Op oudejaarsavond werden vrouwen in Zweden aan dezelfde soort massaverkrachingen onderworpen – In het Arabisch "Taharrush" genoemd – als de vrouwen in Keulen, maar de politie en de media besloten deze informatie in de doofpot te stoppen. De mannen waren, wat bleek, voornamelijk van Afghaanse afkomst, en claimden een status van "onbegeleide vluchtelingenkinderen."
In de werkelijkheid zijn vele van hen veel ouder dan 18, en worden tegenwoordig vaak aangeduid met de recente term, "Verkrachtelingen (rapefugees)," in plaats van vluchtelingenkinderen."
Recentelijk dook er informatie op dat de immigratiedienst zijn administratoren heeft verzocht om iedereen die eruitziet als <40 jaar te accepteren als "kind" – blijkbaar zonder erover na te denken hoe onfatsoenlijk het is om volwassen mannen in basis- en middelbare scholen te plaatsen, waar ze bij tienermeisjes zitten. Aangezien Zweden – tot december – een opendeurbeleid had voor migranten uit de hele wereld, heeft het land veel meer asielzoekers binnengelaten dan haar Noordelijke buren. De statistieken voor 2012-2015 zijn beschikbaar via Eurostat, en laten de volgende statistieken zien over de aantallen van gearriveerde migranten:
- Zweden: 342,635
- Noorwegen: 63,370
- Denemarken: 41,290
- Finland: 40,470
- IJsland: 675
Velen die asiel hebben aangevraagd in Zweden komen uit het door oorlog verwoeste Syrië: 51,338 in 2015. Afghanistan staat op de tweede plaats met een aantal van 41,564 in het vorige jaar – een stijging van een waggelende 1,239% vergeleken met 2014. Merendeel van de Afghaanse asielzoekers claimen een status als kind, en krijgen daarmee urgentie om geaccepteerd te worden binnen zes maanden op basis van hun asielaanvraag.
Een aantal dagen nadat het verhaal bekend werd over de "Cirkel van de Hel-aanvallen" in Keulen, maakte de alternatieve mediawebsite Nyheter Idag bekend dat het geliefde dagblad, Dagens Nyheter, wist van gelijksoortige misdaden op een muziekfestival in Stockholm in augustus 2015, maar geweigerd heeft om erover te schrijven.
Waarschijnlijk om zichzelf te verdedigen tegen beschuldiging over een verhulling, heeft de Dagens Nyheter woedend de Stockholmse politie aangevallen. Het nieuwsblad beweerde dat de politie weigerde verslagen van de aanvallen te bevestigen, hiermee dus de publicisten klem te zetten, en voorkwamen dat het nieuwsblad het verhaal uit zou brengen. Dagens Nyheter beweerde zelfs dat een hooggeplaatste politieagent zei: "Dit is een zere plek. Soms zijn we bang om de waarheid te vertellen omdat dat misschien we in het voordeel zou kunnen werken van de Zweedse Democraten. De politie zal hiervoor de verantwoordelijkheid moeten nemen."
De politie heeft de schuld op zich genomen – gedeeltelijk. Het Nationale Politiehoofd, Dan Eliasson, heeft nu de taak gekregen om te onderzoeken waarom de informatie verborgen werd
Politieke besluiten horen niet gemaakt te worden door de politie. De leider van de Zweedse Democratische partij, Jimmie Åkesson, reageerde erg uitgesproken over dat zijn partij alleen al genoemd werd in zo'n context, en eiste dat het Nationale Politiehoofd Elisasson onmiddellijk buiten functie zou worden gesteld. Eliasson was al een hele tijd een controversiële verschijning. Hij begon zijn carrière als de bassist van een rockband Bad Boo Band, voornamelijk bekend van de radio hit "Knulla i Bangkok" (F**king in Bangkok), die uitkwam in 1979. Nadat zijn muziekcarrière vervaagde, had Eliasson een carrière in de politiek en openbaar bestuur in het vizier, en werkte nauw samen met een aantal ministers van de Sociale Democratische Partij. Toen de Sociaal Democraten de verkiezingen in 2006 verloren, werd hij aangewezen als Directeur-Generaal van de Immigratiedienst (2007-2011); en werd hierna Directeur-Generaal van de Sociale Veiligheidsdienst. In januari 2015 kreeg hij de functie van Nationale Politiehoofd.
Ondanks zo een drukke carrière, heeft Eliasson, in een aantal gevallen, een spektakel gemaakt van zichzelf. In juni 2007 maakte de voormalige Kanselier van Justitie, Göran Lambertz, bekend dat Eliasson, toentertijd Staatssecretaris bij Justitie, heeft geprobeerd Lambertz te stoppen met het bekritiseren van onjuistheden in het Zweedse juridisch systeem. Eliassons verzoek kwam nadat de Kanselier van Justitie een rapport initieerde over de vele Zweedse mannen die onterecht zijn veroordeeld, voornamelijk omtrent seksuele misdrijven.
"Ik herinner me in het bijzonder de ontmoeting met Bodströms [toen Minister van Justitie] Staatssecretaris in mei 2006," zei Lambertz in een radio-interview. "Eliassion maakte duidelijk dat de minister mij publiekelijk zou verwerpen, als ik niet een toontje lager zou zingen wat betreft mijn kritiek. Ik nam dit op als overdreven bemoeizucht."
Als hoofd van de Sociale Dienst, twitterde Eliasson in februari 2014 dat alleen al het beeld op tv van de Social Democratische partijleider, Jimmie Åkesson, hem zijn maag liet omkeren. En nu krijgt Eliasson de taak op zich om een onderzoek te leiden naar waarom de politie informatie verborgen heeft gehouden, over hoe "Verkrachtelingen" Zweedse meisjes hebben aangevallen op het muziekfestival "We Are Sthlm" [een afkorting voor Stockholm] in augustus 2015?
Toen het nieuws over de massaverkrachtingen begin januari eindelijk uitkwam, was het duidelijk dat de mannen die erbij betrokken waren zogenaamde "onbegeleide asielkinderen" bleken te zijn. Ongeveer 90 jonge mannen werden aangehouden omdat ze betrokken waren bij de massaverkrachtingen. "Volgens een interne politierapport," schreef Dagens Nyheter, "was er een grote groep van jonge mensen, 'voornamelijk Afghaanse vluchtelingenkinderen,' die opvielen bij het concert."
Het is recentelijk uitgekomen dat Zweedse meisjes, tijdens een soortgelijk schandaal op het muziekfestival in het Pildammsparken park in Malmö, ongewenst seksueel zijn benaderd. De fotograaf, Freddy Mardell, vertelde aan het online-radiostation, Granskning Sverige, dat hij getuige is geweest van de hele chaos van huilende, hysterische meisjes. Mardell heeft foto's genomen en aangeboden aan het lokale nieuwsblad, Kvällposten. Het nieuwsblad weigerde ze te publiceren.
Het is inmiddels ook bekend dat er met oudejaarsavond ook meisjes zijn aangevallen door grote groepen moslimmannen in de Zweedse steden Kalmar en Malmö. Het dagelijkse nieuwsblad Kvällsposten meldde dat "dronken meisjes omsingeld werden door jonge mannen op oudejaarsavond in Malmö." De voorvallen gebeurden op verschillende plaatsen in de binnenstad van Malmö, rondom King's Park en Centraal Station.
In een politierapport stond: "Iets wat opviel vergeleken met de voorgaande jaren was dat een honderdtal, die ik waarneem als "onbegeleiden uit Afghanistan,' rondom de stad aan het zwerven was en chaos veroorzaakte. Er waren een aantal zaken van grote groepen die meisjes/vrouwen – voornamelijk onder invloed – omsingelden en molesteerden." In Kalmar, waar mensen zich hadden verzameld op het plein, Larmtorget, om feest te vieren, werden een aantal meisjes onderworpen aan seksuele mishandeling. Tot nu toe zijn er 16-17 klachten binnengekomen bij de poitie.
"Lisa" zei tegen het plaatselijke blad, Barometern:
"We stonden in de eerste instantie aan het rand van het plein, maar we merkten meteen op hoeveel mannen er op het plein stonden en toen we daarheen gingen, werd de situatie erg ongemakkelijk. Het waren mannen die geen Zweeds spraken, mannen van alle leeftijden. Ze omsingelden ons en begonnen ons te betasten; ze pakten tevens mensen hun hoofd vast en kusten ongewild hun wangen en voorhoofd. Toen we ze vroegen om te vertrekken of ermee te stoppen, lachten ze ons alleen maar uit en vroegen 'Wat heb ik misdaan?' We hebben dit allemaal gemeld aan de politie. Het is verwerpelijk dat iemand bang zou moeten zijn om in de avond uit te gaan of in z'n eentje de bus te pakken in de avond. En we zijn niet de enigen die deze ervaring hebben gehad; Ik heb vriendinnen in Kalmar die vertelden dat ze liever niet in hun eentje naar buiten gaan als het donker is. Een ding is zeker, Ik ga nooit meer Oud en Nieuw vieren in Kalmar, ik blijf liever thuis bij mijn ouders.
Zweedse feministen blijken de groep die zich het minste boos maakt over de aanvallen van de "Verkrachtelingen." Ze keren de slachtoffers de rug toe door te geven dat de massa-aanrandingen zoals Taharrush, nu onderdeel uitmaken van Zwedens nieuwe realiteit.
In de loop van de afgelopen week worden nieuwsbladen overspoeld met opiniestukken waarin verschillende feministen beweren dat deze aanvallen niets te maken hebben met religie of etniciteit, maar met het simpele feit dat de daders mannen zijn. Men kan maar één conclusie trekken: Feministen verdedigen nog liever moslimmannen tegen kritiek, dan dat ze Zweedse vrouwen verdedigen tegen seksueel misbruik. Een terugkomend thema in de artikelen is de bewering dat inheemse Zweedse mannen exact hetzelfde zijn als groepsverkrachting-plegende migranten.
Opmerkingen van feministen zijn als volgt:
- Een algemene factor bij seksueel misbruik is geslacht, niet etniciteit.
- Zweedse mannen hun visie op vrouwen is geen haar beter.
- Kritiek op seksuele misbruik door migranten is racisme, verscholen achter zorgen omtrent vrouwen.
- Gesloten grenzen zijn niet de oplossing tegen seksueel misbruik.
Het laatste artikel is geschreven door Gudrun Schyman, een ex-communiste en momenteel leider van de Feministen Initiatief Partij. In een interview met de podcast, "De Feministeninspectie," zei Schyman dat massaverkrachtingen "niets nieuws zijn" maar "al een hele lange tijd bezig zijn in alle landen. Het is gewoon hoe het is," beweerde Schyman, "mannen nemen privileges tot zich wanneer anonimiteit en de omgeving het toelaten. Ik denk niet dat het is verergerd, het is gewoon dat de neiging om het te melden toe is genomen."
Viktor Banke, een (mannelijke) feminist en advocaat, klaagde in het gratis dagblad, Metro, dat de aanvallen "precies in de kaart spelen van de Zweedse Democraten... Indien nodig," schreef hij, "zouden we in staat moeten zijn om te praten over de dader zijn achtergrond. Maar we kunnen het ons niet permitteren om het debat over de kwetsbaarheid van vrouwen gekaapt te laten worden door mensen die enkel interesse tonen in de rechten van de vrouw, alleen wanneer ze merken dat de dader een andere huidskleur heeft."
Gatestone Institute heeft gebeld naar een groot aantal vrouwenschuilplaatsen en vroeg hen wat hun mening was over de massa-zedendelicten van Zweedse vrouwen. Geen hen wilde toegeven eraan dat het misbruik iets te maken zou kunnen hebben met de daders hun etniciteit of religie. Ze waren niet van plan om te "generaliseren," zeiden ze; daarna, wanneer de vraag over etniciteit of religie naar boven kwam, hingen ze op.
In Noorwegen is de politie zich echter goed bewust van de verschillen tussen westelijke en islamitische visies richting vrouwen. Eivind Borge, hoofd van de Tactische Intelligentiedienst van de Nationale Criminaliteit Onderzoeksdienst (Kripos), zei tegen het dagelijkse nieuwsblad Aftenposten dat aanvallen zoals in Zweden en Duitsland zich, naar zijn weten, nog niet hebben plaatsgevonden in Noorwegen, maar dat de politie voorbereid is: "Een groot aantal asielzoekers die de afgelopen paar maanden naar Noorwegen is gekomen, is afkomstig uit landen waar de cultuur erg verschilt van die van ons. Velen zijn opgegroeid in culturen waar er een hoge tolerantie heerst richting verschillende soorten seksueel misbruik richting vrouwen op openbare plaatsen."
Benedicte Bjørnland, hoofd van de Noorse Politie Veiligheidsdienst (PST), sprak recentelijk bij de "Mensen en Bescherming"- ("Folk och Försvar") conferentie in Zweden. "Je kan er niet van uitgaan," zei ze, "dat nieuwkomers zich automatisch aanpassen aan de waarden en regels van de Noorse samenleving. Een snelle stijgende immigratie, in het bijzonder uit moslimlanden, kan op langer termijn ook andere problemen brengen. Wanneer een grote groep asielzoekers een lokale gemeenschap binnenstromen, kan dit zorgen voor jammerlijke consequenties."
In Denemarken heeft de staat het recht om statistieken te verzamelen over de etniciteit van criminelen, iets waarmee Zweden jaren geleden gestopt is. In de loop van het afgelopen tien jaar, zijn er in Denemarken 615 mensen veroordeeld wegens verkrachting – hiervan waren 212 eerste of tweede generatie immigranten. Dat cijfer staat gelijk aan meer dan een derde (34.5%) van alle veroordeelden, driemaal hoger dan het percentage immigranten in de samenleving.
Gatestone Institute heeft contact opgenomen met een van Zwedens beste criminologen, Professor Jerzy Sarnecki van Stockholm University. Toen hem gevraagd werd of het mogelijk is om statistieken te krijgen die laten zien of moslims oververtegenwoordigd worden in Zweedse verkrachtingszaken, reageerde Professor Sarnecki met: "Dat soort statistieken worden niet gehandhaafd in Zweden."
Sarnecki werd hierna gevraagd of het falen van betrouwbare statistieken niet zorgde voor geruchten en vooroordelen.
"Jawel," reageerde hij, "of het bevestigt ze." Ik heb er geen erg in om dit soort kennis aan het licht te brengen. Je kan niet iets doen tegen het probleem wanneer je niet in het bezit bent van de feiten. Het is natuurlijk mogelijk om studies te doen door het veld in te gaan en criminelen te ondervragen over hun religie, maar dat is voor zover ik weet in Zweden niet gedaan."
Professor Sarnecki bevestigde dat immigranten in Zweden die veroordeeld zijn tot verschillende soorten misdaden – voornamelijk seksuele misdaden – in proportie in grotere aantallen vertegenwoordigd worden dan hun percentage in de bevolking, zoals blijkt uit 25 studies die uitgevoerd zijn tussen 1974 en 2005. Het laatste rapport heette "Misdaden onder mensen die geboren zijn in Zweden en in het Buitenland" " ("Brottslighet bland personer födda i Sverige och i utlandet"). Sarnecki zegt, dat omdat de statistieken ondubbelzinnig zijn, hij van mening is dat verdere studies nutteloos zouden zijn.
Zweedse mannen zijn furieus door het actuele debat. Op sociale media, zeggen velen dat ze onterecht worden uitgesloten – en dat ze zeker niet geassocieerd willen worden met mannen die massaverkrachtingen plegen.
Ee aantal voorbeelden van posts en commentaren op sociale media:
Conrad: "Het maakt me woedend dat feministen beweren dat ik me zou gedragen als deze barbaren, simpelweg omdat we niet tot hetzelfde geslacht behoren."
Fredrik: "Ik ben niet snel beledigd, maar nu ben ik woedend, verdrietig, en beledigd dat ik word gegeneraliseerd met andere mannen als een potentiële massaverkrachter. Ik heb bijna ruzie gekregen met een aantal vrouwelijke vrienden, nadat ze mannen via Facebook verzochten om 'met elkaar te praten' om verkrachtingen in de toekomst te voorkomen. WTF? Geloven vrouwen dat normale mannen hier met hun vrienden over praten? Als ik iemand zou kennen die iemand verkracht heeft, zou ik die sukkel meteen aangeven bij de politie."
Jan: "Ik wil niet vergeleken worden met deze onbeschaafde ogers. Het is heel beledigend dat feministische schrijvers met een vinger wijzen naar een hele groep, wegens iets wat een aantal gedaan hebben. Het heet collectieve bestraffing..."
Willy: "Als we deze argumenten van feministische debaters over de verkrachtingen zouden moeten geloven, is er maar een oplossing: Alle mannen uitroeien."
Lorentz: "De vergelijking met Zweedse mannen is vals en grotesk."
Johan: "Zweedse feministen leven in een van de landen met de grootste gelijkheid tussen geslachten. Dat principe begint nu uit balans te raken, en Zweedse vrouwen zijn niet langer veilig op straat. Dus waar vechten deze feministen voor? De visie richting vrouwen? Nee, ze proberen te schoppen naar de timide, gelijke Zweedse mannen. Hoe bedoel je ontkenning en lafheid?"
Tommy: "Dit is duidelijk een probleem dat we in het verleden al gehad hebben, waar we van zijn gered door een goede opvoeding en emancipatie. Maar de groeiende immigratie, voornamelijk door moslimmannen, laat ons niet alleen zakken zodat we terug zijn bij af, maar nog 500 keer lager."
Mathias: "Ik ben opgevoed met het principe dat ik vrouwen moet respecteren. Ik zou nooit een vrouw mishandelen of verkrachten. Het zit in mijn ziel geworteld. Het is onze taak als man om onze vrouwen te beschermen tegen de dreiging waar ze aan worden blootgesteld."
Wat de Zweedse politici van plan zijn om te doen tegen de "Verkrachtelingen," die zich momenteel in het land bevinden, weet niemand. De Minister-President, Stefan Löfven, zijn enige commentaar tot nu toe was:
"Ten eerste, wil ik zeggen dat ik woedend ben over dat jonge vrouwen niet naar een muziekfestival kunnen zonder te worden mishandeld, dat ze seksueel worden misbruikt en aangevallen. Dit is een enorm groot probleem voor degenen die ermee te maken hebben gehad, maar tevens een democratisch probleem voor ons hele land en we moeten hier niet aan toegeven. We moeten niet ons hoofd in het zand steken en wegkijken. Zo een serieus probleem moeten we bekendmaken."
De Zweedse bevolking wacht nog steeds op wat de Minister-President uit zal voeren.
Terwijl Gatestone Institute nog altijd achter de artikelen staat die Ingrid Carlqvist er voor schreef, is Gatestone vanaf heden op geen enkelen manier meer met haar geassocieerd.