 De president van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, die door de westerse media en ambtenaren vaak wordt beschreven als "gematigd" en "pragmatisch", citeerde vorig jaar de Egyptische intellectueel Abdel-Wahab El-Messiri, die zei dat Israël "een koloniale onderneming is, die niets met het jodendom te maken heeft", en voegde eraan toe dat Europeanen "de Joden" naar het Midden-Oosten wilden overbrengen omdat "zij willen dat deze regio een geavanceerde voorpost wordt om de belangen en de konvooien die van Europa naar het oosten komen te beschermen". (Beeldbron: MEMRI video screenshot) |
Vrede met Israël is naar verluidt een vorm van overgave en onderwerping die de waardigheid van de Arabieren en Moslims zal schaden.
Dit is het thema van een massale campagne die door Palestijnen en andere Arabieren wordt gevoerd ter voorbereiding op de aankondiging van het plan van de Amerikaanse regering voor vrede in het Midden-Oosten, ook bekend als de "deal van de eeuw". Het plan zal volgens Amerikaanse ambtenaren naar verwachting ergens na de algemene verkiezingen in Israël op 9 april worden aangekondigd.
De laatste campagne is ontworpen om de "deal van de eeuw" te dwarsbomen en Arabieren en moslims die het vredesplan van de Amerikaanse regering willen accepteren, te terroriseren.
Als onderdeel van een poging om de gevaren van de "deal van de eeuw" onder de aandacht te brengen, proberen steeds meer Palestijnen en Arabieren nu aan hun volk uit te leggen waarom vrede en normalisering van de banden met Israël totaal onaanvaardbaar is.
De laatste poging kwam in de vorm van een online campagne genaamd "De Internationale Anti-Normalisatie Campagne".
De organisatoren van de campagne zeggen dat ze zich zorgen maken dat sommige Arabische staten en leiders kunnen samenwerken in de "deal van de eeuw". Ze zijn bezorgd omdat ze zien dat sommige Arabische staten en leiders al bezig zijn met verschillende vormen van normalisatie met Israël.
De campagne heeft duidelijk tot doel om niet alleen de gewone Arabieren en moslims, maar ook hun leiders te waarschuwen voor de "gevaarlijke gevolgen" van het sluiten van vrede met Israël.
Volgens de organisatoren van de anti-vredescampagne geldt: "normalisering [met Israël] is het ellendige resultaat van een cultuur van overgave en onderwerping" - en concessies en vrede zijn slechts beschamend en vernederend.
Voor hen lijken de woorden vrede en compromis (met Israël) geassocieerd te zijn met extreem negatieve connotaties zoals terugtrekking, nederlaag en overgave.
De erkenning van het bestaansrecht van Israël wordt door veel Arabieren en moslims ook gezien als een vernedering van hun waarden, hun cultuur, hun politieke macht en hun economische tradities. Zij zijn opgevoed om Israël te zien als een buitenaards lichaam, een "koloniaal project" dat door westerse mogendheden in het Midden-Oosten is neergezet. Daarom kunnen zij de aanwezigheid van Joden - in wat zij als hun eigen soevereine staat beschouwen - op land waarvan zij geloven dat het uitsluitend aan moslims toebehoort, niet accepteren.
Zelfs president Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit, die door de westerse media en ambtenaren vaak wordt beschreven als een "gematigde" en "pragmatische" Arabische leider, deelt de mening dat Israël niets anders is dan een "koloniaal project". In een toespraak voor PLO-afgevaardigden in Ramallah vorig jaar, citeerde Abbas de Egyptische intellectueel Abdel-Wahab El-Messiri, zeggend:
"Het functionele karakter van Israël betekent dat het door het kolonialisme werd opgeroepen om een specifieke functie te vervullen, en dus een koloniale onderneming is die niets met het jodendom te maken heeft."
"Oliver Cromwell... kwam op het idee om de Joden van Europa naar het Midden-Oosten over te brengen... omdat ze wilden dat deze regio een geavanceerde voorpost werd om de belangen en de konvooien die van Europa naar het Oosten kwamen te beschermen... Hij vroeg Nederland, dat de eigenaar was van de grootste vloot ter wereld, om de Joden over te brengen, maar het project is mislukt. Dit was in 1653."
In het afgelopen jaar heeft Abbas ook herhaaldelijk zijn afwijzing van de ongeziene "deal van de eeuw" aangekondigd. Hij noemde het plan een "samenzwering" en de "klap van de eeuw". Hoe zou hij zich dan tot zijn volk kunnen wenden en het plotseling wel accepteren - of welke overeenkomst dan ook die het bestaansrecht van Israël zou willen erkennen?
"Normalisatie [met Israël] komt neer op een nederlaag", aldus Mohammed al-Adloni, secretaris-generaal van de anti-Israël groep "De Internationale Coalitie ter ondersteuning van Jeruzalem en Palestina".
Hij waarschuwde verder dat het sluiten van vrede of het normaliseren van banden met Israël een bedreiging zou vormen voor het "bewustzijn" van de Arabieren en moslims. Vrede sluiten met Israël, zei Al-Adloni, zou zijn als "een volledige bezetting van het bewustzijn [van Arabieren en moslims]".
Al-Adloni en andere anti-Israël activisten in de Arabische en islamitische landen lijken zich zorgen te maken dat, indien zij vrede zouden sluiten met de "zionistische entiteit", hun volk zou kunnen worden blootgesteld aan democratische waarden en vrijheid van meningsuiting. Ze lijken zich zorgen te maken over het feit dat Arabieren en moslims op een ochtend wakker zouden kunnen worden en vrije en democratische verkiezingen eisen, zoals de verkiezingen die om de paar jaar in Israël worden gehouden.
Het antivredeskamp in de Arabische en islamitische wereld lijkt niet te willen dat hun volk wordt blootgesteld aan geavanceerde Israëlische technologie, waaronder medische zorg. Dit kamp lijkt te willen dat het volk in ellende en onder dictaturen blijft leven, zodat het gemakkelijker is om mensen te rekruteren voor de jihad tegen Israël en het Westen. Maar ook: als mensen uit de armoede en ellende worden bevrijd en hun levensomstandigheden worden verbeterd, zodat ze de vruchten van de moderne beschaving beginnen te plukken, dan is er een kans dat Arabieren en moslims zich van de islam gaan verwijderen en zelfs de ontoelaatbare waarden van het Westen gaan onderschrijven.
Dit kamp van deze extremisten lijkt zich niet te bekommeren over het verlagen van de hoge werkloosheid onder Arabieren en moslims, het verbeteren van de levensomstandigheden van de bevolking of het bieden van hoop aan jonge Arabieren en moslims op een betere toekomst. In plaats daarvan lijken zij te willen dat hun volk in ellende blijft leven, zodat hun woede weer gemakkelijker op Israël en het Westen kan worden gericht.
De anti-Israël campagne in de Arabische en islamitische wereld ziet vrede met Israël - en niet het mislukte leiderschap, of het slechte economisch beleid en de corruptie - als de grootste bedreiging voor Arabieren en moslims. De boodschap die de anti-vredesactivisten naar het volk stuurt zegt: "Vrede met Israël is het ergste wat ons Arabieren en moslims zou kunnen overkomen, omdat deze Joden onze geest en onze cultuur zullen binnenvallen."
Yasser Qadoura, die een in Libanon gevestigde groep vertegenwoordigt, genaamd "Het Volkscomité voor Palestijnen in de diaspora", zegt dat zijn organisatie nu een grote inspanning levert om Arabieren en moslims voor te lichten over de "gevaren" van vrede en normalisering met Israël. Hij zei dat zijn volgelingen en hij van plan zijn om een "schandlijst" te publiceren met de namen van Arabieren en moslims die betrapt worden op het bevorderen van vrede en normalisering of die proberen om vrede te sluiten met Israël.
Iedereen wiens naam op de lijst staat zal onmiddellijk door de Arabieren en moslims als "verrader" worden aangeklaagd. Verraad is in veel Arabische en islamitische landen een aanklacht waarop de doodstraf staat. De "schandlijst" zou daarom door Arabieren en moslims gezien worden als een vergunning om iedereen te doden die zelfs maar durft te praten over vrede met Israël.
Vorige maand oordeelde een grote groep van Arabische en islamitische activisten, die elkaar in de Libanese hoofdstad Beiroet ontmoetten, dat "alle vormen van normalisering met de zionistische entiteit een daad van verraad zou zijn". Volgens de groep zou een Arabier of moslim die zelfs sport, cultuur en kunstzinnige activiteiten verricht met de "zionistische entiteit" als een "verrader" zal worden beschouwd. In de ogen van de Arabische en islamitische activisten, inclusief islamitische religieuze leiders, zou iedereen die voetbalt of een cultureel evenement met een Jood bijwoont, veroordeeld worden als "verrader".
Wanneer de regering van de Amerikaanse president Donald J. Trump eindelijk haar plan publiceert, zal zij ontdekken dat veel Arabieren en moslims reeds een intimidatiecampagne hebben gelanceerd om hun leiders ervan te weerhouden vrede te sluiten met Israël. Als een Arabisch of moslimkind niet mag voetballen met een Jood, hoe kan de regering-Trump dan verwachten dat de Arabieren en moslims het bestaansrecht van Israël zullen erkennen?
De regering-Trump zal spoedig ontdekken wat elk kind in de Arabische en islamitische wereld al weet: dat het Israëlisch-Arabische conflict niet gaat over een nederzetting of een checkpoint of een veiligheidshek, maar over het bestaansrecht van Israël in het Midden-Oosten. De regering-Trump zal ook ontdekken dat vrede met Israël door veel Arabieren en moslims wordt gezien als niets anders dan een onaanvaardbare bedreiging, die koste wat het kost moet worden tegengehouden.
Bassam Tawil is een Arabische moslim die in het Midden-Oosten is gevestigd.