De geschiedenis telt veel despoten in het Midden-Oosten die de vrije wereld ervan beschuldigd hebben terroristisch te zijn.
Voor Hamas en de Moslimbroederschap bijvoorbeeld is de hele westerse beschaving een terroristische machine die geprogrammeerd is om moslimbloed te vergieten. De Turkse sterke man, president Tayyip Erdogan, vormt daarop geen uitzondering.
In een toespraak in april noemde Erdogan, blijkbaar getroffen door geheugenverlies wat betreft de Turkse invasie van Noord-Cyprus, evenals die van enkele weken geleden in het Syrische Afrin, de Israëlische premier Benjamin Netanyahu een "terrorist". Erdogan vertelde aan zijn partijgetrouwen:
"De schande van invasie kleeft niet aan ons, Netanyahu. U bent een veroveraar en op dit moment bent u aanwezig in die gebieden als bezetter. Tegelijkertijd bent u een terrorist."
In een andere toespraak, blijkbaar opnieuw getroffen door geheugenverlies gezien de al een decennia durende Arabische en moslimoorlogen tegen Israël, stelde hij: "U [Israël] bent een terroristische staat. Het is bekend wat u hebt gedaan in Gaza en wat u hebt gedaan in Jeruzalem. Niemand in de gehele wereld is op u gesteld."-alsof de hele wereld een fan van Erdoğan is.
Op 7 april beschuldigde Erdoğan Frankrijk ervan om terroristen aan te moedigen door "hen te ontvangen" in het Elysée-paleis, dit gedurende een diplomatieke ruzie tussen de NAVO-bondgenoten Turkije en Frankrijk over de steun van Parijs aan de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF), de belangrijkste door Koerden gedomineerde grondstrijdkrachten die stukken van de Islamitische Staat in Syrië heeft verslagen. SDF is ook een bondgenoot van de Amerikaanse troepen die vechten in Syrië. Maar Erdoğan stelde vast:
"U [Frankrijk] zult dit niet kunnen uitleggen. U zult zich niet van deze terreurlast kunnen ontdoen... Zolang het Westen deze terroristen voedt, zult u wegzinken".
En dan hebben we nog de Verenigde Staten die "met terroristen samenwerkt". In februari waarschuwde Turkije de Amerikaanse soldaten in Syrië voor de mogelijkheid om als terroristen te worden behandeld als ze de Koerdische militanten zouden blijven steunen. Vicepremier Bekir Bozdağ dreigde dat Amerikaanse soldaten het risico liepen bij botsingen betrokken te raken en dat Turkse troepen geen onderscheid zouden maken als er Amerikanen in Koerdische uniformen gekleed zouden zijn.
In het wereldbeeld van de Turkse regering bestaat bijna het hele continent Europa uit terroristische staten. In een toespraak op 25 april beschuldigde premier Binali Yıldırım de Europese naties, met uitzondering van Spanje, ervan terroristische organisaties te steunen. Een paar weken eerder waarschuwde Yıldırım Bosnië-Herzegovina, een staat die bevriend is met Turkije, dat het een doelwit zou kunnen zijn als het de "Gülenistische terreurorganisatie" zou steunen, een verwijzing naar de moslim-geestelijke, Fethullah Gülen, die ooit Erdogans trouwe bondgenoot was, maar nu in ballingschap leeft in Pennsylvania.
Iedereen die onbevangen nadenkt over het één-mans-regime van Erdogan, in eigen land of in het buitenland, kan het etiket "terrorist" krijgen. Op 24 maart bekritiseerde Erdogan anti-oorlogsstudenten aan één van de beste universiteiten van Turkije, Boğaziçi, en noemde hij enkele van mensen daar terroristen nadat een gevecht op de campus uitbrak vanwege de militaire invasie van Turkije in een Koerdische enclave in het buurland Syrië. Hij noemde de protesterende studenten "communistische, verraderlijke jeugd", die protesteerden tegen de "religieuze, nationalistische, lokale jeugd". De "communistische jongeren" werden onmiddellijk gearresteerd als verraders.
Op 25 april veroordeelde een Turkse rechtbank 14 medewerkers van de oppositiekrant Cumhuriyet tot een gevangenisstraf op beschuldiging van "terrorisme" en legde straffen op die varieerden van 2½ jaar tot 7½ jaar. Een andere gedaagde in dit geval, die niet bij Cumhuriyet in dienst was en voor zijn activiteiten op Twitter was aangeklaagd, kreeg de strengste straf, 10 jaar. "Het is de journalistiek zelf geweest die in het beklaagdenbankje heeft gestaan; en de vonnissen van vandaag trotseren alle logica en beledigen de gerechtigheid," zei Milena Buyum, Turkse campagnevoerder bij rechtengroep Amnesty International. "Deze politiek gemotiveerde vonnissen zijn duidelijk bedoeld om angst op te wekken en elke vorm van kritiek tot zwijgen te brengen."
Maar dat is allemaal nonsens. Als Erdoğan niet strijdt tegen honderden miljoenen "terroristen", waaronder bijna het gehele Europese continent, de VS en waarschijnlijk ook de helft van zijn eigen land, dan is hij bezig sterkere banden aan te knopen met landen als Rusland, Soedan en Iran.
Tijdens een bezoek aan Soedan in december noemde Erdoğan zijn gastheer, president Omar al-Bashir, "zijn broeder". Helaas is de broer van Erdoğan, al-Bashir, een man die door het Internationaal Strafhof wordt gezocht op beschuldiging van genocide en oorlogsmisdaden tegen zijn volk.
Erdoğan zoekt ondertussen een bondgenootschap met Rusland en Iran, en wil ironisch genoeg, de door Rusland en Iran gesteunde dictator van Syrië, de Syrische president Bashar al-Assad, omverwerpen en "vrede in Syrië brengen", terwijl hij de Koerdische enclaves in het noorden van het land binnenvalt.
In Erdogans ideologische tweedeling bestaat de wereld uit "terroristische" landen, zoals het hele Europese continent (minus Spanje), plus de VS en de helft van zijn eigen land -in tegenstelling tot "nobele" landen zoals Rusland, Soedan en Iran.
 De Russische president Vladimir Poetin ontmoet de Iraanse president Hassan Rouhani en de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan in Sotsji, Rusland, op 22 november 2017. (Beeldbron: kremlin.ru) |
Burak Bekdil, een van Turkije's meest invloedrijke journalisten, werd onlangs ontslagen bij de belangrijkste Turkse krant na 29 jaar dienst omdat hij voor Gatestone had geschreven over wat er in Turkije gebeurt. Hij is onderzoeker bij het Midden-Oosten Forum.