Na een politieke strijd van drie maanden heeft Duitslands coalitieregering nieuwe maatregelen bekendgemaakt, die het makkelijker maken om migranten eruit te zetten die veroordeeld zijn voor misdaden.
De maatregelen waren een reactie op de stemmers, die woedend waren over de incidenten tijdens Oud en Nieuw in Keulen en andere Duitse steden, alwaar er honderden vrouwen werden verkracht door migranten. De overheid en de media probeerden deze misdaden ook nog te in de doofpot te stoppen.
Het wetsontwerp, bekend als het Asielpakket II (Asylpaket II), werd op 28 januari door het kabinet bekendgemaakt en moet nog goedgekeurd worden door de Bundestag, het Lagerhuis van het Duitse parlement, om in werking te kunnen treden.
Een centraal onderdeel van het plan is het verhogen van het aantal opvangcentra voor migranten van twee naar vijf. De nieuwe centra zouden de procedures van legale asielaanvragen moeten versnellen, voor de mensen die kunnen bewijzen dat ze gevlucht zijn uit oorlogsgebieden.
De centra zouden ook initiatieven nemen om gefraudeerde aanvragen van economische migranten die zich voordoen als asielzoekers, eruit te pikken. Het uiteindelijke doel is het uitzetten van degenen die onder valse voorwendselen naar Duitsland zijn gekomen.
Hiernaast introduceert het plan een wachttijd van twee jaar voor de gezinshereniging van legale vluchtelingen. Er worden uitzonderingen gemaakt voor degenen die kunnen bewijzen dat hun familieleden "persoonlijk en met spoed vervolgd worden."
Ook zei de overheid dat ze zullen proberen de migratie uit Noord-Afrika te beperken door Algerije, Marokko en Tunesië uit te roepen tot zogenaamde "veilige landen", waar geen gewapende conflicten, geweldsdreigingen, vervolgingen of martelingen plaatsvinden. Dit zou de goedkeuring van asielaanvragen uit deze landen praktisch onmogelijk moeten maken.
Critici van het plan zeggen dat het eerder een politieke poppenkast is dan een deugd, en het erg weinig zal betekenen voor het verhelpen van Duitslands migratiecrisis.
Ten eerste, is de Duitse overheid honderdduizenden migranten die het land binnen zijn gekomen in 2015 kwijtgeraakt, en heeft geen idee waar ze verblijven. Televisiezender N24 liet in een van zijn uitzendingen weten dat wel 50% van de "asielzoekers" ondergedoken zit en hun verblijfplaats onbekend is. Deze groep bestaat vermoedelijk uit economische migranten en anderen die proberen te ontkomen aan hun deportatie als/wanneer hun asielaanvragen worden afgewezen. De Saarbrücker Zeitung schreef dat wel 30% van de migranten die werden opgevangen in de Oost-Duitse provincies Brandenburg, Thuringia en Saksen-Anhalt "simpelweg verdwenen zijn." Hiernaast vermoeden Duitse autoriteiten dat er honderdduizenden migranten het land binnen zijn gekomen zonder zich te registreren, en wiens verblijfplaatsen onbekend zijn.
Ten tweede, hebben tienduizenden migranten hun paspoort en andere identiteitsdocumenten vernietigd voordat ze in Duitsland arriveerden. Het zou jaren kunnen duren voordat de Duitse autoriteiten de identiteit en het land van herkomst van deze mensen vast kunnen stellen. Dit zal veel deportaties bemoeilijken en vertragen. Zelfs al stuurt Duitsland deze mensen terug naar de landen waar ze de oorspronkelijk de EU binnenkwamen (meestal Griekenland, Hongarije of Italië), met een Europa zonder grenzen kunnen migranten gemakkelijk weer terug naar Duitsland komen.
Ten derde, zijn er in Duitsland vele legale manieren om onder deportatie uit te komen. Volgens de Duitse wet kan een criminele migrant er alleen uitgezet worden als hij veroordeeld is tot een gevangenisstraf van drie jaar of langer. In praktijk geldt dit voor kleine misdaden zelden. De overheid is een verandering aan het overwegen in Artikel 60 van de verblijfswet (Aufenthaltsgesetz), zodat het mogelijk wordt om migranten eruit te zetten die veroordeeld zijn tot een gevangenisstraf van een jaar. Maar al worden migranten veroordeeld voor misdaden, kunnen ze niet gedeporteerd worden naar landen die de Duitse overheid als "onveilig" bestempelt. Verder kunnen migranten niet uitgezet worden naar landen waar ze wellicht de doodstraf moeten ondergaan.
Volgens vele critici lijkt het alsof het Duitse juridisch systeem ontregeld is wegens politieke correctheid. Hoewel migranten voor een enorme groei in geweldsmisdaden zorgen in steden en dorpen door heel Duitsland, bagatelliseren de Duitse autoriteiten deze misdaden, schijnbaar om het aanwakkeren van anti-immigratiesentiment te voorkomen.
Een vertrouwelijk politiedocument, dat gelekt is naar de Rheinischen Post, onthulde dat er in 2014 een recordaantal van 28,000 asielzoekers is veroordeeld voor misdaden in Duitsland. Onderzoekers denken dat dit aantal – wat uitkomt op meer dan 100 misdaden per dag – slechts een fractie bevat: veel misdaden worden niet bekendgemaakt.
In Hamburg voert de politie een verloren strijd tegen tasjesdieven. Elk jaar worden er meer dan 20,000 tassen – ruw 55 per dag – gestolen. Volgens Norman Großmann, de directeur van het federale politiebureau in Hamburg, wordt 90% van de tassen gestolen door mannen met een leeftijd tussen de 20 en de 30 uit Noord-Afrika of de Balkan.
In een nieuwe bestseller over het falen van multiculturalisme in Duitsland, beschrijft Tania Kambouri, een Duitse politieagente, de instorting van het Duitse juridisch systeem en hoe Duitse rechters onwillig zijn wat betreft het straffen van migranten, waaronder recidivisten.
Ten vierde, zal het besluit van de overheid om asielaanvragen uit Algerije, Marokko en Tunesië te weigeren in praktijk weinig effect hebben. Uit een miljoen migranten die naar Duitsland zijn gekomen in 2015, is waarschijnlijk minder dan 20,000 afkomstig uit die landen.
Ondertussen wijst een nieuwe peiling in het nieuwsblad Focus uit dat dat bijna de helft van de Duitse bevolking graag bondskanselier Angela Merkel af ziet treden wegens haar opendeurbeleid: in 2015, zijn er daardoor meer dan een miljoen migranten uit Afrika, Azië en het Midden-Oosten het land binnengekomen.
Toch weigert Merkel standvastig het uitvoeren van één beleid dat zou kunnen voorkomen dat de migrantencrisis verergert, namelijk het sluiten van de Duitse grens om de migranten weg te houden.
Ondanks de sneeuw, ijs en temperaturen onder de nul door heel Europa heen, blijven migranten naar Duitsland komen, met aantallen van ongeveer 2,000 per dag. Volgens de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen (UNHCR) kwamen er in januari 2016 meer dan 54,000 mensen Europa binnen via de zee, waaronder 50,668 via Griekenland.
Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) schatte dat er 1.3 miljoen asielzoekers per jaar de Europese Unie binnen zouden komen in 2016 en 2017.
Op 9 januari waarschuwde de Minister voor Ontwikkelingssamenwerking Gerd Müller in een interview met Bild, dat de grootste vluchtelingstroom richting Europa nog moet komen. Hij zei dat nog maar 10% van de migranten uit Irak en Syrië in Europa zijn beland vanuit de chaos aldaar: "Acht tot tien miljoen migranten zijn nog onderweg."
Tevens wordt Duitsers het visumvrij reizen naar de Verenigde Staten geweigerd, omdat agenten in de Verenigde Staten steeds vaker gewaarschuwd worden voor het groeiend aantal nep-paspoorten, die mogelijk gebruikt worden door terroristen. Volgens een verslag van Politico:
"Tijdens de nasleep van Parijs, werd het Amerikaanse Ministerie van Binnenlandse Veiligheid zo ongerust over de implicaties voor het screenen van reizigers naar Amerika, dat het Frankrijk, België, Duitsland, Italië een Griekenland een deadline gaf, om voor 1 februari alle "cruciale mazen" weg te werken, anders verloren ze hun toegang tot het V.S. Visa Waiver Programma. Het programma staat toe dat er jaarlijks 20 miljoen mensen uit 38, voornamelijk Europese landen naar de V.S. kunnen reizen voor zaken of plezier, zonder een visum."
Volgens Politico, is het aantal verloren en gestolen paspoorten in de EU in het afgelopen vijf jaar verdubbeld. Ook is het aantal vervalste paspoorten in het Midden-Oosten een toenemende zorg. Interpol heeft data over 250,000 gestolen of verloren Syrische en Irakese paspoorten, waaronder paspoorten die leeg zijn.
Soeren Kern is een Senior Fellow bij de in New York gevestigde Gatestone Institute. Hij is tevens Senior Fellow voor Europese Politiek bij de in Madrid gevestigde Grupo de Estudios Estratégicos / Strategische Studiegroep. Volg hem op Facebook en op Twitter. Zijn eerste boek, Global Fire, komt uit in 2016.