Recente berichten in de pers hebben, op een negatieve manier, de Koerdische inspanningen beschreven om grondgebied terug te vorderen die het verloor onder Saddam Hussein's beleid van "Arabisering", waaronder de etnische zuivering van Koerden uit verschillende Iraakse gouvernementen, districten en sub-districten.
Een recent artikel in Newsweek richtte zich op het januari offensief van de Koerdische peshmerga strijdkrachten, gesteund door de door de VS geleide coalitie luchtaanvallen, wat resulteerde in de verovering van een 300 vierkante mijl grondgebied. Dit gebied stond vroeger onder de controle van de zogeheten Islamitische Staat en omvatte vele gebieden van Koerdische gezinnen die waren beroofd van hun land, of gedwongen waren om te emigreren, onder het regime van Saddam Hussein. Het artikel liep verder met de Koerdische "landroof" te beschrijven in het Nineve Gouvernement die na hun offensief volgde.
Een andere recent artikel, gepubliceerd door al-Monitor, was zelfs nog meer kritisch voor de Koerdische Regionale Regering (KRG). Het artikel stelde het vermeende beleid van de KRG aan de kaak van territoriale expansionisme, ontrechting van soennitische Arabieren, gedwongen demografische verschuivingen en eenzijdige landroof. Het item van Al-Monitor vertoonde een duidelijke pro-Soennitische Iraakse oriëntatie. Het citeerde een soennitisch regeringslid in Bagdad, Ahmed al-Jabouri, die de Koerdische peshmerga troepen beschuldigde van het vernietigen van 700 Arabische huizen in Jalawla, in het Khanaqin district van het Diyala Gouvernement langsheen de grens van Iran en Irak.
De anti-Koerdische oriëntatie van deze artikelen portretteert de KRG als het uitbuiten van de westerse hulp om haar machtsbasis eenzijdig te vergroten, tegengesteld aan de belangen van de centrale regering in Bagdad. Het Newsweek-artikel citeert een naamloze hoge Koerdische federale ambtenaar, die over de Koerdische gebieden die heroverd werden op Islamitische Staat, het volgende zei "Wij zullen nooit of te nimmer de Arabieren toelaten opnieuw de controle over hen te krijgen."
Deze artikelen suggereren dat deze 'landroof" voornamelijk bedoeld was om de Koerdische verlangens te dienen naar een onafhankelijke staat. Echter, geen enkel van de artikelen bekritiseert het beleid van Arabisering dat werd nagestreefd onder het regime van Saddam Hussein. De Arabiserings programma's waren ontworpen om de Koerdische invloed te ontkennen in de gebieden waar zich olievoorraden bevinden en diende tevens om het Koerdische grondgebied te verkleinen en Iraaks Koerdistan onder de duim te houden.
Het beleid van Arabisering omvatte regelrechte confiscatie van Koerdische gronden; het verplaatsen van soennitische Arabische stammen, met inbegrip van de Palestijnen, naar gebieden die werden bewoond door Koerden; het hertekenen van de grenzen van administratieve kiesdistricten zodat soennitische meerderheden werden gecreëerd in het olie-rijke en agrarisch vruchtbare areaal; en preferentiële lening arrangementen voor de soennitische Arabische stammen. [1]
 Foto bron: United Nations Iraq. |
Iraakse rapporten van officiële tellingen vertonen een geleidelijke daling in de Koerdische bevolkingsstatistieken in de decennia tijdens het bewind van Saddam Hussein's Baath-partij. In het Jalawla sub-district van Khanaqin in de Diyala provincie, bijvoorbeeld, is de Koerdische bevolking teruggelopen van 37,8% in 1965 tot 19,8% in 1977, blijkbaar als gevolg van het beleid van Arabisering.[2]
Bovendien ontkoppelde het regime in 1996 het door de Koerden gedomineerde grondgebied van het Mahkmour District los van Iraaks Koerdistan, waardoor het door de Koerden bestuurde grondgebied verder inkrimpte. De Koerdische bevolking in het olie-rijke gouvernement van Kirkoek werd eveneens verminderd door Arabiseringsprojecten door de Koerden hun gronden af te nemen en ze weg te geven aan Arabische families en stammen die loyaal stonden tegenover het regime.
Saddam Hussein's beleid van Arabisering bleef decennialang doorlopen en resulteerde in de uitgesproken vermindering van de Koerdische bevolking in de gebieden die onlangs heroverd werden door Koerdische peshmerga troepen. Vanuit Koerdisch oogpunt is de opneming van deze landen in Iraaks Koerdistan een restauratie en geen "landroof." Voor de Koerden is het geen expansionisme; het is een opnieuw in balans brengen van de schalen van het Recht.
Bagdad heeft wraak genomen door de levering van Westerse wapens te weigeren die bestemd waren voor Koerdische militaire eenheden die de terroristen van Islamitische Staat bestrijden. Dit patroon heeft de westerse hulp gefrustreerd, met inbegrip van Amerikaanse militaire adviseurs, van Koerdische peshmerga troepen, alsmede van de KRG regering in Erbil.
Volgens KRG ministers wil Bagdad niet dat de Koerden zware wapens zouden bezitten: het zou elke poging van de Iraakse centrale regering bemoeilijken om Iraaks Koerdistan te dwingen binnen Irak te blijven.
Bovendien kan Bagdad berekenen dat de geallieerde luchtaanvallen en Koerdische peshmerga grondtroepen voldoende zullen zijn om Islamitische Staat in bedwang te houden of zelfs de terroristen uit te drijven. Het is ook moeilijk om de verleiding in te schatten om simpel te betrouwen op het waardevolle materieel; het mag misschien gepresenteerd zijn als "zonder verplichtingen", of zonder negatieve consequenties blijven indien op de een of andere wijze de banden weer zouden "doorgeknipt" worden.
Amerikaanse beleidsmakers en woordvoerders van de regering hebben duidelijk gemaakt dat Washington de voorkeur geeft dat Irak verenigd blijft en aldus gekant is tegen een onafhankelijke Koerdische staat. Het lijkt erop dat Washington en Baghdad druk zetten op de KRG om onder de controle te blijven van Baghdad, zelfs indien dat enkel in federaal verband zou zijn.
De VS is blijkbaar van mening dat de afscheiding van Koerdistan uit Irak zal leiden tot het uiteenvallen van de gehele Iraakse staat. Washington denkt ook dat de afscheiding van de Koerden zou leiden tot Irans overheersing van de sjiitische provincies van Irak en de radicalisering van de soennitische gebieden van het land.
Niettemin, ondanks de gecombineerde oppositie van pro-Soennitische elementen in Irak, de door sjiieten gedomineerde centrale regering in Baghdad en de Amerikaanse ambtenaren van het ministerie van Buitenlandse Zaken die de fictie van een verenigd Irak willen handhaven, lijkt de Koerdische opmars naar een uiteindelijke onafhankelijke staat niet meer te stoppen.
Daarom dat, van zodra Islamitische Staat verslagen zal zijn, de lang uitgestelde strijd tussen Irak en de Koerden terug hervat zal worden. Tenzij Iran, dat thans strijd tegen Islamitische Staat in Irak, het eerst overneemt.
Dr. Lawrence A. Franklin was de Iran Desk Officer voor minister van Defensie Rumsfeld. Hij diende ook in het Amerikaanse leger en als kolonel in de luchtmacht, waar hij een Militair Attaché was op de Amerikaanse Ambassade in Israël.
[1] "Report on the Administrative Changes in Kirkuk and the Disputed Regions," by Dr. Mohammed Ihsan, Ministry of Extra Regional Affairs, KEG, Erbil. December 2014.
[2] Ibid, pp.46-47, tables 15 and 16.