Ondanks de strakkere asielregels die Zweden op 24 aankondigde, blijft de chaos regeren in het Scandinavische land. Tot dusver zijn er in 2015 150.000 asielzoekers geregistreerd, maar er is geen ruimte on hen onder te brengen. Mensen slapen in tenten, op kartonnen onderleggers in evenementenzalen en zelfs op straat. Velen zijn op de vlucht voor de Zweedse immigratiedienst. Meer dan 22.000 mensen moeten nog worden uitgezet, maar weigeren te vertrekken. De Zweden zijn logischerwijs bezorgd dat er terroristen tussen de vluchtelingen schuilen. De politie is druk met zinloze grenscontroles en kan niet op normale wijze aan haar taken voldoen. Het is niet overdreven om te zeggen dat Zweden in deze situatie op bijna iedere kwestie de grip heeft verloren.
Zelfs de asielzoekers klagen. In een Zweeds publiek televisieprogramma, Uppdrag Granskning, dat werd uitgezonden op 2 december, vertelde Salwa, de moeder van jonge kinderen, dat ze gedwongen wordt om in een asielopvang te wonen met mannen die zij aanduidde als "slechte mensen". Toen de verslaggever uitlegde dat er elke week 10.000 nieuwe asielzoekers bij komen, en dat hierdoor alles op zijn kop staat, riposteerde ze: "Sluit de grenzen dan. Stop met het opnemen van meer mensen. Als je tien gasten in je huist hebt en er is niet genoeg ruimte, zou je er dan nog eens tien extra binnenlaten?"
De sociaal-democratische Zweedse premier, Stefan Löfven, zei in april in een interview met de krant Sydsvenskan:
"Er is geen limiet (aan het aantal vluchtelingen dat Zweden kan opnemen). We zullen vluchtelingen opvangen volgens de verdragen die ons daartoe binden. We hebben het eerder gedaan, in de vroege jaren negentig, toen velen uit voormalig Joegoslavië hierheen kwamen. Vandaag zijn zij een natuurlijk onderdeel van de Zweedse samenleving. Zij dragen veel bij."
Toen de premier en zijn vice-premier Åsa Romson van de Groene Partij hun strengere immigratiebeleid aankondigden op 24 november, zond dat schokgolven door het Zweedse establishment. Journalisten, die nooit eerder een kritische vraag stelden aan regerende politici over hun affiniteit met open grenzen, leken nu verbijsterd - ondanks dat de ene autoriteit na de andere de afgelopen maanden heeft gewaarschuwd voor een dreigende instorting van het systeem. Toen Romson begon te huilen tijdens haar persconferentie, kwam dat volgens haar omdat ze werd "gedwongen" om onderdeel te zijn van het strakker aantrekken van 's werelds meest genereuze immigratiebeleid - en toen geloofde iedereen dat het de regering ernst was met deze regels.
De boodschap die de Zweden op 24 te horen kregen, was dat de grenzen nu in wezen gesloten zouden worden. Löfven had ontdekt dat er een limiet bestaat. De partij die de meeste kritiek op het immigratiebeleid hanteert, de Zweden Democraten (Sverigedemokraterna), verklaarden de victorie. Partijleider Jimmie Åkesson reikte meteen de hand naar de Conservatieven (Moderaterna) en de Christen-Democraten (Kristdemokraterna) met een aanbod om de regering tot aftreden te dwingen en zelf een nieuwe te vormen. Deze uitnodiging werd onmiddellijk afgewezen, een reactie die in het licht gezien moet worden van de belofte die alle zeven partijen in het parlement gedaan hebben om nooit te gaan samenwerken met de "xenofobe" Zweden Democraten.
Het doet er daarom niet toe dat andere partijen inmiddels veel van het beleid van de Zweden Democraten hebben overgenomen, of dat veel Conservatieven die ideeën zelfs nog verder willen doortrekken en dat ook moeiteloos zouden kunnen doen wanneer ze een regering zouden vormen met de ZD.
Voor een buitenstaander zou het er op kunnen lijken dat elke partij in Zweden nu om het hardst strijdt over wie de meest austere aanpak kan voorstellen. De Conservatieven beweren dat ze, onder andere, willen voorkomen dat asielzoekers uit andere Europese landen asiel aanvragen in Zweden. De Conservatieven beweren ook dat ze nieuwe maatregelen willen voor mensen wier aanvraag is afgewezen. De regering is al in onderhandeling met Afghanistan om dat land te bewegen sommige van de vele Afghanen die dit jaar Zweden binnen kwamen (36.261 totaal, waarvan 20.947 vermoedelijke "kinderen") terug te nemen.
Tot dusver heeft nog geen enkele journalist in de mainstream media er blijk van gegeven dat de nieuwe grenscontroles - die zijn ingevoerd omdat de overheid overduidelijk besloten heeft dat er "een serieus gevaar bestaat voor openbare orde en veiligheid in het land" - nog geen enkel waarneembaar effect hebben. De media wekken nog altijd de indruk dat de asielzoekers inderdaad gestopt worden bij de grens en dat alle grensovergangen controles zullen hebben vóór kerstmis, zoals minister van Justitie en Migratie Morgan Johansson heeft aangekondigd.
Maar, zoals afgelopen maand al werd opgetekend, als een terrorist die naar Zweden wil komen om terreurdaden te plegen hoeft hij enkel tegen de douane te zeggen dat hij asiel zoekt - en dan hoeft hij geen papieren te tonen. Hij zal onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde kantoor van de immigratiedienst worden gebracht. Terwijl die proberen uit te zoeken wie hij is, kan hij zijn aanval rustig voorbereiden in de vreedzame rust van het Zweedse platteland. En omdat het gemiddeld 222 dagen duurt voordat de immigratiedienst een plausibele identiteit kan vaststellen, hoeft ie zich bovendien niet te haasten.
Iemand die doodmoe is geworden van deze maskerade is nota bene iemand van de Grenspolitie bij de Öresund-brug (tussen Denemarken en Zweden). Hij vertelde aan Gatestone dat de nieuwe controles er voor zorgen dat er iedere dag een aantal mensen (velen van wie slechts door Zweden wilden reizen om asiel in Finland of Noorwegen aan te vragen) uit vrije wil naar Denemarken terugkeren. Maar, zei hij, het is zeldzaam dat iemand weigert om zich te identificeren wordt afgewezen en heengezonden.
"De waarheid is dat mensen met kwade bedoelingen exact weten wat ze moeten doen wanneer ze hier aankomen", zegt hij.
"Die informatie verspreidt zich als een lopend vuurtje. De nieuwe grenscontroles dienen maar 1 doel: het volk geruststellen. Ze hebben absoluut geen invloed op de instroom van migranten. Het publiek krijgt een vals beeld van wat er gebeurt. Ze begrijpen ook niet dat we enorm veel tijd besteden aan het controleren van Zweedse en Deense forenzen. Maar als we dat niet doen, gaat de pers gillen over discriminatie.
"Het lijkt wel alsof degenen die de macht hebben niet willen dat illegalen worden gedeporteerd. Ze geven hen gratis zorg, gratis tandartsen, en scholen voor hun kinderen. Het is een gemengde boodschap. Ik denk dat ze eens een knoop moeten doorhakken met wat ze nou willen. Deze controles betekenen niets. Ze zijn een formaliteit om iedereen er goed uit te laten zien en om discriminatie te voorkomen. We zouden onze tijd en energie moeten steken in waar onze inzet het hardst nodig is."
Toen Gatestone informeerde waarom de politie zoveel middelen inzet om grenscontroles uit te voeren die nergens toe leiden, antwoordde Stephan Ray, de persvoorlichter van het Zweedse Nationale Beleidsbureau (Rikspolisstyrelsen), dat hij geen tijd had om hierover te praten omdat hij naar de wc moest - en daarop hing hij op.
Een expert op het gebied van internationaal recht, die graag anoniem wil blijven, vertelde aan Gatestone dat hij niet langer begrijpt wat de overheid denkende is door potentieel gevaarlijke mensen zomaar Zweden binnen te laten. Nergens in de internationale verdragen, zo zei hij, staat geschreven dat het recht op asiel voorrang moet krijgen over de veiligheid van de eigen bevolking. Het meest verstandige om te doen, voegde hij daaraan toe, is het inrichten van omheinde vluchtelingenkampen bij de grenzen en geen asielzoekers verder laten reizen voordat er duidelijkheid is over hun identiteit en intenties en er zeker gesteld kan worden dat zij geen terroristen of oorlogsmisdadigers zijn. "Volgens het VN Vluchtelingenverdrag van 1951", zei hij, "hebben landen zelfs het recht om asielzoekers terug te sturen als zij oorlogsmisdadigers zijn die in hun thuisland de doodstraf riskeren."
Ondanks dat, kunnen veroordeelde moordenaars en oorlogsmisdadigers gewoon in Zweden blijven - gelukkig voor hen. De regel is dat niemand die doodstraf of vervolging wacht in het thuisland, teruggestuurd zal worden. Dit omvat ook mensen die in Zweden misdaden hebben gepleegd en tot deportatie zijn veroordeeld. Het is onduidelijk of de IKEA-killer, Abraham Ukbagabir, naar Eritrea kan worden uitgezet na het uitdienen van zijn straf. Er zijn, naar verluidt, "belemmeringen" die dat voorkomen. Recentelijk onthulde de alternatieve mediasite Nyheter Idag dat omdat er eveneens "belemmeringen" zijn voor het uitzetten van mensen naar Syrië, terroristen die aan Islamitische Staat gekoppeld kunnen worden ook gewoon in Zweden kunnen blijven als ze daar asiel aanvragen.
Toen Gatestone bij de immigratiedienst informeerde waarom het meer zorgen leek te voelen voor de veiligheid van buitenlanders dan voor de levens van Zweedse burgers, zei persvoorlichter Matilda Niang dat het onmenselijk zou zijn om asielzoekers op te sluiten totdat hun identiteit bevestigd kan worden. "Opsluiting zou ook asielzoekers raken die niets misdaan hebben", zei ze.
Dus ondanks dat veel Zweden een zucht van opluchting slaakten toen hun regering aankondigde er een limiet op de immigratie zit, lijkt het nieuwe beleid vooralsnog geen verschil te maken.
Geen enkele regerende politicus heeft tot op dit moment twijfel uitgesproken over de omslag van Zweden naar een multiculturele natie, en geen van hen heeft gezegd dat het importbeleid moet stoppen.
Het zou goed kunnen dat de regeringsmaatregelen slechts een facade vormen om het Zweedse volk koest te houden, in de hoop de druk wat te verlichten.
Onder de maatregelen zijn de volgende stappen:
- Een stop op de uitreiking van permanente verblijfsvergunningen. Een status is vanaf nu drie jaar geldig, met een optie tot 1 jaar verlenging. Permanente statussen worden slechts nog gegeven aan mensen die na deze tijd zichzelf financieel boven water kunnen houden.
- Striktere limieten op nareizende verwanten;
- Strakkere eisen aan zelfvoorzienendheid en de mogelijkheden om jezelf en je familie financieel te ondersteunen;
- Medische onderzoeken naar de leeftijd van zogenaamde onbegeleide vluchtelingenkinderen;
- Identiteitscontroles in alle vormen van openbaar vervoer: iedereen die een boot, trein of bus naar Zweden pakt, moet een geldig paspoort of rijbewijs laten zien.
De tijdelijke verblijfsvergunning is een bericht dat migranten snel bereikt. Of het er toe zal leiden dat minder mensen de oversteek wagen, valt nog te bezien. Niets weerhoudt de regering ervan om na de gestelde vier jaar alsnog de status in permanent om te zetten. Er zullen rond die tijd ook problemen ontstaan met mensen die niet weg zullen gaan. Medische leeftijdsbepaling bij de vele Afghanen die jonger dan 18 beweren te zijn, om hun aanvraag op een snellere route te kunnen krijgen, zou ietwat effectief kunnen zijn. Zwedens onmacht om asielzoekers op leeftijd te onderzoeken, heeft geleid tot een lawine aan "bebaarde kinderen". Wekelijks komen er meer dan 1000 "kinderen" het land in, waarvan 80% uit Afghanistan afkomstig is. In Denemarken, waar leeftijdscontroles standaard protocol zijn, blijkt dat minstens 50% van deze zogenaamde kinderen in werkelijkheid volwassenen blijken te zijn; in Noorwegen en Finland kwamen ze aan 66%.
Ongeveer 75% van de "kinderen" die een aanvraag doen, krijgen asiel in Zweden. Het is daarom zeer populair om te claimen dat je nog geen 18 bent. In 2013 kwamen er 4000 binnen. In 2014 al 7000. En in de eerste elf maanden van 2015 zocht een onthutsend aantal van 32.180 "onbegeleide minderjarige vluchtelingen" asiel in Zweden. Meer dan de helft komt uit Afghanistan, de tweede grootste groep bestond uit Syriërs, gevolgd door Eritreeërs en Somaliërs. Ongeveer 2000 van hen zijn meisjes.
Enkele dagen na de aankondiging van de nieuwe regels nam de asielaanwas opzichtig af. Op 28 en 29 november ging het van een piek van ongeveer 1500 mensen per dag naar respectievelijk 392 en 375 mensen die werden geregistreerd in Zweden. De meesten kwamen uit Afghanistan, Syrië en Irak. De volgende dag sprong het aantal echter weer voorbij de 1000.
Anders Westerlund, een inlichtingenanalyst bij de immigratiedienst, vertelde aan Aftonbladet dat de terugval waarschijnlijk te verklaren was door de daling in vluchtelingen die vanuit Turkije op de Griekse eilanden aankwamen. "We zien daarnaast dat strengere grenscontroles in de Balkan en het koude weer er voor zorgen dat mensen niet naar Europa komen. De winter komt eraan en dat maakt de reist riskanter."
Ondertussen is de politiecapaciteit overspoeld door zinloze grenscontroles, waardoor ze niet aan hun gewone werk toekomen. Criminelen schuimen de straten af.
Officiers van Justitie (OvJ's) hebben kennelijk zo weinig te doen, dat ze recentelijk toezegden om 30 OvJ's met te weinig werk voor de immigratiedienst aan het werk te zetten. Die hebben, ondanks het aannemen van 1200 nieuwe medewerkers, uiteraard hun handen vol aan de huidige situatie. In totaal lopen de loonkosten voor immigratiepersoneel op naar 250 miljoen kronen (ongeveer 27 miljoen euro) per maand, of zo'n 3 miljard kronen (zo'n 323 miljoen euro) per jaar.
"We kunnen hen 30 OvJ's en klerken lenen", zei hoofd-OvJ Solveig Wollstad in een interview met Gatestone, "Omdat onze aanwas aan nieuwe zaken is gedaald. De politie is druk met andere zaken, zoals terrorismebestrijding en het verzorgen van immigranten."
Toen we vroegen of de situatie mogelijk ook betekenen dat de criminaliteit was afgenomen, was Wollstad stellig: "Nee, nee, nee. De daling is omdat de politie zo druk is met andere zaken, zoals het voorkomen van terrorisme en het afhandelen van de vluchtelingenstroom. Er is meer politie bij de grenzen nodig nu, Zweden verkeert in een crisis. Niet alleen wij lenen ons personeel uit, ook onder andere de nationale gerechtsadministratie, de orde-handhaving, het gevangeniswezen en de reclassering hebben personeel over."
Het komt er in het kort op neer dat het enige waarneembare effect van de nieuwe asielregels van de "humanitaire grootmacht" is dat de politie te druk is om de identiteit van papierloze immigranten te achterhalen en daarom niet genoeg mankracht meer heeft om criminelen aan te houden.
"Zo lang de ingebakken retoriek in Zweden wordt gezien als een uiting van goddelijkheid en goedheid", zo schrijft Associate Professor of Business Administration en schrijver Jan Tullberg, "Zal politieke onbekwaamheid het land blijven verlammen."
Terwijl Gatestone Institute nog altijd achter de artikelen staat die Ingrid Carlqvist er voor schreef, is Gatestone vanaf heden op geen enkelen manier meer met haar geassocieerd.