 We zijn getuige van een Arabische autocraat (Mahmoud Abbas) die de hulp zoekt van een moslim-autocraat (Recep Tayyip Erdogan) bij het houden van "vrije en eerlijke" verkiezingen. Abbas lijkt erop te vertrouwen dat de waarnemers van Erdogan de resultaten van elke Palestijnse verkiezing zullen goedkeuren om ervoor te zorgen dat de president van de Palestijnse Autoriteit zegeviert. Foto: Abbas (links) en Erdogan in 2015. (Foto van Thaer Ghanaim / PPO via Getty Images) |
Op 21 september belde president Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit de Turkse President Recep Tayyip Erdogan en vroeg of Turkije Turkse waarnemers wilde sturen om de Palestijnse verkiezingen te volgen, indien en wanneer die worden gehouden.
Het telefoontje kwam toen Turkije een ontmoeting organiseerde tussen Abbas' regerende Fatah factie en de door Iran gesteunde Hamas-beweging. Tijdens de bijeenkomst zouden Fatah en Hamas hebben afgesproken dat er verkiezingen zouden worden gehouden voor het PA-voorzitterschap en het Parlement, De Palestijnse Wetgevende Raad (PLC).
Het verzoek van Abbas verraste veel Palestijnen en Arabieren, vooral na de beschuldigingen dat Erdogan de presidentsverkiezingen van 2018 en parlementsverkiezingen in Turkije had vervalst. Kort na het einde van de stemming lanceerden duizenden Twitter-gebruikers een hashtag genaamd #Erdogan_forged_election, die hem beschuldigde van het vervalsen van de verkiezingen.
Het was niet de eerste keer dat Erdogan werd beschuldigd van verkiezingsfraude. In 2014 beschuldigde de Turkse oppositie de partij van Erdogan ervan dat zij de lokale verkiezingen van het land vervalsten.
Waar we getuige van zijn is een Arabische autocraat (Abbas) die de hulp zoekt van een Moslim-autocraat (Erdogan) bij het houden van "vrije en eerlijke" verkiezingen. Abbas lijkt erop te vertrouwen dat de waarnemers van Erdogan de resultaten van elke Palestijnse verkiezing zullen goedkeuren om ervoor te zorgen dat de president van de PA zegeviert.
De 85-jarige Abbas, momenteel in het 15e jaar van zijn vierjarige ambtstermijn, lijkt een bewonderaar te zijn van het autoritaire bewind van Erdogan. Terwijl Erdogan probeert het Ottomaanse Rijk te doen herrijzen en de rol van Sultan (heerser van een Moslimrijk) op zich te nemen, zoekt Abbas naar manieren om aan de macht te blijven tot aan zijn laatste dag.
Erdogan wil blijkbaar zijn invloed in het Midden-Oosten uitbreiden door zich te bemoeien met de zaken van de Palestijnen, nadat hij zich al betrokken heeft bij de conflicten in Libië en Syrië. Nu heeft hij de kans om de Palestijnse verkiezingen te gebruiken om zijn Hamas-vrienden aan de macht te brengen nadat hij zich van Abbas heeft ontdaan.
Abbas, die niet van plan is om met Erdogan te concurreren om de titel van Sultan, wil zijn status van president van de Palestijnen voor het leven behouden. Abbas hoopt dat Erdogan hem zal helpen zijn doel te bereiken.
In januari 2005 werd Abbas verkozen tot president van de Palestijnse Autoriteit. De volgende presidentsverkiezingen had in januari 2009 moeten plaatsvinden, maar een geschil tussen Fatah en Hamas heeft de Palestijnen tot nu toe verhinderd presidents- en parlementsverkiezingen te houden. De laatste Palestijnse parlementsverkiezingen vonden plaats in januari 2006, toen Hamas de meeste zetels van de Palestijnse Wetgevende Raad won.
Een jaar later organiseerde Hamas een gewelddadige coup in de Gazastrook, waarbij de PA van Abbas werd omvergeworpen en de volledige controle over de kust enclave werd overgenomen, waar bijna twee miljoen Palestijnen wonen. Sindsdien hebben de Palestijnen geen parlement meer vanwege de scheiding tussen de door de PA gecontroleerde Westelijke Jordaanoever en de door Hamas geregeerde Gazastrook.
Verschillende pogingen van Egypte en andere Arabische landen om de breuk tussen Fatah en Hamas in de afgelopen twaalf jaar op te lossen zijn mislukt, waardoor de Palestijnen nog twee afzonderlijke ministaten hebben: de ene op de Westelijke Jordaanoever en de andere in de Gazastrook.
Abbas heeft de afgelopen elf jaar meer dan eens uiting gegeven aan zijn wens om het conflict met Hamas te beëindigen en de weg te effenen voor het houden van de langverwachte verkiezingen. Dergelijke uitspraken worden vaak door zijn critici belachelijk gemaakt.
"Palestijnse verkiezingen zijn slechts een leugen die we al jaren horen en nooit werkelijk zien gebeuren," merkten verschillende sociale media gebruikers op op Twitter. Eén postte een video met verschillende verklaringen van Abbas waarin hij praat over het houden van nieuwe verkiezingen.
In 2009 kondigde Abbas aan: "Ik heb een decreet uitgevaardigd voor het houden van presidents-en parlementsverkiezingen op 24 januari 2010."
In 2016 verklaarde Abbas:
"We zetten onze oprechte inspanningen voort om de Palestijnse verzoening te bereiken [met Hamas] door een regering van nationale eenheid te vormen op basis van het PLO-programma en het houden van presidents-en parlementsverkiezingen."
In 2017 riep Abbas, in een toespraak in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, Hamas op om de Palestijnse Autoriteit toe te staan haar verantwoordelijkheden in de Gazastrook op zich te nemen en algemene verkiezingen te houden.
Vorig jaar heeft Abbas in een andere toespraak in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties opnieuw aangekondigd dat hij voornemens is presidents-en parlementsverkiezingen te houden. "Bij mijn terugkeer naar het thuisland, zei hij: "zal ik algemene verkiezingen op de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Jeruzalem uitroepen."
In september 2020, tijdens een videoconferentie van leiders van Palestijnse facties, zei Abbas::
"Ondanks alle obstakels waarvan u weet, bereiden we ons voor op de parlementsverkiezingen, en vervolgens op de presidentsverkiezingen, met deelname van alle Palestijnse facties."
Abbas is er al lange tijd in geslaagd zijn verkiezingsbelofte niet na te komen, door Hamas en op een andere keer Israël de schuld te geven. Wat Abbas betreft, is iedereen schuldig aan het ontbreken van vrije en eerlijke verkiezingen, behalve hijzelf.
Nu zeggen Palestijnen en Arabieren dat ze Abbas niet meer geloven. Een hashtag trending op Twitter onder de naam "The Election Play" laat zien dat veel Palestijnen en Arabieren sceptisch zijn over de werkelijke bedoelingen van Abbas.
"We zijn gewend geraakt aan het praten over verkiezingen," merkte Hesham Abo Al-Hosom op, een Palestijnse politieke activist uit de Gazastrook. "De verkiezingen waar Abbas het over heeft zijn een toneelstuk vol leugens en waanideeën."
De Palestijnse gebruiker van de sociale media Rawan Armana gaf zijn commentaar: "We hebben genoeg van toespraken, leugens en bedrog. We hebben het vertrouwen [in onze leiders] verloren."
Tareq Al-Farra, een lid van Fatah, bespotte Abbas' herhaalde belofte om verkiezingen te houden: "Wanneer houdt dit spel op? We zijn het beu verklaringen te horen over het houden van algemene verkiezingen en het bereiken van nationale eenheid. Stop met liegen."
Yara Lolo, die zichzelf beschrijft als een aanhanger van Abbas' aartsrivaal, Mohammed Dahlan, schreef: "De mensen die corrupte opportunisten en oplichters kiezen, worden niet beschouwd als slachtoffers, maar als partners in de misdaad."
In reactie op het verzoek van Abbas aan Turkije om toezicht te houden op de Palestijnse verkiezingen, schreef de Egyptische social media-gebruiker Ahmed Maka:
"Wist u dat de president van de Palestijnse Autoriteit Turkije heeft opgeroepen om toezicht te houden op de Palestijnse verkiezingen, ondanks het feit dat Turkije zelf de lokale verkiezingen [in Turkije] heeft gemanipuleerd, volgens de verklaringen van internationale waarnemers?"
De Libanese politieke analist Nidal al-Sabeh uitte ook zijn bezorgdheid over de eis van Abbas dat Turkije toezicht houdt op de Palestijnse verkiezingen. Het verzoek van de PA-president aan Erdogan, zo zei al-Sabeh, "legt de houding bloot van Abbas tegenover Egypte, Saudi-Arabië, De Verenigde Arabische Emiraten en Syrië en zijn betrokkenheid bij het Qatari-Turkse project."
Khairallah Khairallah, een Libanese journalist en politiek commentator, vroeg zich af of de voorgestelde verkiezingen zouden leiden tot echte verandering ter plaatse en een einde zouden maken aan het "islamitische emiraat van Hamas dat in de Taliban-stijl is opgebouwd" in de Gazastrook.:
"Met uitzondering van Turkije, dat de Fatah-Hamas bijeenkomst organiseerde om zijn regionale rol te bevestigen, is het niet bekend hoe de verkiezingen zullen leiden tot een diepgaande verandering die de Palestijnen meer dan ooit nodig hebben... De verkiezingen kunnen de poort zijn naar een grote verandering. Bovenal kunnen de verkiezingen een brug vormen naar een transformatie die leidt tot de geboorte van een ander Palestijns leiderschap. Het is angstaanjagend dat Abbas praat alsof hij in een andere wereld woont. Is er een Palestijnse interesse om de Amerikaanse regering aan te vallen, ook al neemt deze regering onrechtvaardige standpunten in tegen de Palestijnen? Is er een Palestijnse interesse om negatief te verwijzen naar de vredesakkoorden tussen Israël en de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein? Er is een Palestijnse noodzaak om terug te keren naar de realiteit. Er is een Palestijnse noodzaak om de waarheid onder ogen te zien."
Khairallah heeft de Palestijnse facties opgeroepen om uit te leggen wat ze bedoelen als ze spreken over het bereiken van nationale eenheid en het houden van nieuwe verkiezingen. "Er is een noodzaak om te stoppen met het verkopen van illusies," voegde hij eraan toe.
"Er is behoefte aan aanpassing aan internationale en regionale ontwikkelingen. We moeten erkennen dat de nationale eenheid niet kan worden hersteld door Turkije of Iran tevreden te stellen, of door de legitimiteit te erkennen van wat Hamas in Gaza doet. Er kunnen geen Palestijnse verkiezingen worden gehouden zonder een duidelijke visie die vooral gebaseerd is op het behoud van een onafhankelijk Palestijns besluit, weg van de inmenging van Turkije en Iran."
De Palestijnse politieke analist Hani Al-Masri zei dat het "nutteloos" was om te praten over het houden van verkiezingen terwijl de Palestijnen verdeeld zijn.
"Zonder een eenheidsregering die een sfeer van vertrouwen en respect voor mensenrechten en vrijheden biedt, de corruptie bestrijdt en instellingen verenigt, met name de rechterlijke macht, kunnen er geen verkiezingen zijn... Wat nodig is, is een nieuwe en strategische visie, één leiderschap en een echt partnerschap."
De hernieuwde belangstelling van Erdogan voor de Palestijnse kwestie zou gezien kunnen worden in de context van zijn omhelzing van de Moslimbroederschap en haar partners, waaronder Hamas. Als Erdogan Turkse waarnemers gaat sturen om toezicht te houden op de Palestijnse verkiezingen, dan is dat omdat hij zijn vrienden in Hamas wil helpen om de stemming te winnen.
Een rapport van de Century Foundation over de banden van de Turkse regering met de Moslimbroederschap schatte dat 20.000 leden van de Egyptische Moslimbroederschap op Turkse bodem leven. Onlangs is uit een ander verslag gebleken dat Turkije paspoorten heeft gegeven aan een tiental leden van Hamas in Istanbul.
Erdogan geeft blijkbaar meer om Hamas dan Abbas doet. De Turkse leider zou zeker graag zien dat de Palestijnen nieuwe verkiezingen houden - en hij is bereid alle hulp te bieden die nodig is. Door Turkije uit te nodigen om de verkiezingen te volgen, speelt Abbas Erdogan en Hamas in de kaart. Abbas zet de Turkse missie voort om zijn regime te vervangen door een door de Moslimbroederschap geleide regering.
Khaled Abu Toameh, een bekroond journalist uit Jeruzalem, is een journalist van Shillman Journalistiek aan het Gatestone Institute.