De Europese Unie (EU) stelt dat zij de democratie respecteert en met Israël de waarden van een open en democratische rechtsstaat deelt. Als dat waar is, waarom respecteert de EU dan niet het besluit van de Arabieren en de Israëli's om met elkaar om de tafel te gaan zitten om over hun eigen grenzen te onderhandelen? Waarom helpt de EU de Palestijnen in het geheim om gebied C van de Westelijke Jordaanoever over te nemen door middel van illegale bouw?
Uit een vertrouwelijk uitgelekt document van de EU-missie in Oost-Jeruzalem blijkt dat de Europeanen actief samenwerken met en namens de Palestijnse Autoriteit om gebied C van de Westelijke Jordaanoever over te nemen -- hoewel zowel Israël als de Palestijnen duidelijk waren overeengekomen dat dit gebied tot verdere onderhandelingen onder Israëlische controle zou blijven.
De Oslo-akkoorden, ondertekend door Israël en de Palestijnen, stelden de administratieve verdeling van de Westelijke Jordaanoever in drie gebieden vast: A, B en C.
Gebied A staat onder de exclusieve controle van de Palestijnse Autoriteit; in gebied B oefent de Palestijnse Autoriteit de administratieve controle uit, maar deelt zij de veiligheidscontrole met Israël. De meerderheid van de Palestijnen woont in deze twee gebieden.
Gebied C wordt uitsluitend door Israël gecontroleerd.
De Oslo-akkoorden worden een interim-akkoord genoemd omdat ze de basis moesten vormen voor latere onderhandelingen tussen de Palestijnen en de Israëli's en de aanloop naar een uiteindelijk alomvattend vredesakkoord. De preambule van het akkoord spreekt van "vreedzame coëxistentie, wederzijdse waardigheid en veiligheid, met erkenning van... wederzijdse legitieme en politieke rechten" van de partijen. Het doel van de Israëlisch-Palestijnse onderhandelingen is onder andere de oprichting van een Palestijnse interim-autoriteit voor zelfbestuur voor het Palestijnse volk. Tegen 1996 zouden, zoals in de Oslo-akkoorden staat, onderhandelingen worden gestart over de kwesties betreffende de permanente status, met inbegrip van de grenzen.
De EU heeft er echter voor gekozen het besluit van de Israëli's en de Palestijnen om via onderhandelingen tot een permanent en alomvattend vredesakkoord te komen, te negeren. Zij heeft er ook voor gekozen de Palestijnen aan te moedigen de wet te overtreden door middel van illegale bouw en landroof.
In plaats van de Palestijnen onder druk te zetten om terug te keren naar de onderhandelingstafel met Israël, helpt de EU de Palestijnen om illegaal de controle te verwerven over grote delen van zone C - een rechtstreekse schending van het akkoord van Oslo.
Kortom, de EU moedigt de Palestijnen aan niet terug te keren naar de onderhandelingstafel met Israël. In plaats daarvan vertelt de EU aan de Palestijnen dat de EU hen zal helpen land te stelen als alternatief voor het bereiken van een vreedzame regeling met Israël via onderhandelingen.
"De Europese Unie heeft zich ertoe verbonden bij te dragen aan de opbouw van een Palestijnse staat binnen de grenzen van 1967 en daartoe haar politieke en financiële instrumenten in te zetten", aldus het document.
De levensvatbaarheid van de tweestatenoplossing wordt gestaag aangetast door de geleidelijke versnippering en de "sluipende annexatie" (door Israël) van zone C. Dit vraagt om een versterkte, gearticuleerde en krachtige nexus-aanpak waarbij Europese politieke en financiële middelen worden ingezet."
Volgens het document :
"Het EU-programma voor zone C is erop gericht de weerbaarheid van mensen, diensten en instellingen te bevorderen, de Palestijnse aanwezigheid in zone C te versterken en de rechten van de in zone C wonende Palestijnen te beschermen. Het programma draagt bij tot de dienstverlening aan de gemeenschappen in zone C en de Palestijnse aanwezigheid daarin, zodat zone C behouden blijft als onderdeel van een toekomstige Palestijnse staat."
Dr. Gerald Steinberg, voorzitter van NGO Monitor, vertelde het Jewish News Syndicate (JNS) dat "sinds 1980, EU beleidsmakers hebben gestreefd naar de oprichting van een Palestijnse staat, en in de afgelopen twee decennia hebben ze een netwerk van NGO onderaannemers gebruikt om dit doel te bevorderen.
"Zoals dit document bevestigt, was het gebruik door Europa van etiketten als steun voor de 'burgermaatschappij' en 'mensenrechten' bedoeld om de miljoenen euro's te verbergen die elk jaar aan geselecteerde geallieerde NGO's, vooral in gebied C, worden gegeven om feiten ter plaatse te creëren. Nu de pretentie in de openbaarheid is gebracht, is de kans op een grote confrontatie tussen Israël en Europa, ook over steun aan NGO's, zeer groot."
Prof. Eugene Kontorovich, directeur internationaal recht bij het Kohelet Policy Forum in Jeruzalem, vertelde JNS dat het uitgelekte EU-document laat zien dat Brussel stappen onderneemt in afwachting van het beleid van Israëls komende regering om land in Area C te "behouden."
"Er is sprake van een snelle annexatie van gebieden rond Joodse steden in Judea en Samaria door de P.A. en de E.U. Dit is 'land voor vrede' zonder de valse belofte van vrede.... Deze onthullingen laten zien dat niemand verbaasd moet zijn wanneer de E.U. de nieuwe regering veroordeelt voor het proberen te redden van land in Yehuda en Shomron [de West Bank] - zij [de EU en de Palestijnen] zijn degenen die verantwoordelijk zijn voor het stelen ervan."
Jenny Aharon, directeur van Golden Gate Public Affairs, die adviseert over EU-Israël zaken en werkt met EU-instellingen in Brussel, wees erop dat de EU in strijd handelt met haar eigen verklaarde doel.
"Om te begrijpen wat er met het document en de reactie van Israël is gebeurd, is het belangrijk om naar de context te kijken: de EU heeft ernaar gestreefd om een neutrale macht te blijven als zij haar mening geeft over het beleid van Israël op de Westelijke Jordaanoever," merkte Aharon op.
"Zij houdt vol dat haar standpunten gebaseerd zijn op een nauwgezette naleving van het internationaal recht, het recht en het handvest van de EU en ook het Oslo-akkoord. Deze bewering wordt beslist gelogenstraft door het uitgelekte document waarin we een activistische EU zien die ernaar streeft de Palestijnen te helpen gebied C over te nemen, precies het gebied dat volgens het Oslo-akkoord, dat de EU beweert te handhaven, onder Israëlische controle staat."
Aharon merkte op dat terwijl de EU erop aandringt dat Israël zich houdt aan de Oslo-akkoorden en dat er een Palestijnse staat moet worden opgericht in het kader van een alomvattend vredesakkoord, de EU tegelijkertijd probeert Israël zijn rechten te ontnemen volgens datzelfde akkoord, dat Israël de verantwoordelijkheid gaf over veiligheid, openbare orde en alle kwesties met betrekking tot het grondgebied, inclusief planning en zonering, in gebied C.
"Nu de bedoelingen van de EU zijn blootgelegd, moet zij haar standpunten heroverwegen, ophouden haar politieke beslissingen te verhullen met wetten en haar kaarten op tafel leggen voor een eerlijke discussie.... Ze moeten dat doen voordat de betrekkingen tussen de EU en Israël verder verslechteren."
Een Israëlische organisatie bestaande uit meer dan 16.000 voormalige militairen, veiligheidsagenten en politieagenten noemde de onthulling dat de EU werkt aan een Palestijnse overname van gebied C "een daad van schaamteloze vijandigheid en agressie".
In een open brief hekelde het Israel Defense and Security Forum (IDSF) de EU voor haar vertrouwelijke beleidsdocument:
"Volgens onze professionele opvatting van nationale veiligheid is het dominante terrein van Judea en Samaria in gebied C een belangrijk strategisch terrein dat de meeste infrastructuur en strategische activa van de moderne staat Israël controleert of kan bedreigen.... De gemelde clandestiene activiteiten van de EU om de Israëlische controle in gebied C te ondermijnen en de illegale Palestijnse ontwikkeling in die gebieden te bevorderen, vormen een duidelijke en actuele bedreiging voor de veiligheid van de staat Israël, en zijn een daad van flagrante vijandigheid en agressie."
De oprichter en directeur van de IDSF, Brig.Gen. (Res.) Amir Avivi, zei dat de activiteiten van de EU de Oslo-akkoorden ondermijnen, waarin de controle van Israël over gebied C is vastgelegd:
"Deze gebieden zijn cruciaal voor Israëls bestaan op lange termijn. Het is een existentiële kwestie. Wij zijn de enigen die kunnen bepalen wat we nodig hebben, als we het hebben over nationale veiligheid, als we het hebben over de Joodse nationale aspiraties. Geen enkel Europees land kan voor ons beslissen wat we nodig hebben, en zeker niet ingaan tegen een akkoord waar iedereen zich aan zou moeten houden."
Een groep van 40 Israëlische leden van de Knesset (parlement) toonde zich ook bezorgd over het beleid en de acties van de EU. Zij riepen de EU op om onmiddellijk een einde te maken aan "illegale bouwactiviteiten op het soevereine grondgebied van Israël".
De Knesset-leden richtten zich tot de EU-leiders en schreven:
"Gisteren hebben we kennis genomen van een officieel beleidsdocument van de Europese Unie, een document waarvan de ernst niet kan worden overschat, een document dat geen ruimte laat voor twijfel over de eenzijdigheid en vijandigheid van de EU ten opzichte van de staat Israël en het Joodse volk. Het [EU] document gaat volledig voorbij aan de historische verbondenheid van ons volk met ons vaderland, negeert volledig de politieke akkoorden en de status van de Staat Israël in gebied C en tracht de grenzen van 1949 vast te stellen als de permanente grenzen van Israël met definitieve status - met volledige minachting voor de Joodse gemeenschappen in het gebied."
Het EU-beleid van financiering en aanmoediging van de Palestijnse landjepik begint vruchten af te werpen.
Uit een rapport van de Israëlische NGO Regavim, die optreedt tegen de illegale inbeslagname van Israëlische staatsgronden, blijkt dat in 2022 de illegale Palestijnse bouw in zone C met 80% is toegenomen. Het rapport documenteert 5.535 nieuwe illegale structuren die in 2022 zijn gebouwd, vergeleken met 3.076 structuren in dezelfde periode in 2021.
De steun van de EU voor de Palestijnse inspanningen om gebied C over te nemen, ondermijnt in feite de vooruitzichten op een vreedzame regeling tussen de Palestijnen en Israël. De EU heeft niet alleen elke kans op een via onderhandelingen tot stand gekomen regeling geschaad, maar ook op slinkse wijze de voortdurende poging van de Palestijnen gesteund om Israël een oplossing op te leggen in plaats van - zoals beide betrokken partijen zijn overeengekomen - die via onderhandelingen te bereiken.
Het is tijd om de EU te vertellen dat zij zich met haar eigen zaken moet bemoeien en moet stoppen met haar antidemocratische inmenging in de zaken van andere landen.
Bassam Tawil is een Arabische moslim die in het Midden-Oosten woont.