Europeanen mogen wel zeker gespannen zijn, zowel burgers als handhavend personeel, over de vraag wat duizenden jonge Moslim mannen en vrouwen gaan doen, die hun land van herkomst hebben verlaten om zich aan te sluiten bij de Islamistische terroristische organisaties in Irak, Syrië, Jemen en Afrika, zodra zij terug komen. Europeanen hebben reden om bezorgd te zijn: veel van de terugkerende jihadisten zijn getraind om burgers te vermoorden.
Wanneer zij terugkomen naar de landen waarheen hun ouders vluchtten om aan de politieke en economische nood te ontkomen van de Arabische en Moslim wereld, zijn vele van deze mujahideen van plan om hun gastheren te doden in de naam van de extremistische Islam. Zij zullen hun gastheren "ongelovigen" noemen en hen doden vanwege de "misdaad" dat zij geen Moslims zijn.
Hoewel Westerse landen bij vergissing de schijnwerpers richten op het Midden-Oosten, schuilt het werkelijke gevaar in hun eigen achtertuinen. Duizenden jonge mannen worden nog altijd gehersenspeold door imams in moskeeën door heel Europa. Diegenen die terugkeren uit Syrië en Irak opereren openlijk – organiserend, en wachtend op orders – allemaal in de naam van de vrijheid van meningsuiting.
Zodra die orders komen vergen de bommen en geweren geen reizen meer naar het Midden-Oosten; ze zijn al klaargezet.
De imams in de moskeeën en de Moslim veldagenten verschuilen zich achter de ideologie van de democratie, haar vrijheid van meningsuiting en godsdienst, haar vrijheid en pluralisme – net zoals Mohammed heeft gedaan tijdens de dagen van jahiliyya (de periode van onwetendheid voorafgaand aan de Islam), toen hij begon de Islam te verspreiden in een polytheїstisch Mekka – dat ook vrijheid van meningsuiting toestond in die tijd.
De omstandigheden voor Islamitische activiteit zijn perfect in Europa. Het Westen heeft louter goede intenties: het verlangt ernaar z'n Moslims sociaal en economisch te integreren. Ja, de meeste Moslims zijn geen terroristen, maar dat de meeste Moslims terroristen zijn dringt zo langzamerhand door bij een publiek dat lijdt aan naїviteit en een ernstig gebrek aan begrip van de radicale, gewelddadige Islam.
De weigering van mensen in het Westen om te geloven, dat extremistische Moslims het menen wanneer zij beweren dat het hun plan is de wereld over te nemen en die de sharia op te leggen, is mogelijk het gevolg van angst – voor lichamelijke, financiële of politieke schade – of mogelijk van politieke correctheid. In het gustigste geval vertroebelt het, en in het ongunstigste geval vebergt het de intenties van de radicale Islam.
Deze beschuldigingen zijn specifiek ontworpen om alle tegenstand te neutraliseren nog voor deze begint. De Westerlingen begrijpen het actieplan niet van de Islamisten. Beschuldigingen maken hen hulpeloos; hun hopeloosheid wordt uitgezonden naar de Islamisten. De Islamisten ruiken vervolgens bloed en schroeven hun eisen en moord activiteiten nog verder op.
Het ernstigste probleem van de Westerse geheime diensten is dat de meeste van hun agenten geen Arabisch begrijpen. Deze tekortkoming maakt het onmogelijk om de nuances van zowel de imams als de veldagenten te volgen. Nog erger is dat de Westerlingen de Arabische mentatliteit niet lijken te begrijpen. De imams en agenten werken er in hun gemeenschappen onophoudelijk en met grote verfijning aan om het proces van isolatie en vervreemding te versnellen. Zij voeden het door armoede gevoede gevoel van deprivatie en afwijzing van de Moslims. Zij zetten een haastige structuur in elkaar van Islamistisch succes. Zij spreken over de gedeeltelijke overwinningen van de Islamistische terreur organisaties in het Midden Oosten. Zij verheerlijken de reputatie van het terrorisme en zij vestigen angst voor de radicale Islam als een bedreigende, rijzende macht
Terwijl de radicale Islam aan kracht en invloed won, was Europa in stijgende mate hopeloos ten aanzien van z'n Christelijke en Joodse bevolkingsgroepen, en heeft het de eigen Joden in ernstige mate gedemoniseerd.
Terwijl Islamisten groeien in zowel getal als macht worden zij alsmaar gevreesder, gewelddadiger en aantrekkelijker voor jonge, verwaarloosde en gemarginaliseerde Moslim jongeren, die worden aangetrokken door hun macht en graag worden gerecruteerd in een nieuw 'thuis'.
De enige actieve reactie in het Westen is de opkomst van verschillende groepen die zeggen dat zij de Islam zullen laten terugkeren naar wat volgens hen zijn juiste plaats is. Het geduld van deze groepen lijkt tanende te zijn, een gewelddadige botsing lijkt mogelijk.
Het is jammer dat noch de Islamistische ideologen, noch de leiders van de gematigde Moslim wereld Europa's plurlistische geest begrijpen en de schade die zij aanrichten door de spanning te verhogen. Een botsing zal het meeste de Moslims in Europa raken die niets anders nastreven dan een normaal leven.
Jammer genoeg bereiden de Moslim staten, die wereldwijd terrorisme financieren en aansporen – Soennitisch Turkije, Qatar en Saoedi Arabië, en ook Shi'itisch Iran en zijn terroristische proxy Hezbollah – de weg voor de vernietiging van hun eigen Islamitische gemeenschappen in Europa, in de naam van een regressieve en extremistische Islam.
Om olie op het vuur te gooien van de Europese demonstranten geeft Turkije's President Erdogan nu de hint dat Europa en Israël de schuld zijn van de Charlie Hebdo en de koshere supermarkt slachtpartijen in Parijs, terwijl de Egyptische Mufti Europa heeft gedreigd met hellevuur en een bloedbad als spotprenten die "de profeet beledigen" blijven worden gepubliceerd.
De gematigden in de Islamitische gemeenschappen in Europa begrijpen de tragedie die sluimert voor Moslim-Christelijke vreedzame coëxistentie en hebben pogingen gedaan om de extremisten te veroordelen die hiervoor verantwoordelijk zijn. Maar hun stemmen zijn vaak te zwak om gehoord te worden. Deze moedige, niet-extremistische imams en buurtleiders weten dat terroristen vaak wie dan ook aanvallen als "ongelovigen" die hun acties durven te veroordelen. Zij zijn begrijpelijkerwijs bang voor wat hen zal overkomen als zij openlijk geweld en aanmoediging tegenwerken.
Inmiddels blijven immigranten, de meesten van hen Moslims uit Turkije en Afrika, Europa overstromen, terwijl Europa's economie uit elkaar valt. Terwijl de indoctrinatie van haat jegens het Westen blijft versnellen heeft geen enkel Europees land – of zelfs de Verenigde Staten – een manier gevonden om radicale, gewelddadige Islamistische indoctrinaties buiten hun moskeeën, gemeenschapscentra en buurtcentra te houden.
Europeanen willen zo graag geloven dat het gedachtengoed van de Islam vrij is van aanzetten tot haat tegen het Westen. Zij houden vast aan de notie dat er een niet-gewelddadige Islam bestaat, die het Islamitische gedachtengoed niet in een model voor geweld en terrorisme zal doen omslaan. Er bestaat een niet-gewelddadige, niet-extremistische Islam bestaat, maar dit is niet de versie die in de markt wordt gezet door charlatan "imams" en andere extremisten die zich voordoen als "gematigd".
Het Westen is voor de gek gehouden. Miljarden dollars, inclusief de witgewassen opbrengsten uit misdaad, zijn gestuurd vanuit Qatar, Saoedi –Arabië, Turkije en Iran, om de aanmoediging en terroristische activiteiten te financieren op scholen, universiteiten, en radicale Islamitische goede doelen en instituten in het Westen. De regeringen van het Westen zijn het slachtoffer geworden en bedrogen door olie geld, Islamitische drogredenen, stemmersblokken en politieke correctheid.
Door de kop in het zand te steken en geen gewettigde stappen te nemen, die inderdaad in soms kunnen botsen met sommige rechten van het individu, stappen die het recht op leven bewaren, weerhoudt het Westen zichzelf en z'n bevolking ervan het werkelijke gevaar te begrijpen dat uitgaat van de extremistische Islam. Als Europa de benodigde stappen wil nemen om zihzelf te beschermen verliest het de wedloop.
Er is geen profeet voor nodig om te zien wat gaat komen, of zelfs geen eenvoudige waarnemer als Lybië's overleden leider , Kolonel Muammar Gadhaffi, die zei dat Europa in de handen van de Moslims zou vallen zonder dat er een schot wordt gelost.
De waarheid is dat men, om te begrijpen hoe Europa bergafwaards gaat richting zelfvernietiging, moet kijken naar het zwakke beleid van appeasement dat wordt gebruikt door de EU in het algemeen, en Frankrijk in het bijzonder, wanneer het gaat om onflicten in het Midden-Oosten – de jaren van toegewijd cynisme, corruptie, lafheid en de verdraaiїng van de waarheid ten dienste van bekrompen, korte termijn eigenbelang.
Europa's beleid schaadt ten eerste de Palestijnen, omdat het radicale organisaties aanmoedigt zoals Hamas, Islamitische Jihad en nu de Islamitische Staat [IS], die vooruitgang richting een Palestijnse staat stilzetten. Wanneer Europa claimt dat Hamas een "legitieme verzetsorganisatie" is – in plaats van een boosaardige, terroristische organisatie zonder herkenbare maatstaf van ethisch gedrag of moraliteit – bombardeert het alle kansen op het scheppen van een fatsoenlijk geregeerde Staat Palestina – een staat waarover niet, nu of in de toekomst, destructieve Islamistische terroristen zullen heersen.
Of je het leuk vindt of niet – en eerlijk gezegd vindt deze auteur van niet – het laatste bolwerk dat het radicale Islamisme ervan weerhoudt om Europa te overstromen is Israël. Desalniettemin heeft Frankrijk jarenlang de Arabische-Moslim wereld gesteund tegen Israël, het resultaat van latent en niet zo latent antisemitisme, olie, en vóór alles, de politieke druk van z'n geїndoctrineerde Islamitische gemeenschap.
Frankrijk's hypocrisie en verraad zijn beroemd door de gehele geschiedenis heen. Vanuit z'n zwakte probeert Frankrijk in de gunst te raken bij de Arabieren en de radicale Islam, en nodigt hiermee chantage uit en legt hiermee de grondslag voor z'n eigen onderwerping.
In het licht van het gedrag van Europa in het algemeen, en van Frankrijk in het bijzonder, zou het geen verrassing moeten zijn dat, door ons Palestijnen als vee aan het juk van onze leiders te binden, die de echte beesten zijn, zij de Palestijnen verraden.
Europa's beleid om groeperingen als Hamas aan te moedigen, die constant geweld omarmen, sloopt de Palestijnse poging om een verantwoordelijke Palestijnse staat te realiseren die eindelijk het conflict met Israël zou kunnen beëindigen.
De Fransen hebben naїef "gehapt": zij associëren nu het Palestijnse "Verzet" met de moedige Franse ondergrondse Résistance, die tegen de Duitsers vocht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aangezien zij de Franse Résistance bewonderen, nemen zij onterecht aan dat de Palestijnse "Résistance" ook een goed iets moet zijn.
Maar, zoals zij heel goed weten, is er geen vergelijking mogelijk. De Palestijnse "Résistance" is niets meer dan een terroristische organisatie die z'n eigen mensen onderdrukt. Zij verzetten zich niet tegen een slechte kracht; zij zijn een slechte kracht.
Het probleem is dat, door de Arabieren klaar te zetten om van de Joden af te komen – zodat de Europeanen tegen zichzelf net kunnen doen alsof zij er niets mee te maken hebben – zij niet alleen de Joden en de Palestijnen schaden. Door Hamas aan te moedigen, Islamitische Jihad en nu zelfs de Islamitische Staat in de regio, schaden zij op stompzinnige wijze zichzelf.
Dat is waarom de Fransen op hypocriete wijze overt en covert Palestijns terrorisme steunen in plaats van oprechte pogingen te steunen voor een vreedzaam einde aan het Israëlisch- Palestijnse conflict. Zij wedden op het verkeerde paard.
Dat is ook waarom de Fransen de VN en UNRWA steunen, die het Palestijnse probleem doen voortduren, in plaats van te eisen dat de Arabische staten, waar veel Palestijnen wonen, hen opnemen, hen het staatsburgerschap geven en hen vrijlaten. De waarheid is dat zij niet echt geven om de Palestijnen, alleen maar om het vernietigen van Israël. Dat is waarom de Europese Unie zo gemakkelijk Hamas van z'n lijst van terroristische organisaties heeft gehaald.
Soortgelijk hieraan was de Franse beslissing om eenzijdig de "Staat Palestina" te erkennen – ondanks het feit dat de Palestijnse nationale consensus regering is gesmeed door Hamas en de PLO. Beide zijn verstokte terroristische organisaties. Beide moedigen niet alleen openlijk terrorisme en geweld aan en roepen op tot Israël's vernietiging, maar trainen ook hun eigen kinderen voor niets anders dan geweld, als zij hen al niet gebruiken als kanonnenvlees. Dit alles lijkt te laten zien waar Frankrijk werkelijk om geeft, en dat heeft niets te maken met vrijheid van meningsuiting, democratie, goed bestuur en het minste van alles met het welzijn van de Palestijnen.
Frankrijk's hypocrisie om de Israëli's "bezetters" te noemen negeert het feit dat Israël nooit een Palestijnse staat heeft geschonden: er was geen Palestijnse staat. Frankrijk ontkent ook het feit dat in alle eerlijkheid, de Israëli's nooit hebben gezegd dat zij het Palestijnse volk willen vernetigen, terwijl, om eerlijk te zijn, Paelstijnen elke dag spreken en plannen maken over hoe wij Israël zullen vernietigen.
Frankrijk negeert verder nog dat het zogenaamde Palestijnse "Verzet" – in de gedaante van de PLO, Fatah, Hamas, Palestijnse Islamitische Jihad, het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, het Democratisch Front voor de Bevrijding van Palestina en de Volksverzet Committee's – niks anders heeft gedaan – sinds diens begin en door de geschiedenis heen, dan het vermoorden en verminken van Joodse burgers.
Nu, als nieuwe hoogtepunten van hypocrisie, neemt het Internationale Strafhof zich voor een onderzoek in te stellen naar oorlogsmisdaden van Israël omdat het de arrogantie had zichzelf te verdedigen tegen terrorisme, terwijl wat heeft Europa gedaan? Europa – geconfronteerd met bloedbaden, bloedvergieten en wreedheden begaan door extremistische Moslims – heeft elke terroristen-financierende dictator uitgenodigd om mee te doen in een mars om te protesteren tegen de zelfde moorden die deze disctators hebben gesponsord.
Europa suft terwijl de Palestijnse terroristische organisaties doorgaan met hun onophoudelijke pogingen om de Palestijnen te vernietigen, en Israël en de Joden. En dan wordt Europa om de zoveel tijd wakker om het Palestijnse "Verzet" te steunen, die geen enkele gelijkenis vertoont met de Franse Résistance van de Tweede Wereldoorlog.
Een Arabisch spreekwoord zegt: " een hond houdt een gekrulde start ook al stop je die veertig jaar in een spalk". Er is geen verschil tussen de aspiraties van Hamas om te zijn "bevrijd van de Zionistische besetting", en de radicale aspiraties van de Islam om te zijn bevrijd van de "Christelijke bezetting" in Europa – van Frankrijk to Andalusië tot Wenen – om de Islam in staat te stellen de wereld over te nemen.
De bereidwilligheid van de Fransen om het terrorisme als "legitiem Verzet" te zien, of het nu Palestijns is of Hezbollah, is een dieptepunt aller tijden.
Geen terrorisme is legitiem: geen terrorisme tegen Joden, geen terrorisme tegen Palestijnen, geen terrorisme tegen Christenen in het Midden-Oosten en geen terrorisme tegen cartoonisten in Frankrijk. In het belang van de toekomstige Staat Palestina, al het "Verzet" zou tegen de radicale Islam moeten ingaan, zoals belichaamd door groeperingen als Hamas, Islamitische Jihad, al-Qaeda, de Moslim Broederschap en de Islamitische Staat, en anderen. Zij zijn degenen tegen wie wij ons zouden moeten verzetten. Het mag hen niet worden toegestaan over ons te heersen in een of andere Islamistische "Palestijnse Staat".
Bassam Tawil is een geleerde gevestigd in het Midden-Oosten.