Ed Miliband, de leider van de Britse Labour-partij, heeft beloofd "islamofobie" strafbaar te maken als hij op 7 mei tot premier verkozen wordt.
Dit voorstel — dat een commentator "ronduit beangstigend" noemde om diens gevolgen voor de vrijheid van meningsuiting (vvmu) — is een onderdeel van Miliband's poging de islamitische stemmer te paaien in een race die hij omschrijft als "de spannendste verkiezing van een generatie."
Aangezien de regerende conservatieven en de Labour-oppositie daags voor de verkiezingen nek aan nek gaan in de peilingen, kunnen Britse moslims — die in 2010 overwelvend voor Labour stemden — inderdaad bepalen wie de volgende premier wordt.
In een interview met The Muslim News, zei Miliband:
"Wij gaan er [islamofobie] een ernstig misdrijf van maken. We zullen er voor zorgen dat het een strafblad oplevert om te kunnen verzekeren dat de hate crime islamofobie met wortel en tak verdwijnt.
"We gaan de wet veranderen zodat we onze afschuw voor islamofobie kristalhelder maken. Het zal de eerste keer worden dat de politie islamofobie landelijk in kaart zal brengen."
Het lijkt erop dat Miliband een langlopend debat over religieuze haat in Engeland heropent. Tussen 2001 en 2005 deed de toenmalige Labour-regering, geleid door Tony Blair, twee pogingen (hier en hier) om Deel 3 van de Public Order Act 1986 aan te passen, om diens bepalingen over het aanzetten tot rassenhaat uit te breiden naar het aanzetten tot religieuze haat.
Die pogingen stuitten op weerstand van critici die beweerden dat de maatregelen te ver reikten en daarmee de vvmu bedreigden. Destijds beweerden critici dat Labour's alomvattende definitie van "religieuze haat" zo draconisch was dat het elke kritiek op islam zou criminaliseren.
In januari 2006 keurde the House of Lords de Racial and Religious Hatred Act 2006 goed, waarbij de tekst was aangepast zodat zij alleen "bedreigende" woorden zouden veroordelen, en niet de beledigende. Wetgevers zeiden ook dat het een vereiste is dat de misdaad de intentie - niet louter de mogelijkheid - tot het aanzetten tot religieuze haat zou bevatten. Daar voegden zij aan toe dat het bekeren, bediscussiëren, beledigen en ridiculiseren van religie of een religieuze handelingen, niet als misdaad zou gelden.
Miliband's hernieuwde belofte om "islamofobie" (een term die niet gedefinieerd is) een "ernstige misdaad" te maken, wijst op een poging om de 2006 Act — die reeds maximaal zeven jaar gevangenis voor het aanzetten tot religieuze haat voorschrijft — om te vormen tot een volwaardige islamistische blasfemie-wet.
Volgens de Britse commentator Leo McKinstry "gaat Miliband's voorstel in tegen de gehele westerse democratische traditie, die voorschrijft dat mensen gestraft moeten worden om hun daden, niet om hun meningen. In een opiniestuk voegde hij hieraan toe:
"In Miliband's Engeland wordt het onmogelijk om welk aspect van de islamitische cultuur dan ook, zij het de aanleg van kolossale moskeeën, het verspreiden van de boerka, of het vestigen van sharia-rechtbanken, te bekritiseren. We leven reeds in een maatschappij waar Mohammed de populairste jongensnaam is en waar de kans groter is dat een kind dat geboren wordt in Birmingham moslim is, dan christen. Als hij wint, zal Miliband verzekeren dat de versnellende islamisering van ons land ongehinderd voortzet."
McKinstry stelt dat Miliband een wit voetje probeert te halen bij Engeland's 3 miljoen zielen tellende islamitische gemeenschap "om het aantal stedelijke Labour-stemmen te vergroten."
Moslims komen op als een sleutel-stemblok en zijn reeds bepalend in het beslissen van de uitkomsten van lokale verkiezingen in veel delen van het land, aldus een rapport van de koepelorganisatie Muslim Council of Britain.
Het rapport toont aan dat Engeland's islamitische populatie overwegend jong is, en dat zij naargelang de tijd vordert meer politieke invloed uit zullen oefenen. De mediane leeftijd van Britse moslims is 25 jaar, vergeleken met de algemene mediane leeftijd van 40 jaar.
Een extrapolatie van de beschikbare data toont aan dat 1 miljoen Britse moslims van boven de 18 jaar dit jaar stemgerechtigd zijn. Volgens een studie kunnen moslims de bezetting van 25% van de Britse parlementszetels beslissen.
Anderen dragen aan dat ondanks dat de Britse moslimgemeenschap groeit, het tevens een diverse groep is en niet als een uniform blok stemt. Een analyst droeg aan dat de de islamitische potentie om de verkiezingen te beïnvloeden "ongerealiseerd blijft omdat de islamitische stem nooit op een betekenisvol nationaal niveau georganiseerd is."
Een studie door Theos, een in Londen gevestigde religieuze denktank, stelde vast dat ondanks de consistente islamitische stem op Labour, zij dit doen uit klasse- en economische overwegingen, niet uit religieuze overwegingen.
En inderdaad, een peiling van de BBC op 17 april toonde aan dat bijna een kwart van de "Aziatische" stemmers nog altijd niet weten op welke partij zij zullen stemmen. Sommige respondenten stelden dat economische issues zouden bepalen naar wie hun stemmen gingen.
In elk geval wordt de islamitische invloed op de verkiezingen van 2015 grotendeels bepaald door de islamitische stem-opkomst, die notoir laag was in de voorgaande verkiezingen: geschat wordt dat slecht 47% van de Britse moslims in 2010 gestemd heeft.
Sindsdien zijn een aantal grassroots campagnes opgezet om te Britse moslims aan te moedigen in 2015 te gaan stemmen, waaronder Get Out & Vote, Muslim Vote en Operation Black Vote. Een andere groep, YouElect, stelt:
"Een schrikbarende 53% van de Britse moslims hebben niet gestemd in de verkiezing van 2010. Zo'n figuur wijst erop dat islamitische niet-stemmers zich genegeerd voelen door politici en gedesillusioneerd zijn door het politieke proces.
"Met de opkomst van islamofobie in politieke retoriek en een toenemend aantal anti-terrorisme wetgevingen die zich specifiek op moslims richten, is het nu belangrijker dan ooit dat moslims gaan stemmen en een signaal afgeven dat politici hun houdingen en beleid moeten aanpassen."
"YouElect wil de boodschap overbrengen dat er iets te doen valt aan de issues waar je omgeeft. We hebben een nieuwe campagne gelanceerd met de hashtag #SortItOut, die moslims oproept het politieke proces te gebruiken om de issues te tackelen die hun aan het hart gaan."
"Met 100,000 jonge moslims die dit jaar stemgerechtigd zijn, en 26 parlementaire kiesdistricten met een islamitische populatie van boven de 20%, heeft de islamitische gemeenschap een zeer reële kans de Britse politiek te beïnvloeden."
Niet alle moslims zijn het hiermee eens. De in Engeland geboren islamistische prediker Anjem Choudary ontmoedigt Britse moslims actief te stemmen. In een reeks aan tweets met de hashtag #StayMuslimDontVote, betoogde Choudary dat het stemmen een "zonde" is tegen de islam omdat Allah "de enige wetgever" is. Ook zei hij dat moslims die stemmen of zich verkiesbaar stellen, afvalligen zijn.
Andere Britse islamisten volgen Choudary's leiding. Felgele posters die propageren dat democratie "Allah's rechten schendt" zijn gesignaleerd in Cardiff, de hoofdstad van Wales, en in Leicester, als onderdeel van een grassroots campagne genaamd #DontVote4ManMadeLaw.
Een zo'n poster stelde:
"Democratie is een systeem waarin de mens Allah's rechten schendt door te bepalen wat er voor de mensheid toegestaan en verboden is, gebaseerd op louter hun verlangens en grillen.
"Islam is de enige echte, werkende oplossing voor Engeland. Het is een alomvattend regeringssysteem waarbij Allah's wetten geïmplementeerd worden en waarbij gerechtigheid wordt gegarandeerd.