Het is een puzzel: doen de leiders van de Palestijnse Autoriteit (PA) zich nu zo dom voor, of geloven zij hun eigen belachelijke retoriek?
Terwijl de huidige golf van aanvallen met steekpartijen, auto-rammen en schietpartijen, die begon in oktober 2015, zo door blijft gaan en zich zelfs lijkt te intensiveren, houden de PA-President Mahmoud Abbas en zijn Palestijnse topambtenaren vol dat we getuige zijn van niets anders dan een "vreedzame volksopstand".
Abbas zei dat tegen een groep Arabische Israëlische journalisten die hij vorige week uitgenodigde in zijn kantoor. Abbas sprak zijn volledige steun uit voor de "populaire en vreedzame opstand". Hij legde verder uit dat Palestijnen "alle vreedzame middelen" gebruikten om de "Israëlische bezetting te weerstaan".
Voor Abbas en zijn Palestijnse leiders past de dood van meer dan 170 Palestijnen en 26 Israëliërs in de afgelopen vijf maanden in het kader van een "populaire en vreedzame opstand". Men kan zich voorstellen hoe de opstand er zou hebben uitgezien als het niet een "vreedzame" zou zijn.
Interessant is dat Abbas lijkt te overwegen dat messen en automatische wapens "vreedzame" werktuigen zijn, die Palestijnen gerechtigd zijn om te gebruiken in het "weerstaan van de bezetting".
In plaats van te proberen de situatie te kalmeren, voegen Abbas en de zijnen brandstof toe voor de Palestijnse aanvallers - van wie velen onder de leeftijd van 20 jaar zijn - en hij verheerlijkt en moedigt anderen aan om ook toe te treden tot de "vreedzame opstand" tegen Israël.
Laten we meteen de dingen helder maken. De huidige Palestijnse leiders zijn niet in staat om de schuld, voor wat dan ook, op de Palestijnen te plaatsen. Met name niet degenen die Israëli's hebben verwond en gedood. In de ogen van de leiders ligt alle schuld bij Israël alleen, en de internationale gemeenschap is verplicht om de Israëlische "misdaden" tegen de Palestijnen te stoppen.
De Palestijnse leiders hebben een lange geschiedenis van afschuiven van de verantwoordelijkheid voor de slavenarbeid van hun mensen. Daarbij hebben ze rampen gebracht over de Palestijnen, generatie na generatie.
Slachtofferschap is natuurlijk een breed begrip. De Palestijnse jongeren die door Palestijnse autoriteit aangedreven zijn om Joden te vermoorden zijn ook slachtoffer. Zij zijn de slachtoffers van de mislukte leiders die hen in de dood duwen door tegen hen te liegen over een Israëlische en Joodse "samenzwering" tegen Arabieren en moslims en tegen de Al-Aqsa-moskee.
Geen enkele Palestijnse ambtenaar heeft de aanvallen op onschuldige burgers veroordeeld in deze "vreedzame" opstand, zelfs niet als het slachtoffer een 38-jarige moeder en verpleegkundige is. Ze zijn te druk met het verheerlijken van de aanvallers en met het geven van hun namen aan straten en pleinen.
Palestijnse leiders zullen deze moordaanvallen niet aan de kaak stellen om twee redenen.
Deze leiders zijn zelf verantwoordelijk voor deze massale campagne van anti-Israël opruiing die voorafging aan de huidige golf van aanslagen. Deze campagne in de afgelopen twee jaar versterkte zich toen Abbas en zijn Palestijnse topambtenaren aan de Palestijnen begonnen te vertellen dat "Joden de Aqsa-moskee verontreinigden met hun smerige voeten." Enkele dagen voordat de aanslagen begonnen, verzekerd Abbas zijn volk dat degenen die zouden sterven bij de verdediging van hun heilige plaatsen, rechtstreeks naar de hemel zouden gaan. "Elke druppel bloed vergoten in Jeruzalem is zuiver bloed," benadrukte hij.
Abbas en zijn handlangers is het gelukt: Palestijnse minderjarigen uit laten gaan om de Joden te "stoppen" de Al-Aqsa moskee te ontheiligen, en om hun "plan" te frustreren om de islamitische heilige plaatsen te vernietigen. Vervolgens hebben de PA en de president de lat nog hoger gelegd. Zij beweren nu dat Israël zogenaamd "standrechtelijke executies" uitvoert door het doodschieten van Palestijnen die in dit proces proberen moorden te plegen met messen en automatische geweren. En daarmee worden de Palestijnen gehersenspoeld door de Palestijnse leiders en hun media-kanalen.
En dus komen we tot twee onaangename waarheden: (1) De PA-leiders zijn gedwongen de daden van terroristische aanslagen tegen Israël te ontkennen, terwijl ze zelf het sterke geweld beramen. En (2): de huidige golf van anti-Israël aanvallen bieden aan Abbas en de andere Palestijnse leiders de munitie tot het de-legitimeren van Israël en de Joden in de internationale arena.
Palestijnse leiders verdraaien de werkelijkheid om de wereld op te zetten tegen Israël, en voor hun eigen politieke doelen. Sinds het begin van deze ronde van aanvallen hebben Abbas en verschillende hoge ambtenaren in Ramallah opgeroepen tot een internationale interventie om de Israëlische "agressie" tegen de Palestijnen te laten stoppen. In hun ogen is het neerschieten van een met een mes zwaaiende en stekende minderjarige een daad van "agressie" en een "oorlogsmisdaad", waarvoor directe internationale interventie nodig is.
Het Palestijnse leiderschap tracht nu onder invloed van het geweld te pleiten voor een internationale vredesconferentie, om internationale "bescherming" te ontvangen voor de Palestijnen. Abbas hoopt dat een dergelijke conferentie een totaaloplossing zal opleveren, die wordt opgelegd aan Israël. De President van de Palestijnse Autoriteit is overtuigd dat hij bij druk vanuit de wereld op Israël meer krijgt dan een minnelijke schikking. Dat is waarom hij niet wil terugkeren naar de onderhandelingstafel met Israël.
Er is hier dus een systeem: Vijf volle maanden is het officiële Palestijnse standpunt reeds dat Israël al dit geweld is begonnen, en dat Israëliërs zich "bewust gericht hebben op Palestijnse kinderen". De leiding van de Palestijnse Autoriteit betoogt dat de VN die kinderen alleen kan sparen door het sturen van troepen naar de Palestijnse gebieden.
Waartoe zijn wij gekomen? Dankzij het gif waarmee de Palestijnse Autoriteit hun mensen hebben geïndoctrineerd, zijn Palestijnen nu niet in staat om te komen tot het veroordelen van de moord op een Jood, of tot zelfs maar een onderlinge oproep om te voorkomen dat hun tieners steeds dodelijke aanvallen plegen. De Palestijnse leiders hebben het onmogelijk gemaakt om zelfs maar te praten over vrede met Israël. Zo is hun tocht naar een gezonde en welvarende maatschappij en staat.
Volgens de Palestijnse Autoriteit handelen deze jongeren uit wanhoop - vanwege checkpoints, nederzettingen, en gebrek aan vooruitgang in het vredesproces. Als we echter de droom-wereld van Abbasland verlaten, worden we ingewijd in een andere werkelijkheid. De aanvallers zijn in feite opgezet tegen Joden omdat ze aangespoord en gehersenspoeld zijn door dezelfde leiders die Israël nu aan de kaak stellen, dat zichzelf wil beschermen. Dit is precies wat Palestijnse en andere Arabische tv-stations, imams en andere leiders doen met het aansporen van hun jeugd om hun dodelijke missies uit te voeren.
Ondanks het oude gezegde dat je sommige mensen lange tijd voor de gek kunt houden, maar niet alle mensen de hele tijd, doen Abbas en co het vrij goed dat ze zoveel mensen deze lange tijd voor de gek houden. Nogmaals, de Palestijnen zijn slachtoffer van de leugens van hun leiders, die hen aanmoedigen om te streven naar martelaarschap en om deel te nemen aan gewelddadigheden, in plaats van een goed leven voor zichzelf en hun gemeenschappen op te bouwen. Het bloed van de Palestijnen die worden doodgeschoten tijdens hun aanvallen op Joden, kleeft aan de handen van Abbas en zijn hoge ambtenaren. Zij kunnen worden gevonden in Ramallah, terwijl zij manieren bedenken om nog meer mensen nog langere tijd voor de gek te houden.
Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist en is gevestigd in Jeruzalem.