Het hoofd van de Noorse Veiligheidsdienst (PST), Benedicte Bjørnland, was onlangs te gast bij een veiligheidsconferentie in Zweden, waar hij waarschuwde voor meer immigratie van moslims.
Ze zei: "Men kan niet ervan uitgaan dat nieuwkomers zich automatisch aanpassen aan de normen en de regels van de Noorse samenleving. Daarnaast zijn nieuwkomers niet homogeen, en kunnen etnische en religieuze conflicten met zich meebrengen... Als parallelle samenlevingen, radicalisering en extremistische omgevingen zich op langer termijn ontwikkelen," voegde ze hieraan toe, "wordt dat een uitdaging voor ons als Veiligheidsdienst."
De veranderingen waar Bjørnland over spreekt – parallelle samenlevingen, radicalisering en extremistische omgevingen – zijn niets nieuws; ze verspreiding zich al jarenlang door heel West-Europa. De Brusselse buitenwijk Molenbeek, waar twee van de daders van de aanslagen in Parijs vandaan kwamen, staat bekend als een "terroristennest." De burgemeester van Molenbeek negeerde echter een lijst "met de namen en adressen van meer dan 80 mensen die ervan verdacht werden islamitische strijders te zijn, en die in haar gebied woonden," die zij een maand voor de aanslagen in Parijs had ontvangen, " aldus de New York Times. "Wat had ik dan moeten doen? Het is niet mijn taak om potentiële terroristen op te sporen," zei burgemeester Schepmans. "Die verantwoordelijkheid ligt bij de federale politie."
Deze uitspraak is, op vele manieren, een symptoom van het falen van Europa om met de problemen omtrent veiligheid, waar Europa aan blootgesteld wordt, om te gaan. Het probleem zal altijd van een ander moeten zijn.
Anders Thornberg, het hoofd van de Zweedse Veiligheidsdienst (SÄPI), heeft de Zweedse samenleving letterlijk om hulp gesmeekt: "De islamitische gemeenschappen zijn de afgelopen jaren opmerkelijk gegroeid," zei hij, "en de spanning tussen verscheidene bevolkingsgroepen stijgt. We hebben iedereen in de samenleving nodig om te helpen met het bestrijden van radicalisering, er is een limiet aan de snelheid waarop de Veiligheidsdienst haar werk kan doen."
Dit zijn gevoelens die zelden, ofwel nooit, worden uitgesproken door Zweedse of Noorse ambtenaren. Blijkbaar heeft de angst om de gevoelens van moslims te kwetsen de zorgen omtrent veiligheden overstegen. Maar zelfs Zweden, die zichzelf ziet als een "humanitaire supermacht," en tot voor kort nog gezworen heeft haar grenzen open te houden voor alle migranten en vluchtelingen, heeft haar beleid moeten herzien. Aan het eind van november 2015, heeft de Zweedse Vicepremier, Asa Romson, schoorvoetend en in tranen toegegeven dat de overheid "gedwongen is rekening te gaan houden met de realiteit," gezien het grote aantal migranten die het land binnenkomen. Zweden (en Denemarken) hebben een aantal weken hun grenscontrole verscherpt.
Het is echter de vraag of deze noodkreten van de Scandinavische Veiligheidsdiensten ook maar enige merkbare impact zullen gaan hebben op de fundamentele politieke richting van hun politieke leiders, vooral als we de laatste uitspraken van de Zweedse Minister-President Stefan Löfven in acht moeten noemen.
In een interview op 21 januari bij het Wereld Economisch Forum in David, zei Löfven dat het "fout" is de seksuele mishandeling van Europese vrouwen of de dreiging van ISIS te verwarren met de massamigratie in Europa: "Seksuele mishandeling heeft geen direct verband met migratie en immigratie. Seksuele mishandeling is in Zweden helaas al vele, vele jaren aan de gang." Zei Löfven tegen CNBC, en deed dus hiermee alsof de geïmporteerde Midden-Oosterse hobby genaamd Taharrush [collectief seksueel misbruik], uitgeoefend op duizenden vrouwen in Keulen en andere Europese steden tijdens Oud en Nieuw, niets te maken zou hebben met migranten.
"Waar het nu om gaat is dat we goed duidelijk maken dat dit onaanvaardbaar is, het is heel ongepast en we moeten een duidelijke boodschap sturen om deze jonge meiden en vrouwen te laten zien dat het hun goed recht is om door de stad te lopen... zonder seksueel misbruikt te worden," voegde Löfven toe.
Nee, het zijn niet de meisjes en de vrouwen die een "duidelijke boodschap" nodig hebben. Dit betreft de mannen die hen lastigvallen en verkrachten – met name in een land dat tegenwoordig bekendstaat als de verkrachtingshoofdstad van het Westen.
Dit weigeren van de Zweedse Minister-President om "de realiteit onder ogen te komen" – waaronder het feit dat ISIS-terroristen Europa binnenkomen met de migrantenstroom – is verontrustend en een ernstige zaak voor de Zweedse burgers. Het toont tevens de grote kloof in de perceptie van de actuele situatie tussen de Zweedse Veiligheidsdienst en de Zweedse overheid.
Het hoofd van de Zweedse Veiligheidsdienst heeft er, klaarblijkelijk, alle reden toe om de Zweedse samenleving te smeken hen te helpen met het bevechten van de veiligheidsdreiging waar Zweden mee te maken heeft. Gezien de houding van de Zweedse overheid momenteel, kan hij alle mogelijke hulp gebruiken.
De bijkomende kloof tussen met enerzijds de oprechte zorgen van inlichtingendiensten en veiligheidsdiensten van verschillende landen, en anderzijds de angst om de gevoelens van moslims te kwetsen en het zich vasthouden aan politiek correcte uitingen van overheden, is niet gebonden aan Zweden, maar geldt voor heel West-Europa.
Europese inlichtingen- en veiligheidsdiensten waarschuwen al een lange tijd dat – gezien de toename van voornamelijk islamitische migranten en de hierop volgende groei van parallelle samenlevingen en extremistische omgevingen – ze de steeds maar groeiende dreiging van jihadistisch terrorisme, die in het laatste decennium exponentieel gegroeid is, niet kunnen bijhouden.
In Nederland, is de Nederlandse jihadististenbeweging eind 2010 een ingrijpend proces begonnen om professioneler te worden, en heeft een propagandamethode overgenomen die is opgezet door Britse jihadisten. "De groeiende stuwkracht van het Nederlands jihadisme betekent een weergaloze dreiging voor de democratische rechtsorde van Nederland," stelde de Nederlandse inlichtingendienst, AIVD, vast in de herfst van 2014.
In Duitsland, heeft de inlichtingendienst in de vroege herfst van 2015 een waarschuwing gegeven: "we importeren islamitisch extremisme, Arabisch antisemitisme, nationale en etnische conflicten van anderen, samen met afwijkende opvattingen over de maatschappij en de wet."
Vier grote Veiligheidsdiensten in Duitsland maakten duidelijk dat "Duitse veiligheidsdiensten... niet in staat zullen zijn om deze geïmporteerde veiligheidsproblemen op te lossen, en hiermee ook niet de hieruit ontstane reacties van Duitslands bevolking. Toch zorgde deze ongunstige waarschuwing, die gelekt is naar de Duitse pers, er niet voor dat de Duitse Kanselier, Angela Merkel, haar opendeurbeleid veranderde. Hoewel Duitsland grenscontroles heeft geïntroduceerd, worden er nog steeds dagelijks 2000 asielaanvragen verwerkt.
In Groot-Brittannië, heeft de MI5 openlijk bekend dat het niet alle terroristische aanslagen op Engels grondgebied kan voorkomen. In oktober 2015, heeft de hoofddirecteur van de inlichtingendienst, Andrew Parker, gezegd dat het "aantal en tempo" van het gevaar in het Verenigd Koninkrijk momenteel op een level zit, waarmee hij in zijn 32-jarige carrière nog nooit te maken heeft gehad. Hij waarschuwde dat terwijl de dreiging van ISIS richting Engeland stijgt, MI5 er "nooit" zeker van kan zijn dat ze alle terreurcomplotten kunnen voorkomen.
De Britse politie houdt, tot niemands verbazing, 3,000 autochtone islamitische extremisten in de gaten, die mogelijk aanslagen willen plegen op het Verenigd Koninkrijk, waarschuwden Britse veiligheidsbronnen. Dit is een stijging van meer dan 50% in minder dan een decennium. In november 2014 al zei Sir Bernard Hogan-Howe, commissaris van de Metropolitan Police, tijdens een internationaal terrorismeconferentie dat 25% van de toegenomen populatie van het Verenigd Koninkrijk de afgelopen 10 jaar is binnengekomen, en een grote uitdaging is voor de politie, die het tempo van de immigratie niet bij kan houden.
De moeilijkheden van het goed in de gaten houden van zoveel extremisten en het effectief voorkomen dat ze terreuraanslagen plegen wegens dit enorme aantal extremisten, tevens een enorme uitdaging geworden. Dame Stella Rimington, voormalig hoofd van de MI5, schatte in juni 2013 dat er ongeveer 50,000 fulltime MI5-spionnen nodig zijn om 2,000 extremisten of potentiële terroristen 24/7 in de gaten te kunnen houden. Dat is al meer dan het tienvoud van het aantal mensen die momenteel werkzaam zijn bij MI5.
De situatie is in vele andere Europese landen niet heel anders. In Duitsland claimde Hans-Georg Maassen, hoofd van de BfV Binnenlandse Veiligheidsdienst, dat er bijna 8,000 islamitisch radicalen in Duitsland bekend zijn bij zijn kantoor. Hij zei dat al deze extremisten geweld rechtvaardigen om hun doelen te bereiken. Sommigen van hen proberen migranten te overtuigen, en zijn kantoor krijgt wekelijks wel een of twee 'vrij concrete' tips binnen over geplande terroristische aanslagen.
De meeste Europese landen, zoals Duitsland, Groot-Brittannië en Frankrijk, ondergaan momenteel hun grootste terreurdreiging ooit. De inlichtingendiensten proberen om te gaan met een situatie die zich een decennium geleden niemand nog voor had kunnen stellen.
De strijd tegen de terreurdreiging zal nooit overwonnen worden, tenzij er meer financiële middelen en mankracht zal worden ingezet voor de terrorismebestrijding, wat natuurlijk een nodige eerste stap zou zijn. Zolang de nationale politieke leiders, die de bevelen uitdelen aan de veiligheids- en intelligentiediensten, weigeren om de dreiging openlijk aan te pakken, zonder het probleem in een politiek correct taaltje te wikkelen, zullen ze nooit in staat zijn het te reduceren, laat staan te verdrijven.