Zaytung, een populair online humoristisch tijdschrift met een verhaal:
"Ambtenaren van de overheid in deze oostelijke stad denken over de mogelijkheid voedingsmiddelen, dranken en sigaretten te droppen op drukke straten, in de hoop dat dit de weerstand zal wegnemen aan hun behoeften vanwege honger, dorst en tabak. De stad is in shock wanneer na een week in de heilige maand Ramadan, nog niemand publiekelijk in elkaar is geslagen vanwege eten, drinken of roken."
Zaytungs bespotting was niet zonder reden: "Als iemand geprobeerd heeft om te eten in een restaurant [in sommige delen van Turkije] tijdens de Ramadan, kan iemand worden beledigd of zelfs fysiek worden beschadigd. Inderdaad, elk jaar is er een incident met een onoplettende student die in wordt geslagen of zelfs vermoord in het zuidoosten voor het niet vasten tijdens de Ramadan," wat is waargenomen door Soner Cagaptay in een artikel van de 2008 in het Washington Institute.
In 2010, toen kunstliefhebbers sangria dronken uit plastic bekers en keken naar icoon-kunstwerken, viel een groep van de lokale bevolking in centraal Istanbul hen aan met pepperspray en met bevroren sinaasappelen. Een uur lang, verbrijzelden ze ramen en verwonden tientallen mensen, inclusief bezoekende buitenlanders. De aanvallers rechtvaardigden zich met te zeggen dat met het drinken van alcohol, vooral buitenshuis, de islamitische regels worden overtreden. En dan zegt premier Recep Tayyip Erdogan, nu president, dat "dergelijke incidenten overal in de wereld plaatsvinden."
Bijna zes jaar na dit voorval viel een menigte van mannen met stokken en flessen een groep van Radiohead-fans aan in een platenzaak die eigendom is van een Zuid-Koreaanse man. De fans brachten daar muziek ten gehore van de band. Ook dit was opnieuw in centraal Istanbul. Videobeelden van het incident tonen een boze man bij de bestorming van de winkel, schreeuwend, vloekend en met bedreigingen, terwijl de meeste van de mensen de zaak haastig verlieten. Een wachtende menigte viel toen naar verluidt de groep aan en de deur van de platenzaak werd verbrijzeld, maar gelukkig zijn er geen ernstige gewonden gemeld door de aanval.
Nogmaals, de menigte was boos omdat "ongelovigen" naar muziek durfden luisteren en drinken tijdens de Ramadan. "We werden geslagen door meer dan 20 mannen met pijpen in hun handen, bierflesjes werden op onze hoofden gebroken, ik weet niet eens hoe wij eruit kwamen," zo legde een van de slachtoffers uit op social media. Drie van de aanvallers werden aangehouden maar de justitiële autoriteiten hebben ze later allemaal weer vrijgelaten.
Maar dat was niet de hele show tijdens de eerste twee weken van de Ramadan in Turkije. De schurken zijn niet altijd "onofficieel".
Het bureau van de Gouverneur van Istanbul heeft in maart de LGBT Parade verboden, die zou plaatsvinden tussen 19 en 26 juni op het Taksim-plein in Istanbul. Ambtenaren spraken over hun "zorg over de veiligheid en de openbare orde." Het besluit tot het verbieden van de mars werd genomen direct na de bedreigingen van een andere menigte mannen. De Alperen Hearts, een ultranationalistische/islamitische jongerenorganisatie, die aanvankelijk had gezworen dat ze de parade zouden voorkomen, maar er later op terug kwamen, zeiden dat hun leden alleen hun godsdienstige waarden in overweging wilden nemen. Eerder al bedreigde een andere islamitische jeugdgroep ook de geplande parade.
In Turkije heeft de heilige maand traditioneel het potentieel om te illustreren hoe het islamistentuig hun intolerantie "naar de ander" uiten. Het is een merkwaardige intolerantie.
De belijdende moslims weigeren hardnekkig te begrijpen dat terwijl de Koran-geboden om zich te onthouden van alcohol, hen niet het bevel geeft om die moslims (en niet-moslims) aan te vallen, die zich er niet aan houden. Kunnen conservatieve moslims zo reageren op alcohol met de angst dat drinkers hen en hun families zouden storen? Wat doen mensen gewoonlijk als dronken (of sobere) mensen een ander storen? Ze bellen de politie.
Waarom vallen dan sommige moslims hen aan die niet vasten? Omdat de Koran hen opdrachten geeft tot het breken van de botten van ongelovigen? Niet noodzakelijkerwijs dus. In feite zegt de Koran duidelijk dat de gelovigen die zondigen een moslim niet tot een afvallige maakt en dat "er geen dwang is in de godsdienst." Dus waarom negeren ze dit essentiële Koran-onderwijs en voelen ze de noodzaak tot de bestrijding van de ongelovige van wie de Koran zegt geen ongelovige te zijn?
De nare kijk op de (gelukkige) drinkers en het stompen in hun gezichten door de (minder) gelukkigen, dat is wat in de kern de "grote Turkse kloof" is, nadat de regerende islamisten de samenleving diep gepolariseerd hebben, nadat zij aan de macht kwamen in 2002. De belijdende moslims verleenden zichzelf de autoriteit tot het collectief verbieden van kwaad en goed, in plaats van enkel de individuele opdracht te kiezen om goed te zijn in het vermijden van kwaad.
Er is weinig of geen reden om te verwachten dat Turkije de belijdende moslims respect zal leren voor de niet-moslims en andere moslims, die wel in de praktijk dezelfde godsdienst hebben, maar op andere manieren.
Burak Bekdil, gevestigd in Ankara, is een Turkse columnist voor de krant Hürriyet en een medewerker aan het Midden-Oosten-Forum.