de Palestijnen".
De militaire vleugel van Hamas, Izaddin al-Qassam, heeft ook de retoriek van zijn politieke rivalen, Aloul en Erekat, onderschreven. Abu Obaidah, een woordvoerder van Hamas, waarschuwde dat normalisering met Israël een "steek in de rug van het Palestijnse verzet" is. Normalisatie is een verraad van het bloed van duizenden van onze martelaren.
Terwijl Fatah en Hamas het er duidelijk over eens zijn dat normalisering met Israël een steek in de rug is, smeekt een groep Palestijnse islamitische geleerden om ermee van mening te verschillen. De geleerden zijn het niet eens met de zinsnede "steek in de rug", niet omdat zij vrede en normalisering met Israël steunen. In plaats daarvan geloven deze geleerden dat normalisatie tussen Arabieren en Israël een "steek in het hart" is - de voorkant, niet de achterkant - van de Palestijnen.
Onder de huidige omstandigheden, wanneer de Arabieren op grote schaal worden beschaamd en veroordeeld voor het zitten in dezelfde ruimte met een Israëlische premier, is het moeilijk om te zien hoe de regering-Trump in staat zal zijn om Arabische staten en leiders te overtuigen om hun betrekkingen met Israël te normaliseren. Sommige van deze Arabische leiders kunnen privé de ambtenaren van de VS vertellen over de dingen die zij graag horen over vrede en coëxistentie met Israël. Dezelfde leiders zijn zich echter volledig bewust van de tegengestelde gevoelens, niet alleen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook, maar in de hele Arabische wereld.
Al tientallen jaren radicaliseren niet alleen Palestijnse leiders, maar ook Arabische leiders hun volk tegen Israël. Met behulp van alle beschikbare platforms, waaronder moskeeën, mediakanalen en organisaties van de Verenigde Naties, hebben deze leiders, in samenwerking met de Organisatie voor Islamitische Samenwerking, Israël gedemoniseerd. Zij hebben de harten en geesten van hun volk vergiftigd met de haat jegens Israël over de hele Arabische wereld. Om de normalisering met Israël te bevorderen, moet een leider zijn volk voorbereiden op de mogelijkheid van vrede met Israël. Ondertussen doen de Arabische leiders precies het tegenovergestelde - vandaar dat sommigen van hen momenteel worden aangeklaagd als verraders en pionnen in de handen van Israël en de VS. Het zou verstandig zijn als de adviseurs van president Trump, als ze willen begrijpen wat er werkelijk aan de hand is in de Arabische wereld, zouden luisteren naar de stemmen van de Arabische straat.
Khaled Abu Toameh, een bekroond journalist uit Jeruzalem, is een Shillman Journalism Medewerker bij Gatestone Institute.