 Wat is "geïntegreerde afschrikking"? Het klinkt beter dan "leading from behind", wat Obama's versie ervan was, maar het verschilt niet veel van de mislukte aanpak van de regering-Obama. Of, zoals minister van Defensie Lloyd Austin (rechts) het formuleerde, geïntegreerde afschrikking maakt gebruik van "het vermogen en de capaciteit die aanwezig zijn bij onze partners en bondgenoten." Of, je weet wel, leiden in de achtergrond. We willen dat generaals oorlogen winnen, niet onderhandelen met vijanden. Die absurditeit is hoe stafchef Gen. Mark Milley (links) uiteindelijk zijn Chinese tegenhanger verzekerde dat hij hem zou waarschuwen voor een aanval. (Foto door Kevin Dietsch/Getty Images) |
Vorig jaar beweerde minister van Defensie Lloyd Austin dat een nieuwe strategie genaamd "geïntegreerde afschrikking" de kern zou vormen van Bidens nieuwe defensiestrategie. Vorige maand had hij het over een nieuwe Nationale Defensiestrategie gebaseerd op geïntegreerde afschrikking en beweerde hij dat die effectief zou blijken tegen Rusland in de oorlog in Oekraïne. In plaats daarvan toonde de oorlog aan dat "ID" (integrated deterrence) niet werkt.
Wat is "geïntegreerde afschrikking"? Het klinkt beter dan "leading from behind", wat Obama's versie ervan was, maar het verschilt niet veel van de mislukte aanpak van de regering-Obama.
Zoals veel organisatorisch jargon is "geïntegreerde afschrikking" een verzameling betekenisloze modewoorden die niemand begrijpt en die hetzelfde oude ding verhullen dat mislukking als succes aankleedt omdat onder de opwindende nieuwe aanpak niemand zelfs maar probeerde daarin te slagen.
Geïntegreerde afschrikking, als je naar Austin luistert, is alles en dus niets. ID gaat alle militaire capaciteiten perfect integreren zonder rekening te houden met rivaliteit tussen diensten, in combinatie met alle elementen van de federale regering, en klaar te zijn om overal in eigen land of over de hele wereld te gaan zonder enige wrijving of beperkingen, terwijl het ook naadloos integreert met onze bondgenoten.
Of, zoals Austin het uitdrukte tijdens een bezoek aan Polen, geïntegreerde afschrikking maakt gebruik van "het vermogen en de capaciteit die aanwezig zijn bij onze partners en bondgenoten". Of, je weet wel, leiden in de achtergrond.
ID betekent "geïntegreerd zijn in onze bondgenoten en partners, die het echte asymmetrische voordeel vormen dat de Verenigde Staten heeft ten opzichte van elke andere concurrent of potentiële tegenstander," zo had Colin Kahl, Bidens Under Secretary of Defense for Policy, beweerd. "Onze tegenstanders weten dat ze het niet alleen tegen de Verenigde Staten opnemen, maar ook tegen een coalitie van landen die zich inzetten voor de handhaving van een op regels gebaseerde internationale orde.
Amerika heeft veel asymmetrische voordelen. De band met de Duitsers en de Fransen, om nog maar te zwijgen van de ontzagwekkende macht van een aantal kleine landen met marginale aantal militairen en geen zin om te vechten, doet China, Rusland of wie dan ook niet sidderen in hun leren laarzen.
Een op regels gebaseerde internationale orde heeft nog geen enkele oorlog gestopt of een agressor afgeschrikt.
Verkondigen dat ons echte asymmetrische voordeel is dat we bondgenoten hebben, is slechts een excuus om het probleem op hen te laden en dan vanuit de achtergrond te leiden. Dat is wat Biden blijft doen.
En het werkt niet.
Bidens Pentagon spaghettivreters en hacks blijven maar praten over het "geïntegreerde" deel, maar hebben in feite niets geïntegreerd en ze hebben zeker niemand afgeschrikt.
De "op regels gebaseerde internationale orde" heeft China's invallen in het luchtruim van Taiwan niet tegengehouden (om nog maar te zwijgen van de schending van de overeenkomst over Hong Kong's civiele vrijheden), de machtsovername door de Taliban in Afghanistan, of de Russische invasie in Oekraïne. Als zij niet in staat waren geweest zichzelf te verdedigen, zouden zij nu gewoon een andere veroverde provincie zijn. Dat is de echte les hier.
Dat is de les die elk land, roofdier of prooi, over de hele wereld ter harte neemt.
Geïntegreerde afschrikking zag zijn eerste echte veldtest in de Oekraïne oorlog. En het mislukte.
Internationale verontwaardiging, veroordeling en zelfs de zwaarste sancties konden Poetin niet tegenhouden. Net zoals Obama's eerdere sancties Poetin er niet van hadden weerhouden de Krim op te eisen, en zoals sancties evenmin iets anders hadden uitgehaald dan ergernis bij iedereen, van Saddam Hoessein tot de misdaadfamilie Kim en het overigens failliete socialistische regime in Venezuela.
"U ziet dat wij de leiding nemen met diplomatie. U hebt ons zeer, zeer zorgvuldig zien samenwerken met onze bondgenoten en partners om informatie te delen," beweerde Austin in Polen.
Leiding geven met diplomatie is verzoening en het werkt bijna net zo goed als sancties. Maar, even belangrijk, het delen van informatie is bijna net zo desastreus geweest, niet alleen onder bondgenoten die werden overrompeld, zoals bij de Poolse vliegtuigdeal, maar zelfs binnen het Witte Huis. Net zoals Obama en Kerry elkaar verblindden over de chemische wapens in Syrië, blijven Biden, zijn kabinetsleden en de communicatiemensen van het Witte Huis elkaar tegenspreken over Oekraïne en Rusland.
Als de regering-Biden niet eens in staat is haar eigen reacties op een crisis op het niveau van het Witte Huis te integreren, welke hoop is er dan nog voor de fantasie van een federaal en multinationaal team dat "allemaal met elkaar verweven en in een netwerk verbonden" is op alle niveaus en in alle theaters, die de kern vormt van de ID-fantasie?
De regering Biden heeft nog niet eens uitgevonden hoe ze moet kruipen en heeft op typische voortgaande manier een plan onthuld om niet alleen te vliegen, maar om met één enkele gedachte alle ruimte en tijd te omvatten.
Geïntegreerde afschrikking biedt een bekende reeks excuses om dingen niet te doen.
Minister van Defensie Austin en andere hoge piefen van het Pentagon gebruiken ID om de last van het opbouwen van een leger dat klaar is om oorlogen te voeren en te winnen, over te hevelen naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken en andere delen van de regering. Het afschrikkingsdeel geeft al aan dat men zich terugtrekt, terwijl het geïntegreerde deel de verantwoordelijkheid bij alle anderen legt, inclusief buitenlandse regeringen en militairen.
Hoewel Amerika's partners niet zijn waar ze moeten zijn, zijn de enorme hoeveelheden geld die we uitgeven aan het leger bedoeld om ons echte offensieve en defensieve capaciteiten te kopen, geen uitvluchten.
Geïntegreerde afschrikking devalueert de rol van het leger en richt zich op alternatieven voor het leger als de oplossing voor conflicten. Dit is geen nieuw idee voor Democraten en Links, het is ook notoir ineffectief. Het leger kan en moet niet de standaardoplossing voor alles zijn, maar we moeten ook niet doen alsof er, zoals Biden in Oekraïne doet, een verscheidenheid aan effectieve niet-militaire oplossingen voor militaire problemen bestaat. We kunnen ervoor kiezen ons al dan niet in conflicten te mengen, maar als we in een oorlog verwikkeld raken door nutteloze niet-militaire oplossingen in de strijd te gooien, tonen we ons zwak.
En dat maakt het waarschijnlijker dat we uiteindelijk een echte oorlog zullen moeten uitvechten.
Geïntegreerde afschrikking vraagt top defensieambtenaren en militaire leiders om te doen alsof niet-militaire oplossingen militaire oplossingen zijn. Maar net zoals het niet de taak van diplomaten is om oorlogen te voeren, is diplomatie niet het werk van generaals. Toch is onder Obama en Biden het leger meegesleept in het werk van diplomaten in Libië en Afghanistan, zelfs nu onze militaire capaciteiten zijn afgenomen.
Ontevreden met de nadruk op verzoening boven acties binnen het Witte Huis, legt de geïntegreerde afschrikking van de regering-Biden de nadruk op verzoening binnen het leger.
We willen dat generaals oorlogen winnen, niet onderhandelen met vijanden. Die absurditeit is hoe stafchef Generaal Mark Milley uiteindelijk zijn Chinese tegenhanger verzekerde dat hij hem zou waarschuwen voor elke aanval. Het is al erg genoeg als diplomaten zo handelen, het is nog veel erger als generaals dat doen.
En toch, generaals veranderen in diplomaten is waar geïntegreerde afschrikking op gebouwd is. We krijgen niet alleen geen goede diplomaten uit de deal, maar ook waardeloze generaals.
Naast de geïntegreerde afschrikking, pleiten de defensieambtenaren van Biden steeds meer voor "holistische" oplossingen die specifieke capaciteiten uitwissen. Zij houden vol dat het Amerikaanse leger niet wordt verzwakt, maar juist "flexibeler" en "responsiever" wordt, zelfs als zij de maatstaven voor alles schrappen, van individuele soldaten tot de klasse van vliegtuig. Wanneer alles "flexibel" en "geïntegreerd" is, dan werkt er eigenlijk niets omdat alles een gigantisch modewoord is dat nooit iets zal betekenen.
Het doet er niet toe hoe goed de F-35's werken of dat de nieuwe fitheidsnormen voor rekruten ook maar iets voorstellen, want waar het echt om gaat is de onoplosbare puzzel, niet de stukjes.
Dat is steevast de manier waarop linkse projecten, waarbij alles draait om de visie en niet om de details, in duigen vallen.
Wanneer de echte oplossingen niet voortkomen uit de inzet van geweld, maar uit de tegentelling van identiteitspolitiek, inspirerende praatjes over innovatie, en opkomende integratie van alles waar militaire leiders door geobsedeerd zijn geraakt, dan wordt slagveldbekwaamheid een voetnoot in een progressieve visie van het leger van morgen dat vandaag niet werkt.
En misschien wel nooit zal werken.
Oekraïne heeft laten zien dat geïntegreerde afschrikking de zoveelste is in een reeks Potemkin-dorpen die dezelfde slechte ideeën verhullen in modewoorden en jargon. ID probeert, in Obama's bekende zin, een zwakte een sterkte te doen lijken, maar in werkelijkheid maakt het alles tot één grote zwakte.
Daniel Greenfield, een Shillman Journalistisch Medewerker aan het Freedom Center, is onderzoeksjournalist en schrijver en richt zich op radicaal links en islamitisch terrorisme.