Enkele Israëlische journalisten die naar Qatar reisden om verslag te doen van het wereldkampioenschap voetbal werden lastiggevallen en verbaal mishandeld door Arabieren uit verschillende landen. De journalisten kregen te horen dat Israël geen bestaansrecht heeft en dat de meeste Arabieren tegen elke vorm van normalisatie met de Israëli's zijn.
De vijandige ontvangst die de Israëlisch-Joodse journalisten kregen in Qatar -- een rijk emiraat dat al vele jaren radicale islamisten omarmt, waaronder de Moslim Broederschap organisatie -- kwam niet als een verrassing voor degenen die bekend zijn met de voortdurende massale ophitsing tegen Israël in sommige van de Arabische landen.
Wat verontrustend is, is dat een groot deel van deze ophitsing afkomstig is van Arabieren wier regeringen vredesverdragen of andere overeenkomsten met Israël hebben ondertekend: Egypte, Jordanië en de Palestijnen. De twee Arabische landen hebben vredesverdragen met Israël, terwijl de Palestijnse Autoriteit in 1993 het Oslo-akkoord met Israël ondertekende.
Nog verontrustender is dat de haat tegen Israël afkomstig is van Arabieren die blijven profiteren van een onvoorwaardelijke financiële steun van de VS.
Het is vermeldenswaard dat de VS sinds april 2021 al meer dan een half miljard dollar aan hulp aan de Palestijnen heeft verstrekt.
Als de VS denken dat geld en concessies aan de Palestijnse leiders de spanning zullen verminderen, u het hier als eerste om te horen: deze aanpak zal zeker niet werken. Het enige dat zal gebeuren is dat de vijandelijkheden zullen toenemen zoals ook de steekpenningen zullen toenemen. Het geven van harde, concrete geschenken in ruil voor zachte beloften is bij voorbaat gedoemd te mislukken.
De vredesverdragen en de Oslo-akkoorden, evenals de financiële hulp van de VS, hebben de Egyptenaren, Jordaniërs en Palestijnen er niet van weerhouden hun campagnes voor het verspreiden van haat tegen Israël en de Joden voort te zetten.
De boodschap die deze Arabieren naar hun volk sturen is deze: "Normalisatie met Israël is een misdaad en een vorm van verraad." Een andere boodschap is dat "Israël geen bestaansrecht heeft, en dat alle Arabieren en moslims een jihad (heilige oorlog) zouden moeten voeren om het te elimineren."
Het is vanwege dergelijke boodschappen dat de Arabische fans die het WK in Qatar bijwonen zo'n grote mate van vijandigheid vertoonden toen zij achter de aanwezigheid van Israëlisch-Joodse journalisten in de Golfstaat kwamen.
De journalisten zeggen nu dat zij zich niet bewust waren van de omvang van de vijandigheid jegens Israël in de Arabische wereld. Dat is waarschijnlijk omdat deze journalisten geen Arabisch begrijpen of anders verkozen de boodschappen te negeren die decennialang aan de Arabieren werden doorgegeven via moskeeën, politieke leiders en de media in de Arabische wereld.
De Palestijnse Autoriteit, geleid door Mahmoud Abbas, blijft de Arabische campagne van ophitsing en delegitimering tegen Israël leiden. Naast de opruiende retoriek steekt de Palestijnse Autoriteit haar felle verzet tegen elke vorm van vrede met Israël niet onder stoelen of banken.
In haar laatste tirade tegen Israël beweerde Abbas' regerende Fatah-factie dat Israëlische antiterrorismemaatregelen, bedoeld om het leven van zowel Joden als Arabieren te redden, daden van "terrorisme en oorlogsmisdaden" zijn. Volgens de logica van de Palestijnse Autoriteit is een terreuraanslag tegen Israël legitiem en is de dader een held en martelaar, maar is een Israëlische actie om het terrorisme te stoppen illegitiem.
Dit is dezelfde Palestijnse Autoriteit die goede betrekkingen onderhoudt met de regering Biden, die onlangs besloot de betrekkingen van de VS met Abbas en zijn medewerkers op de Westelijke Jordaanoever op te waarderen.
In een reactie op het Israëlische veiligheidsoptreden tegen terroristen op de Westelijke Jordaanoever zei Abbas' Fatah-factie:
"De regering van Tel Aviv gaat elke dag door met haar criminele beleid en profiteert van het stilzwijgen van de wereldregeringen, de passiviteit van de Amerikaanse regering, het aandringen van sommige Arabieren op normalisatie en de zwakte van het internationale systeem."
Wat leert deze verklaring?
Ten eerste suggereert de term "regering van Tel Aviv" dat de Palestijnen geen enkel deel van Jeruzalem als hoofdstad van Israël erkennen. De Palestijnse leiding beweert dat zij alleen Oost-Jeruzalem tot hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat wil maken. Uit de verklaring blijkt echter dat de Palestijnen vinden dat Israël zelfs geen recht heeft op West-Jeruzalem en dat de hoofdstad Tel Aviv moet zijn.
Ten tweede kan de bewering dat Israël "oorlogsmisdaden" pleegt worden gezien als een rechtstreekse oproep aan de Palestijnen om geweld te gebruiken tegen Israëli's. De "oorlogsmisdaden"-smaad is ook bedoeld voor het westerse publiek als onderdeel van de campagne om Israël te delegitimeren en de weg vrij te maken voor de vervolging van haar leiders voor internationale rechtbanken.
Ten derde stelt de verklaring van de regerende Fatah-factie, eveneens onder leiding van Mahmoud Abbas, duidelijk dat de Palestijnen gekant zijn tegen normalisatie tussen Israël en de Arabische landen. Fatah beschuldigt sommige Arabische landen ervan "erop aan te dringen" hun banden met Israël te normaliseren. Deze beschuldiging moet worden gezien als een directe oproep aan de Arabieren om in opstand te komen tegen hun leiders omdat zij ervoor kiezen vrede te sluiten met Israël en veiligheid en economische samenwerking met Israël nastreven.
De anti-normalisatiecampagnes in Egypte en Jordanië zijn even sterk als de Palestijnse ophitsing tegen Israël.
Vorige week verwees het Algemeen Syndicaat van de Egyptische Schrijversbond naar een onderzoek voor de schrijvers Youssef Zaidan, Ala' Al-Aswany en Mona Prince op beschuldiging van "normalisatie met Israël." Het syndicaat dreigde hen uit hun gelederen te zetten als ze schuldig zouden worden bevonden.
De reden om Zaidan te verwijzen tot een onderzoek was omdat hij had aangekondigd dat hij bereid was les te geven aan een Israëlische universiteit. Hij wordt er ook van verdacht steun te hebben uitgesproken voor het aanknopen van betrekkingen tussen Egyptische en Israëlische intellectuelen.
Prince wordt beschuldigd van het bevorderen van normalisatie met Israël omdat zij op foto's verscheen met de Israëlische ambassadeur in Egypte.
Al-Aswany kon ontslag tegemoet zien uit de Egyptische Schrijversbond na beschuldigd te zijn van het geven van een interview aan de Israëlische media.
In het verleden heeft de Egyptische Schrijversbond de prominente schrijver Ali Salem geroyeerd omdat hij de normalisatie met Israël zou hebben gesteund.
Egypte heeft sinds de ondertekening van het vredesverdrag tussen Egypte en Israël in 1979 geprofiteerd van meer dan 51 miljard dollar aan door de Amerikaanse belastingbetaler gefinancierde militaire hulp.
In Jordanië gaat er bijna geen week voorbij zonder een demonstratie of bijeenkomst tegen de normalisatie met Israël.
Nogmaals, het is de moeite waard op te merken dat deze ophitsing tegen Israël wordt verspreid ondanks de voortdurende massale financiële steun van de VS aan Jordanië. Op 27 november ontving Jordanië nog een Amerikaanse subsidie ter ondersteuning van de begroting van het koninkrijk: 845 miljoen dollar. De gift komt als onderdeel van het Amerikaanse economische bijstandsprogramma aan de Jordaanse regering, als onderdeel van het derde memorandum van overeenstemming dat Jordanië en de VS voor 2018-2022 hebben ondertekend.
De vijanden van Israël en de VS vierden de mishandeling van de Israëlische journalisten tijdens het WK in Qatar. De vijanden van de vrede zijn blij dat veel Arabieren de gelegenheid van het WK hebben aangegrepen om hun haat voor Israël en verlangen om het te zien vervangen door een door Iran gesteunde islamistische terreurstaat te uiten.
De Palestijnse schrijver Charhabil Al-Ghareeb schreef in een artikel gepubliceerd door Al-Mayadeen, de spreekbuis van de door Iran gesteunde Hezbollah-terreurmilitie:
"Wat er dit jaar tijdens het WK in Qatar is gebeurd, vormt een nieuwe klap in het gezicht van 'Israël', dat elk evenement heeft gebruikt om alleen maar acceptatie te vinden in de Arabische en islamitische kringen.... Het WK vormde echter een gouden kans voor de Arabieren om hun verzet tegen de normalisatie met 'Israël' kenbaar te maken en hun poging te blokkeren om als een natuurlijke entiteit in de regio te verschijnen."
Deze taferelen van haat in de straten van Qatar tegen Israëlische Joden zouden moeten dienen als een wake-up call voor allen die lange tijd de anti-Israël ophitsing in de Arabische wereld door de vingers hebben gezien. Helaas dient de vijandigheid tegenover de journalisten ook als een herinnering dat er veel mensen in de Arabische wereld zijn die zich nog steeds niet hebben neergelegd bij de legitieme aanwezigheid van de staat Israël.
Een manier om deze haatcampagne tegen te gaan en de vrede te bevorderen is dat de VS hun financiële hulp afhankelijk maken van het beëindigen van de haatretoriek. Tot nu toe is het echter duidelijk dat de VS niet van plan zijn iets terug te eisen voor hun geld.
Voorlopig zullen veel Arabieren dus honderden miljoenen dollars van de VS blijven ontvangen terwijl ze actief blijven streven naar de vernietiging van Israël en daarvoor financieel worden beloond.
Bassam Tawil is een Arabische moslim die in het Midden-Oosten woont.