Op donderdag 22 oktober werd Zweden alweer gechoqueerd door een krankzinnige daad, die blijkbaar gelinkt kan worden aan multiculturalisme.
Anton Ludin Petterson, 21, verkleed in een zwart jas en een Darth Vader helm, gewapend met een zwaard en een mes, liep de Kronan-school in Trollhättan binnen en begon te moorden. Tegen de tijd dat de politie hem had neergeschoten had hij één iemand vermoord en drie anderen ernstig verwond. Een van de gewonden is later in het ziekenhuis overleden.
Op vele gebieden toonde de aanval veel gelijkenissen met die in de Västerås IKEA op 10 augustus – incidenteel uitgekozen mensen werden vermoord wegens hun huidskleur. In de IKEA, werden blanken vermoord door een getinte moordenaar; op de school, werden getinten vermoord door een blanke moordenaar.
De reacties, echter, verschillenden sterk. Na IKEA was er een doodse stilte, maar de aanval op de school hoor je overal op het nieuws. Een blanke dader die getinte slachtoffers doodt, wordt blijkbaar veel erger gevonden dan een getinte dader die blanke slachtoffers vermoord.
Zoals de meeste scholen in Zweden is de Kronan, waar veel Somalische leerlingen studeren, openbaar. Een paar minuten na 10 uur s' ochtends, bracht Anton Ludin Petterson, een geboren Zweed zonder crimineel verleden, een mes en een zwaard naar de Kronan en begon mensen aan te vallen. Zijn eerste slachtoffer was de docent assistent Lavin Eskandar, 20, wie volgens de getuigen, leerlingen probeerde te verdedigen maar werd aangevallen. Het lukte hem om naar het schoolplein te strompelen voordat hij dood neerviel.
Toen Petterson zijn weg door de school vervolgde leek hij een specifieke keuze te hebben voor zijn slachtoffers. Een leerling, die dacht dat Petterson verkleed was voor Halloween vroeg hem zelfs om te poseren voor een foto met aan zijn beide kanten twee van haar vrienden. Expressen, een dagblad, interviewde twee leerlingen die aanwezig waren in een van de klaslokalen die Petterson bezocht. Een meisje beschreef de verschrikking:
"We zagen hem door de glazen muur en dachten dat het een grapje was. Hij klopte op de deur. Mijn vriend deed open. Hij liep het lokaal binnen en bekeek ons allemaal. Toen stak hij een zwaard in de buik van mijn vriend. Een van de leerlingen begon te gillen maar we dachten allemaal nog steeds dat het een grap was. Wanneer we het bloed zagen spatten, renden we allemaal naar de kant. Er is een kleine ruimte naast het lokaal, dus iedereen rende daarheen"
De politie arriveerde snel. Twee minuten later hadden ze Petterson bereikt en toen hij ze probeerde aan te vallen openden ze het vuur op hem. Petterson, geraakt in zijn borst, overleed een paar uur later in het ziekenhuis.
De volgende dag hield de politie een persconferentie. Op de beelden van de beveiligingscamera's is te zien hoe Petterson door de school marcheert. Hij laat blanke leerlingen met rust maar valt getinte leerlingen aan. Een van de slachtoffers, Ahmed Hassan, 15, stierf in het ziekenhuis. Twee andere slachtoffers, een 15-jarige leerling en een 41-jarige docent liggen met ernstige verwondingen in het ziekenhuis; volgens de laatste informatie is hun conditie is nu stabiel.
Ondanks dat er niemand meer is om te veroordelen, zet de politie hun onderzoek voort, om zijn motieven te achterhalen.
De politie heeft tijdens de persconferentie ook verteld dat ze een soort afscheidsbrief in het appartement van de moordenaar hebben gevonden. Wat er exact in staat hebben ze niet openbaar gemaakt, maar volgens de politie is het uit de brief duidelijk op te maken dat Petterson een einde wilde maken aan de immigratie, en dat "hij vond dat Zweden niet correct wordt bestuurd." Agent Niclas Hallgren zegt dat de brief aantoont dat het om een geplande misdaad gaat:
"Er staat dat de dader naar de gestelde locatie wilde gaan en de aanval uit wilde voeren. Het zegt dat dit zou gaan gebeuren en dat het tot de dood van de dader zou kunnen leiden. ... We weten dat de dader bereid was om dan en daar een einde aan zijn leven te maken maar ik kan niet in details gaan over hoe hij dacht dat dit zou gebeuren."
Ondanks dat iedereen de aanval afkeurt, barst het internet van mensen die twijfelen aan het enorme verschil in reactie van de "instellingen". Na de IKEA-moorden maakte de Zweedse politie geen enkele openbare verklaring, niet eens om de families hun verlies te berouwen. Maar zodra het nieuws volstroomde met de aanval op de school, liet Minister President Stefan Löfven alles vallen en ging naar Trollhättan om de slachting te veroordelen en noemde het een "zwarte dag voor Zweden"
Nieuwsberichten en televisie debatten werden geweid aan het aanval en werden gefocust op het racistische motief. Na de dubbele moorden bij IKEA waren hier geen discussies over. We wachten nog steeds op iemand die de racistische motieven van de IKEA-moordenaar, Abraham Ukbagabir, , een migrant uit Eritrea, veroordeelt.
Toen hij vorige week werd aangeklaagd, werd het bekendgemaakt dat Ukbagabir tegen agenten zei dat hij zijn slachtoffers, Carola en Emil Herlin, koos omdat ze "er Zweeds uitzagen." Volgens de forensische psychiatrische evaluatie is Ukbagabir "volkomen egocentrisch en ziet andere mensen alleen als een middel om zijn eigen doelen te bereiken"
De dubbele moord die hij heeft gepleegd was blijkbaar een wraakactie. Volgens de politie zei hij dat hij zich oneerlijk behandeld voelde – hij dacht dat hij in Zweden mocht blijven. Hij zag Zweden als zijn thuisland en wanneer "een vijand je stoort moet je jezelf verdedigen." De afwijzing, verklaarde hij tegenover de politie, maakte dat hij zich voelde als een crimineel, en maakte hem boos, beledigd en teleurgesteld.
Een van de mensen die fel reageerde op het fundamentele verschil tussen hoe de twee moorden publiekelijk afgehandeld werden is de blogger Frederik Antonsson. In een post genaamd "Wij en Zij," schrijft hij:
"Zweden is in shock. De tragedie in Trollhättan is overal op het nieuws... Mensen praten, schrijven, denken alleen maar daarover...iedereen probeert te begrijpen waarom. Waarom? Racisme. Intolerantie. We kunnen al de contouren zien van een waanzinnige daad waarin 'wij tegen zij' het voornamelijke motief is. Nog een illusie van Zweden verdwenen – de illusie dat dit een veilig, beschermd land is waar dingen zoals dit niet gebeuren. Nog een vraag dat rondtolt op het internet is waarom [Minister President] Stefan Löfven mensen anders waardeert. Je hoeft maar even te googelen om te beseffen dat de Minister President van dit land alleen maar aanwezig en medelevend is wanneer het hem uitkomt, en totaal afwezig is wanneer het niet goed uitkomt om er voor uit te komen en de ongeprovoceerde, racistische IKEA winkel agressie te veroordelen...Er is natuurlijk de discussie dat gruweldaden op een school altijd erger zijn dan welk zinloos geweld dan ook, maar door niet betrokken te zijn bij Västerås en wel bij Trollhättan, heeft Löfven een selectief beeld gecreëerd van medeleven.
De vraag is: wat hoopt de Zweedse Minister President te bereiken met het afkeuren van de agressie, veroorzaakt door Zweedse mensen, maar het negeren van de agressie door immigranten? Hij en zijn adviseurs denken waarschijnlijk dat zulke racistische daden zoals op de school in Trollhättan de kritiek die Zweedse mensen hebben op het immigratiebeleid doen verminderen, en hun ogen neerslaan in schaamte omdat "alle Zweden racisten zijn." Het risico bestaat dat de reactie juist het tegenovergestelde zal zijn – dat de Zweedse burger steeds meer ervan overtuigd raakt dat niemand voor ze op wil komen en in dat geval hun drang om eigen maatregelen te nemen groter wordt als ze willen dat de omstandigheden veranderen.
Vorige week zijn er in Zweden nog zes opkomende woonfaciliteiten voor asielzoekers in brand gestoken: op 13 oktober in Arlöv, 17 oktober in Ljungby, 18 oktober in Kungsbacka, 20 oktober in Munkedal, 20 oktober in Upplands Väsby en 22 oktober in Perrstorp. Op vrijdag 23 oktober was er nog een vuur uitgebroken in Eskilstuna. Gelukkig stonden de gebouwen leeg en is er dus niemand gewond geraakt.
Er is nu een dreigend gevaar dat de aanval op de school en de in brand gestoken opvangcentra gevolgd worden door vele andere, mogelijk ergere, criminele daden.
Na de IKEA moorden, schreven honderden Zweden e-mails en brieven naar de overheid, eisend dat ze iets doen aan het geweld tegen de Zweedse mensen in Zweden. De antwoorden hadden niks van waarde.
Volgens redactie columnist Hans Davidsen-Nielsen van het Deens dagblad Politiken: "Laten we niet vergeten dat Zweden een verleden heeft van politieke extremisten en agressie, geuit in onder andere de moord op Minister President [Olof Palme] en een minister van Buitenlandse Zaken [Anna Lindh]. Het klimaat van politiek debat is grover in Denemarken, maar zodra de druk op de deksel te groot wordt in Zweden, zal het met een grote kracht ontploffen.
Terwijl Gatestone Institute nog altijd achter de artikelen staat die Ingrid Carlqvist er voor schreef, is Gatestone vanaf heden op geen enkelen manier meer met haar geassocieerd.