 In de 19e eeuw kreeg geen enkele kandidaat genoeg stemmen om het presidentschap te winnen. Foto: de kiescommissie, bestaande uit leden van het Huis, Senatoren en rechters van het Hooggerechtshof, onderzoekt betwiste kiescolleges na de presidentsverkiezingen van 1876, op 16 februari 1877. De Commissie kende alle betwiste stemmen toe aan Rutherford B. Hayes, die president werd met één stem. (Beeldbron: Frank Leslie's geïllustreerde krant via Library of Congress) |
President Trump heeft maar één weg naar de overwinning, en dat zou een perfecte storm vereisen, die op dit moment onwaarschijnlijk lijkt. Het doel van het Trump juridische team is niet om 270 electorale stemmen voor hun cliënt te krijgen. Dat lijkt buiten het bereik van alle mogelijkheden. Het doel is om vicepresident Biden de 270 te betwisten die hij nodig heeft voor het Electorale College om hem te kiezen als president. Aangezien dit een nulsom spel is, hoe is het dan mogelijk dat Biden dan de 270 wordt ontzegd zonder dat Trump dat getal bereikt?
Het antwoord op die vraag ligt in de aanwijzing wat het Trump juridische team probeert te doen. Als er medio december nog genoeg stemmen worden betwist, en als tegen die datum minder dan 270 kiezers door hun respectieve staten zijn gecertificeerd, dan zou Biden - in theorie - de noodzakelijke 270 kunnen worden ontzegd. Als dat zou gebeuren, dan zouden de verkiezingen in het Huis van Afgevaardigden worden geslingerd, zoals dat in de 19e eeuw meerdere malen is gebeurd.
Volgens de Grondwet stemt het Parlement niet door individuele leden, maar door staatsdelegaties voor het presidentschap. Elke staat krijgt één stem en dus moeten 26 staten een president kiezen. Hoewel er meer Democraten zijn dan Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden, zijn er meer staten met een meerderheid van Republikeinse vertegenwoordigers. Als de verkiezingen naar het Huis zouden gaan, zouden de Republikeinen de volgende president bepalen.
Ik pleit niet voor deze strategie en ik stem er ook niet mee in. Als constitutioneel analist stel ik alleen maar de mogelijkheid voor die onze Grondwet biedt. Deze mogelijkheid dicteert de strategie die wordt gevolgd door het Trump juridische team.
Ik veroordeel ook niet de Trump-advocaten die deze strategie ten uitvoer willen leggen. Ik heb net een e-mail ontvangen of ik een petitie wil tekenen waarin ik eis dat President Trumps advocaten worden geschorst voor hun verdediging. Dat is McCarthyisme. Advocaten hebben het recht om alle redelijke en ethisch toelaatbare strategieën te bepleiten die het belang van hun cliënt dienen. Dat is wat de advocaten van President Trump doen. Ze zijn natuurlijk verplicht om te werken volgens de regels van de wet en de ethiek, maar ik zie geen bewijs dat ze dat niet doen.
Deze lange termijn strategie vereist, voor succes, een perfecte storm van gunstige gerechtelijke beslissingen, gunstige acties door verschillende ministers, en gunstige aantallen van hertellingen en andere uitdagingen. Het zou niet genoeg zijn om in één staat te winnen, zelfs Pennsylvania niet. Er zouden meer dan 35 'electors' moeten zijn die niet op tijd zijn gecertificeerd om te stemmen. Dat is in het extreme onwaarschijnlijk, maar het is theoretisch mogelijk.
Dit perfecte storm scenario kan verklaren waarom President Trump zijn juridische uitdagingen niet heeft toegegeven of afgezegd. Maar het verklaart niet waarom de Trump-regering tot nu toe niet heeft samengewerkt met het Biden transitie team. Er is geen goede reden om niet tot een dergelijke samenwerking te komen, vooral met betrekking tot Covid-19 en nationale veiligheidskwesties. De Trump-regering zou kunnen beginnen met samenwerking met het Biden transitie team zonder dat President Trump zijn uitdagingen opgeeft of afzegt.
Laten we ook niet vergeten dat Joe Biden nog niet de verkozen president is. Hij is gekroond door de media, door politici en door de meeste Amerikanen. Maar om officieel gekozen te worden, vereist het op zijn minst een certificering door genoeg Staten om hem de 270 vereiste kiezers te geven. Dat is nog niet gebeurd. Noch heeft zijn tegenstander zijn nederlaag toegegeven. Biden is de vermoedelijk verkozen president, de waarschijnlijke president, zelfs de meest waarschijnlijke president, maar hij is officieel nog niet verkozen voor juridische en constitutionele doeleinden.
Dus laat de hertellingen doorgaan. Laat de gerechtelijke uitdagingen doorgaan. Laat de president zeggen wat hij wil over de verkiezingen. Dit alles maakt deel uit van ons democratisch systeem van verkiezingen.
Maar laten we verder gaan met de transitie door de Trump-regering samen te laten werken met het Biden transitie team. Dat is ook de Amerikaanse manier.
Alan M. Dershowitz is de Felix Frankfurter Professor in de rechten, Emeritus aan de Harvard Law School en auteur van het boek, schuldgevoel door beschuldiging: the Challenge of Proving Innocence in The Age of #MeToo, Skyhorse Publishing, 2019. Zijn nieuwe podcast, "The Dershow", is te zien op Spotify, Apple en YouTube. Hij is de Jack Roth Charitable Foundation Fellow aan het Gatestone Institute.