In 2012 antwoordde Abdullah Gul, toen de President van Turkije, op de vraag van verslaggevers of Hamas een kantoor zou openen in Istanboel: "Contacten [met Hamas] blijven doorgaan. De tijd zal uitwijzen waar de omvang van onze samenwerking ons naar zal leiden."
Gul is een gematigde islamist vergeleken met zijn opvolger als President, Recep Tayyip Erdogan. Raadt eens wat de tijd vertelde.
Acht jaar na het bezoek aan Turkije in 2006 door de chef van het poliburo van Hamas, Khaled Meshaal, coördineerde de islamistische organisatie - die door Egypte, de Verenigde Staten, Australië, Canada, Israël, en Japan als een terreurgroep wordt bestempeld - haar inspanningen op de Westelijke Jordaanoever met de logistieke steun van een commandocentrum in Istanboel, een feit dat zelfs de Palestijnse Autoriteit (PA) ergerde.
In 2014 was Turkije ook gastheer voor Salah al-Arouri, een commandant van Hamas die door de PA wordt beschuldigd van het plannen van meerdere aanslagen gericht tegen Israëlische doelwitten.
Het dagblad Israel Hayom noemt Arouri "een beruchte aartsterrorist waarvan wordt aangenomen dat hij verantwoordelijk is voor dozijnen aanslagen tegen Israëliërs." Volgens de Israëlische media, beschikt de Israëlische Veiligheidsdienst (Shin Bet) over bewijzen dat de dodelijke aanslagen tegen Israëliërs werden gepland op het hoofdkwartier van Hamas in Istanboel. In november berichtte Shin Bet de arrestatie van leden van een terreurcel op de Westelijke Jordaanoever die aanslagen voorbereidde tegen Israëlische doelwitten en die in het buitenland een militaire opleiding hadden gekregen onder het leiderschap van Hamas in Turkije.
In augustus laatstleden, sprekend op de Wereld Conferentie van Islamitische Geleerden in Turkije, heeft Arouri toegegeven dat Hamas achter de "heroïsche actie" stak "die werd uitgevoerd door de al-Qassam-Brigades, die drie kolonisten hadden gevangen in Hebron." De drie tienerjongens werden ontvoerd en vermoord door operatieven van Hamas, een incident die de spiraal van geweld triggerde die leidde tot de ongemeen heftige 50-dagen oorlog in de Gazastrook.
In december verklaarde Moshe Ya'alon, Israël's minister van Defensie, dat operatieven van Hamas in Istanboel terroristische aanslagen planden die zouden uitgevoerd worden op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza. "Hamas," zei hij, "tracht een terroristische infrastructuur op te bouwen in Judea en Samaria die aanslagen wil uitvoeren in verschillende vormen en wij moeten dit agressief en vastbesloten tegenwerken."
Ya'alon beweerde dat toen hij Chuck Hagel in Washington ontmoette, de toenmalige Amerikaanse minister van Defensie, dat Hamas voor het eerst haar politburo van Damascus naar Istanboel had verplaatst eind oktober 2014. Zijn beschuldigingen kwamen een maand nadat Israël een klacht bij de NAVO had neergeld voor de rol die Turkije speelde in het ondersteunen van het terrorisme door het herbergen van ambtenaren van Hamas. In de klacht werd in het bijzonder Arouri genoemd die sinds 2010 in Turkije woont.
Eveneens in december bevestigde een Hamasleider, in een interview met World Daily op voorwaarde van anonimiteit, dat zijn organisatie het NAVO lidmaatschap van Turkije gebruikt als basis voor logistiek, het trainen en plannen van terroristische aanslagen.
Wanneer zoveel in het publiek werd onthuld, voelde de Amerikaanse regering zich gedwongen om op te treden en Ankara schuchter op te roepen dat het Hamas zou verhinderen om militaire activiteiten te ontplooien van om het even welke honk op Turkse bodem. Immers Turkije was toch een NAVO-bondgenoot en de meeste Bondgenoten beschouwden Hamas als een terroristische organisatie.
Turkse diplomaten en veiligheidsambtenaren ontkenden noch bevestigden dat Hamas een logistieke basis heeft in Turkije. "Noem het een kantoor of iets anders," zei een ambtenaar in het privé. Een andere ambtenaar viel hem daarin bij: "De activiteit van Hamas in Turkije beperkt zich tot de coördinatie van de humanitaire bijstand en werken voor de media."
Een recent bericht in Al-Monitor citeerde een Turkse diplomaat die vertelde: "Turkije onderhoudt een dialoog met Hamas maar zal absoluut niet toestaan dat om het even welke terreurorganisatie zal opereren vanaf haar grondgebied."
Die zin toont waar verbale "creativiteit" in beeld komt: "Turkije zal zal geen enkele terreurorganisatie toestaan om te opereren vanaf haar grondgebied." Ja en neen.
Ja, omdat Turkije openlijk verklaart dat het Hamas niet beschouwt als een terreurorganisatie. En neen, omdat Hamas in feite een terreurorganisatie is.
In januari zei de Turkse premier Ahmet Davutoglu: "Voor ons is Hamas geen terreurorganisatie; zij heeft nooit daden van terreur gepleegd."
Maar dat was niet voor het eerst dat Ankara in een handige arm omdraai het opnam voor een identiteit die zich heeft voorgenomen om de laatste Jood op aarde te vermoorden. President Erdogan heeft de militanten van Hamas bij herhaling beschreven als "vrijheidsstrijders."
In december ontving Davutoglu Meshaal als een hooggeplaatste gast op een partijcongres in Konya, Centraal Turkije. Tijdens het evenement betrad Meshaal het podium en feliciteerde het Turkse volk "voor het hebben van Erdogan en Davutoglu." Een donderend applaus en gepassioneerd gezwaai met Palestijnse vlaggen volgde en duizenden aanhangers van de AKP partij schreeuwden luidkeels: "Weg met Israël!"
De omvang van de activiteiten van Hamas vanaf Turks grondgebied is een publiek geheim. Hamas en Turkse ambtenaren beweren dat de aard van die activiteit een humanitaire is. Misschien. Maar in de echte wereld zal het ontvoeren van Israëlische tieners en het bestoken van Israëlische steden met raketten wellicht door de meeste islamisten, zowel Palestijnse als Turkse, beschouwd worden als "humanitaire activiteiten."
De keuze van Istanboel om het politburo van Hamas te huisvesten is niet helemaal irrelevant: Tienduizenden mensen in Istanboel trekken elk jaar de straten op om "Jeruzalem Dag" te vieren, waar ze naar aloude gewoonte Israëlische en Amerikaanse vlaggen verbranden en zingen: "Weg met Israël! Weg met Amerika!"
Burak Bekdil, gevestigd in Ankara, is een Turkse columnist voor het dagblad Hürriyet Daily en een Fellow aan het Midden-Oosten Forum.